«Δε με θέλω τουρίστα»

*Καθώς ὁλοκλήρωνα ἤ πρωτοπαρουσίαζα αὐτές τίς μουσικές, ἡ Ἑλλάδα προσπαθοῦσε νά ἐπιβιώσει ἀνάμεσα σέ μνημόνια καί ἐξεταστικές ἐπιτροπές. Κάθε φορᾶ πού ἐπέστρεφα στήν Ἀθῆνα ἀπό ἀκόμα μία πρόβα στήν Ἁγία Πετρούπολη ἤ μία συναυλία στό Βερολίνο, σκεπτόμουν ὅτι... ἐνῷ λίγο καιρό παλαιότερα ἔλεγα νά φύγω οἰκογενειακῶς ἀπ' τήν Ἑλλάδα, μέ ὅλη τήν εὐγνωμοσύνη πού τῆς ἔχω, τώρα τό ἔχω ἤδη ξεχάσει. Ἐδῶ εἶμαι, ἐδῶ ζῶ, ἐδῶ ἀγαπῶ, ἐδῶ πονῶ. Δέν μέ θέλω τουρίστα, σέ διαδήλωση τήν Πρωτομαγιά στή Γερμανία ἤ τή Γαλλία... Θά κάτσω ἐδῶ, νά δεχτῶ τό δῶρο τῆς ταπείνωσης. Ὄχι αὐτῆς πού προκύπτει ἀπ' τά χρέη μας πρός τραπεζῖτες καί ὀργανισμούς, ποσῶς μ' ἐνδιαφέρουν αὐτά. Ἀλλά τῆς ταπείνωσης τοῦ ἀνθρώπου πού, ἐνῷ μικρός ἤθελε ν' ἀλλάξει τόν κόσμο, στή δύσκολη στιγμή δέν μπορεῖ οὔτε τή γειτονιά του νά κάνει καλύτερη. Ὄχι πώς ἦταν εὔκολα ἤ δίκαια τά πράγματα πιό παλιά, ὅμως τώρα θά φανοῦν πολλά: Τί εἴμαστε διατεθειμένοι νά μοιραστοῦμε, ποιές πολυτέλειές μας θά μᾶς βαραίνουν ὅταν ὁ φίλος δέν θά ἔχει νά ταΐσει τά παιδιά του, ποιές λύσεις θά γυρέψουμε, ποιόν κόσμο θά ὀνειρευτοῦμε, μέ τί θά ἀνταλλάξουμε ὅσα καί ὅσους μᾶς ἔφεραν ἐδῶ, μέ ποιά εὐγένεια θά πολεμήσουμε, πόσο θά ἀγαπηθοῦμε. Ἐδῶ λοιπόν, νά μέ δῶ στήν πράξη. Γιατί στά λόγια ὑπῆρξα ἀρκετά καλός... *
ὁλόκληρη ἡ συνέντευξη τοῦ Ἀλκίνοου στήν ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στήν διεύθυνση http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=03/10/2010&id=208504