Ἡ Ἀγάπη Βενέζη – Μολυβιάτη, ἀδελφὴ τοῦ μεγάλου Ἕλληνα πεζογράφου Ἠλία Βενέζη καὶ μητέρα τοῦ πρώην ΥΠΕΞ Πέτρου Μολυβιάτη, λίγο πρὶν φύγει ἀπὸ τὴ ζωὴ ἐκπλήρωσε μιὰ τελευταία ὑπόσχεση τοῦ ἀδελφοῦ της. Ἔγγραψε ἕνα βιβλίο, τὸ «Χρονικὸ τῶν Δέκα Ἡμερῶν», μέσα ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἐξιστορεῖ τὴ συγκλονιστικὴ ἱστορία διάσωσης τοῦ ἀδελφοῦ της ἀπὸ ἕναν Τοῦρκο ἀξιωματικό, καθὼς αὐτὸς ὁδηγοῦνταν στὰ τουρκικὰ τάγματα ἀσφαλείας.
Στὸ «Χρονικὸ τῶν Δέκα Ἡμερῶν» βασίστηκε τὸ ἱστορικὸ ντοκιμαντὲρ... «Γράμματα χωρὶς Παραλήπτη - Ἀϊβαλὶ 1922», ποὺ δημιούργησε τὸ Ἵδρυμα Ἱστορικῶν Μελετῶν (ΙΔΙΣΜΕ) σὲ σκηνοθεσία τοῦ Ἠλία Δημητρίου, μὲ τὴ μουσική τῆς Εὐανθίας Ρεμπούτσικα καὶ τὴν ἀφήγηση τοῦ ἠθοποιοῦ Γιώργου Κέντρου. Τὸ χρονικὸ αὐτὸ ἀποτελεῖ τὸ ἐλεγειακὸ ἔπος ἑνὸς ἥρωα, τοῦ Kemalettin, ποὺ δὲν δίστασε νὰ διακινδυνεύσει τὴ ζωή του καὶ τὴν καριέρα του, προσπαθῶντας νὰ ἀπεγκλωβίσει τὸν Ἠλία Βενέζη, ἀπὸ μιὰ ἀποστολὴ ποὺ ὁδηγοῦσε στὸν θάνατο.
Ὅταν οἱ Τοῦρκοι στρατιῶτες μπῆκαν στὸ Ἀϊβαλί, ἀπὸ τοὺς 3.000 ἄντρες οἱ ὁποῖοι ὁδηγήθηκαν στὰ τάγματα ἐργασίας στὴν ἐνδοχώρα τῆς Τουρκίας μόνον 24 ἐπέζησαν καὶ ἐπέστρεψαν. Μεταξὺ αὐτῶν καὶ ὁ Ἠλίας Βενέζης, ποὺ χάρη στὴν προσπάθεια τοῦ Kematellin κατάφερε νὰ γλυτώσει τὸν θάνατο καὶ νὰ ἐπιστρέψει στὴν Ἑλλάδα καὶ στὴν οἰκογένειά του. Αὐτὴ τὴ μοναδικὴ ἱστορία πόνου καὶ ἀνθρωπιᾶς ἐξιστορεῖ τὸ βιβλίο τῆς Ἀγάπης Βενέζη – Μολυβιάτη, τονίζοντας μάλιστα ἡ συγγραφέας πὼς ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἀπεγκλώβισε τὸν ἀδελφό της παρὰ τὰ τραυματικὰ προσωπικὰ βιώματά του, κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Μικρασιατικοῦ πολέμου.
Προλογίζοντας τὴν προβολὴ τοῦ ντοκιμαντέρ, ἡ γενικὴ γραμματέας τοὺς ΙΔΙΣΜΕ καὶ ἀναπληρώτρια καθηγήτρια τοῦ τμήματος Νεοελληνικῶν Σπουδῶν τοῦ πανεπιστημίου τῆς Κωνσταντινούπολης, Εἰρήνη Σαρίογλου, τόνισε πὼς μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἱστορία, οἱ δυὸ κεντρικοὶ καὶ ταυτόχρονα τραγικοὶ ἥρωες, ἡ Ἀγάπη καὶ ὁ Kematellin, «ἀπέδειξαν περίτρανα πὼς οἱ ἄνθρωποι μποροῦν ἀκόμα καὶ μέσα στὴ δίνη τοῦ πολέμου, ὅταν τὸ θελήσουν, νὰ φτιάξουν τὸν δικό τους παράδεισο».
Ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς, Γέροντας Συνέσιος, καλωσόρισε τὸν κόσμο ποὺ μετὰ τὴ Θεία Λειτουργία γέμισε ἀσφυχτικὰ τὴν αἴθουσα ἐκδηλώσεων τῆς Μονῆς καὶ τόνισε πὼς τὸ ἱστορικὸ ντοκιμαντὲρ τοῦ Ἱδρύματος Ἱστοριῶν Μελετῶν συγκινεῖ καὶ διδάσκει γιὰ τὸ πῶς θὰ πρέπει οἱ ἄνθρωποι νὰ κρατοῦν ζωντανὲς ἀρχὲς καὶ ἀξίες ποὺ τοὺς κάνουν νὰ παραμένουν ἄνθρωποι στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ.
Ἡ Εἰρήνη Σαρίογλου, στὴ διάρκεια τῆς ἐκδήλωσης ἀνακοίνωσε καὶ τὴν παραγωγὴ ἀπὸ τὸ ΙΔΙΣΜΕ ἑνὸς νέου ἱστορικοῦ ντοκιμαντὲρ γιὰ τὴν ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου καὶ τοῦ πνευματικοῦ του τέκνου τοῦ Ἁγίου Παϊσίου. Τὰ γυρίσματα τοῦ νέου ντοκιμαντὲρ ξεκίνησαν καὶ ἡ ὁμάδα παραγωγῆς ταξίδεψε γιὰ τὶς ἀνάγκες στὴν Κωνσταντινούπολη, στὰ Φάρασα τῆς Καππαδοκίας, στὴν Κόνιτσα, στὴν Κέρκυρα, στὴν Θεσσαλονίκη καὶ τὸ Ἅγιον Ὅρος. Στὴ νέα παραγωγή, ποὺ ἀναμένεται νὰ εἶναι ἕτοιμη στὰ τέλη τὸ Φθινοπώρου, μιλοῦν ἄνθρωποι ποὺ εἶχαν τὴν εὐλογία νὰ γνωρίσουν ἀπὸ κοντὰ τοὺς ἁγίους καὶ νὰ νιώσουν τὰ θαύματά τους.
Τὸ ἱερὸ ἡσυχαστήριο τοῦ Ὁσίου Ἀρσενίου του Καππαδόκου
Σὲ ἀπόσταση περίπου 95 χλμ. ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη, στὸ Βατοπέδι Χαλκιδικῆς, βρίσκεται τὸ ἀνδρικὸ μοναστήρι (ἱερὸ ἡσυχαστήριο) τοῦ ὁσίου Ἀρσενίου του Καππαδόκου, κοντὰ στὸ γυναικεῖο μοναστήρι της Ὀρμύλιας.
Τὸ Μοναστήρι ἱδρύθηκε τὸ 1986. Κατασκευάστηκε πάνω σ’ ἕνα ὕψωμα μὲ ἐξαιρετικὴ θέα ποὺ τὸ καλοκαίρι τὸ δροσίζει ἕνα ἁπαλὸ ἀεράκι. Τὰ ἐγκαίνιά του ἔγιναν ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Κασσανδρείας κυρὸ Συνέσιο, καθὼς ἀνήκει ἐκκλησιαστικῶς στὴ Μητρόπολη αὐτή. Συστάθηκε μὲ τὴν προτροπὴ καὶ τὴν εὐχὴ τοῦ μακαριστοῦ Ὁσίου Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου.
Ὁ ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης ὑπῆρξε ἀνάδοχος τοῦ Ὁσίου γέροντος Παϊσίου. Ἀναδείχθηκε ὡς μία ἀπὸ τὶς σημαντικότερες μορφὲς τῆς Ὀρθοδοξίας τῶν τελευταίων αἰώνων. Ὁ ὅσιος Ἀρσένιος κοιμήθηκε τὸ 1924 στὴν Κέρκυρα μετὰ τὴν ἀνταλλαγὴ πληθυσμῶν.
Τὸ καθολικὸ τῆς Μονῆς εἶναι Ναὸς βυζαντινοῦ ρυθμοῦ μὲ τροῦλο. Πανηγυρίζει στὶς 10 Νοεμβρίου στὴ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκου καὶ τὴν 1 Ὀκτωβρίου τῆς Ἁγίας Σκέπης, σύμφωνα μὲ τὴ βυζαντινὴ παράδοση. Σήμερα, ἀριθμεῖ δώδεκα μοναχοὺς καὶ στὸ ἐνεργητικό της ἡ Μονὴ ἔχει πλούσιο ἱεραποστολικὸ καὶ κοινωνικὸ ἔργο, ἐνῷ παράγει δικό της λάδι καὶ μέλι.
Τὸ Μοναστήρι ἱδρύθηκε τὸ 1986. Κατασκευάστηκε πάνω σ’ ἕνα ὕψωμα μὲ ἐξαιρετικὴ θέα ποὺ τὸ καλοκαίρι τὸ δροσίζει ἕνα ἁπαλὸ ἀεράκι. Τὰ ἐγκαίνιά του ἔγιναν ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Κασσανδρείας κυρὸ Συνέσιο, καθὼς ἀνήκει ἐκκλησιαστικῶς στὴ Μητρόπολη αὐτή. Συστάθηκε μὲ τὴν προτροπὴ καὶ τὴν εὐχὴ τοῦ μακαριστοῦ Ὁσίου Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου.
Ὁ ἅγιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης ὑπῆρξε ἀνάδοχος τοῦ Ὁσίου γέροντος Παϊσίου. Ἀναδείχθηκε ὡς μία ἀπὸ τὶς σημαντικότερες μορφὲς τῆς Ὀρθοδοξίας τῶν τελευταίων αἰώνων. Ὁ ὅσιος Ἀρσένιος κοιμήθηκε τὸ 1924 στὴν Κέρκυρα μετὰ τὴν ἀνταλλαγὴ πληθυσμῶν.
Τὸ καθολικὸ τῆς Μονῆς εἶναι Ναὸς βυζαντινοῦ ρυθμοῦ μὲ τροῦλο. Πανηγυρίζει στὶς 10 Νοεμβρίου στὴ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκου καὶ τὴν 1 Ὀκτωβρίου τῆς Ἁγίας Σκέπης, σύμφωνα μὲ τὴ βυζαντινὴ παράδοση. Σήμερα, ἀριθμεῖ δώδεκα μοναχοὺς καὶ στὸ ἐνεργητικό της ἡ Μονὴ ἔχει πλούσιο ἱεραποστολικὸ καὶ κοινωνικὸ ἔργο, ἐνῷ παράγει δικό της λάδι καὶ μέλι.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ Βασίλης Λωλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου