Κυριακὴ Ἃ΄ Νηστειῶν (Ὀρθοδοξίας)

Γράφει  ὁ Ἀρχ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος Ἱεροκήρυκας - Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης

Ἰωάν. Ἃ΄ 44-52

 

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀνακαλύψει κάτι σημαντικό, δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ τὸ μεταδώσει καὶ στοὺς ἄλλους ἀνθρώπους. Καὶ ὅταν ὁ ἄνθρωπος γνωρίσει τὴν σαρκωμένη ἀλήθεια, δήλ. τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴ θελήσει νὰ τὸν γνωρίσουν οἱ δικοί του καὶ οἱ φίλοι του. Αὐτὸ ἀκριβῶς βλέπουμε καὶ στὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ θὰ ἀκούσουμε τὴν Κυριακή της Ὀρθοδοξίας στοὺς Ἱερούς μας ναούς.

   Ὁ Φίλιππος γνώρισε τὸν Ἰησοῦ καὶ αἰσθάνθηκε τὴν ἀνάγκη νὰ γνωρίσει στὸν φίλο του Ναθαναήλ, αὐτὸν τὸν ὁποῖον εἶχαν προφητεύσει οἱ Προφῆτες καὶ ὅλοι περίμεναν ὡς Μεσσίαν. «Ἰησοῦν τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ». Στὴν ἀντίρρηση τοῦ Ναθαναὴλ ὅτι τίποτα τὸ ἀγαθὸ δὲν μπορεῖ νὰ περιμένει κανεὶς ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς Ναζαρέτ, ὁ Φίλιππος ἀπαντᾶ μὲ ἕνα τρόπο συγκλονιστικὸ καὶ ὑπαρξιακό, στὸν ὁποῖον κανένας καλοπροαίρετος ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ἀντίρρηση. «Ἔρχου καὶ ἴδε». Ἔλα νὰ δεῖς! Ἴσως ἐμένα δὲ μὲ πιστεύεις, ἂν καὶ θὰ ἔπρεπε, διότι εἶμαι γνήσιος φίλος. Ἀφοῦ ὅμως ἐγὼ δὲ μπορῶ νὰ σὲ πείσω, ἔλα καὶ ὅταν τὸν δεῖς μὲ τὰ μάτια σου θὰ πειστεῖς.

   Τὸ ἀποτέλεσμα; Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ τοῦ ἀποκάλυψε ὁ Ἰησοῦς στὴν πρώτη...

του συνάντηση, ὁ Ναθαναήλ, ὄχι ἁπλῶς πίστεψε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ βασιλιὰς τοῦ Ἰσραὴλ ποὺ ἀνέμεναν σύμφωνα μὲ τὶς προφητεῖες, ἀλλὰ καὶ ὁμολογεῖ τώρα ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Δήλ. Θεός. Ὅπως ἀκριβῶς Θεὸς εἶναι ὁ Πατέρας, ἔτσι Θεὸς ὁμοούσιος, εἶναι καὶ ὁ Υἱός του. Χάριν αὐτῆς τῆς ὁμολογίας του, ἀκούει τώρα ὁ Ναθαναὴλ ἀπὸ τὸν Θεάνθρωπο τὸ «μείζω τούτων ὄψει». Δήλ. ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα, θὰ δεῖς μεγαλύτερα καὶ θαυμαστότερα ἀπὸ αὐτά. Καὶ σὲ ὅλους μας εἶναι γνωστὰ πλέον τὰ ἀποτελέσματα τῆς ζωντανῆς πίστεως καὶ τὰ κατορθώματα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων μετὰ τὴν Πεντηκοστή. «Εἰς πάσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ρήματα αὐτῶν», μὲ ἀποκορύφωμα τὸ ἔνδοξο μαρτύριό τους, γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν δόξα τοῦ Χριστοῦ.

   Ἀγαπητοί μου. Ὅλοι μας ζοῦμε μέσα στὴν κοινωνία. Κανένας πλέον δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει μόνος του, ἔστω καὶ ἂν τὸ θέλει, ἀφοῦ ὁ πλανήτης μᾶς ἔγινε ἕνα παγκόσμιο χωριὸ ποὺ μέσω τοῦ διαδικτύου, μποροῦμε ὅποτε θέλουμε νὰ βρεθοῦμε «στὴν ἄκρη τῆς γής». Αὐτὸ ποὺ ἔχει πρωταρχικὴ σημασία γιὰ τὸν κάθε πιστὸ Χριστιανό, δὲν εἶναι ἂν κατορθώσει νὰ αὐξήσει τὶς κοινωνικές του γνωριμίες, τὶς καταθέσεις, καὶ νὰ ἀνεβάσει τὸ προσωπικό του image, ὅπως θεωροῦν οἱ πολλοί... Αὐτὸ ποὺ ἔχει σημασία εἶναι ἂν πρῶτα ἐμεῖς οἱ ἴδιοι γνωρίσαμε προσωπικῶς τὸν Ἰησοῦ, καὶ ἂν στὴν συνέχεια αἰσθανόμαστε τὴν ἀνάγκη καὶ προσπαθοῦμε νὰ τὸν γνωρίσει, τουλάχιστον τὸ στενό μας περιβάλλον.

   Θὰ λέγαμε ὅτι, ἀπόδειξις τοῦ ἂν ζοῦμε κατὰ Χριστόν, εἶναι ἡ θέληση καὶ ἡ προσπάθεια, ὥστε ἡ Θεανδρικὴ τοῦ προσωπικότητα, νὰ γίνει γνωστὴ στὸ χῶρο ποὺ ζοῦμε καὶ ἐργαζόμαστε. Ὁ μέγας ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, ὁ Παῦλος , τονίζει ξεκάθαρα: «Ἐπίστευσα διὸ ἐλάλησα, καὶ ἠμεῖς πιστεύομεν, διο καὶ λαλοῦμεν», δήλ. ἐπίστευσα γὶ αὐτὸ δὲ καὶ ἐκήρυξα (γράφει καὶ ὁ ψαλμωδός), καὶ ἐμεῖς πιστεύομεν, καὶ ἐξαιτίας αὐτοῦ, θαρραλέως ὁμολογοῦμε καὶ κηρύττουμε τὸν λόγο τῆς πίστεώς μας. Καὶ κατ’ ἐπέκτασιν: Δὲν κηρύττω; Ἄρα καὶ δὲν πιστεύω.

   Δυστυχῶς, ὑπάρχουν Χριστιανοὶ (;) ποῦ περιορίζουν τὴν πίστη τοὺς μόνο στὸν ἑαυτόν τους, χωρὶς νὰ ἐνδιαφέρονται ἂν οἱ οἰκεῖοι τους, καὶ γενικῶς τὸ περιβάλλον μέσα στὸ ὁποῖο κινοῦνται, ἔχει ἀνάγκη τὴν ἄμεση γνωριμία μὲ τὸν Ἰησοῦ. Φυσικὰ μία τέτοια πίστις εἶναι λειψὴ καὶ ἂν δὲν ἐγκαταλειφθεῖ, θὰ καταντήσει ὡς τὰ λιμνάζοντα ὕδατα...

        Οὐσία τῆς πίστεως, ὡς πρὸς αὐτὸ τὸ σημεῖο ποὺ βλέπουμε, εἶναι ἡ Ἱεραποστολή. Ἡ μεταδοτικότητα τῆς πίστεως στὸν Θεό, ἀφοῦ ἐννοεῖται, πρῶτα ἐμεῖς οἱ ἴδιοι τὴν ζοῦμε στὴν σωστή της ἔκφραση.

Ἄλλωστε, δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι τὴν Κυριακὴ αὐτή, ποὺ εἶναι καὶ ἡ ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας μας, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τὴν ἔχει ἀφιερώσει στὴν ἐξωτερικὴ Ἱεραποστολή. Βέβαια δὲν θὰ γίνουμε ὅλοι ἱεραπόστολοι, ἀφοῦ τὸ χάρισμα αὐτὸ εἶναι ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα καὶ σπανιότερα μέσα στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Μπορεῖ ὅμως ὁ καθένας μας, ἀναλόγως τῆς ἰδιοσυγκρασίας καὶ τῶν χαρισμάτων ποὺ ἔλαβε στὸ Βάπτισμα, νὰ προσεύχεται, νὰ διαφωτίζει τὸ περιβάλλον του καὶ νὰ συνδράμει ποικιλοτρόπως ὥστε νὰ ἐπεκτείνεται μέρα μὲ τὴν ἡμέρα ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ στοὺς ἀνθρώπους.

   Εἴθε νὰ δώσει ὁ Ἅγιος Θεός, αὐτὸ τὸ Ἱερὸ καθῆκον νὰ τὸ ἐννοήσουμε ὅλοι μας καὶ τὸν αὐθεντικὸ ζῆλο τῆς Ἱεραποστολῆς (ἐσωτερικῆς καὶ ἐξωτερικῆς), νὰ τὸν πραγματοποιοῦμε στὴν ζωή μας.

   Ἀμήν.