ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

Γράφει  ὁ Ἀρχ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος Ἱεροκήρυκας - Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης

(Ματθ.Ἡ΄ 34 – Θ΄ 1)

Ὁ ἄνθρωπος, τὸ τελειότερο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, διαθέτει ἀπὸ τὸν δημιουργό του, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, καὶ ἕνα καταπληκτικὸ δῶρο. Ἂν τὸ χρησιμοποιήσει σωστά, φθάνει στὴν ἁγιότητα. Ἂν ἀντιθέτως κάνει κακὴ χρήση τοῦ δώρου αὐτοῦ, καταντᾶ μία τραγικὴ προσωπικότητα στὸ διηνεκές. Καὶ τὸ ἀνεκτίμητο αὐτὸ δῶρο, εἶναι ἡ Ἐλευθερία. Ποιὰ Ἐλευθερία; Ἡ δυνατότητά του νὰ ἐπιλέξει μεταξύ του Χριστοῦ καὶ τοῦ μακράν του Θεοῦ κόσμου ποὺ ζεῖ μέσα στὰ πάθη τῆς ἀτιμίας, στὴν ἀδικία, στὴν καταστροφὴ καὶ τέλος στὴν ὁριστικὴ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸν Θεό.

Αὐτὴ ἀκριβῶς τὴν πραγματικότητα τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς συνειδητῆς ἐπιλογῆς, θὰ ἀκούσουμε τὸν ἴδιο τὸν Κύριο νὰ τὴν ἐκφράζει στὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο τὴν Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως: « Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοὶ» (Μάρκ. Ἡ΄ 34). Ἑρμηνεία: « Ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ γίνει ὀπαδός μου καὶ νὰ μὲ ἀκολουθεῖ ὡς μαθητής μου, ἂς διακόψει κάθε φιλία καὶ σχέση πρὸς τὸν διεφθαρμένον ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἑαυτόν του καὶ ἂς λάβει τὴν στερεὰ ἀπόφαση νὰ ὑποστεῖ γιὰ ἐμένα ὄχι μόνο κάθε θλίψη καὶ δοκιμασία, ἀλλὰ καὶ θάνατο σταυρικὸ ἀκόμα. Καὶ τότε ἂς μὲ ἀκολουθεῖ μιμούμενος τὸ παράδειγμά μου».

Μέσα σὲ αὐτὸ τὸ προσκλητήριο ποὺ ἀπευθύνει σὲ κάθε ἄνθρωπο προσωπικὰ ὁ Ἰησοῦς Χριστός, φανερώνεται καθαρὰ τὸ μεγαλεῖο της ἀγάπης του, ἀλλὰ....

 καὶ ἡ ὑπεύθυνη στάση ποὺ πρέπει νὰ κρατήσει ἀπέναντι στὸ κάλεσμα ὁ κάθε ἐλεύθερος καὶ νοήμων ἄνθρωπος.

Καὶ ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἴδια τὴν πρόσκληση, παρατηροῦμε ὅτι ὁ Θεάνθρωπος εἶναι ἡ μοναδικὴ προσωπικότητα στὴν παγκόσμια Ἱστορία ποὺ δὲν καταστρατηγεῖ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου.  Ὄχι, ὁ Χριστὸς δὲν θέλει σκλάβους ποὺ ἀκολουθοῦν δίχως νὰ θέλουν... Δὲν ἀρέσκεται σὲ πλῆθος ποὺ στερεῖται τὴν ἐλευθερία τοῦ θέλοντας καὶ μή... Ὁ Χριστὸς προτάσσει τὸ «ὅστις θέλει» γιὰ νὰ τονίσει ὅτι αὐτὸς ποὺ θὰ τὸν ἀκολουθήσει, θὰ πρέπει νὰ τὸ θελήσει ἐλεύθερα ὁ ἴδιος, μὲ ὅλες τὶς εὐλογημένες φυσικὰ συνέπειες αὐτῆς τῆς καταπληκτικῆς ἐπιλογῆς.

Εἶναι ὄντως συγκλονιστικό. Ὁ Θεὸς ποὺ δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο χωρὶς νὰ τὸν ρωτήσει, δὲν μπορεῖ νὰ τὸν σώσει ἂν δὲν τὸν ρωτήσει, ἂν δηλαδὴ δὲν ἐπιτρέψει τὸ δημιούργημα στὸν δημιουργὸ τὴν σωτηρία του! Καὶ αὐτὸ μέν, ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ «δὶ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο». Τώρα, νὰ δοῦμε τὸ θέμα αὐτὸ ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ ἀνθρώπου; Τοῦτο μόνον τονίζουμε. Ὁ ἄνθρωπος «αὐτὸ τὸ ἄγνωστον» μέσα στὸ μεγαλεῖο του ποὺ πολλὲς φορὲς καταντᾶ τραγικό, ἀποδεικνύει τὸ τί πραγματικὰ ἀξίζει, ἀκριβῶς ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἐπιλογή του.

Ἐπιλογὴ ἀγώνα καὶ Σταυροῦ.

Πόσο ἀλήθεια, ἀκούγεται ξεκάθαρο τὸ θεϊκὸ προσκλητήριο! Δὲν καλύπτει τὶς δυσκολίες καὶ δὲν καμουφλάρει τὸν δύσκολο μὰ εὐλογημένο ἀγώνα. Μιλᾶ γιὰ Σταυρό. Καὶ ὁπωσδήποτε κάθε γνήσιος ὀπαδός του θὰ σηκώνει τὸν -μετρημένο στὸ βάρος- Σταυρό του, γιὰ νὰ ἀποδείξει ὅτι συνειδητὰ καὶ μὲ διάθεση πνευματικῆς χαρᾶς καὶ βαθιᾶς εἰρήνης, ἀκολουθεῖ τὴν ἀνηφορικὴ ὁδὸ τῆς θυσίας καὶ τῆς ἀγάπης...

Χωρὶς προσωπικὸ Σταυρὸ ὁ πιστὸς εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀκολουθήσει τὰ ἴχνη τοῦ Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος πρῶτος σήκωσε τὸν Σταυρό του καὶ μὲ τὴν θυσία τοῦ πρόσφερε τὴν λύτρωση σὲ ὅσους θέλουν νὰ γίνουν τέκνα Θεοῦ καὶ «συγκληρονόμοι Χριστοῦ».

Ἀδελφοί μου. Δὲν εἶναι τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι στὸ μέσον της Μεγάλης Σαρακοστῆς, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, προβάλει τὸ σύμβολο τῆς θυσίας ἀλλὰ καὶ τῆς Νίκης.

Ἀναμφίβολα ὅσοι μὲ κάθε ὑπευθυνότητα ἀκολουθοῦν τὸν Ἰησοῦ, σταυρώνοντας τὶς ἀδυναμίες, τὰ πάθη, τὸν πόνο, τὶς πίκρες, τὸν θάνατο, τὸ πικρὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου τούτου, ἔχουν ἀνάγκη λίγης ἀναπαύσεως καὶ ἀνασυντάξεως τῶν δυνάμεων στὴν ἡρωική τους πορεία.

Τὴν Κυριακή, στοὺς Ἱερούς μας Ναούς, θὰ βρεθοῦμε κάτω ἀπὸ τὸν ζείδωρο ἴσκιο τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ.

Ἂς σταθοῦμε γιὰ λίγο νὰ ἀντλήσουμε δυνάμεις, γεμίζοντας τὴν ὕπαρξή μας ἀπὸ τὴν Χάρη τοῦ ξύλου τῆς Ζωῆς.

Ἂς ἀνανεώσουμε τὴν ἀπόφασή μας γιὰ ἀσταμάτητη πορεία ἕως τὴν κορυφή. Καὶ εἴθε, τὸ τίμιο ξύλο, ποὺ σηματοδοτεῖ τὴ θύρα τῆς μετανοίας καὶ τὴν ὁδὸς τῆς σωτηρίας, νὰ μᾶς χαριτώσει ὥστε μὲ ἐπίγνωση νὰ φθάσουμε στὰ ἄχραντα πάθη καὶ στὴν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἀμήν.