Μιὰ πορεία ὅμως ποὺ δὲν ἦταν γραφτὸ νὰ πραγματοποιηθεῖ. Ἡ κυβέρνηση σὲ συνεργασία μὲ τὴν ἀστυνομία κάνουν τὰ ἀδύνατα δυνατὰ γιὰ νὰ τὴ... σταματήσουν. Ὅπως ἰσχυρίζονταν, ἡ ἐπικινδυνότητα ἦταν μεγάλη καὶ θὰ ἐκτίθετο τὸ κράτος σὲ μεγάλο κίνδυνο. Μετὰ ἀπὸ συζητήσεις καὶ διαπραγματεύσεις, ὁ τότε πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, Γλαῦκος Κληρίδης, πείθει τὴν ἡγεσία των Μοτοσικλετιστὼν πὼς δὲν πρέπει νὰ ὁλοκληρώσουν τὸ σχέδιό τους.
Ἡ πορεία ματαιώθηκε, τὸ μακελειὸ ὅμως ἔγινε. Ἐξοργισμένοι οἱ μοτοσικλετιστὲς στὸ ἄκουσμα τῶν νέων, ξεκινοῦν κατὰ ὁμάδες, ἄλλοι πρὸς τὸ Προεδρικὸ Μέγαρο νὰ διαμαρτυρηθοῦν καὶ ἄλλοι πρὸς τὸ ὁδόφραγμα. Φτάνοντας στὸ ὁδόφραγμα, τοὺς «ὑποδέχτηκαν» ὀργανωμένες ὁμάδες Γκρίζων Λύκων, ποὺ τοὺς ἔστησαν καρτέρι θανάτου. Ὁ Τάσος Ἰσαάκ, βλέποντας τὴν ἔκβαση τῶν γεγονότων, ξεκίνησε νὰ πάει στὸ ὁδόφραγμα καὶ ὅταν φίλοι καὶ συγγενεῖς προσπάθησαν νὰ τὸν ἀποτρέψουν τοὺς ἀπάντησε πὼς θὰ πήγαινε, γιατί τὸ Κυπριακὸ Πρόβλημα δὲν εἶναι μόνο γιὰ τοὺς πρόσφυγες ἀλλὰ ἀφορᾶ ὁλόκληρη τὴν Κύπρο.
Οἱ Τοῦρκοι, μὲ δόλο περικύκλωσαν τοὺς διαδηλωτὲς καὶ ἄρχισαν νὰ ἐκτελοῦν τὸ ἔργο ποὺ τοὺς εἶχε ἀνατεθεῖ. Μερικοὶ διαδηλωτὲς ἐγκλωβίστηκαν μπροστὰ ἀπὸ τὰ συρματοπλέγματα. Οἱ Γκρίζοι Λύκοι, ἀδίστακτοι καὶ ἀπάνθρωποι, διψοῦσαν γιὰ ἑλληνικὸ αἷμα. Ὁ Τάσος Ἰσαὰκ στὴν προσπάθειά του νὰ βοηθήσει ἕναν ἄλλο Κύπριο τὸν ὁποῖο χτυποῦσαν οἱ Τοῦρκοι, ἔπεσε στὰ χέρια τους. Οἱ Τοῦρκοι τὸν χτυποῦσαν μὲ τὰ χέρια, τὰ πόδια, μὲ λοστοὺς καὶ πέτρες, στὸ σῶμα ἀλλὰ περισσότερο στὸ κεφάλι καὶ στὸ πρόσωπο σὰν λυσσασμένα σκυλιά. Δολοφόνησαν τὸν Τάσο Ἰσαὰκ ἀφήνοντας ἔκπληκτη τὴ διεθνῆ κοινότητα, ἀποτροπιασμένο τὸ πανελλήνιο καὶ ὀρφανῆ τὴν μονάκριβη κορούλα του, Ἀναστασία, ποὺ ἀκόμη δὲν εἶχε δεῖ το φῶς τοῦ ἥλιου. Ἐνῷ οἱ διαδηλωτὲς προσπαθοῦσαν ἀπεγνωσμένα νὰ γλυτώσουν ἀπὸ τὰ δολοφονικὰ χτυπήματα τῶν Γκρίζων Λύκων, κάπου πιὸ πέρα, ὁ Τάσος ἄφηνε τὴν τελευταία του πνοὴ στὰ βάρβαρα χέρια τῶν λυσσασμένων δολοφόνων.
Ἕνας ὡραῖος Ἕλληνας ποὺ δὲ λογάριαζε τὸν θάνατο ἔδωσε τὴ ζωή του, γιατί δὲν ἄντεχε στὴν ἰδέα μιᾶς σκλαβωμένης πατρίδας. Ἕνας ὡραῖος μοτοσικλετιστής, ὁ ὁποῖος ζητοῦσε τὰ αὐτονόητα, ζητοῦσε Ἐλευθερία.
Χαρακτηριστικὰ γιὰ τὴν ἀνδρεία του ἦταν τὰ λόγια του διοικητῆ του, ὅταν ὁ 18χρονος τότε Τάσος, μπῆκε στὴν πράσινη γραμμὴ καὶ κατέβασε τὴ σημαία τῆς ντροπῆς ἀπὸ τουρκικὸ φυλάκιο. «Ἂν εἶχα χίλιους σὰν καὶ δαῦτον. Τέτοιους ἄντρες θέλω. Εἶσαι δυνατὸς καὶ παλικάρι, 30 Τάσους νὰ εἶχε ἡ Κύπρος, δὲ θὰ τολμοῦσε νὰ πατήσει οὔτε ἕνας Τοῦρκος σὲ τοῦτο τὸ νησί.»
Ἡ πορεία ματαιώθηκε, τὸ μακελειὸ ὅμως ἔγινε. Ἐξοργισμένοι οἱ μοτοσικλετιστὲς στὸ ἄκουσμα τῶν νέων, ξεκινοῦν κατὰ ὁμάδες, ἄλλοι πρὸς τὸ Προεδρικὸ Μέγαρο νὰ διαμαρτυρηθοῦν καὶ ἄλλοι πρὸς τὸ ὁδόφραγμα. Φτάνοντας στὸ ὁδόφραγμα, τοὺς «ὑποδέχτηκαν» ὀργανωμένες ὁμάδες Γκρίζων Λύκων, ποὺ τοὺς ἔστησαν καρτέρι θανάτου. Ὁ Τάσος Ἰσαάκ, βλέποντας τὴν ἔκβαση τῶν γεγονότων, ξεκίνησε νὰ πάει στὸ ὁδόφραγμα καὶ ὅταν φίλοι καὶ συγγενεῖς προσπάθησαν νὰ τὸν ἀποτρέψουν τοὺς ἀπάντησε πὼς θὰ πήγαινε, γιατί τὸ Κυπριακὸ Πρόβλημα δὲν εἶναι μόνο γιὰ τοὺς πρόσφυγες ἀλλὰ ἀφορᾶ ὁλόκληρη τὴν Κύπρο.
Οἱ Τοῦρκοι, μὲ δόλο περικύκλωσαν τοὺς διαδηλωτὲς καὶ ἄρχισαν νὰ ἐκτελοῦν τὸ ἔργο ποὺ τοὺς εἶχε ἀνατεθεῖ. Μερικοὶ διαδηλωτὲς ἐγκλωβίστηκαν μπροστὰ ἀπὸ τὰ συρματοπλέγματα. Οἱ Γκρίζοι Λύκοι, ἀδίστακτοι καὶ ἀπάνθρωποι, διψοῦσαν γιὰ ἑλληνικὸ αἷμα. Ὁ Τάσος Ἰσαὰκ στὴν προσπάθειά του νὰ βοηθήσει ἕναν ἄλλο Κύπριο τὸν ὁποῖο χτυποῦσαν οἱ Τοῦρκοι, ἔπεσε στὰ χέρια τους. Οἱ Τοῦρκοι τὸν χτυποῦσαν μὲ τὰ χέρια, τὰ πόδια, μὲ λοστοὺς καὶ πέτρες, στὸ σῶμα ἀλλὰ περισσότερο στὸ κεφάλι καὶ στὸ πρόσωπο σὰν λυσσασμένα σκυλιά. Δολοφόνησαν τὸν Τάσο Ἰσαὰκ ἀφήνοντας ἔκπληκτη τὴ διεθνῆ κοινότητα, ἀποτροπιασμένο τὸ πανελλήνιο καὶ ὀρφανῆ τὴν μονάκριβη κορούλα του, Ἀναστασία, ποὺ ἀκόμη δὲν εἶχε δεῖ το φῶς τοῦ ἥλιου. Ἐνῷ οἱ διαδηλωτὲς προσπαθοῦσαν ἀπεγνωσμένα νὰ γλυτώσουν ἀπὸ τὰ δολοφονικὰ χτυπήματα τῶν Γκρίζων Λύκων, κάπου πιὸ πέρα, ὁ Τάσος ἄφηνε τὴν τελευταία του πνοὴ στὰ βάρβαρα χέρια τῶν λυσσασμένων δολοφόνων.
Ἕνας ὡραῖος Ἕλληνας ποὺ δὲ λογάριαζε τὸν θάνατο ἔδωσε τὴ ζωή του, γιατί δὲν ἄντεχε στὴν ἰδέα μιᾶς σκλαβωμένης πατρίδας. Ἕνας ὡραῖος μοτοσικλετιστής, ὁ ὁποῖος ζητοῦσε τὰ αὐτονόητα, ζητοῦσε Ἐλευθερία.
Χαρακτηριστικὰ γιὰ τὴν ἀνδρεία του ἦταν τὰ λόγια του διοικητῆ του, ὅταν ὁ 18χρονος τότε Τάσος, μπῆκε στὴν πράσινη γραμμὴ καὶ κατέβασε τὴ σημαία τῆς ντροπῆς ἀπὸ τουρκικὸ φυλάκιο. «Ἂν εἶχα χίλιους σὰν καὶ δαῦτον. Τέτοιους ἄντρες θέλω. Εἶσαι δυνατὸς καὶ παλικάρι, 30 Τάσους νὰ εἶχε ἡ Κύπρος, δὲ θὰ τολμοῦσε νὰ πατήσει οὔτε ἕνας Τοῦρκος σὲ τοῦτο τὸ νησί.»
Ὄντως, 30 Τάσους νὰ εἴχαμε...Δεν ξεχνοῦμε.
Ἦταν γραμμένο στὴ μπλούζα του
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Ἡ ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ
Γραφεῖο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης
Ἦταν γραμμένο στὴ μπλούζα του
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Ἡ ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ
Γραφεῖο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου