24 Απρ 2023

Ἁγία Ἐλισάβετ ἡ θαυματουργός (24 Ἀπριλίου †)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ  Θεολόγος - Καθηγητής
Οἱ ὅσιες γυναῖκες συναγωνίστηκαν ἐπάξια στήν ἄσκηση, στήν ἀρετή καί στήν ἁγιότητα τούς ἄνδρες ὁσίους. Τά συναξάρια τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι γεμᾶτα ἀπό ἅγιες γυναῖκες, οἱ ὁποῖες ἀναδείχτηκαν σέ ὕψη ἁγιότητας καί ἀξιώθηκαν νά θαυματουργούν. Μιά ἀπό αὐτές εἶναι καί ἡ ἁγία Ἐλισάβετ ἡ Θαυματουργός.
Καταγόταν ἀπό τά μέρη τῆς Ἡράκλειας τῆς Θράκης καί ἔζησε τόν 5ο αἰῶνα. Οἱ γονεῖς της ὀνομαζόταν Εὐνομιανός καί Εὐφημία. Ἦταν γνωστοί γιά τήν εὐσέβειά τους καί τίς ἀρετές τους. Ἀνῆκαν στούς εὔπορους κατοίκους τῆς περιοχῆς. Κατοικοῦσαν στήν κωμόπολη Θρακοκρήνη, ἡ ὁποία ἀργότερα εἶχε μετονομαστεῖ σέ Ἀβυδηνούς. Ἀσκοῦσαν... ἰδιαίτερα τήν ἀρετή τῆς ἐλεημοσύνης. Σκορποῦσαν ἁπλόχερα τά πλούτη τους σέ ὅσους εἶχαν ἀνάγκη. Εἶχαν ὅμως ἕναν καημό, ἦταν ἄτεκνοι, ἄν καί εἶχαν περάσει δεκαέξι χρόνια παντρεμένοι. Γι' αὐτό παρακαλοῦσαν τό Θεό νύχτα καί ἡμέρα νά τούς χαρίσει παιδί.
Ὑπῆρχε στήν περιοχή ἕνα παλιό ἔθιμο. Οἱ Χριστιανοί συγκεντρώνονταν κατά τή μνήμη τῆς Ἁγίας Γλυκερίας γιά νά τήν τιμήσουν. Οἱ ἑορτές κρατοῦσαν μία ἑβδομάδα. Ἔκαναν ἀκολουθίες, ὀλονυχτίες καί λιτανεῖες ἱερῶν λειψάνων καί κυρίως τήν κάρα τῆς Ἁγίας Γλυκερίας. Κατά τή διάρκεια μιᾶς ἀκολουθίας, τῆς ὁποίας προΐστατο ὁ ἐπίσκοπος τῆς πόλεως Λέων, ὁ εὐσεβής Εὐνομιανός ἔβλεπε τήν κάρα τῆς Ἁγίας Γλυκερίας πότε νά χαμογελᾶ καί πότε νά λυπᾶται. Τό θαῦμα αὐτό τό θεώρησε σημαδιακό. Πίστεψε ὅτι ὁ Θεός ἄκουσε τίς προσευχές τίς δικές του καί τῆς συζύγου του. Τό ἴδιο βράδυ εἶδε στόν ὕπνο του τήν Ἁγία Γλυκερία, ἡ ὁποία τοῦ ἀνήγγειλε ὅτι ὁ Θεός θά τούς ἀξιώσει νά γίνουν γονεῖς. Ὅτι ἡ σύζυγός του Εὐφημία θά μείνει ἔγκυος καί θά γεννήσει κορίτσι. Τοῦ ζήτησε νά τό ὀνομάσει Ἐλισάβετ, γιατί θά μοιάσει μέ τήν ἁγία Ἐλισάβετ, τή μητέρα τοῦ Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ. Ὁ Εὐνομιανός ἀποδέχτηκε τό αἴτημα τῆς Ἁγίας. Ἐκείνη τόν σταύρωσε καί ἔφυγε. Σέ μερικές ἡμέρες φάνηκαν τά σημάδια ὅτι ἡ Εὐφημία ἦταν ἔγκυος καί μετά ἐννέα μῆνες γέννησε ἕνα χαριτωμένο κοριτσάκι, τήν ὁποία ὀνόμασαν Ἐλισάβετ!
Ὅταν  ἔγινε δώδεκα ἐτῶν πέθανε ἡ μητέρα της καί μετά ἀπό τρία χρόνια ὁ πατέρας της. Ἡ μικρή Ἐλισάβετ ἔμεινε ὀρφανή καί ἐμπιστεύτηκε τή ζωή της στά χέρια τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ἐνηλικιώθηκε μοίρασε τά πλούτη της στούς φτωχούς καί στούς ἐργαζομένους στήν περιουσία της καί ἀναχώρησε γιά τήν Κωνσταντινούπολη. Ὅταν ἔφτασε στή Βασιλεύουσα κατέφυγε στήν Ἱερά Μονή Ἁγίου Γεωργίου, ἡ ὁποία εἶχε τήν ὀνομασία «Μικρός Λόφος». Ἐκεῖ ἦταν ἡγουμένη μιά θεία της, ἐξαδέλφη τοῦ πατέρα της, ἀπό τήν ὁποία ζήτησε νά τή δεχτεῖ νά ἐνδυθεῖ τό μοναχικό σχῆμα. Ἐκείνη τή δέχτηκε μέ χαρά καί τήν ἐνέταξε στήν ἀδελφότητα τῆς Μονῆς. Ἡ Ἐλισάβετ ἔδωσε τήν ὑπόσχεση ὅτι ἐγκαταλείπει τά ἐγκόσμια καί ἔγινε ἡ μοναχική κουρά της.
Ἐνωρίς ἔδωσε σημάδια συνεποῦς μοναχικῆς ζωῆς. Ζοῦσε μέ σκληραγωγία, νηστεία, προσευχή καί ὑπακοή. Ἀρνοῦνταν νά φορᾶ ὑποδήματα καί περπατοῦσε ἀνυπόδητη. Καθημερινά ἔχυνε ποταμούς δακρύων γιά τή σωτηρία της καί τή σωτηρία τοῦ κόσμου. Σύντομα διαπίστωσαν οἱ ἄλλες μοναχές ὅτι ἡ Ἐλισάβετ εἶχε φτάσει σέ μεγάλα ὕψη ἁγιότητας. Ὁ Θεός τήν ἀξίωσε νά ἔχει διορατικό καί προορατικό χάρισμα, καθώς καί χάρισμα θαυματουργίας.
Μετά ἀπό δύο χρόνια κοιμήθηκε ἡ ἡγουμένη θεία της. Εἶχε ἀφήσει ὡς διάδοχό της στήν ἠγουμενία τῆς Μονῆς τήν Ἐλισάβετ. Τήν ἐγκατέστησε ὁ Πατριάρχης Γεννάδιος (458-471). Ὡς ἡγουμένη πιά ἐνέτεινε τόν πνευματικό της ἀγῶνα. Αἰσθάνονταν ὅτι εἶχε αὐξημένη τήν ὑποχρέωση νά ποιμαίνει θεοφιλῶς τή Μονή καί νά μεριμνᾶ γιά τήν πνευματική προκοπή τῆς ἀδελφότητας. Θεωροῦσε τόν ἑαυτό της ὡς τήν πνευματική μητέρα τῶν ἄλλων μοναχῶν καί γι' αὐτό συμπεριφέρονταν ἀνάλογα.
Ἔδινε ἡ ἴδια τό φωτεινό παράδειγμα. Ἀκτινοβολοῦσε ἀπό τίς ἀρετές της καί τήν ἁγιότητά της. Ὁ Θεός τήν προίκισε νά ἔχει καί σπάνιες ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες. Συχνά κατά τήν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας καί συγκεκριμένα τή στιγμή τοῦ Χερουβικοῦ, ἔβλεπε τόν λειτουργό ἱερέα νά τόν λούζει ἕνα ὑπερφυσικό φῶς. Διέκρινε ὅτι ἦταν ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.  Ἡ ἴδια πλημμυριζόταν ἀπό θάμβος καί οὐράνια ἀγαλλίαση. Πλῆθος πονεμένων ἀνθρώπων συνέρρεαν στή Μονή γιά νά δοῦν τήν ἁγία ἡγουμένη καί νά λάβουν παρηγοριά καί δύναμη ἀπό τήν πίστη της καί τίς συμβουλές της. Ἡ φήμη της εἶχε φτάσει μακριά.
Τά χρόνια πέρασαν καί τό τέλος τῆς ἐπί γῆς ζωῆς της ἔφτασε. Ἡ ἐξαντλητική ἀσκητική ζωή ἔφθειρε τό ἅγιο σαρκίο της. Λίγο πρίν τήν κοίμησή της ζήτησε νά τήν ὁδηγήσουν στήν ἀγαπημένη πατρίδα της. Ἤθελε νά δεῖ τόν τόπο πού εἶδε τό φῶς τῆς ζωῆς γιά τελευταία φορά. Ἤθελε νά προσκυνήσει τά τίμια λείψανα, τά ὁποῖα εἶχαν προσκυνήσει οἱ γονεῖς της, προκειμένου νά συλληφθεῖ καί νά ἔρθει στή ζωή. Οἱ  μοναχές τῆς Μονῆς τήν ὁδήγησαν στήν Ἡράκλεια καί πραγματοποίησε τά προσκυνήματά της. Στό ναό τῆς Θεοτόκου ἀξιώθηκε νά δεῖ σέ ὅραμα τήν Παναγία. Τό πρόσωπό της ἀναγνώρισε σέ εἰκονογραφία τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρα Ρωμανοῦ. Ἡ Παναγία τήν συμβούλεψε νά μήν ἀργήσει νά ἐπιστρέψει στήν Μονή τῆς μετανοίας της διότι εἶχε ἔρθει ὁ καιρός τῆς κοίμησής της. Πράγματι ἐκείνη ἐπίσπευσε τήν ἐπιστροφή της. Λίγες ἡμέρες μετά κοιμήθηκε εἰρηνικά, παραδίνοντας τήν ψυχή της στό Νυμφίο Χριστό, πού τόσο εἶχε ἀγαπήσει στή ζωή της. Τό σεπτό της σῶμα θάφτηκε στόν ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Ὅταν ἔγινε ἡ ἐκταφῆ τοῦ βρέθηκε ἄφθορο, νά εὐωδιάζει. Ἡ μνήμη της ἑορτάζεται στίς 24 Ἀπριλίου.
Τέτοιες προσωπικότητες, σάν τήν ἁγία Ἐλισάβετ, λάμπρυναν καί λαμπρύνουν τόν ὀρθόδοξο μοναχισμό καί γι' αὐτό ἔχει τόσο μεγάλη σημασία καί ἀξία γιά τήν Ἐκκλησία μας καί ἀπολαμβάνει τήν ἐκτίμηση καί το σεβασμό τῶν πιστῶν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.