
Επί σταλινικής διακυβέρνησης, ο Ιωσήφ Στάλιν είχε αναγορευτεί σε «Δάσκαλο του Λαού» (όπως αναφέρεται και στο ενδιαφέρον βιβλίο του οξφορδιανού καθηγητή Ρωσσικής Ιστορίας Robert Service με τίτλο «Σύντροφοι: Η παγκόσμια ιστορία του Κομμουνισμού" Εκδόσεις Ψυχογιός) . Ως....
αποκλειστικός κάτοχος του Ορθού και της Αλήθειας, ο Ι. Στάλιν αποφάσιζε τι ήταν ιδεολογικά ή πολιτικά ορθό και ο ρωσσικός λαός έπρεπε να ακολουθήσει. Ο σταλινικός παντογνωστισμός είχε το παπικό αλάθητο για τα πάντα. Ενδεικτικό είναι το ότι επέβαλλε μέχρι και την απόρριψη της θεωρίας της σχετικότητας του Άινσταιν!
Σχεδόν 70 χρόνια μετά το θάνατο του Στάλιν και 20 χρόνια μετά τη πτώση του "υπαρκτού σοσιαλισμού", οι εν λόγω πρακτικές, δυστυχώς παραμένουν ζωντανές. Όπως φαίνεται άλλωστε και με την πρόσφατη εκστρατεία προώθησης της λύσης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας στον Κυπριακό λαό.
Μέχρι σήμερα, οι υποστηρικτές της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας ως λύσης του Κυπριακού, ισχυρίζονταν ότι η εν λόγω λύση επιδοκιμαζόταν με τη δική τους υπερψήφιση σε βουλευτικές και προεδρικές εκλογές.
Σήμερα όμως, η κυβέρνηση Χριστόφια, ομολογεί ότι οι πολίτες ουδέποτε δεν επιδοκίμασαν τη ΔΔΟ, εξού και ξεκινά εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών.
Είναι όντως μία δυσκολοχώνευτη για κάποιους, αλλά αναντίρρητη πραγματικότητα: ο λαός μας δεν αποδέχτηκε ποτέ τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.
Αυτό ενισχύεται και από τα ακόλουθα:
1)Σε πρόσφατη δημοσκόπηση (όπως και σε πολλές άλλες), φάνηκε ότι η πλειοψηφία του Κυπριακού λαού επιθυμεί λύση ενιαίου κράτους.
2)Η μόνη μορφή Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που παρουσιάστηκε στο λαό, δηλαδή το Σχέδιο Ανάν το 2004, απορρίφθηκε πανηγυρικά.
Δημοκρατία σημαίνει να υπερισχύει η λαϊκή βούληση. Δημοκρατία είναι το πολίτευμα στο οποίο η εξουσία πηγάζει και ασκείται από το λαό, είτε άμεσα, είτε μέσω αντιπροσώπων. Ο λαός επιβάλλει στην ηγεσία και στους αντιπροσώπους του τη δική του βούληση και όχι το αντίστροφο.
Συμβαδίζει με τη δημοκρατία η προσπάθεια επιβολής εκ "των άνωθεν" μίας λύσης, που ο λαός μας, διαπιστωμένα πλέον, την απορρίπτει; Δεν πρέπει να εκφράζουν οι εκλελεγμένοι μας άρχοντες τη βούληση του λαού αντί ο λαός, μέσω διαδικασιών πλύσης εγκεφάλου να υιοθετεί την άποψη μίας ολιγαρχίας;
Δεν θα έπρεπε, εφόσον η βούληση του κυπριακού λαού, είναι η συνέχιση του ενιαίου κράτους και η ενιαιοκρατική δομή ως κρατική δομή μετά τη λύση του Κυπριακού, να εκφράζει η ηγεσία αυτή την επιθυμία αντί να την αντιστρατεύεται ετσιθελικά; Είναι τελικά αντιπρόσωποι του λαού οι σημερινοί κυβερνώντες, ή μήπως νεοσταλινικοί «Δάσκαλοι του Λαού»;
ΠΗΓΗ:ΞΕΝΗΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου