Ἡ ὁλοκληρωτικὴ μετάνοια

Φυσικὴ συνέπεια τῆς τηρήσεως τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ ἄκρα σμίκρυνσις ἠμῶν, τουτέστιν ἡ κένωσις. Ἄνευ τῆς βαθείας ἐπιγνώσεως ὅτι εἴμεθα ἀληθῶς γεννήματα τοῦ ἅδου ἐν τὴ πτώσει ἠμῶν, οὐδέποτε θὰ ἐπιτύχωμεν τοῦ πληρώματος τῆς μετανοίας. Ἡ ὁλοκληρωτικὴ μετάνοια ἀποσπᾶ ἠμᾶς ἀπὸ τοῦ θανασίμου ἐναγκαλισμοῦ τοῦ ἐγωκεντρικοῦ ἀτομισμοῦ καὶ εἰσάγει εἰς τὴν θεωρίαν τῆς θείας παγκοσμιότητος τοῦ Χριστοῦ, «τοῦ ἀγαπήσαντος ἠμᾶς εἰς τέλος». Ὅταν μισήσωμεν ἑαυτοὺς ἕνεκα τῆς ἐν ἠμὶν ζώσης κακίας, τότε διανοίγονται εἰς ἠμᾶς οἱ ἀτέρμονες ὁρίζοντες τῆς ἐντεταλμένης ἀγάπης. Ἄνευ τοῦ Χριστοῦ οὐδέποτε θὰ περιβάλωμεν τὸν κόσμον διὰ τῆς ζωηφόρου φλογὸς τῆς Ἄνωθεν κατερχομένης χάριτος, οὔτε θὰ συλλάβωμεν τὴν ὀντολογικὴν διάστασιν τῆς «δευτέρας ἐντολῆς»: «Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς...σεαυτόν».
Ὅστις δὲν προσήγγισε τὰ ὅρια τῶν καταστάσεων αὐτῶν, ἂς μὴ τολμᾶ νὰ ὀνομάζη ἑαυτὸν χριστιανὸν ἄνευ φόβου καὶ αἰσχύνης, ἀλλ’ ἂς συνειδητοποιῆ μετὰ πόνου ὅτι εἶναι ἀνάξιος της κλήσεως ταύτης.
ΠΗΓΗ:ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ