Τοῦ Παναγιώτη Τελεβάντου
================================
Σὰν ἀνοιξιάτικη καταιγίδα λειτούργησε ἡ ἀνδρεία φωνὴ τοῦ Σεβασμιότατου Μητροπολίτη πρώην Ἐρζεγοβίνης κ. Ἀθανάσιου Γιέφτιτς στὰ θεολογικὰ καὶ ἐκκλησιαστικά μας πράγματα.
Ἡ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Μέγα Πρωτοπρεσβύτερο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου κ. Τσέτση εἶναι μία ἐξαιρετικὰ αὐστηρὴ ἐπιστολὴ ποὺ δὲν τηρεῖ τὰ προσχήματα. Τὸν ἐλέγει αὐστηρά, τοῦ μιλᾶ σαρκαστικά, τὸν ἐξουθενώνει πλήρως. Μ
ιλᾶμε γιὰ ὀστεοκλαστικὸ χτύπημα...Η ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
___________________
Ὅσοι γνωρίζουν τὸν π. Ἀθανάσιο δὲν παραξενεύονται γιὰ τὸ ὕφος τῆς ἐπιστολῆς. Εἶναι ἐξ ἰδιοσυγκρασίας “Σέρβος παρτιζάνος”. Δὲν χαρίζεται σὲ κανένα. Ξέρει γράμματα ὅσο ἐλάχιστοι, σπούδασε στὴ Γαλλία ἀλλὰ δὲν καταλαβαίνει τίποτα ἀπὸ “γαλατικές” εὐγένειες. Ἡ λέξη διπλωματία (μὲ τὴν καλὴ ἔννοια τοῦ ὄρου) δὲν εἶναι καταχωρημένη στὸ λεξικό του. Ὅταν εἶναι νὰ πεῖ κάτι τὸ λέγει ἀσχέτως συνεπειῶν. Ἔτσι ἀπανωτὰ χαστούκια προσγειώθηκαν στὶς παρειὲς τοῦ Μεγάλου Πρωτοπρεσβύτερου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. Κάποιος ἔπρεπε ἐπιτέλους νὰ συγυρίσει αὐτὸ τὸ λοχία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ποὺ παριστάνει τὸ στρατάρχη Μαλινόφσκυ καὶ νομίζει ὅτι μπορεῖ νὰ λέγει ὅτι θέλει χωρὶς νὰ ὑπολογίζει τίποτα. Τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος καὶ γάρ!
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
______________
Πέραν ὅμως ἀπὸ ἰσχυρότατο χαστούκι στὶς παρειὲς τοῦ αἰδεσιμολογιότατου κ. Τσέτση ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Μητροπολίτη Ἀθανάσιου (Γιέφτις) εἶναι στὴν πραγματικότητα ἡ κουστωδία ποὺ σφραγίζει τὴν ταφόπετρα τῶν οἰκουμενιστικῶν σχεδιασμῶν. Ἂν ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἦταν ἡ ταφόπετρα τῶν οἰκουμενιστικῶν σχεδιασμῶν ἡ ἐπιστολὴ τοῦ πρώην Ἐρζεγοβίνης εἶναι ἡ κουστωδία τους.
ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟ
_________________
Δὲν κρύβουμε τὴ δικαιολογημένη πικρία μας γιὰ κάποιες θέσεις καὶ κρίσεις τοῦ Σεβασμιότατου γιὰ τὴν Ὁμολογία γιὰ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση καὶ πάνω ἀπὸ ὅλα γιὰ τὴ φιλία ποὺ δείχνει πρὸς τὸν “Πατριάρχη” τῆς Νεορθοδοξίας κ. Χρῆστο Γιανναρά. Ἀσχέτως ὅμως τούτων ὁ Σεβασμιότατος γκρεμίζει ἐκ θεμελίων τὴ στρατηγική του Περγάμου κ. Ἰωάννη καὶ τοῦ Παναγιότατου νὰ ἑρμηνεύσουν τὸ πρωτεῖο τιμῆς τῆς Κωνσταντινούπολης ὑπὸ οἱαδήποτε Βατικάνεια ἐκδοχή.
ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
________________
Ὁ Σεβασμιότατος Περγάμου ἑρμηνεύει διαστροφικᾶ τὸ παπικὸ πρωτεῖο. Τὸ συνδέει αὐθαίρετα μὲ τὸν 34ον κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Μὲ τὴ διαστροφικὴ ἑρμηνευτική του ἐπιδιώκει νὰ ἑξαρτήσει ἀκόμη καὶ τὴ σύγκληση (ἀσφαλῶς καὶ τὴν ἐπικύρωση) ἀκόμη καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ἀπὸ τὸν Πάπα. Ἡ Κωνσταντινούπολη ἤλπιζε ὅτι μὲ αὐτὴν τὴν κυριολεκτικὰ διαστροφικὴ ἑρμηνευτικὴ θὰ κατόρθωνε νὰ ὑφαρπάσει τὴν ψῆφο τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ὥστε νὰ γίνει ἀποδεκτὸ τὸ παπικὸ πρωτεῖο. Ἀφ’ ἑτέρου ἤλπιζε ὅτι ὁ Κωνσταντινουπόλεως, ὡς Πατριάρχης τῆς Ἀνατολῆς, θὰ ἀπολάμβανε ἕνα δικό του πρωτεῖο ἐξουσίας στὸν ὀρθόδοξο κόσμο. Οἱ αὐτονόητες ἀντιδράσεις τῆς λεγόμενης “Τρίτης Ρώμης” σὲ ἕνα τέτοιο σχεδιασμὸ ἦταν δεδομένες. Γι’ αὐτὸ τὸ οἰκουμενιστικὸ σχέδιο προέβλεπε καὶ τὴν παρουσία ἑνὸς τρίτου πρωτείου ἐξουσίας τῶν Σλαβικῶν Πατριαρχείων ὑπὸ τὸν Πατριάρχη Μόσχας ἡ αὐθεντία τοῦ ὁποίου φυσικὰ ὅπως καὶ τοῦ Κωνσταντινουπόλεως θὰ ἑξαρτῶντο σὲ τελευταία ἀνάλυση ἀπὸ τὸν Πάπα.
ΦΡΑΓΜΟΣ ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ
___________________
Σὲ αὐτὸ τὸ ὑπὸ ἐκκόλαψη ἐκκλησιολογικὸ τερατούργημα ἔβαλε οὐσιαστικὰ φραγμὸ ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἡ ὁποία μὲ τὴν ἱστορική της ἀπόφαση πρὶν τὸ συνέδριο τῆς ἀνομίας τῆς Πάφου ἀκύρωσε στὴν πράξη τοὺς οἰκουμενιστικοὺς σχεδιασμούς.
Τώρα τὸ Πατριαρχεῖο Σερβίας διαμηνύει διὰ στόματος τοῦ ἐπισκόπου της Ἀθανασίου ὅτι ΔΕΝ δέχεται πρωτεῖα ἐξουσίας οὔτε ἀπὸ τὸν Πάπα, οὔτε ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, ἀλλὰ οὔτε καὶ ἀπὸ τὴν Ρωσία. Μὲ ἄλλα λόγια, πλὴν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας, ἡ Ἐκκλησία τῆς Σερβίας (πέραν τῶν ἀπαράδεκτων προσκλήσεων πρὸς τὸν Πάπα καὶ τῶν ἄλλων οἰκουμενιστικῶν κακῶς νοουμένων ἀβροτήτων γιὰ τὶς ὁποῖες δικαιολογημένα διαμαρτυρόμαστε), ὀρθώνει τὸ ἀνάστημά της καὶ λέγει ΟΧΙ στὴν ἐξουνιτοποίηση τῶν Ὀρθοδόξων.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι καὶ ἡ Ρώμη καὶ ἡ Κωνσταντινούπολη καὶ ἡ Μόσχα βρίσκονται μπροστὰ σὲ ἀπροσπέλαστο ὀχυρό.
Η ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ
_______________
Γιατί ὁ Σεβασμιότατος ἀπεφάσισε νὰ δώσει στὸν Καλαβρύτων καὶ δὶ' αὐτοῦ φυσικὰ στὴ δημοσιότητα τὴν ὀστεοκλαστικὴ τοῦ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν π. Τσέτση; Μήπως γιὰ νὰ κατασιγάσει τὶς ἀνησυχίες μας γιὰ τὰ γεγονότα στὴ Μητρόπολη Ράσκας ποὺ ὁδήγησαν ὁρισμένους πατέρες καὶ ἀδελφοὺς νὰ ἐκφράσουν τὴν ὑπόνοια ὅτι πρόκειται γιὰ διωγμὸ τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος; Ἄγνωστον! Τὸ σίγουρο εἶναι ὅτι ἡ Σερβικὴ Ἐκκλησία ἔχει ὀρθώσει ἀποφασιστικὰ τὸ ἀνάστημά της στὰ οἰκουμενιστικὰ σχέδια.
ΜΗΠΩΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ;
____________
Μήπως προτρέχω στὴν ἐξαγωγὴ συμπερασμάτων; Μήπως ὁ Σεβασμιότατος πρώην Ἐρζεγοβίνης ἐκφράζει προσωπικὲς ἀπόψεις; Δὲν τὸ ἀποκλείω ἂν καὶ δυσκολεύομαι νὰ πιστέψω ὅτι θὰ ἔδινε τὴν ἐπιστολὴ στὴ δημοσιότητα χωρὶς νὰ σταθμίσει τὰ δεδομένα. Καὶ ἕνα δεύτερο παραπλήσιο ἐρώτημα. Ὁ Σεβασμιότατος κ. Εἰρηναῖος Μπούλοβιτς, πρὸς ἄφατή μας ἀπογοήτευση, ἔχει τηρήσει πολὺ ἀπαράδεκτη στάση γιὰ τὸ κείμενο τῆς Ραβέννας. Δὲν εἶναι φυσικὰ μυστικὸ ὅτι ὁ Σεβασμιότατος Μπάτσκας Εἰρηναῖος ἡγεῖται τῆς φιλελεύθερης πτέρυγας τῆς Σερβικῆς Ἱεραρχίας, ἐνῶ ὁ Μπανάτου Ἀμφιλόχιος, μὲ τὴν πλήρη ὑποστήριξη τοῦ πρώην Ἐρζεγοβίνης Ἀθανάσιου, τῆς παραδοσιακῆς. Ἀπομένει, λοιπόν, νὰ μάθουμε σὲ ποιὸ βαθμὸ οἱ θέσεις τοῦ Σεβασμιότατου πρώην Ἐρζεγοβίνης ἀπηχοῦν τὶς θέσεις τοῦ Σερβικοῦ Πατριαρχείου ὅπως ἀναμένουμε νὰ δοῦμε ποιὰ στάση θὰ τηρήσει ἡ Ἐκκλησία τῆς Σερβίας γιὰ τὸ κείμενο τῆς Ραβέννας.
ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΟΥΝ ΩΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ
____________________
Ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη παράμετρος τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Σεβασμιότατου ποὺ χρήζει ἰδιαίτερης προσοχῆς. Ἀναφέρει ἐπὶ λέξει: «Θεωροῦμε καὶ νομίζουμε καὶ ἐπιθυμοῦμε, ὄχι μόνον προσωπικῶς, ἀλλὰ ἐπαναλαμβάνοντας τὴν ἀναφορὰ καὶ τὰ συμπεράσματα πολὺ μεγαλυτέρων ἀπὸ ἐμᾶς Ὀρθοδόξων: Ἰδοὺ ὁλόκληρη χιλιετία, τὸ πρῶτο ἔργο τῆς μελλοντικῆς Μεγάλης Συνόδους τῆς Ὀρθοδοξίας, ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ Πρώτου Πατριάρχου καὶ Ἀρχιερέως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ Συμπροεδρευόντων Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων – ὅπως γινόταν πάντοτε διὰ μέσου τῶν αἰώνων ἄχρι καὶ σήμερον – θὰ πρέπει νὰ εἶναι: κατάφασι ὅλων τῶν μέχρι σήμερα Ἑπτὰ Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ ταυτοχρόνως ἔνταξις καὶ συναρίθμησις εἷς αὐτᾶς τουλάχιστον δύο κατόπιν γινομένων Συνόδων οἱ ὁποῖες ἦταν πραγματικὰ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι: τῆς Μεγάλης Συνόδου τοῦ Ἁγίου Φωτίου (880 μ.Χ.) καὶ τῆς Μεγάλης Συνόδου τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ (1341 καὶ 1351 μ.Χ.)".
Ἂν γίνει ἐπισημααποδεκτὴ ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ θέση τοῦ Σεβασμιότατου σημαίνει ὅτι ὁ Παπισμὸς θὰ καταδικαστεῖ ὁριστικὰ ὡς αἵρεση ἀπὸ ἐπίσημα ἀναγνωρισμένες Οἰκουμενικὲς Συνόδους γεγονὸς ποὺ θὰ ἀνατρέψει στὴν πράξη τὴν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων καὶ τὴν ἐξ αὐτῆς ἐκπορευθεῖσα οἰκουμενιστικὴ πορεία.
"ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ" ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΡΑΒΕΝΝΑΣ
__________________
Ἐλπίζουμε ὅτι ὁ Σεβασμιότατος κ. Ἀθανάσιος θὰ μᾶς δώσει ἀκόμη μεγαλύτερη χαρὰ ἀπὸ αὐτὴ ποὺ δοκιμάσαμε μὲ τὴν ἀνάγνωση τῆς ἐπιστολῆς πρὸς τὸν π. Τσέτση ἂν ἡ ἐγκρατὴς θεολογική του πέννα μᾶς δώσει καταλυτικὰ κείμενα κατὰ τῆς Βαπτισματικῆς θεολογίας καὶ κατὰ τῆς προδοτικῆς, γιὰ τὴν ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία, κειμένου τῆς συμφωνίας τῆς Ραβέννας.
PANAYIOTIS TELEVANTOS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου