Ὅσο τούς ψηφίζουμε σάβανα θά γεμίζει ἡ πατρίδα

Γράφει ὁ Δημήτριος Νατσιός

«Πάψετε πιά νά ἐκπέμπετε τό σῆμα τοῦ κινδύνου

τούς γόους τῆς ὑστερικῆς σειρήνας σταματῆστε

κι ἀφῆστε τό πηδάλιο στῆς τρικυμίας τά χέρια:

τό πιό φρικτό ναυάγιο θά ἦταν νά σωθοῦμε»

Κ. Ουράνης

Τό νεοελληνικό κράτος τό ἐλευθέρωσαν οἱ Ἕλληνες, ἀλλά τό ἔστησαν οἱ Βαυαροί καί τό κυβερνοῦν 10-15 οἰκογένειες, δυναστεῖες πολιτικῶν καί μεγαλοκαρχαριῶν. Τό κράτος αὐτό, ἀντί νά ἀναδείξει τίς ἀρετές τοῦ λαοῦ, τήν ἀντοχή, τήν καρτερία, τό πνεῦμα θυσίας καί αὐταπάρνησης, πού τό κράτησαν ὄρθιο στά χρόνια τῆς πολυαίωνης σκλαβιᾶς, «φρόντισε» νά ἐκλύσει τίς χειρότερες ροπές του καί νά ὑποσκάψει τόν ἐσώτερο χαρακτῆρα του, τό φιλότιμό του. Ἀπό τήν πρώτη ἡμέρα τοῦ ἐλεύθερου βίου του, οἱ δαίμονες τῆς πατρίδας, οἱ πολιτικοί του, κατακερμάτισαν τόν λαό σέ κομματικά σουλτανᾶτα. «Οἱ πολιτικοί μας καί... οἱ ξένοι τρώγονταν καί καθένας κοίταζε νά περισκύση ἡ δική του φατρία. Ἄλλος ἤθελε Ἀγγλικόν, ἄλλος Ρούσικον, ἄλλος Γαλλικόν... τήραγαν νά πάρουν κάνα λεπτό, ὅτι εἰς τήν Ἑλλάδα ηὗραν ἁλώνι ν' ἁλωνίσουν». (Μακρυγιάννης, «Ἀπομνημονεύματα»).

Τό κράτος αὐτό τό ἀνέστησε τό αἷμα τοῦ λαοῦ του, μέ τούς πολέμους τοῦ '12-'13, γιά νά ἔρθουν νά τό βυθίσουν στό Διχασμό καί νά τό ὁδηγήσουν στό μικρασιατικό σφαγεῖο.

Τό κράτος αὐτό εἶδε τόν ἀνθό του νά πολεμᾶ μέ ἡρωισμό στά βουνά τῆς Ἠπείρου καί τῆς Μακεδονίας αὐτοκρατορίες ὁλάκερες, γιά νά βρεθεῖ μετά ἀπό ἕξι χρόνια ἐμφυλίου αἱματοκυλίσματος, ντροπιασμένο, ἐρειπωμένο «παλιόψαθα τῶν ἐθνῶν». Γιατί; Γιά τό ποιά «φατρία θά περισκύση». «Α, ναί, πόσες ἀνόητες μάχες, ἡρωισμοί καί θυσίες καί ἧττες κι ἄλλες μάχες, γιά πράγματα πού κιόλας ἦταν ἀπό ἄλλους ἀποφασισμένα», θρηνεῖ ὁ Ρίτσος στήν «Ἑλένη».

Τό κράτος αὐτό ἔδιωξε τά καλύτερα παιδιά του στά ξένα καί στοίβαξε τά ὑπόλοιπα σέ τρισάθλιες τερατουπόλεις, μεταβάλλοντας τα σέ κομματικά ὑποζύγια τυχοδιωκτῶν, προσκυνημένων ἀπατεώνων.

Τό κράτος αὐτό μέ ἐκφυλιστική ἀπάθεια καί δειλία ἀνέχτηκε ἕνα σφύζον καί θαυμαστό κομμάτι τοῦ Ἑλληνισμοῦ, Τήν Κύπρο, νά ποδοπατεῖται καί νά λεηλατεῖται ἀπό τίς ὀρδές τοῦ Ἀττίλα. Τό κράτος αὐτό, ἀντί νά συνέλθει ἀπό τήν καταστροφή ἐπανέφερε τούς ἴδιους ἐθνοσωτῆρες καί τά ἐκγονά τους γιά νά συνεχίσουν ἀπτόητοι τό ψεύτισμα τῶν ψυχῶν καί τήν διάλυση τῆς πατρίδας.

Τό κράτος αὐτό ἀνέχθηκε μία δράκα σλαβολεβαντίνων, πού ἔχει τό αἷμα δέκα ἐθνῶν καί τήν ψυχή κανενός, τά Σκόπια, νά μαγαρίζει τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας. Καί πρόδωσε τήν ψυχή μας, ξεπούλησε τό ὄνομά μας. (Νά ἔρθουν στήν Μακεδονία μας, τά σαπρόφυτα τοῦ νεοραγιαδισμοῦ, ἐδῶ στό Κιλκίς, νά ἀνεβοῦν στό ἡρῶον τῆς μάχης καί ἐκεῖ πού κάποτε, τό 1928, ὁ Παλαμᾶς, ἔψελνε «...στοῦ Κιλκίς τήν ἐκκλησιά τήν πλάστρα/ πνοές κι ἄν πλανάστε σ' ἄλλη ζωή, λείψανα κι ἄν κοιμᾶστε,/ σᾶς λειτουργῷ,λειτουργῶ στή δόξα μου. Μακαρισμένοι νά ἴστε», νά ποῦν στά 8.500 λαμπρά παλληκάρια, στόν Καμπάνη καί στόν Παπακυριαζή, ὅτι ἔκαναν λάθος... μάταια θυσιάστηκαν.

Θά τρίξουν τά κόκκαλα τά ἱερά καί θά βροντοφωνάξουν: Προδότες!! «ὅ,τι κερδήθηκε μέ αἷμα, δέν μπορεῖ νά τό ξεπουληθεῖ μέ τό μελάνι μιᾶς ὑπογραφῆς»).

Τό κράτος αὐτό ἐπέτρεψε σέ μία ὀλιγομελῆ ἄνομη ὁμάδα καλαναρχῶν, νά μετατρέψει τή διασκέδαση καί τήν ἐνημέρωσή του λαοῦ, σέ διδασκαλεῖο ἠθικῆς παραλυσίας καί διαφθορᾶς. Τήν Παιδεία σέ παιδομάζωμα, ἀποκόπτοντας τά παιδιά ἀπό τίς βρυσομάνες, τίς ἀειθαλεῖς ρίζες τοῦ Γένους, πού τόσους αἰῶνες ἔτρεφαν Ρωμιούς, μέ πίστη στόν Χριστό καί φιλοπατρία, πού ἔφτιαχναν οἰκογένειες ὅπου ἔλαμπε τό μυστήριον τοῦ γάμου. Καί τώρα λύσσαξε νά διαφημίζει φράγκικες διαστροφές καί ἐρεβώδεις «διαφορετικότητες».

Τό κράτος αὐτό καταμόλυνε ἀκόμα καί τήν Δικαιοσύνη- «πρᾶγμα πολλῶν χρυσίων τιμιώτερον» κατά τόν Πλάτωνα. Οἱ ἀνεπάγγελτοι, ἐπαγγελματίες πολιτικοί, ὅταν κρίνονται γιά ἀτασθαλίες παράγοντες τοῦ ἀντίπαλου κόμματος, ἐκθειάζουν τήν ἀνεξαρτησία τῆς Δικαιοσύνης. Ὅταν λογοδοτοῦν οἱ ἴδιοι προπηλακίζουν τή Δικαιοσύνη καί διαπομπεύουν τούς λειτουργούς της ἐκτοξεύοντας ὕβρεις καί ὀνειδισμούς. Τό ἀποφώλιον τέρας τῆς κομματοκρατίας ἀκόμη καί γιά μιά θέση ὑποδιεθυντή σέ σχολεῖο ἀπαιτεῖ πιστοποιητικά δουλοφροσύνης καί κομματικῆς ὑποταγῆς.

Τό κράτος αὐτό κομματικοποίησε τίς «ἔνστολες» δυνάμεις τοῦ τόπου, διαβρώνοντας τήν ἐπαγγελματική τους συνείδηση.

Τό κράτος αὐτό ξεπούλησε σέ ἀλλογενῆ «κοράκια» τά σπίτια τῶν πολιτῶν του ἀντί πινακίου φακῆς, τά κόκκινα δάνεια, πού θά στείλει στά ξένα χιλιάδες ἀκόμη Ἑλληνόπουλα. Καί χαίρεται ἀπό πάνω γιατί μεταβαλλόμαστε σέ πολυπολιτισμικό σουλτανᾶτο....

Τό κράτος αὐτό ἐμπορευματοποίησε τόν ἔξοχο πολιτισμό μας. Ἡ ἑλληνική μουσική παράδοση ψυχομαχεῖ. Τήν περιφρονοῦν οἱ ἑλληνόπαιδες, τήν μυκτηρίζουν ὑποτονθορίζοντας (=μουρμουρίζοντας) τίς «μουσικές δημιουργίες» τῶν ποικιλώνυμων ψυχανώμαλων τύπου τράπερ. Κατάντησε τήν νεολαία νευρόσπαστο, λικνιζόμενο στούς ρυθμούς του κάθε μασκαρᾶ, πού ὑποδύεται τόν καλλιτέχνη.

Τό ἀνίκανο κομματικό κράτος διέφθειρε τήν γλῶσσα μας - «ἐργαλεῖο μαγείας καί φορέα ἠθικῶν ἀξιῶν» (Ἐλύτης). Ἀπό τον 19ο αἰ. ἀκόμη ὁ συγγραφέας Χουρμούζης διεκτραγωδεῖ καί γράφει γιά τά ἐκτρώματα τῆς γλωσσικῆς ξενομανίας τῶν Ἑλλήνων: «Συμπεριφορά γελοιωδεστάτη... ξιπασμένων ὀψιπλούτων ἀηδεστάτη ἐπίδειξις! Πτωχοαλαζονεία ἀξία οἴκτου, γλῶσσα παρδαλή!».

Τό κομματικό αὐτό κράτος νοικιάζει μισθοφόρους «ψευτοδιανοούμενους», γιά πνευματικό εὐνουχισμό τῆς κοινωνίας καί ἅλωση τῶν ψυχῶν. «Γνωρίζω μερικούς ὁπού,ὁποῦ σχεδόν ἐντρέπονται νά λέγωσιν ὅτι εἶναι Ἕλληνες!», ἔγραφε ὁ Ἀνώνυμος τῆς «Ἑλληνικῆς Νομαρχίας». Ντρέπονται γιά τήν καταγωγή τους, ὅμως δέν ντρέπονται πού γίνονται σκουλήκια καί ὀλετῆρες τῆς Πατρίδας. Τούς περιγράφει ἐξαίσια ὁ Βάρναλης:

«Πέτα τήν ἀνθρωπιά σου

κι ἀπ' τόν ἀφέντη πιάσου.

Κι ἅμα σέ φτύσει αὐτός

νά κάθεσαι σκυφτός.

Καί θά 'χεῖς τά μεγαλεῖα

στή σάπια πολιτεία»

Χρόνια ὁλόκληρα κρατοῦν αἰχμάλωτα τά πανεπιστημιακά ἀμφιθέατρα δηλητηριάζοντας καί μαγαρίζοντας μέ τά ἐθνομηδενιστικά τους παραληρήματα γενιές Ἑλλήνων.

Τό κράτος αὐτό δολοφονεῖ μέ τήν ἀνικανότητά του τόν λαό, στό Μάτι, στήν Μάνδρα καί τώρα καί πάλι στά Τέμπη. Ὅσο τούς ψηφίζουμε σάβανα θά γεμίζει ἡ πατρίδα, σάβανα καί στήν ψυχή μας πού τήν γέμισαν πληγές. «Ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι...»....

Τό κράτος αὐτό, τό ψευτορωμαίικο, καταρρέει. Καιρός νά ἔρθει τό ρωμαίικο, νά κυβερνηθεῖ ἡ Ἑλλάδα ἀπό Ἕλληνες. Γι' αὐτό τό κράτος βροντοφωνάζει ὁ Κόντογλου: «Καθαρίστε ἀπό τήν πνευματική πανούκλα τήν δυστυχισμένη τήν Ἑλλάδα, γιά νά μπορέσουνε νά δουλέψουνε οἱ ἄξιοι δουλευταρᾶδες. Τά σκουλήκια, γιά νά σώσουνε τήν τιποτένια ὕπαρξή τους, δέν ἀφήνουνε καμμιά ψυχή ἄξια νά ὀρθοποδήσει, ἀπό συμφέρον κι ἀπό φθόνο. Ὅλοι οἱ πνευματικοί σαλταδόροι ἔχουνε πιάσει τά πόστα. Καί εἶναι δεμένοι μεταξύ τους, ὅπως εἶναι οἱ κάμπιες κολλημένες ἡ μιά πάνω στήν ἄλλη. Μόλις τίς χωρίσει κανένας ψοφᾶνε. Ἔτσι πρέπει νά γίνει καί μέ τίς ἀνθρωποκάμπιες πού μαραζώνουνε τό ὁλόδροσο πνευματικό δέντρο τῆς φυλῆς μας. Τίμια ἀδέρφια μου, Ἕλληνες καθαρογεννημένοι, ξεριζῶστε αὐτά τά φαρμακερά βρωμοχόρταρα!».

Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος-Κιλκίς