Ὁ τρόπος παρουσίασης τῶν ἐπιστημονικῶν δεδομένων κανονικά δέν ἔχει σχέση οὔτε μέ ἐπικοινωνιακές τακτικές καί πρακτικές, οὔτε μέ τό μάρκετιγκ, οὔτε μέ τή ρητορική τέχνη, ἀλλά οὔτε καί μέ τή σοφιστεία. Θέλω νά πῶ ὅτι εἶναι καλές οἱ συζητήσεις καί οἱ διάφορες ὀπτικές καί θεωρήσεις γιά τό ἐάν ἕνα ποτήρι πού περιέχει μία ποσότητα νεροῦ εἶναι μισοάδειο ἤ μισογεμάτο. Ἀλλά δέν εἶναι ἐπιστημονικές. Γιατί ἡ ἐπιστήμη κανονικά μετρᾶ μέ ἀκρίβεια καί ἀνακοινώνει ὅτι τό ποτήρι περιέχει 157 μικρόλιτρα ὕδατος καί... τέρμα.
Ἡ ἐπιστήμη καί ἡ ὁρολογία της βασίζονται στήν ἀκρίβεια καί πρέπει νά εἶναι εὐνόητη, σαφής καί διαφανής. Δυστυχῶς, ἡ βασική αὐτή ἀρχή φαίνεται νά παραβιάζεται στήν περίπτωση τῶν... ἀναφορῶν τῶν περιστατικῶν τῶν πασχόντων ἀπό τή λοίμωξη μέ κορονοϊό.
Συγκεκριμένα, ἡ παραβίαση ἀφορᾶ τόν τρόπο παρουσίασης τῶν στοιχείων σέ σχέση με τό ἐάν οἱ ἀσθενεῖς ἔχουν ἐμβολιαστεῖ μέ τά διαθέσιμα ἐμβόλια ἤ ὄχι. Εἶναι ἰδιαίτερα λυπηρό τό γεγονός ὅτι ἡ ἐπιστημονικά ἀπαράδεκτη αὐτή πρακτική ξεκινᾶ ἀπό τίς ἀνακοινώσεις τοῦ ΕΟΔΥ.
Γιά νά καταλάβετε τί ἐννοῶ ἄς δοῦμε ὡς παράδειγμα τήν πρόσφατη ἐπίσημη ἔκθεση στοιχείων τοῦ ΕΟΔΥ τῆς 29ης Ἰανουαρίου μέ τίτλο «Ἡμερήσια ἔκθεση ἐπιδημιολογικῆς ἐπιτήρησης λοίμωξης ἀπό τό νέο κορονοϊό (Covid-19) - Δεδομένα ἕως 29 Ἰανουαρίου 2022, ὥρα 15:00». Διαβάζει κανείς στή σελίδα 3: «Μεταξύ τῶν ἀσθενῶν πού νοσηλεύονται διασωληνωμένοι, 464 (79.59%) εἶναι ἀνεμβολίαστοι ἤ μερικῶς ἐμβολιασμένοι καί 119 (20.41%) εἶναι πλήρως ἐμβολιασμένοι».
Εἶναι προφανές ὅτι δύο ἤ περισσότερες κατηγορίες διασωληνωμένων ἀσθενῶν αὐθαίρετα ἐντάσσονται σέ μία γιά νά συγκριθοῦν μέ αὐτήν τῶν λεγόμενων «πλήρως ἐμβολιασμένων» ἀσθενῶν. Ὁ τρόπος αὐτός παρουσίασης εἶναι ξεκάθαρα ἀδιαφανής, μεροληπτικός, συγκεχυμένος, καί ἑπομένως ἐπιστημονικά ἀπορριπτέος.
Συγκεκριμένα, δέν γίνεται ἀντιληπτό πόσοι ἀπό τούς 464 ἀσθενεῖς τῆς πρώτης κατηγορίας δέν ἔχουν ἐμβολιαστεῖ καθόλου, πόσοι ἔχουν ἐμβολιαστεῖ μέ μία καί πόσοι μέ δύο δόσεις τῶν διαθέσιμων ἐμβολίων. Μιά τέτοια ἀντικειμενικότερη καί ἀκριβέστερη παρουσίαση θά βοηθοῦσε τόν κόσμο νά βγάλει τά συμπεράσματά του γιά τήν ἀποτελεσματικότητα τῶν σκευασμάτων πού χορηγήθηκαν καί θά βοηθοῦσε τίς ἀντικειμενικές συγκρίσεις μέ τά στοιχεῖα ἄλλων χωρῶν.
Ὁ συγκεκριμένος τρόπος παρουσίασης στοιχείων δέν θά γινόταν ποτέ ἀποδεκτός σέ κάποια προσπάθεια ἐπιστημονικῆς δημοσίευσης σέ ἔγκριτο ἐπιστημονικό περιοδικό μέ κριτές. Βλέπετε, οἱ κριτές θά θεωροῦσαν ὅτι οἱ συγγραφεῖς παρουσιάζουν μέ μεροληπτικό τρόπο τά στοιχεῖα τους σέ μιά προσπάθεια νά διασώσουν ἐκείνη τήν ἑρμηνεία τῶν ἀποτελεσμάτων τους πού ἀποφάσισαν νά προκρίνουν.
Μέ ἁπλά λόγια, οἱ κριτές θά θεωροῦσαν ὅτι οἱ συγγραφεῖς-ἐρευνητές προσπαθοῦν νά κάνουν ζαβολιές. Εἶναι σάν νά βλέπω μπροστά μου τό γνωστό κοινότυπο σχόλιο τῶν κριτῶν γιά τίς ἀδόκιμες συγκρίσεις δεδομένων: «Oι συγγραφείς συγκρίνουν τά μῆλα μέ τά πορτοκάλια» (comparing apples with oranges). Αὐτό θά γινόταν, ἀκόμα κι ἄν οἱ συγγραφεῖς ἀποσαφήνιζαν λεπτομερῶς κάπου μέσα στό κείμενο τῆς ἐργασίας τους τόν ὅρο «μερικῶς ἐμβολιασμένοι».
Προφανῶς τό «μερικῶς» καί «πλήρως» εἶναι ζήτημα ποσοτικό, δηλαδή πόσες δόσεις τοῦ ἐμβολίου ἔχει λάβει κάποιος. Φαίνεται, ὅμως, ὅτι εἶναι καί ζήτημα χρόνου. Δηλαδή, πόσος χρόνος ἔχει παρέλθει ἀπό τήν τελευταία δόση. Τά κριτήρια γιά τήν κατάταξη διαφέρουν ἀπό χώρα σέ χώρα, ἀλλάζουν στήν πορεία καί εἶναι ἐν πολλοῖς αὐθαίρετα. Μπέρδεμα...
«Μερικῶς», «πλήρως» καί... «ὅλα αὐτά τελωνειακά, δηλαδή, ζητήματα, ἐκλογικῶν καταλόγων, τῶν βιβλιαρίων, ὅλων αὐτῶν, τό μή χεῖρον βέλτιστον, τῶν ὁποίων βέβαια, διερχομένων, αὐτῶν, βοήθειά μας δηλαδή...» πού λέει καί ὁ ἀθάνατος Ζῆκος ὡς μπακαλόγατος.
Ἀκοῦς πώς ἄνθρωποι πού ἔκαναν ἐμβόλιο θά θεωροῦνται «ἀνεμβολίαστοι». Ἀκοῦς πώς τό Κέντρο γιά τόν Ἔλεγχο τῶν Ἀσθενειῶν (CDC) ἄλλαξε, λέει, τόν ὁρισμό τοῦ ἐμβολιασμοῦ πρίν ἀπό τρεῖς μῆνες· κι ἀμάν-ἀμάν πεῖτε μου τώρα τί νά κάνω; Νά σχίσω τίς σχετικές σελίδες ἀπό τά κλασικά βιβλία Ἀνοσολογίας στή βιβλιοθήκη μου ἤ ὄχι; «Ποιός εἴν' αὐτός ὁ Σί-ντί-σίς;» (Ζῆκος).
Ὁ κλασικός ὁρισμός πάντως ἦταν: «Ἐμβολιασμός εἶναι ἡ χορήγηση ἑνός ἐμβολίου μέ σκοπό τήν πρόκληση ἀνοσίας σέ μιά συγκεκριμένη ἀσθένεια». Ἡ πρόταση τοῦ CDC λέει τώρα πώς ἐμβολιασμός θά πρέπει νά σημαίνει τή «χορήγηση ἑνός ἐμβολίου μέ σκοπό τήν προστασία ἀπό μιά συγκεκριμένη ἀσθένεια». Ἡ προστασία, ὅμως, στή συγκεκριμένη συνάφεια ἐπιτυγχάνεται μόνο μέ τήν ἀνοσία. Ἐκτός ἐάν μιλᾶμε γιά μιά πρόσκαιρη ἀνοσοποίηση χωρίς οὐσιαστική ἐπίτευξη ἐπαρκοῦς ἀνοσίας. Πάλι μπερδεύτηκα...
Σύμφωνα μέ τά στοιχεῖα τοῦ ΕΟΔΥ, βέβαια, δέν ξέρω ἐάν τό 20,41% τῶν «πλήρως» ἐμβολιασμένων ἄτυχων συμπολιτῶν μας πού εἶναι διασωληνωμένοι συνάδει μέ τα περί «προστασίας» ἀκόμα κι αὐτοῦ τοῦ νεόκοπου ὁρισμοῦ τοῦ ἐμβολιασμοῦ.
Θά πρέπει νά τονιστεῖ πάντως ὅτι οἱ σοβαρές περιπτώσεις νόσου τῶν ἐμβολιασμένων δέν πρέπει εὔκολα νά χαρακτηρίζονται ὡς ἁπλές ἀναμενόμενες ἀστοχίες συγκεκριμένων ἐμβολίων νά ἀντιμετωπίσουν ἰούς πού μεταλλάσσονται εὔκολα. Ἡ πιθανότητα τοῦ συνδρόμου τῆς «ἐξαρτώμενης ἀπό ἀντισώματα ἐπιδείνωσης» τῆς πάθησης ἀσθενῶν πού γιά ἄλλο στέλεχος τοῦ ἰοῦ ἐμβολιάζονται κι ἀπό ἄλλο στέλεχος πάσχουν, θά πρέπει σέ τέτοιες περιπτώσεις νά διερευνῶνται.
Σέ κάθε περίπτωση ἡ συνολική εἰκόνα δέν δικαιολογεῖ την -ἔτσι κι ἀλλιῶς- ἀπαράδεκτη ἀναστολή ἐργασίας τῶν ὑγειονομικῶν, τό πρόστιμο τῶν 100 εὐρώ καί τίς ποικιλόμορφες πιέσεις καί καταναγκασμούς σέ ὅσους δέν ἐπιλέγουν τόν ἐμβολιασμό. Ἡ περσινή θέση πολλῶν περί «ἀπόλυτα (100%) ἀποτελεσματικῶν καί ἀσφαλῶν ἐμβολίων» ἔχει ἀποδειχτεῖ -ὅπως ἀναμενόταν- ἀνεδαφική.
Ὅσοι πολῖτες ἐπιμένουν νά τούς «παλαμοκροτούν» (Ζῆκος), ἄς τό ξανασκεφτούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου