Ἀπὸ τὸ βιβλίο:
«Οἱ Ἅγιοι τοῦ Ἁγίου Ὅρους» τοῦ μοναχοῦ Μωυσέως Ἁγιορείτου
Ὁ Ὅσιος Φιλόθεος ὁ Καρεώτης, ἦταν Γέροντας τοῦ Λαυρεωτικοῦ Κελλίου τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων, τοῦ Ἰάγαρη, Καρυῶν τοῦ Ἁγίου Ὅρους, ποὺ μέχρι σήμερα σώζεται, καὶ τοῦ Ὁσίου Νεκταρίου τοῦ Καρεώτου. Ἦταν «ἰδιώτης μὲν κατὰ τὸν λόγον, κατὰ δὲ τὴν ἀρετήν, ἄκρως γεγυμνασμένος». Ἀκόμη «στολισμένος μὲ τὸ διορατικὸν καὶ προγνωστικὸν χάρισμα».
«Ἀπέθανεν ἐν γήρει βαθεῖ στις 5 Δεκεμβρίου ὁ τωόντι θεοφιλὴς Φιλόθεος, καὶ ἀπῆλθε πρὸς τὸν ποθούμενον Χριστόν». Ἐτάφη στὸ Κελλί του. Ἀκολουθία ἐποίησε ὁ ὑμνογράφος Γεράσιμος Μικραγιαμμανίτης.
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ὁ Καρεώτης, ὑποτακτικός τοῦ προαναφερθέντος Ἁγίου Φιλοθέου, γεννήθηκε στὸ Μοναστήρι (Βιτώλια) τῶν σημερινῶν Σκοπίων. Ὁ πατέρας του, μὲ τὴ συμφωνία τῆς συζύγου του, ἀναχώρησε μαζὶ μὲ τοὺς δύο υἱούς του, γιὰ τὴν πλησιόχωρη μονὴ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων Καστοριᾶς καὶ ὅλοι μαζὶ ἀφοσιώθηκαν στοὺς ἀσκητικοὺς ἀγῶνες.
Ὁ Νεκτάριος ὅμως, ὁ κατὰ κόσμον Νικόλαος, ποθώντας τὴν ἀνώτερη ζωή, ἦλθε στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ ὑποτάχθηκε στοὺς ὁσίους Γέροντες Φιλόθεο καὶ Διονύσιο, στὸ Κελλὶ τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων, τοῦ Ἰάγαρη ἐπονομαζόμενο, στὶς Καρυές. Μὲ μεγάλη ἀγάπη τήρησε μέχρι τέλους τὶς...
μοναχικὲς ὑποσχέσεις του.Πρὸ τοῦ τέλους του ὁ Θεὸς «ἐσυγχώρησε νὰ πέση εἰς πολλᾶς καὶ δεινὰς ἀσθενείας τοῦ σώματος, τὰς ὁποίας ὑπομείνας ὁ μακάριος μὲ ἄκραν μεγαλοψυχίαν, καὶ εὐχαριστίαν μεγάλην, καὶ ζήσας ζωὴν ἀληθῶς ὁσίαν καὶ ἁγιοπρεπῆ, μὲ τέλος εἰρηνικὸν καὶ θεάρεστον παρέδωκεν εἰς χείρας Θεοῦ τὴν μακαρίαν του ψυχήν» στὶς 5 Δεκεμβρίου τοῦ 1500.
Μετὰ τέσσερα ἔτη, κατὰ τὴν ἀνακομιδὴ τοῦ λειψάνου του, τὸ «εὗρον γεμάτον ἀπὸ εὐωδίαν ἄρρητον» καὶ «προσερχόμενοι πολλοὶ μετ' εὐλαβείας, ἐλάμβανον ἁγιασμὸν ψυχῆς καὶ σώματος, καὶ ἠσθάνοντο πνευματικὴν εὐωδίαν».
Μέρος τοῦ τιμίου λειψάνου του ὑπάρχει στὴ Μονὴ Διονυσίου.
Τὴν ἀκολουθία τοῦ ὁσίου συνέθεσε ὁ μοναχὸς Θεοδώρητος Διονυσιάτης.
Διαβάστε τὴν ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου