Στὶς 21 Φεβρουαρίου τοῦ 1913, ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς μετὰ ἀπὸ σκληρὲς μάχες οἱ ὁποῖες κράτησαν πάνω ἀπὸ τέσσερις μῆνες συνολικά, κυριεύει τὸ ὀχυρωμένο Μπιζάνι καὶ ἀπελευθερώνει τὴν πόλη τῶν Ἰωαννίνων ἀπὸ τοὺς Τούρκους, ποὺ εἶχαν ἤδη κλείσει πάνω ἀπὸ 480 χρόνια σκλαβιᾶς.
Τὰ πήραμε τὰ Γιάννινα
Μάτια πολλὰ τὸ λένε,
Μάτια πολλὰ τὸ λένε,
Ὅπου γελοῦν καὶ κλαῖνε.
Τὸ λὲν πουλιὰ τῶν Γρεβενῶν
Κι ἀηδόνια τοῦ Μετσόβου,
Ποῦ τὰ ἔκαψεν ἡ παγωνιὰ
Κι ἀνατριχίλα φόβου.
Τὸ λένε χτύποι καὶ βροντές,
Τὸ λένε κι οἱ καμπάνες,
Τὸ λένε καὶ χαρούμενες
Οἱ μαυροφόρες μάνες.
Τὸ λένε κι οἱ Γιαννιώτισσες
Ποῦ ζοῦσαν χρόνια βόγγου,
Τὸ λένε κι οἱ Σουλιώτισσες
Στὶς ράχες τοῦ Ζαλόγγου.
«Ἡ Μηχανὴ τοῦ Χρόνου» – «Ἡ ἀπελευθέρωση τῶν Ἰωαννίνων –
Τὸ ἔπος τῶν ἐθελοντῶν» – Α΄ Μέρος
«Ἡ Μηχανὴ τοῦ Χρόνου» – «Ἡ ἀπελευθέρωση τῶν Ἰωαννίνων –
Ὁ πόλεμος τῶν κατασκόπων» – Β΄ Μέρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου