23 Μαΐ 2023

Ἀνακομιδή λειψάνων Ἁγίου Ἰωακείμ τοῦ Παπουλάκη τοῦ Ἰθακησίου (23 Μαΐου †)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητοῦ
Στά μαῦρα χρόνια τῆς τουρκοκρατίας ἀναδείχτηκαν σπουδαῖες ἐκκλησιαστικές προσωπικότητες, οἱ ὁποῖες βοήθησαν τό ὑπόδουλο Γένος μας νά κρατήσει τήν πίστη του στόν ἀληθινό Τριαδικό Θεό καί τήν ἐθνική του ταυτότητα. Ἕνας ἀπό αὐτούς ὑπῆρξε ὁ ἅγιος Ἰωακείμ ὁ Ἰθακήσιος, ὁ ἀποκαλούμενος Παπουλάκης.
Γεννήθηκε στό μικρό χωριό Καλύβια τοῦ τότε δήμου Πολυκτορίων Ἰθάκης, στά 1786 καί τό βαφτιστικό του ὄνομα ἦταν Ἰωάννης. Πατέρας του ἦταν ὁ Ἄγγελος Πατρίκιος, ἰθακήσιος πλοίαρχος, καί ἡ μητέρα του ἡ Ἁγνή ἀπό τήν Πρέβεζα. Ἦταν εὐσεβεῖς ἄνθρωποι, μέ ὀρθόδοξο φρόνημα. Λίγο μετά τή γέννησή του, ἡ μητέρα...του πέθανε καί ὁ πατέρας του ἔκαμε δεύτερο γάμο.

Ὅμως ἡ νέα σύζυγος τοῦ πατέρα του καί μητριά του, μισοῦσε τό μικρό Ἰωάννη καί τόν κακομεταχειρίζονταν. Ἐκεῖνος, παρ' ὅλο τό μῖσος καί τήν ἀπόρριψη, ὑπόμεινε τίς προσβολές καί τίς τιμωρίες καί δέν ἀνταπέδιδε κακία πρός αὐτή. Μάλιστα φάνηκαν ἐνωρίς τά χαρίσματά του καί οἱ ἀρετές του. Ἄν καί παιδί, εἶχε δυνατή καί ἀκλόνητη πίστη στό Χριστό. Σύχναζε στήν Ἐκκλησία, νήστευε, προσευχόταν καί σκορποῦσε γύρῳ,γύρω του καλοσύνη καί ἀγάπη. Μεγάλη του ἀγάπη ἡ μελέτη πνευματικῶν βιβλίων καί ἰδιαιτέρως τῆς Ἁγίας Γραφῆς.  Αὐτό ἐξόργιζε περισσότερο τήν ἄσπλαχνη μητριά, ἡ ὁποία ἔπεισε τόν ἄντρα της νά διακόψει τό σχολεῖο καί νά τόν στείλει ναύκληρο σέ ξένο καράβι, μέ τήν συκοφαντία ὅτι δῆθεν τό παιδί παραμελοῦσε τό σχολεῖο του. Ἀλλά καί στό ξένο καράβι ὁ Ἰωάννης ἔδειξε ἀσυνήθιστο ἦθος καί δέν παραμελοῦσε τήν πνευματική του ζωή. Ὅταν δέν εἶχε ὑπηρεσία ἀποσύρονταν στήν καμπίνα του καί προσεύχονταν.

Ὅταν ἔγινε δεκαεπτά ἐτῶν, στά 1803, τό καράβι ἀγκυροβόλησε στόν Ἄθωνα, στή Μονή Βατοπεδίου. Ὁ Ἰωάννης βγῆκε ἀπό τό πλοῖο καί πῆγε νά προσκυνήσει καί νά συζητήσει μέ τούς μοναχούς. Ἡ σύντομη ἐπαφή μέ τήν  πνευματικότητα τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων, ἦταν ἀρκετή νά πάρει τή μεγάλη ἀπόφαση νά μείνει στή Μονή καί νά ἐνδυθεῖ τό μοναχικό σχῆμα. Ὁ ἡγούμενος εἶχε τίς ἀντιρρήσεις τοῦ λόγῳ τῆς ἐφηβικῆς του ἡλικίας. Τελικά κάμφθηκε ἀπό τήν ἐπιμονή τοῦ εὐσεβοῦς νέου.

Ὁ πατέρας του ὅταν ἔμαθε τό νέο στεναχωρήθηκε πολύ. Ἀντίθετα ἡ ἄσπλαχνη καί κακιά μητριά του χάρηκε πού τόν ξεφορτώθηκε. Ἔγινε ἡ μοναχική του κουρά καί ἔλαβε τό ὄνομα Ἰωακείμ. Δέν ἄργησαν νά φανοῦν τά προτερήματά του καί οἱ ἀρετές του. Ἐκτελοῦσε μέ μεγάλη προθυμία τίς πιό ἐπίπονες διακονίες τῆς Μονῆς καί πρόκοβε καθημερινά στήν ἀρετή καί τήν ἁγιότητα. Ἀργότερα ἔλαβε τό Μεγάλο Σχῆμα καί ἔγινε σύμβουλος στή διοίκηση τῆς Μονῆς. Ταυτόχρονα φοιτοῦσε στήν περίφημη Ἀθωνιάδα Σχολή, ἡ ὁποία λειτουργοῦσε στήν Μονή του, λαμβάνοντας σημαντική μόρφωση.

Ὅταν ξέσπασε ἡ Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821, μέ τίς εὐλογίες τῆς Μονῆς, ζήτησε νά βγεῖ στόν κόσμο καί νά στηρίξει τούς δοκιμαζομένους Ὀρθοδόξους Ἕλληνες. Κατέβηκε στήν Πελοπόννησο καί προσέφερε ἀνεκτίμητο πνευματικό καί κοινωνικό ἔργο στούς ἀγωνιστές καί στόν ἄμαχο πληθυσμό, διδάσκοντας, στηρίζοντας καί ἀνεβάζοντας τό ἠθικό των Ρωμηῶν. Μέ δικές του ἐνέργειες καί ἔχοντας τήν βοήθεια τοῦ Παπαγιάννη Μακρή ἀπό τήν Πύλαρο τῆς Κεφαλονιάς ἔδιωξε χιλιάδες γυναικόπαιδα στά ἀγγλοκρατούμενα Ἑπτάνησα, σώζοντάς του τή ζωή ἀπό τίς σφαγές τῶν Τούρκων. Ὁ ἴδιος βρισκόταν σέ συνεχῆ κίνδυνο ἀπό τήν πνευματική καί ἐθνική του δράση.

Ὅταν ἦλθε ἡ ἀπελευθέρωση καί εἶχε ἐκπληρώσει τό ὑψηλό καθῆκον του, ἀποφάσισε νά ἀποσυρθεῖ στήν ἡσυχία τῆς ἐρήμου. Δέν γύρισε στόν Ἄθωνα, ἀλλά, ἐμπνεόμενος ἀπό κάποια ἐσωτερική φωνή, προτίμησε νά πάει στό νησί του, τήν Ἰθάκη. Ἀποσύρθηκε στό ἐρημικό  δάσος «Ἀφεντικός Λόγγος», ὅπου ἄρχισε νά
ἀσκεῖται, μισόγυμνος, μέ νηστεία, προσευχή, ἀγρυπνία καί ἀστείρευτες ροές δακρύων. Καθάρθηκε ἀπό τά πάθη του καί ἄρχισαν νά εἶναι ἐμφανῆ τά σημάδια τῆς Θείας Χάριτος καί τῆς ἁγιότητας στό πρόσωπό του.

Ὅμως δέν τόν ἀνάπαυε ἡ δική του πνευματική αὐτάρκεια. Ἄφηνε συχνά τό ἐρημητήριό του καί γύριζε στά χωριά τοῦ νησιοῦ καί δίδασκε τήν Ὀρθοδοξία καί βοηθοῦσε πνευματικά καί ὑλικά ὅσους εἶχαν ἀνάγκη.  Οἱ Ἰθακήσιοι τόν ἀγαποῦσαν καί τόν ἀποκαλοῦσαν «Παπουλάκη». Μάλιστα τοῦ δόθηκε ἀπό το Θεό καί τό χάρισμα τῆς θαυματουργίας. Πήγαινε, ὅπου μάθαινε ὅτι ὑπῆρξε πρόβλημα καί μέ τήν προσευχή τοῦ θαυματουργοῦσε. Γιά σαράντα ὁλόκληρα χρόνια γύριζε ἀπό χωριό σέ χωριό καί ἀπό σπίτι σέ σπίτι καί βοηθοῦσε ὑλικά καί πνευματικά τούς κατοίκους τοῦ νησιοῦ. Τά χρήματα πού τοῦ ἔδιναν οἱ πιστοί τά ἔδινε ὅλα στούς φτωχούς. Στά 1848 ἔσωσε ἀπό λιμό τό νησί θαυματουργικά! Ἐπίσης τοῦ δόθηκε τό χάρισμα τῆς προφητείας. Καυτηρίαζε τήν ἔκλυση τῶν ἠθῶν, πού ἐπέβαλαν οἱ δυτικοί κατακτητές.

Ἀγωνίστηκε μέ σθένος νά κρατήσει τήν Ὀρθοδοξία στίς ψυχές τῶν Ἰθακήσιων, ἀπό τήν δράση τῶν παπικῶν καί προτεσταντῶν. Γι' αὐτό ἔγινε στόχος τους. Κάποτε τόν κατηγόρησαν στόν ἄγγλο διοικητῆ ὅτι δῆθεν πρόβλεψε ἕναν μεγάλο σεισμό καί ἔσπειρε στό λαό ἀναστάτωση. Κλήθηκε ἀπό τόν διοικητή, ἔδωσε τίς ἐξηγήσεις του, ὅτι πρόκειται γιά σκευωρία. Ὁ ἄγγλος δέν τόν πίστεψε καί ἄρχισε νά ἀπειλεῖ το Γέροντα καί νά βρίζει τόν ὀρθόδοξο μοναχισμό. Τότε ἔγινε τό ἀπροσδόκητο. Ἡ πολυθρόνα του ἔγινε κομμάτια καί ἐκεῖνος ἔπεσε στό ἔδαφος ἀναίσθητος. Ὅταν συνῆλθε ἔπεσε στά πόδια τοῦ Γέροντα καί τοῦ ζήτησε συγνώμη!

Μέ τή βοήθεια τῶν κατοίκων ἔκτισε πολλούς ναούς στή νησί, γιά νά ἐκκλησιάζονται οἱ Ὀρθόδοξοι σ' αὐτούς καί ὄχι στούς παπικούς. Κάποτε εἶχε ξεσπάσει ἐπιδημία πανώλης. Ὁ ἅγιος παρακίνησε τούς κατοίκους τοῦ χωριοῦ Ἀνωγή καί ἔκτισαν ναό στόν Ἅγιο Ἀθανάσιο, ἀμέσως ἡ ἐπιδημία ἐξαφανίστηκε!

Ὅταν ἡ στεριανή Ἑλλάδα ἀπελευθερώθηκε ἀπό τούς Τούρκους ἀναπτέρωνε τίς ἐλπίδες καί τῶν σκλαβωμένων Ἰθακήσιων στούς Ἄγγλους ὅτι ἔφτανε καί ἡ δική τους ἐλευθερία, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε τό 1864. Γιά τήν ἐθνική του αὐτή δράση κακοποιοῦνταν καί γελοιοποιοῦνταν ἀπό ἐγκάθετους τῶν κατακτητῶν. Τόν ἔφτυναν δημόσια σέ κάθε ἐκδήλωση!

Τίς τελευταῖες ἡμέρες τῆς ζωῆς του πέρασε στό σπίτι τοῦ εὐσεβοῦς Χ. Παΐζη (Λιανοῦ), ἀσθενής καί ὑπέργηρος. Ἀφοῦ ἐξομολογήθηκε καί κοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, κοιμήθηκε εἰρηνικά στίς 3 Μαρτίου τοῦ 1868, ἀφοῦ ἤδη εἶχε προβλέψει το θάνατό του. Ἡ ἁγιοκατάταξή του ἔγινε στίς 19-3-1998 καί ὁρίστηκε νά ἑορτάζεται ἡ μνήμη του στίς 3 Μαρτίου, ἡμέρα τῆς ἐκδημίας του καί στίς 23 Μαΐου τήν ἡμέρα τῆς ἀνακομιδῆς τῶν ἱερῶν λειψάνων του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.