Μέ ἀφορμή τήν Ἐπέτειο τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας καί τό ἀνακύψαν μεῖζον κατά τήν ἄποψή μας ζήτημα τοῦ ἐπίσημου ἑορτασμοῦ τῆς ἐπετείου τῆς 25ης Μαρτίου 1821, ἐπιθυμοῦμε νά διατυπώσουμε τήν ἄποψή μας, σημειώνοντας ἐξ ἀρχῆς ὅτι ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι ἔχουμε ὡς Ἔφεδροι Ἀξιωματικοί καί ὡς Σύνδεσμος Ἐφέδρων Ἀξιωματικῶν, ρόλο καί λόγο εὐρύτερα κοινωνικό, πολιτιστικό καί προπάντων Ἐθνικό.Στίς....δύσκολες μέρες τῆς ποικιλώνυμης φωτιᾶς καί τοῦ ὑλιστικοῦ μηδενισμοῦ πού διερχόμαστε, πυκνώνουν οἱ φωνές γιά κατάργηση τῶν παρελάσεων, ἀπό ποιά ἄραγε φρονήματα ψευτοπροοδευτισμοῦ καί ὕπουλου φραγκολεβαντινισμοῦ διακατέχονται ὅλοι αὐτοί ποῦ ζητοῦν τήν κατάργησή τους; Οἱ παρελάσεις ἐπιβάλλεται νά παραμείνουν καί νά ἀναβαθμισθοῦν, ὅπως τούς ἀξίζει, διότι αἰσθητοποιοῦν στή σημερινή πεζή πραγματικότητα τή μακραίωνη πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τή συμμετοχή τῶν παιδιῶν καί τῶν νέων, γιά νά διατηρηθεῖ ἀδούλωτη ἡ ἑλληνική ψυχή. Φτάνουν μέχρι τά βάθη τῶν αἰώνων τῆς Φυλῆς μας, στήν πομπή τῶν Παναθηναίων. Ἀνασταίνουν τόν ὅρκο τῶν ἐφήβων: «Οὐ καταισχυνῶ ὄπλα τά ἱερά... Καί ἱερά τά πάτρια τιμήσω».
Μᾶς μεταφέρουν στόν τύμβο τοῦ Μαραθώνα, πού ἐδῶ καί 2.500 χρόνια σκεπάζει τούς μαραθωνομάχους νέους 20-30 ἐτῶν• ἀνάμεσά τους καί κεῖνο τό δεκάχρονο παιδί ἀπό τίς Πλαταιές, πού ἄφησε τήν ἀγκαλιά τῆς μάνας, γιά νά πέσει στήν ἀγκαλιά τῆς μάνας πατρίδας, προβάλλοντας ἀντίσταση στόν βάρβαρο πέρση εἰσβολέα. Ζωντανεύουν ἐνώπιόν μας τούς «παίδας τοῦ Μυροβλύτου», τά κατηχητόπουλα δηλαδή τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τά ὁποία τό 1185 μ.Χ. ὑπό τήν καθοδήγηση τοῦ ἀρχιεπισκόπου τῆς πόλεως ἁγίου Εὐσταθίου, ἄν καί ἤσαν «ψιλοί ὅπλων οἱ πολλοί», πρόβαλαν σθεναρή ἀντίσταση στά τείχη τῆς Θεσσαλονίκης καί «ἠνδραγαθίζοντο» κατά τῶν Νορμανδῶν, πού μέ πολυπληθῆ στρατό καί στόλο εἶχαν πολιορκήσει τήν πόλη, ὅπως διασώζει στό ἔργο τοῦ «Ἱστορία τῆς ἁλώσεως τῆς Θεσσαλονίκης ὑπό τῶν Νορμανδῶν» ὁ ἱερός συγγραφέας. Χαιρετοῦν τόν Ἱερό Λόχο τῶν σπουδαστῶν, οἱ ὁποῖοι προστρέχοντας στό σάλπισμα τῆς Ἐθνεγερσίας θυσίασαν τή ζωή τους στό Δραγατσάνι τῆς Μολδοβλαχίας. Ἐνασμενίζονται μέ τίς ἡρωικές μορφές ἀγοριῶν καί κοριτσιῶν τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγώνα. Καί πορεύονται ἐμπνεόμενοι ἀπό τούς μαθητές πρωταγωνιστές τοῦ Κυπριακοῦ Ἔπους τοῦ 1955-59, μέ κορυφαῖο ἀνάμεσά τους τόν 18χρονο Εὐαγόρα Παλληκαρίδη. Κάθε φορᾶ πού παρελαύνουν τά Ἑλληνόπουλα, ἐκείνους τούς ἔνδοξους ἀγῶνες τιμοῦν. Στοιχίζονται «τοῖς κείνων ρήμασι πειθόμενοι».Οἱ παρελάσεις εἶναι τό ἀμάραντο στεφάνι πού καταθέτει ἡ ἑκάστοτε νέα γενιά στούς συνηλικιῶτες τῆς τοῦ ἔνδοξου θερμουργοῦ παρελθόντος• ἀποτελοῦν ἔκφραση τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης γιά τή διαιώνια πάλη στά μαρμαρένια ἁλώνια, προκειμένου νά ἐπιβιώσει ὁ Ἑλληνισμός. Ἀθήνα, 28 Ὀκτωβρίου 1942. Οἱ φοιτητές ἀποβραδίς ἔστησαν σημαῖες ψηλά στίς κορφές τῶν δένδρων καί κόλλησαν στά κέντρα προκηρύξεις. Ἀνήμερα κατά τίς 10 τό πρωί ἕνα μελισσολόι ξεχύθηκε πρός τόν Ἄγνωστο Στρατιώτη• προπορεύθηκαν καροτσάκια ἀναπήρων καί ξεδιπλώθηκαν ἑλληνικές σημαῖες, ἐνῶ χιλιάδες στόματα ἔψαλλαν τόν ἐθνικό ὕμνο. Οἱ Ἰταλοί τούς ἐπιτέθηκαν, τούς πυροβόλησαν καί ἀκολούθησε ἕνας ἄδοξος πόλεμος. Πολλοί ἀπό τούς διαδηλωτές ὁδηγήθηκαν στά νοσοκομεῖα καί ἄλλοι στή φυλακή, σημειώνει ὁ Ζαλοκώστας στό «Χρονικό της σκλαβιᾶς».Ἀμμόχωστος, 7 Φεβρουαρίου 1956. Πέφτει νεκρός ὁ πρῶτος μαθητής Πετράκης Γιάλλουρος ἀπό τό Ριζοκάρπασο, τελειόφοιτος καί σημαιοφόρος τοῦ ἑλληνικοῦ Γυμνασίου Ἀμμοχώστου, ἀπό τά πυρά ἄγγλου δεκανέα κατά τή διάρκεια διαδήλωσης σέ δρόμο τῶν Βαρωσίων. Τελευταῖες του λέξεις ἡ ἑνωτική ζητωκραυγή.Λευκωσία, 23 Μαΐου 1956. «...Μαθήτριαι Μέσης Παιδείας ἔρχονται εἰς σύγκρουσιν μέ ὠπλισμένους στρατιώτας, τούς λιθοβολοῦν... Γίνεται μάχη περί τήν σημαίαν,... ὅταν ἔλθουν νά τούς τήν πάρουν», μαρτυρεῖ σέ ἐπιστολή τοῦ ὁ χωρεπίσκοπος Σαλαμίνος Γεννάδιος.Ἐν σωτηρίω ἔτει 2008. Ὅλη ἡ χορεία τῶν ἡρώων ξανατραυματίζεται καί ξανασκοτώνεται κάθε φορᾶ πού ὄχι ἀλλόφυλοι, ἀλλά σύν-Ἕλληνες ἀμφισβητίες ἀξιῶν καί θεσμῶν στρέφουν τά πυρά τούς κατά τοῦ θεσμοῦ τῶν παρελάσεων καί τῶν ἐθνικῶν ἐπετείων.Σήμερα, πού ὁ ὁδοστρωτήρας τῆς παγκοσμιοποιήσεως ἀπειλεῖ νά πολτοποιήσει τήν ἐθνική μας ὑπόσταση, καλοῦνται τά παιδιά μας νά παρελάσουν δίνοντας τόν καλύτερο ἑαυτό τους. Νεολαία πού τιμᾶ τούς ἥρωες νεκρούς καταξιώνει ἡ ἴδια τήν ὕπαρξή της. Ἀντίθετα, νεολαία πού ἀσεβεῖ καί χρησιμοποιεῖ τίς παρελάσεις ὡς λόγο διαμαρτυρίας προδιαγράφει δυσοίωνο τό μέλλον της. Ἀλλά σέ τί εὐθύνονται τά παιδιά μας, τή στιγμή πού ἐμεῖς οἱ μεγάλοι -γονεῖς καί δάσκαλοι- δέν τούς μάθαμε τί καί γιατί γιορτάζουμε; Δέν τά θρέψαμε δυστυχῶς μέ Κανάρη, Μελά, Δαβάκη ἀλλά μέ Χάρι Πότερ, ufo και metallica. Δέν τούς δώσαμε οὔτε ἕνα ζευγάρι μεταχειρισμένα ἰδανικά, γιά νά μποροῦν νά πορευθοῦν ἀξιοπρεπώς στή ζωή τους. Ἔτσι, «ἡ δόξα τῶν προπατόρων φωτίζει περιπλέον τήν ἀσχημία τῶν τέκνων, ἄν αὐτά εἶναι ἄτιμα ἡ ἀμέριμνα φιλοτιμίας», τονίζει ὁ θαυμαστῆς καί βιογράφος τοῦ Κολοκοτρώνη Γ. Τερτσέτης. Ε. Α
Μήπως τελικά ἡ οἰκονομική κρίση εἶναι ΠΡΟΣΧΗΜΑ γιά νά καταστρέψετε τό ἁγνό πατριωτικό φρόνημα τοῦ λαοῦ μας; Ἄν στό ἐρώτημα αὐτό λέτε ὄχι, ἀπαντῆστε τότε ΓΙΑΤΙ ;
1-Σᾶς πείραξαν οἱ δεξιώσεις γιά τήν 25η Μαρτίου στίς Πρεσβεῖες, καί δέν σᾶς πείραξαν τά πολυδάπανα ταξίδια τῶν «διπλωματικῶν» σας ἀποστολῶν;
2-Σᾶς πείραξε ποῦ προσφέρθηκαν δωρητές γιά τίς παραπάνω δεξιώσεις, γιά νά προλάβουν μήν γίνουμε ρεζίλι παγκοσμίως, οὔτε νά πληγώσουμε τόν ἀπόδημο ἑλληνισμό; Μήπως τελικά δέν ἦταν ἡ οἰκονομική κρίση;
3-Σᾶς πείραξαν οἱ πτήσεις τοῦ Ἁγίου Φωτός στά ἀκριτικά νησιά μας, ποῦ βρίσκονται στό Σκοτάδι τῆς κρατικῆς ἐγκατάλειψης;
4-Σᾶς πείραξαν τά ἀρνιά τοῦ Πάσχα μέσα στά Στρατόπεδα, μέ τά ὁποῖα θά χαίρονταν οἱ στρατιωτικοί μέ τίς οἰκογένειές τους; Μήπως ἐσεῖς δέν πολυθέλατε νά πάτε γιά νά τσουγκρίσετε αὐγά ὡς χριστιανική συνήθεια;
5-Σᾶς πείραξαν οἱ Εὔζωνοι, ποῦ κατά τήν 25η Μαρτίου κάνουν τήν Ἑλληνική ὁμογένεια στήν Ἀμερική νά δακρύζει ;
6-Σᾶς πείραξε νά συμμετέχουν τά πεζοπόρα τμήματα γιά λίγα μέτρα στήν τοπική παρέλαση τοῦ Λιτοχώρου; Ποιά ἐπιβάρυνση θά ἔκαναν στόν προϋπολογισμό ;
7-Σᾶς ἐνόχλησαν τά χιλιάδες ἄξια στελέχη τοῦ στρατεύματος καί καταφέρνετε τώρα νά τούς διώχνετε, φοβίζοντάς τους μέ οἰκονομικές περικοπές, ἐνῶ ἔχουμε ὀξύτατους ἐθνικούς κινδύνους;
8-Σᾶς πείραξαν οἱ ἐξατμίσεις τῶν ἁρμάτων στίς παρελάσεις καί δέν σᾶς πείραξε ἡ ρύπανση καί ἡ βαρύτατη οἰκολογική ἐπιβάρυνση πλαστικοῦ ἀπό τίς δεκάδες καρναβαλικές παρελάσεις;
9-Σᾶς πείραξε ἀκόμη καί γιά «συμβολικούς», ὅπως ἀλλοῦ λέτε, λόγους, νά παρελαύνει ἔστω τό 1/3 τῶν μηχανοκινήτων στίς δύο μεγάλες Παρελάσεις;
Κατά βάθος γνωρίζετε ὅτι τά παραπάνω εἶναι «πενταροδεκάρες» μπροστά στά τεράστια ποσά πού ἀφήνετε νά σπαταλῶνται.
Τό θέμα εἶναι ἐξαιρετικά σοβαρό ἰδίως σέ συνθῆκες κρίσης τό Ἔθνος μᾶς ψάχνει νά γαντζωθεῖ καί πάλι στίς παραδοσιακές ἀξίες καί τά ἰδανικά τοῦ προκειμένου νά ἐξέλθει κατά τό δυνατόν ἀλώβητο ἀπό τήν ποικιλώνυμη κρίση πού διερχόμαστε. Τοῦτο πρέπει νά γίνει ἀντιληπτό ἀπ’ ὅλους, ἄρχοντες καί ἀρχομένους, οἱ πρῶτοι δέ ὀφείλουν ἔστω καί τήν «ἑνδεκάτη» ὤρα νά ἐπανορθώσουν τό πληγωμένο ἑλληνικό φιλότιμο,
πρίν ξεσπάσει ἡ ὀργή τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ. Ὅλοι πρέπει νά ἀντιληφθοῦν ὅτι ὅσο πιό ὑποχωρητικοί ἤμαστε, οὔτε οἱ «φίλοι» μας ἐκτιμοῦν, οὔτε οἱ ἐχθροί μας φοβοῦνται.
Σέρρες 24 Μαρτίου 2010 Γιά τό Δ.Σ. τοῦ ΣΕΑΝ Σερρῶν Ὁ Πρόεδρος Βασίλειος Ν. Κατιρτζόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου