1 Μαΐ 2021

Ἐνῶ τὰ μέτρα κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ διεθνῶς αὐξάνονται, στὴν Ἀφρικὴ οὔτε κἄν πέρασε ἀπὸ τὴν σκέψη τους ὅτι μποροῦνε νὰ προσβληθοῦνε. Οἱ Λειτουργίες τούς δίνουν ζωὴ. Οἱ Ναοὶ εἶναι ἀσφυκτικὰ γεμάτοι μὲ τὸν κόσμο ποὺ προσέρχεται νὰ λάβει τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου, ἀφοῦ εἶναι Θεοσύστατοι!

Ὑπάρχει ἄραγε ὁ κορωνοϊός; Μύθος ἢ ἀπάτη;
Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναΐρομπης κ. Μακαρίου
Προσωπικὴ μαρτυρία
Θὰ συμπληρωθεῖ σὲ λίγο ἕνας χρόνος ἀπὸ τότε ποὺ ἀνακοινώθηκε ἡ δῆθεν παρουσία ἑνὸς νέου ἰοῦ -πανδημία- μὲ τὴν ὀνομασία κορωνοϊὸς (SARS-CoV-2) σὲ παγκόσμια κλίμακα, τρομοκρατώντας τοὺς πάντες, μικροὺς καὶ μεγάλους.
Καὶ φυσικὰ στὰ σχέδια τῶν ἰσχυρῶν ἦταν καὶ ἡ Ἀφρική! Νὰ καταργήσουν κάθε νόμιμη ἐπικρατοῦσα κατάσταση τόσο στὴν πολιτική, μὰ περισσότερο στὴν ἐκκλησιαστικὴ πραγματικότητα.
Ἔκλεισαν στὴν ἀρχὴ τὰ σχολεῖα, μετὰ τὶς ἐκκλησίες καὶ σιγὰ - σιγὰ κάθε εἴδους μετακίνηση.
Κλειστήκαμε ὅλοι μας στοὺς ἑαυτούς μας, δηλώνοντας ἔτσι ὑπακοὴ καὶ... σεβασμὸ στοὺς νόμους τοῦ κράτους ὅσο κι ἂν ὁ κόσμος ἄρχισε νὰ δυσανασχετεῖ, ἀφοῦ πιὰ δὲν μπορούσαμε νὰ μετακινηθοῦμε ἀπὸ μία περιοχὴ στὴν ἄλλη.

Ἐμεῖς, φυσικά, στὸν χῶρο τὸν δικό μας, τελούσαμε κανονικὰ ὅλες τὶς ἀπαραίτητες ἀκολουθίες ὄχι μόνον τὶς Κυριακὲς ἀλλὰ καὶ τὶς καθημερινές.

Οἱ ἄλλες χριστιανικὲς ὁμολογίες ἔκλεισαν μία γιὰ πάντα, ἀκόμα καὶ μετὰ τὸ ἄνοιγμα, τὶς ἱερές τους ἀκολουθίες. Προέκυψε τότε ὅπως καὶ σήμερα ἕνα μεγάλο θέμα, ἐκεῖνο τῆς πείνας!

Ἔτσι, ἀρχίσαμε ἀπὸ τὸ νηπιαγωγεῖο καὶ τὸ δημοτικό. Καλούσαμε τοὺς γονεῖς καὶ τῶν 300 παιδιῶν μας καὶ τοὺς προσφέραμε ὅλους φαγώσιμα.

Αὐτὸ ὅμως δὲν ἦταν ἀρκετό. Ἀρχίσαμε νὰ κάνουμε διανομὴ τροφίμων ὄχι μόνο στὶς ἐνορίες τῆς Ναϊρόμπης καὶ τῶν περιχώρων ἀλλὰ καὶ μὲ εἰδικὴ ἄδεια ἀπὸ τὶς ἀρχὲς σὲ ἀπομακρυσμένες περιοχὲς ἀλλὰ καὶ σὲ σπίτια ἡλικιωμένων ἀτόμων ποὺ δὲν εἶχαν κανένα δίπλα τους νὰ τοὺς συμπαρασταθεῖ.

Μπήκαμε στὰ ἴδια τὰ σπίτια τῶν γριῶν καὶ τῶν γερόντων ποὺ καθόντουσαν πεινασμένοι μέσα στὶς καλύβες τους γύρω ἀπὸ μία πρόχειρη φωτιὰ μὲ καυσόξυλα γιὰ νὰ ζεσταθοῦν. Κατὰ τ’ ἄλλα ζοῦμε στὸν 21ο αἰώνα!

Μόλις ἄνοιξαν τὰ σύνορα ἐπεξέτεινα τὶς προσπάθειές μου σ’ ὅλη τὴν ἐπικράτεια τῆς Κένυας, ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, ἀπὸ ἐνορία σὲ ἐνορία, τελώντας ἀπαραίτητα τὴν Θεία Λειτουργία καὶ ὅλες τὶς ἄλλες ἀκολουθίες, ὅπως γάμους, βαπτίσεις, κηδεῖες, μὲ χιλιάδες κόσμο νὰ συμμετέχει ἐνεργά, χωρὶς φυσικὰ προφυλάξεις ἢ περιορισμούς.

Διερωτήθηκα, εἰλικρινά, ἀφοῦ συναναστρεφόμαστε ὅλο αὐτὸν τὸν κόσμο, χωρὶς καμιὰ προφύλαξη ἢ περιορισμὸ μέσα στὶς πιὸ ἀπίθανες καὶ πρωτόγονες συνθῆκες.

«Κύριε ἐλέησον!» ἔλεγα καὶ ξανάλεγα. Τὸ θέμα τῆς Θείας Κοινωνίας δὲν μᾶς ἀπασχόλησε ποτὲ οὔτε κατὰ φαντασία οὔτε κατὰ διάνοια.

Τρέχαμε στὸ τέρμα, φθάσαμε στὸ ἀπροχώρητο. Καὶ τώρα ποὺ γράφω αὐτὲς τὶς γραμμὲς βρίσκομαι στὴν ἔρημο πρὸς τὰ σύνορα τῆς Αἰθιοπίας.

Κάτι τὸ ἀσυνήθιστο συνέβη τὴν ἡμέρα τῆς πρωτοχρονιᾶς. Καταρρακτώδεις βροχὲς σὲ τέτοιο βαθμὸ ποὺ δὲν μποροῦσε τὸ αὐτοκίνητό μας νὰ πλησιάσει στὸν ἱερὸ Ναὸ ὅπου θὰ ἐτελεῖτο ἡ Θεία Λειτουργία.

Ὅπως ἦταν ἀναμενόμενο, περπατήσαμε χωμένοι, κυριολεκτικά, μέσα στὶς λάσπες. Ἀλλόκοτες ἐμπειρίες γιὰ κάποιους, συνηθισμένες γιά μᾶς.

Φυσικά, στὸ τέλος, φθάσαμε αἰσίως, τελέσαμε τὴν πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία καὶ χειροτονία διακόνου τῆς φυλῆς τῶν Τουρκάνα καὶ εὐχαριστήσαμε τὸν Θεό, γιατί βγήκαμε ζωντανοὶ καὶ μπορέσαμε νὰ συνεχίσουμε στὴν μακρινὴ αὐτὴ πορεία μὲ λειτουργίες, ἁγιασμὸ ὑδάτων κ.τ.λ. στὸ πουθενὰ – μὲ ὅλη τὴν σημασία τῆς λέξης.

Ὑπάρχουν τρεῖς μόνιμοι ἐγκαινιασμένοι ναοὶ ἀποκλειστικὰ γιὰ τὴν ξεχασμένη καὶ ἀπομακρυσμένη αὐτὴ περιοχὴ τῆς πρωτόγονης ἀφρικανικῆς γῆς.

Εἴδαμε ἀκόμα ἕνα θαῦμα σ’ αὐτὸ τὸ κομμάτι τῆς Δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, τόσο πρωτόγνωρο καὶ φανταστικό!

Μία φυλὴ παραδοσιακὴ μὲ τόση ἀφοσίωση καὶ μεγαλοπρέπεια ταυτόχρονα. Τόση ἀγαθότητα, τόση ἁγιότητα, τόση καλοσύνη κι ἂς μὴν ἔχουν ποῦν νὰ ἀκουμπήσουν τὸ κεφάλι τους γιὰ νὰ κοιμηθοῦν.

Βρίσκονται στὸ πουθενά, μακριὰ ἀπὸ ὅ,τι ἐμεῖς λέμε καὶ φανταζόμαστε «πολιτισμό», αὐτοὶ ἔχουν τὸν δικό τους, τὸν μοναδικὸ καὶ πραγματικὸ πολιτισμό, αὐτὸν τῶν προγόνων καὶ τῶν πατέρων τους.

Μία διαφορετικὴ προέκταση καὶ προέλευση. Οἱ ἄνθρωποι εἶναι χαρούμενοι κι ἂς πεινοῦν.

Σ’ ὅλες τὶς ἐνορίες κάναμε διανομὴ τροφίμων καὶ οἱ ἄνθρωποι μᾶς ὑποδέχονταν παντοῦ μὲ τύμπανα, χορούς, τραγούδια καὶ χαρούμενες κινήσεις.

Γιὰ νὰ φθάσουμε ὅμως στὶς ἀπομακρυσμένες περιοχές, ὕστερα ἀπὸ τὶς μὴ ἀναμενόμενες βροχές, ἦταν ἄθλος!

Οἱ ὑποτιθέμενοι δρόμοι ποὺ γέμισαν μὲ τὸ νερὸ τῆς βροχῆς ἀνάγκασαν τὸν ὁδηγό μας νὰ βρεῖ τρόπους ὥστε ν’ ἀνοίξει τουλάχιστον ἕνα μονοπάτι, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ φθάσουμε στὸν τελικό μας προορισμό.

Τελικὰ τὰ καταφέραμε, ἦταν ὅμως κουραστικὸ λόγῳ ἀποστάσεων καὶ τῶν λιμνῶν καὶ χειμάρρων ποὺ εἶχαν δημιουργηθεῖ.

Τὸ ἐρώτημα τοῦ τίτλου μοῦ ἦλθε στὸν νοῦ, ὅταν ὅλους αὐτοὺς τοὺς μῆνες, ἀπὸ τὸν Μάρτιο τοῦ 2020 μέχρι τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2021, ταξίδευα σ’ ὅλη τὴν ἐπικράτεια τῆς Κένυας.

Ἀπὸ τὴν μία ἄκρη στὴν ἄλλη. Κόσμος ὅλων τῶν ἡλικιῶν κι ὅλων τῶν ἀποχρώσεων καὶ φυλῶν.

Κάτι τὸ πολύτιμο καὶ ἀκριβό. Γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ μοῦ δόθηκε αὐτὴ ἡ εὐκαιρία νὰ ζήσω ἀπὸ κοντὰ καὶ νὰ ἀπολαύσω τὴν ἁπλότητα, τὴν φτώχεια καὶ τὴν καλοσύνη τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν τοῦ Θεοῦ, ὑπάρξεων μὲ τὰ ἴδια προνόμια καὶ τὶς ἀρχὲς τοῦ Δημιουργοῦ καὶ Κτίστη τοῦ σύμπαντος.

Πόσοι μῆνες πέρασαν μέσα στὴν ἀνέχεια καὶ τὴν πείνα! Κι ὅμως ἤμαστε «πλούσιοι» καὶ εὐλογημένοι, ἀφοῦ ὁ Κύριός μας ὁδηγοῦσε παντοῦ καὶ μᾶς προστάτευε.

Ἔλεγαν καὶ ἀκοῦμε μέχρι σήμερα τὰ περὶ τοῦ δῆθεν θανατηφόρου κορωνοϊοῦ. Καὶ ἀποροῦμε πῶς εἶναι δυνατὸν ἐμεῖς ἐδῶ νὰ ζοῦμε καὶ νὰ ἐργαζόμαστε ὅπως καὶ πρὶν χωρὶς τὶς ἀπαιτούμενες προφυλάξεις καὶ τοὺς κανονισμούς.

Δὲν ἀφήσαμε, ὅπως ἤδη τόνισα, μέρος ποὺ δὲν ἐπισκεφθήκαμε μὲ λειτουργικές, μυσταγωγικὲς τελετὲς καὶ τὰ μυστήριά μας· γάμους, βαπτίσεις ἀλλὰ ἀκόμα ἁγιασμοὺς κηδεῖες, καὶ ὅμως κανένας δὲν μᾶς εἶπε γιὰ θανάτους ἀπὸ κορωνοϊό!

Ἄραγε εἶναι μία προκατασκευασμένη οὐσία ποὺ ἔχει ἕνα συγκεκριμένο στόχο ἀπὸ τοὺς δυνατοὺς ποὺ βρίσκονται στὴν ἐξουσία: νὰ ἐξολοθρεύσουν τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς ἀδύνατους;

Βλέπουμε καὶ δὲν εἶναι μυστικὸ τὸ γεγονὸς ὅτι τόσο στὴν Ἀμερικὴ ὅσο καὶ στὴν Εὐρώπη οἱ ἄνθρωποι ἔχουν παρασυρθεῖ καὶ δὲν ἀνήκουν πιὰ σὲ καμιὰ χριστιανικὴ ὁμολογία, ἐλάχιστοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ πιστεύουν, ἐνῶ στὶς δικές μας τὶς χῶρες, Ἑλλάδα καὶ Κύπρο καὶ σὲ ὅλες τὶς Βαλκανικὲς χῶρες, ἀνθίζει καὶ ἀνεβαίνει στὰ ὕψη ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ μοναδικὴ κιβωτὸς καὶ ἐλπίδα τοῦ κόσμου.

Σὲ ὅλες τὶς χῶρες ποὺ διαβιοῦν Ἕλληνες ἀπόδημοι, μὲ κέντρο καὶ πάλιν τὸν ναό τους, τὶς ἐκκλησίες τους, ἀνοίγουν νέους ὁρίζοντες στὸν τόπο διαμονῆς τους μὲ τὴν παρουσία τῆς Ὀρθοδοξίας.

Εἶναι τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ χῶρος ποὺ σκέφτηκαν αὐτοὶ ποὺ διοργάνωσαν καὶ προετοίμασαν αὐτὴν τὴν πανδημία καὶ θεώρησαν ὡς τὸν πιὸ ἐπικίνδυνο γιὰ τὴν μετάδοση τῆς νόσου εἶναι ἡ ἐκκλησία;

Ἦλθαν, μᾶς εἶπαν καὶ μᾶς ἔπεισαν ὅτι ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος μετάδοσης τῆς νόσου βρίσκεται μέσα στοὺς χώρους λατρείας.

Γι’ αὐτὸ δὲν γιορτάσαμε οὔτε Πάσχα οὔτε Χριστούγεννα οὔτε Δεκαπενταύγουστο οὔτε Πρωτοχρονιὰ οὔτε Θεοφάνια.

Καὶ νὰ δοῦμε τί ἄλλο μᾶς περιμένει! Οἱ ἄλλες φυσικὰ χριστιανικὲς ὁμολογίες καὶ ἄλλες θρησκεῖες προτίμησαν νὰ κλείσουν ἐντελῶς τοὺς χώρους λατρείας λόγω αὐτῶν ἀκριβῶς τῶν αὐστηρῶν μέτρων τῶν κυβερνήσεων.

Γι’ αὐτοὺς τίποτε δὲν ἀλλάζει, ἀφοῦ δὲν ἔχουν καμιὰ σχέση μὲ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, ἔτσι ὅπως ἐμεῖς πιστεύουμε μὲ τὴν τέλεση τῆς Θείας Εὐχαριστίας ποὺ γιά μᾶς, ὅπως ἤδη τονίσαμε, εἶναι φάρμακο ἀθανασίας καὶ ζωῆς αἰωνίου.

Τόσος κόπος, τόση κούραση, τόσος μόχθος μέσα σ’ αὐτὲς τὶς ἀνήκουστες συνθῆκες. Θεέ μου! Βρισκόμαστε στὴν ἀρχὴ τοῦ 21ου αἰώνα καὶ οἱ ἄνθρωποι πεινοῦν κυριολεκτικά. Τί νὰ κάνουμε;

Τὰ λίγα ποὺ εἴχαμε τὰ δώσαμε. Ἀγοράσαμε οὔγκα (ἀλεύρι) καὶ καλαμπόκι. Οἱ ἄνθρωποι ἀνακουφίστηκαν καὶ γιὰ νὰ ἐκφράσουν τὴν χαρὰ τους χόρεψαν καὶ τραγούδησαν.

Τοὺς δώσαμε θάρρος καὶ ἐλπίδα. Φυσικά, οὔτε λόγος γιὰ κορωνοϊό. Οὔτε κἄν ἔφθασε ἡ εἴδηση ἐδῶ. Γι’ αὐτὸ καὶ συνεχίζουν κανονικὰ τὴν ζωή τους. Δὲν πῆραν κἄν εἴδηση.

Ὁλόκληρος ὁ κόσμος σήμερα σείεται καὶ οἱ εἰδήσεις φθάνουν γιὰ τὰ μέτρα ἀσφάλειας καὶ τοὺς αὐστηροὺς κανονισμούς.

Εἶναι πράγματι τὸ τέλος τοῦ κόσμου; Ὄχι, φυσικά. Αὐτὴ ἡ κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ σήμερα καὶ τρομοκρατεῖ ὁλόκληρο τὸν κόσμο δὲν προέρχεται ἀπὸ τὴν φύση, δὲν εἶναι φυσιολογική, ὅπως ἄλλες πανδημίες ποὺ γνωρίσαμε παλαιότερα.

Εἶναι μία ἀνθρώπινη, τεχνητὴ κατασκευὴ ποὺ ἀποβλέπει νὰ καταστρέψει τὸν Χριστό μας καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, τὴν μοναδικὴ ἀληθινὴ κι ἀνόθευτη, τὴν Ὀρθόδοξη.

Φαίνεται ξεκάθαρα ἀπὸ τὶς ἀποφάσεις τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς ὅτι τοὺς φταῖνε οἱ γιορτές μας καὶ οἱ ἅγιοί μας γι’ αὐτὸ ἀπαγορεύονται οἱ τελετὲς καὶ τὰ πανηγύρια γιὰ τοὺς ἁγίους μας.

Μέσα σ’ ὅλη αὐτὴ τὴν ταλαιπωρία καὶ ἀκαταστασία στὸ μέσο ὅλων αὐτῶν τῶν ἐξελίξεων συνέβη τὸ ἑξῆς περιστατικό: ἐνῶ συνέχιζα τὶς ἐπισκέψεις στὰ διάφορα μέρη τῆς Κένυας, ἔκανα μία μικρὴ διακοπή, γιατί θὰ τελοῦσα μία βάπτιση στὸ μεγάλο βαπτιστήριο τῆς Πατριαρχικῆς μας Σχολῆς.

Ἀπὸ τὴν προηγούμενη ἀνακοίνωσα στοὺς συνεργάτες μου ὅτι αὐτὴ τὴν φορὰ δὲν θὰ μπῶ ὁλόκληρος μέσα στὸ βαπτιστήριο ἀλλὰ θὰ κάνω τὴ βάπτιση ἀπ’ ἔξω. Φυσικὰ ἦταν κάτι τὸ ἀσυνήθιστο, ἀφοῦ ὅλα τὰ χρόνια ἔμπαινα μέσα.

Τὸ ἴδιο πρωινὸ βρέθηκα μὲ τοὺς ἱεροσπουδαστὲς ἐκεῖ στὸν χῶρο καὶ ἄρχισα τὸ μυστήριο. Δὲν ὑπῆρχε κανένα ἀπολύτως αἴσθημα ὅτι κάτι θὰ συνέβαινε. Αἰσθανόμουν ἁπλὰ μία χαρά.

Ὅταν διάβαζα τὴν τρίτη εὐχὴ καὶ προτοῦ ἀκόμα εὐλογήσω τὸ λάδι, ξαφνικὰ - δὲν γνωρίζω πῶς καὶ πότε – βρέθηκα στὸ νοσοκομεῖο στὴ μονάδα ἐντατικῆς θεραπείας μὲ ὀροὺς καὶ καλώδια στὰ χέρια μου.

Οἱ γιατροί μοῦ ἐξήγησαν ὅτι ἔπαθα ὑπερκόπωση καὶ χρειαζόμουν ξεκούραση καὶ ἀνάπαυση.

Ἔμεινα στὴν ἐντατικὴ γιὰ δέκα περίπου μέρες. Ὅπως ἔβλεπα, ὅλοι ἦταν τρομοκρατημένοι μήπως δὲν συνέλθω. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης ποὺ γνωρίζει τὰ πάντα - τὰ παρόντα καὶ τὰ μέλλοντα – μὲ τοὺς Ἁγίους Γέροντες καὶ πνευματικούς μου πατέρες τὰ κανόνισαν ἔτσι ὥστε νὰ βγῶ ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο καὶ νὰ μπορέσω ἔτσι νὰ συνεχίσω τὸ ἔργο ποὺ ἄρχισα μὲ τὶς εὐχὲς τους πρὶν σαράντα χρόνια. Κι αὐτὸ εἶναι τὸ μέγα μυστήριο καὶ θαῦμα.

Πῆγα γιὰ τὴν γιορτὴ τῶν Θεοφανίων στὸ τέρμα τοῦ Ἰνδικοῦ Ὠκεανοῦ καὶ βρέθηκα νὰ ἀτενίζω ἀπέναντί μου τὰ ἀχανῆ μέρη του, βυθισμένα σὲ μία ἀνεξήγητη γαλήνη καὶ ἠρεμία.

Τόση θεϊκὴ σοφία κυριάρχησε γιὰ νὰ δημιουργηθεῖ αὐτὸ τὸ κομμάτι τῆς γῆς ποὺ γιὰ τοὺς πολλοὺς θὰ παραμείνει μόνο στὴν φαντασία τους, ἀφοῦ δὲν πρόκειται νὰ ταξιδέψουν μέχρι ἐδῶ γιὰ νὰ τὸ ἀντικρίσουν.

Μὲ βαθὺ σεβασμὸ ἀγγίζω τὰ νερά του καὶ μαζὶ μὲ τοὺς συνοδοιπόρους μου ἁγιάζουμε τὰ ὕδατα τοῦ Ἰνδικοῦ Ὠκεανοῦ, ἐνώσαμε μὲ ἄλλα λόγια τὸν οὐρανὸ μὲ τὴ γῆ, φέραμε τὸ φῶς καὶ τὴ λάμψη του, τὸν ἴδιο τὸν Χριστὸ ἐδῶ μαζί μας κι ἂς εἴμαστε ἀπομακρυσμένοι ἀπὸ τὶς ἄλλες ἠπείρους.

Λουσμένοι μέσα σ’ αὐτὸ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ ἀντλοῦμε δυνάμεις – σωματικὲς καὶ πνευματικὲς – εἶναι μία πηγὴ ἀστείρευτη, εἶναι τόσο δυνατὸ αὐτὸ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ἐπιτρέπει σὲ μᾶς τοὺς γήινους καὶ ἁμαρτωλοὺς νὰ ἀπολαμβάνουμε ὅτι ἔχουμε πίστη καὶ βεβαιότητα πὼς ὅλα κινοῦνται μέσα στὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς αἰωνιότητας ποὺ εἶναι κι ὁ τελικὸς προορισμὸς τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ὑπάρχει παντοῦ βεβαιότητα καὶ ἄμεση σύνδεση μὲ τὸν οὐρανό.

Ἐκεῖ ποὺ βρεθήκαμε καὶ ἀτενίζαμε τὸν ἀπέραντο αὐτὸ Ὠκεανό, ποὺ μόνο μὲ τὰ φτερὰ τῆς φαντασίας μπορεῖ κανεὶς ἀπὸ μακριὰ νὰ συλλάβει, σκεφθήκαμε ὅτι ἦταν καλὴ εὐκαιρία νὰ ἁγιάσουμε τὰ ὕδατα καὶ νὰ ρίξουμε τὸν σταυρὸ στὰ πλέον τώρα ἁγιασμένα ὕδατα, γιὰ νὰ ἑνώσουμε τοὺς κόπους καὶ τοὺς ἱδρῶτες τόσων ψυχῶν ποὺ ἐδῶ ὑποφέρουν καὶ πονοῦν κι ἂς εἶναι αὐτοὶ ποὺ εἶναι πλάσματα τοῦ Θεοῦ καὶ πολίτες τῆς ἐπὶ γῆς στρατευόμενης καὶ πολυβασανισμένης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας.

Ἀπ’ ἐκεῖ συνεχίσαμε φορτισμένοι μὲ τὶς εὐχάριστες καὶ ἱστορικὲς αὐτὲς στιγμὲς ποὺ ζήσαμε ὅλοι μας σ’ αὐτὴ τὴν τόσο ἀπομακρυσμένη καὶ ξεχασμένη γωνιὰ τῆς γῆς. Γεμίσαμε μ’ ἐλπίδες καὶ προσδοκίες, ἀφοῦ τελέσαμε καὶ τὴν Θεία Λειτουργία σ’ ἕνα πρόχειρο ναό, ἀφιερωμένο στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα, μέσα σὲ μία μαγευτικὴ ἀτμόσφαιρα τοῦ πυκνοῦ δάσους μὲ ὅλων τῶν εἰδῶν τὰ τροπικὰ φροῦτα καὶ λαχανικά, νομίζαμε ὅτι ἀπολαμβάναμε ἕνα μέρος τοῦ οὐράνιου παραδείσου! Ἡ ὅλη ἀτμόσφαιρα ἦταν κατανυκτική, ἀφοῦ ὅλοι οἱ ἐκκλησιαζόμενοι ἔψαλλαν μελωδικότατα καὶ μὲ δέος ὅλη τὴν ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου καὶ τῆς Θείας Λειτουργίας.

Εὐχαριστήσαμε τὸν Θεὸ καὶ ἀρχίσαμε τὸ ταξίδι τῆς ἐπιστροφῆς, ἀφοῦ διανυκτερεύσαμε στὸ ὅρος Κιλιμάντζαρο, καὶ φθάσαμε αἰσίως στὴ Σχολὴ μας ὕστερα ἀπὸ ταξίδι 20 ὡρῶν καὶ μὲ τὶς ἀποσκευὲς μας γεμάτες μὲ ἀνεκτίμητες ἐμπειρίες καὶ ἐκπλήξεις.

Καὶ σὰν συμπλήρωμα ἀναφέρω περιεκτικὰ ὅτι ἐνῶ τὰ μέτρα ἀσφάλειας κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ τόσο στὴν Ἑλλάδα ὅσο καὶ στὴν Κύπρο ἀλλὰ καὶ διεθνῶς αὐξάνονται, ἐδῶ στὴν Ἀφρικὴ συνεχίζεται κανονικὰ ἡ ζωή μας ἔτσι ἀκριβῶς ὅπως περιγραψα ἤδη.

Τὸ ταξίδι μας συνεχίστηκε στὴν Δύση, δηλ. πρὸς τὴν περίφημη καὶ ξακουστὴ λίμνη Βικτώρια.

Οἱ λειτουργίες καὶ τὰ ἄλλα μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μᾶς δίνουν ζωὴ καὶ χαροποιοῦν τοὺς ἀνθρώπους μας.

Κι ἐνῶ μερικοὶ δικοί μας ἀμφιβάλλουν καὶ κάνουν ἄσκοπα σχόλια γιὰ τὸ θέμα τῆς Θείας Κοινωνίας ἐδῶ οὔτε κἄν πέρασε ἀπὸ τὴν σκέψη μας ὅτι μποροῦμε νὰ προσβληθοῦμε ἀπὸ τὴν νόσο σ’ αὐτὴν τὴν τόσο κρίσιμη περίοδο τῆς ἱστορίας τῆς ἀνθρωπότητας.

Ναί, κοινωνοῦμε κατὰ ἑκατοντάδες καὶ γιατί ὄχι κατὰ χιλιάδες, ἀφοῦ οἱ ναοὶ μας εἶναι ἀσφυκτικὰ γεμάτοι μὲ τὸν κόσμο μας ποὺ προσέρχεται νὰ λάβει ἰδιαίτερα τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα τοῦ Κυρίου, ἀφοῦ εἶναι Θεοσύστατοι.

Τὸ πνεῦμα τὸ Ἅγιο ἐνεργεῖ σὲ τέτοιο βαθμὸ ποὺ πραγματικὰ γίνεται σωτήριο λουτρὸ ποὺ ἀνακαινίζει καὶ ζωοποιεῖ τὸν ἄνθρωπο.

Ἔτσι ἁγιάζονται τὰ πάντα καὶ δημιουργεῖται ἡ κοινωνία καὶ ὁ σύνδεσμός μας μὲ τὸν ἴδιο τὸν Θεὸ καὶ Κύριό μας.

Πόσες ἐμπειρίες καὶ εὐλογίες δεχθήκαμε ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια ποὺ ἐδῶ ὑπάρχουν ὄχι μία πανδημία ἀλλὰ τόσες τροπικὲς ἀσθένειες ποὺ κανονικά, ἂν δὲν ἦταν φάρμακο ἀθανασίας καὶ ζωῆς, θὰ εἴχαμε χάσει τὴν ζωή μας.

Θυμοῦμαι ἔντονα ὡς λαϊκὸς πὼς γιὰ περισσότερα ἀπὸ δεκαπέντε χρόνια ὑπηρετοῦσα καὶ ἐνῶ οἱ ἄνθρωποι ἐδῶ, ἰδίως στὶς πρωτόγονες περιοχὲς ἔπασχαν ἀπὸ μεταδοτικὲς ἀσθένειες, κι ὅμως ἀκόμα ζῶ καὶ κινοῦμαι!

Εἶναι τὸ ὕψιστον μυστήριον ποὺ λειτουργεῖ μὲ τέτοιο τρόπο ὥστε θὰ θεραπεύεται ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα ἀπὸ ἀσθένειες ψυχικὲς καὶ σωματικές.

Γι’ αὐτὸ ἀπὸ τὴν προσωπική μας ἐμπειρία, ἀκόμα καὶ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς πανδημίας δοκιμάσαμε καὶ ἀποδείχθηκε πέραν ὁποιασδήποτε ὑποψίας ὅτι Ἐκεῖνος ποὺ τὸ συνέστησε ἦταν ὄντως Ἅγιος καὶ Θεός.

Εἶναι τὸ θαῦμα ὅλων τῶν ἐποχῶν καὶ τῶν αἰώνων, τόσο χειροπιαστὸ ποὺ ἀληθινὰ αὐξάνει καὶ ἐνισχύει τὴν πίστη μας, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας τὸ θέσπισε, ἵδρυσε κι ἐγκατέστησε, γιὰ νὰ ἔχει αὐτὴν τὴν διαχρονικὴ μαρτυρία ὅτι δι’ αὐτοῦ ὁ ἄνθρωπος σώζεται καὶ βασιλεύει μέσα του ὁ ἴδιος ὁ Θεός.

Καὶ μία ἄλλη διαπίστωση: Σ’ ὅλο αὐτὸ τὸ χρονικὸ διάστημα πέραν τοῦ ἑνὸς ἔτους δηλ. ἀπὸ τὸν Μάρτιο 2020 μέχρι τώρα ποὺ γράφονται αὐτὲς οἱ γραμμές, δηλ. Ἀπρίλιο 2021, ἡ ἀνθρωπότητα ὁλόκληρη κυριολεκτικὰ ὑποφέρει ἀπὸ τὸν κορωνοϊὸ – διαλύεται καὶ ἐξοντώνεται κάθε ἐλπίδα καὶ αἰσιοδοξία κι ἐμεῖς ἐδῶ συνεχίζουμε τὸ ἔργο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ σὰν νὰ μὴ συμβαίνει ἀπολύτως τίποτε!

Ὅλα ἀποσκοποῦσαν στὴν διάλυση τῆς χριστιανικῆς πίστης καὶ τὴν δημιουργία ἀρνητικῶν προϋποθέσεων γιὰ τὴν ὁμαλὴ λειτουργία τῶν ἀνθρώπων ποὺ ταλαιπωρήθηκαν χωρὶς λόγο καὶ αἰτία, ἀφοῦ αὐτὸ τὸ κατασκεύασμα δημιουργήθηκε ἀπὸ κάποιον ἢ κάποιους μὲ προδιαγραφὲς καταστρεπτικές, ἐξωπραγματικὲς καί, γιατί ὄχι, δαιμονικές!

Παραθέτω αὐτούσια τὰ λόγια ἑνὸς ἴσως ἀπὸ τοὺς μοναδικοὺς εἰδικοὺς ἐπιστήμονες κοινωνικῆς ἐπιδημιολογίας, καθηγητὴ ἑλληνικῆς καταγωγῆς στὸ Πανεπιστήμιο Γιέιλ, Δρ Νικόλας Χριστάκης, ὁ ὁποῖος συμπεραίνει ὅτι «ἡ κοινωνία ποὺ θὰ ἀνατείλει τὴν ἐπαύριον τῆς πανδημίας θὰ χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὰ ἑξῆς τρία βασικὰ χαρακτηριστικά: ἔκρηξη καταναλωτισμοῦ, σεξουαλικὴ ἀπελευθέρωση, ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν θρησκεία».

Ὁπωσδήποτε ὅλα αὐτὰ σχετίζονται ἄμεσα μὲ τὴν ἐφαρμογὴ ἐκείνου τοῦ προγράμματος τῶν μεγάλων καὶ ἰσχυρῶν τῆς γῆς γιὰ παγκοσμιοποίηση καὶ κατάργηση τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας.

Ναί, ὑπάρχει ὁ κορωνοϊός, ὁ ὁποῖος ἀναστατώνει συνέχεια ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Δὲν εἶναι ὅμως ἀποδεκτὸ αὐτὸ τὸ ὁποῖο διακηρύττουν καὶ ἐπιβεβαιώνουν ἄνθρωποι τόσο τῆς Ἐκκλησίας ὅσο καὶ τῆς πολιτείας. Εἶναι ἕνα προκατασκευασμένο δηλητήριο ποὺ πέτυχε ἐν μέρει, ἀφοῦ δὲν προερχόταν ἀπὸ τὴν φύση ἀλλὰ ἀπὸ σχιζοφρενικὸ μυαλὸ κάποιου ἢ κάποιων.

Ἀνθρώπινο, λοιπόν, κατασκεύασμα ὁ κορωνοϊὸς τροποποιημένος καὶ ἐπικίνδυνος γιὰ τὴν συρρίκνωση καὶ διάλυση τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης. Συνεχίζονται σὲ ἀδικαιολόγητο ἐπίπεδο οἱ ὑπερβολὲς καὶ οἱ ποινὲς ποὺ στὴν πραγματικότητα δημιουργοῦν ἄγχος καὶ ἀβεβαιότητα.

Καὶ φυσικὰ ὁ κόσμος μας βρίσκεται σὲ ἀμηχανία τόσο πολύ, ποὺ φθάσαμε στὸ σημεῖο νὰ φοβόμαστε ὅτι μὲ τὴν Θεία Κοινωνία, τὸ ἱερότατο αὐτὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας μας, μπορεῖ νὰ μεταδοθεῖ – ἂν εἶναι δυνατόν!!! – ὁ κορωνοϊὸς … Τόση πλάνη καὶ ἀμάθεια!

Ἔχω γράψει σὲ παλαιότερά μου σημειώματα γιὰ τὸ θαῦμα ποὺ ἐπιτελεῖται διαχρονικὰ μόνο στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνω γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ κατηγορηματικὰ ὅτι δὲν ὑπάρχει περίπτωση, ὅσες πανδημίες κι ἂν ἔλθουν, νὰ μεταδοθεῖ ὁποιοσδήποτε ἰὸς μέσω τῆς Θείας Κοινωνίας.

Εἶναι κάτι ποὺ τὸ ζοῦμε καὶ τὸ βλέπουμε καθημερινὰ ἐδῶ στὴν Ἀφρικὴ γιὰ τόσες δεκαετίες.

Ὅσο κι ἂν κουραζόμαστε μέσα σ’ αὐτὴν τὴν ἀγωνία, τὸν πόνο, τὴν θλίψη καὶ τὴν ἀβεβαιότητα, ὑπάρχει θὰ ἔλεγα ἕνα ἀδικαιολόγητο ἄγχος καὶ μία ἄσκοπη ἀνησυχία.

Βλέπουμε μπροστὰ μας ἕνα ἀτελείωτο πέλαγος, ἕναν ὠκεανὸ χωρὶς ἀρχὴ καὶ τέλος καὶ βυθιζόμαστε στὶς σκέψεις.

Πάει, χανόμαστε, μέσα στὰ προβλήματα ποὺ παρουσιάζονται μπροστά μας καὶ ὄχι μόνον σήμερα ποὺ ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα βρίσκεται σ’ αὐτὴν τὴν κατάσταση τῆς ἀναμονῆς, τῆς κατάπτωσης, τῆς δουλείας καὶ τῆς τελείας ἀπόγνωσης.

Μέσα, ὅμως, σ’ ὅλη αὐτὴ τὴν ἀκαταστασία, προβάλλει ἡ μοναδικὴ ἐλπίδα. Ἐκεῖνος ποὺ ἦλθε στὸν κόσμο κι ἔφερε δικαιοσύνη καὶ ἰσότητα, χαρὰ καὶ ἐλευθερία.

Εἶναι ὁ Σωτήρας καὶ Λυτρωτὴς τοῦ κόσμου, ὁ ἀναμάρτητος, ὁ ταπεινός, ὁ δεδιωγμένος, ὁ πρόσφυγας, ὁ περιφρονημένος καὶ ἀδικημένος ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους.

Καὶ ὅμως, εἶναι ἐδῶ μαζί μας καὶ δίπλα μας νὰ μᾶς σηκώσει καὶ νὰ μᾶς ἀναστήσει ψυχικὰ καὶ σωματικά!

Αὐτὸς ποὺ ἦλθε στὸν κόσμο γιὰ σένα καὶ γιὰ μένα, ποὺ βρίσκεται συνέχεια στὴν διάθεσή μας νὰ μᾶς λυτρώσει οὐσιαστικὰ καὶ θεμελιακὰ ἀπὸ τὸ βάρος τῶν ἁμαρτιῶν μας.

Ἔτσι, γινόμαστε συνοδοιπόροι καὶ συνεργοὶ μαζὶ μὲ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο καὶ Θεό μας.

Ὅσο κι ἂν δυσκολευόμαστε νὰ τὸ δεχθοῦμε ἢ καλύτερα νὰ τὸ πιστέψουμε μέσα μας ὅτι περνοῦμε κρίσιμες μέρες καὶ ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα ταλαιπωρεῖται καὶ ὑποφέρει ἀπὸ τὴν πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ, εἶναι καιρὸς νὰ ἀντιληφθοῦμε ὅτι δοκιμάζεται ἡ πίστη μας καὶ εἶναι οἱ μέρες ἀποκαλυπτικὲς γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἀντιληφθοῦμε βαθιὰ τὴ σπουδαιότητα τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς μας, μὰ περισσότερο τὰ ἔσχατα ποὺ ἐλπίζουμε καὶ προσευχόμαστε ὅτι ἡ ζωή μας ἐδῶ στὴ γῆ θὰ εἶναι ἡ εἰσαγωγὴ ἢ ἡ προετοιμασία μας γιὰ νὰ γίνουμε μέτοχοι τῆς αἰώνιας ζωῆς.

Ὅπως πολὺ σωστὰ παρατηρεῖ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «Ἰδού, νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ ἡμέρα σωτηρίας» (Β΄ Κορινθ. 6/2).

Ἀποδεικνύεται, σήμερα, μὲ τὰ γεγονότα ποὺ ἔχουν τρομάξει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν συγχύζουν ὅλο καὶ περισσότερο σὲ τέτοιο βαθμὸ ποὺ ἀπορρίπτουν τελικὰ αὐτὴ τὴν ὡραία εἰκόνα τῆς κοινωνίας τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου μὲ τὸν ἴδιο τὸν Θεό, ποὺ εἶναι ἡ μοναδικὴ ἐλπίδα καὶ ὁδὸς γιὰ τὴν ὁλοκλήρωσή του καὶ τὴν ἀπόλαυση τῶν σωτηριωδῶν ἀρχῶν καὶ ἐπιδιώξεων ποὺ τελικὰ τὸν ὁδηγοῦν στὴν μεταμόρφωσή του.

Αὐτὸς ἦταν καὶ παραμένει ὁ στόχος καὶ ἡ συνισταμένη τοῦ ἀνθρώπου ποὺ πιστεύει στὴν ἀποστολὴ καὶ τὸν ρόλο ποὺ διαδραματίζει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σήμερα ποὺ δοκιμάζεται καὶ κυριολεκτικὰ πονάει τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας παγκόσμια.

Ἡ Ὀρθοδοξία ὡς ἡ μόνη ποὺ διαφύλαξε ἀνὰ τοὺς αἰῶνες τὴν βαριὰ παρακαταθήκη, τὴν ἱστορία, καὶ τὸν πολιτισμὸ μέσα ἀπὸ τὸν λόγο καὶ τὶς πράξεις Της, συνεχίζει νὰ δίνει τὸ παρών Της καὶ νὰ διαλαλεῖ ἄφοβα καὶ ρεαλιστικὰ τοῦτες τὶς ὀργανωμένες ἐπιδρομὲς τῶν ἰσχυρῶν γιὰ νὰ σώσει τὸν οἰκουμενικὸ ἄνθρωπο τῆς κάθε φυλῆς καὶ προέλευσης, χρώματος ἢ καταγωγῆς.

Ὑπάρχει φυσικὰ ἔντονο τὸ αἴσθημα, ἰδιαίτερα αὐτὲς τὶς μέρες ἀλλὰ καὶ παλαιότερα, τοῦ καταστρεπτικοῦ συγκρητισμοῦ καὶ τῆς αὐταπάτης τῆς διαχωριστικῆς γραμμῆς μὲ συνθήματα ἐξωπραγματικὰ γιὰ ἐπικράτηση καὶ θεμελίωση τῆς δῆθεν ὁλικῆς δημιουργίας, ποὺ δὲν καταλήγει πουθενὰ ἀλλοῦ παρὰ στὴν ἐξαφάνιση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου, μὲ τελικὸ προορισμὸ τὸν θάνατό του.

Αὐτὸ εἶναι τὸ πνεῦμα τὸ ἀπατηλὸ ποὺ κυκλοφορεῖ σήμερα μὲ προοπτικὴ τὴν κατάργηση τῆς Θείας παρουσίας καὶ δύναμης καὶ προσφέρεται ἀφειδώλευτα δῆθεν τὸ πνεῦμα τῆς κατάργησης τῶν συνόρων καὶ τῆς δημιουργίας μίας παγκόσμιας κυβέρνησης μὲ ἐπιμέλεια τοῦ ἄχαρου καὶ χωρὶς ἀρχὲς φιλοσοφικοῦ πανθεϊστικοῦ, ἐκκοσμικευμένου συστήματος, μίας φυλακῆς ποὺ κατακρατεῖ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀτόμου καὶ ὁδηγεῖ στὴν διάλυση τοῦ προσώπου τοῦ Θεοῦ.

Αὐτὴ ἡ πράξη τῶν ἐπιπόλαιων ἰσχυρῶν τῆς γῆς ἀποσκοπεῖ στὴν κατάκτηση καὶ κατακυρίευση ὅλης τῆς ἀνθρωπότητας καὶ ἔχει ἕναν χαρακτήρα ἄπληστο, ποὺ θέλει νὰ ἱκανοποιήσει τὴν δίψα γιὰ τελεία ἀπορρόφηση καὶ κυριαρχία τῶν πάντων μὲ ἕναν τρόπο δικτατορικὸ μὲ ὑπερφυσικὲς δυνάμεις ποὺ θυμίζουν δουλεία καὶ ἄθεη κοσμοκρατορία ποὺ ὁπωσδήποτε ἀποσκοπεῖ στὴν ἀχρήστευση ὅλων τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν καὶ τῆς ἀξιοπρέπειας τοῦ προσώπου.

Συνταυτίζεται, ἄνετα, ὅλη αὐτὴ ἡ τρομοκρατικὴ ἐπιβολὴ ἢ ἐπιδρομὴ ἀπὸ μία φατρία ἀνθρώπων ποὺ ἐπιθυμοῦν διὰ τῆς βίας νὰ ἐπιβληθοῦν καὶ νὰ κυριαρχήσουν τῶν πάντων, ἔτσι ὥστε νὰ πληγωθεῖ ὁ ἀθῶος καὶ ἁγνὸς ἄνθρωπος ποὺ ἀγάπησε τὸν Χριστὸ καὶ θέλει νὰ Τὸν ἔχει γιὰ πάντα δικό του καὶ νὰ κινεῖται, νὰ ζεῖ, νὰ συνομιλεῖ μαζί Του.

Πίσω, λοιπόν, ἀπὸ ὅλη αὐτὴ τὴν ἀνίερη προσπάθεια κρύβονται σχέδια καὶ ἐπιθυμίες σατανικῶν δυνάμεων μὲ ὕποπτα καὶ περίεργα σχέδια.

Νὰ δεχθοῦμε ὅτι ἔρχεται ὁ Ἀντίχριστος μὲ τὶς ὕπουλες καὶ ἀπατηλὲς δυνάμεις καὶ τὰ σκοτεινὰ σχέδιά του σὰν ἄγριο θηρίο, περιμένοντας ἀπὸ ὅλους μας νὰ τὸν ὑποδεχθοῦμε καὶ νὰ τὸν παραδεχθοῦμε καὶ ὡς πρόβατα ἐπὶ σφαγὴν νὰ ὑποδουλωθοῦμε στὴν ὀλέθρια καὶ στραγγαλιστικὴ πολιτικὴ ποὺ πραγματικὰ δημιούργησαν μὲ στόχο μία στρατευμένη σύγχυση καὶ μία ἀδικαιολόγητη καχυποψία ὥστε ὅλα νὰ ὁδηγοῦν σὲ σταδιακὸ σκοταδισμὸ καὶ τέλος θάνατο – σωματικὸ καὶ πνευματικό.

Μέσα σ’ ὅλες αὐτὲς τὶς ἐμπειρίες καὶ ἐπισκέψεις ἐν μέσω κορωνοϊοῦ ἀπὸ τὴν μία ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη τῆς Κένυας τίθεται τὸ εὔλογο ἐρώτημα: τί τρώγαμε; Ἦταν πολὺ φυσικὸ ὅπως καὶ σὲ ἄλλες ἐποχὲς νὰ ἐγκλιματιζόμαστε ἀνάλογα μὲ τὶς συνήθειες καὶ τὰ ἔθιμα τῶν διαφόρων φυλῶν.

Φαγητὸ προετοιμασμένο ὄχι ἐντός τῆς καλύβης ἢ τοῦ σπιτιοῦ ἀλλὰ σὲ ἀνοικτὸ χῶρο μὲ ἀναμμένη φωτιὰ ἀπὸ τὰ ξύλα τῆς περιοχῆς σὲ μεγάλου μεγέθους καζάνι - τὸ λένε «σουφουρία» στὰ σουαχίλι - κι ἀπὸ ἐκεῖ τὸ σερβίρισμα κάποτε γίνεται - ἂν ὑπάρχει - μὲ κουτάλι ἢ μὲ πηρούνι, ἂν ὄχι, μὲ τὰ χέρια μας - τὰ καλύτερα μαχαιροπίρουνα … Καὶ Δόξα τῷ Ἁγίῳ Θεῷ! Δὲν εἴχαμε ποτὲ μας κανένα πρόβλημα!

Δὲν ἦταν δική μας ἐπιλογή, ὅ,τι πιὸ βασικὸ καὶ βολικὸ εἶχαν οἱ ἄνθρωποι τὸ δεχόμαστε χωρὶς κανένα σχόλιο. Κάναμε ὑπακοὴ στοὺς νόμους καὶ στὶς συνθῆκες τῆς τοπικῆς φυλῆς.

Πῶς δὲν ἀρρωστήσαμε μόνο ὁ Θεὸς τὸ γνωρίζει. Μείναμε πάντα κοντὰ στοὺς ἀνθρώπους μέσα στὴν δική του τὴν κουλτούρα καὶ ἔμειναν κι αὐτοὶ κι ἐμεῖς εὐχαριστημένοι … κι ἂς θέριζε ὁ κορωνοϊός, ὅπως ἔλεγαν καὶ δημοσιοποιοῦσαν τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης.

Κι ὅλα αὐτὰ γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ φαίνεται ξεκάθαρα πόσο ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπᾶ καὶ μᾶς προστατεύει μὲ τὸ ἔλεος τῆς φιλανθρωπίας Του καὶ τῆς φιλευσπλαχνίας Του.

Ἔτσι, μέσα ἀπὸ τὶς συνεχιζόμενες ἔρευνες, τελικὰ φαίνεται ὅτι ὁ λεγόμενος κορωνοϊὸς κατασκευάστηκε ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ ἀποσκοποῦσαν στὴν διάλυση καὶ ἐξολόθρευση, ὅπως σημειώσαμε, τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, μὲ ἄλλα λόγια καταστροφῆς τῆς Θείας Δημιουργίας τῆς φύσεως, ἔτσι ὅπως μὲ τόση θυσία καὶ γνώση κατασκεύασε ὁ Θεός.

Τελικὰ οἱ ἔρευνες καὶ οἱ μελέτες μου μὲ ὁδήγησαν στὸ συμπέρασμα ὅτι αὐτὴ ἡ πράξη ἦταν σατανική, ἐπιπόλαια καὶ καταστρεπτικὴ γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα.

Ὁ Κύπριος εἰδικὸς ἐπιδημιολόγος καὶ ἰατρὸς ἐργασίας, φίλος παλαιός, Ἐλπιδοφόρος Σωτηριάδης, κάνει μία παρουσίαση τῆς ὅλης κατάστασης ποὺ δημιουργήθηκε ἐδῶ κι ἕναν χρόνο μὲ σοβαρὲς ἐπικρίσεις καὶ εἰσηγήσεις, καταλήγοντας μάλιστα ὡς ἑξῆς: «Μὲ βάση τὶς μέχρι τώρα διαθέσιμες ἐπιστημονικὲς πληροφορίες, τὰ ὑπὸ ἐπείγουσα χρήση χορηγούμενα ἐμβόλια δὲν ἀναμένεται νὰ προσφέρουν τὸ μαγικὸ ραβδὶ γιὰ τὴν ἐξαφάνιση τοῦ κορωνοϊοῦ, δεδομένου ὅτι δὲν φαίνεται νὰ ἀποτρέπουν οὔτε ἀπόλυτα τὴ μόλυνση οὔτε καὶ ἐνδεχομένως τὴ μετάδοση τοῦ κορωνοϊοῦ ἐνῶ παρουσιάζουν σοβαρὲς μέχρι καὶ θανατηφόρες παρενέργειες.

Γιὰ ὅλους τούς πιὸ πάνω λόγους, ἡ κυβέρνηση δὲν θὰ πρέπει νὰ βάζει ὅλα τὰ αὐγά της στὸ καλάθι τῶν ἐμβολίων ἀλλὰ νὰ ἀκολουθήσει μία σφαιρικὴ προσέγγιση ποὺ θὰ σέβεται τὴν κοινωνία καὶ θὰ προσφέρει τὴ δυνατότητα συμμετοχικῶν ἀποφάσεων μὲ γνώμονα τὴ σφαιρικὴ προστασία ὅλων τῶν διαστάσεων τῆς ὑγείας (σωματικῆς, ψυχικῆς καὶ κοινωνικῆς) καὶ τὴν εὐημερία ὁλόκληρης τῆς κοινωνίας».

Δὲν νομίζω νὰ χρειάζεται ὁποιοδήποτε σχόλιο, ἀφοῦ τὰ συμπεράσματα αὐτὰ γράφτηκαν ἀπὸ ἕναν εἰδικὸ ποὺ ἔχει γνώση τῆς ὅλης προκατασκευασμένης ὕλης γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ ἰοῦ ἀπὸ ἀνθρώπινα μυαλὰ καὶ χέρια. Ἀποτέλεσμα;

Περιφρόνηση τῆς ἐλευθερίας καὶ καταπάτηση τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας καὶ τιμῆς. Τὸ κακὸ ὅμως ἔγινε. Τόσες ἀθῶες ψυχὲς ἔχασαν τὴν ζωή τους καὶ δὲν γνωρίζουμε πόσες ἄλλες θὰ ἀκολουθήσουν.

Καὶ οἱ σημερινὲς εἰδήσεις μᾶς προσγειώνουν (12.4.2021). Πράγματι, ὁ Γάλλος καθηγητὴς Ζᾶν Μπερνὰρντ Φουρτιγιᾶν μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ὁ ἰὸς SARS-CoV-2 κατασκευάστηκε στὸ Ἰνστιτοῦτο Παστὲρ Γαλλίας, τουτέστιν δὲν εἶναι φυσιολογικὸς ἀλλὰ τεχνητός!

Ἄρχισε ἡ ὅλη διαδικασία ἀπὸ τὸ 2003, πρόσθεσαν ἁλυσίδες ἀπὸ 157 εἴδη DNA καὶ ἄλλα γονιδιώματα καὶ ἀπὸ τὸ 2011 μέχρι καὶ τὸ 2015, ἀφοῦ ἔγιναν διάφορα πειράματα, κατέληξαν τελικὰ στὸν γνωστὸ κορωνοϊὸ ποὺ περιέχει μέσα ἀλληλουχίες ἀπὸ τὸν ἰὸ HIV καὶ τo πλασμώδιο τῆς ἐλονοσίας γιὰ νὰ καταλήξουμε στὴν καταστρεπτικὴ διαπίστωση ὅτι τὸ λεγόμενο ἐμβόλιο ἐκτὸς ἀπὸ τὰ δύο ἀναφερθέντα συστατικὰ περιέχει γενετικὸ ὑλικό τοῦ ἴδιου τοῦ κορωνοϊοῦ.

Αὐτὰ ἐνδεχομένως νὰ δημιουργοῦν μετάλλαξη στὸ DNA τοῦ ἀνθρώπου τουτέστιν ὅλα εἶναι θανατηφόρα. Ἀργὰ ἢ γρήγορα αὐτοὶ ποὺ ἐμβολιάσθηκαν ἔχουν μεγάλη πιθανότητα νὰ παρουσιάσουν σοβαρὲς παρενέργειες ἢ ἀκόμα καὶ τὸν θάνατο.

Δὲν εἶμαι οὔτε εἰδικὸς οὔτε θὰ ἤθελα νὰ ἀποφανθῶ σὰν κριτὴς ὅλων αὐτῶν τῶν ὁποίων γινόμαστε καθημερινὰ μάρτυρες. Γράφω καὶ βγάζω τὰ συμπεράσματά μου ἀπὸ αὐτὰ ποὺ γράφουν οἱ εἰδήμονες – ἐπιστήμονες.

Ἔτσι μόνο πληροφοριακὰ θὰ δώσουμε αὐτὸ τὸ μήνυμα: ὅτι τελικὰ ἡ ὅλη ἱστορία καὶ πραγματικότητα ποὺ κρύβει αὐτὸς ὁ τεχνητὸς ἰὸς εἶναι μία ἀπάτη.

Εἶναι φοβερὸ τὸ κατάντημα ὁλόκληρης τῆς ἀνθρωπότητας ἡ ὁποία ὁδηγήθηκε ἀχρείαστα καὶ ἀνεύθυνα ἀπὸ τὰ ἐγωιστικὰ κίνητρα ἀλαζονείας μερικῶν ἀνθρώπων ποὺ ἔχασαν τὴν ἀξιοπρέπεια, τὴν τιμή, τὸν σεβασμὸ καὶ τὴν ἀναγνώριση στὸ ὄμορφο καὶ ἀνεπανάληπτο σχέδιο τῆς Δημιουργίας τοῦ ὁρατοῦ καὶ ἀόρατου κόσμου, μέσα ἀπὸ τὴν Σοφία τοῦ Μοναδικοῦ Δημιουργοῦ, τοῦ Θεοῦ ποὺ μέσα ἀπὸ τὴν ἄπειρη φιλανθρωπία Του καὶ τὴν χωρὶς σύνορα ἀγάπη Του μᾶς δημιούργησε καὶ μᾶς ἐγκατέστησε παιδιὰ δικά Του ἀγαπητὰ σ’ αὐτὸ τὸ τόσο ὄμορφο Βασίλειό Του.

romfea

8 σχόλια:

  1. Μεγάλη αγάπη και θαυμασμός, ευγνωμοσύνη και σεβασμός στην προσφορά του κάθε Ιεραπόστολου όπως ο Σεβ. Μακάριος.
    Πως όμως φτάνει στο συμπέρασμα ότι ο κορονοϊός είναι μύθος και απάτη;
    Επειδή δεν έτυχε να τον "συναντήσει" μπροστά του; Επειδή δεν αρρώστηκε ακόμη να δοξάζει τον Θεό που τον έχει φυλάξει. Δεν είναι δίκαιο προς όσους έχουν υποφέρει από τον covid να γράφει τέτοια πράγματα.
    Γιατί δεν έρχεται στην Αθήνα να κάνει μια βόλτα από τα Αθηναϊκά Νοσοκομεία. Να δει πόσοι ιερείς, νεωκόροι και ψάλτες "φιλοξενήθηκαν" και ήδη "φιλοξενούνται" με τις συνέπειες του covid.
    Εάν κάποιος αποδεικνύει ότι τα μέτρα που λαμβάνουν οι κυβερνώντες είναι παράλογα, υπερβολικά και αλλοπρόσαλλα, δεν σημαίνει ότι ταυτόχρονα πρέπει να πιστεύει ότι ο covid είναι μύθος και απάτη. Είναι ανεξάρτητα ζητήματα η ύπαρξη του ιού και η πολιτική του διαχείριση!
    Επίσης προς το τέλος του κειμένου του γράφει κάποια πράγματα για το γονίδιωμα του ιού, τα οποία είναι εντελώς θεωρητικά. Που τα είδε γραμμένα; ποιού επιστημονικού κειμένου συμπέρασμα είναι αυτά που γράφει; ειδικά όταν επισημαίνει ότι δεν είναι ειδικός !!!
    Εκτός κι αν έχει Θεία πληροφορία, οπότε είναι υποχρεωμένος να μας το πει.
    Ευλόγησον Σεβ. Μακάριε και Καλή Ανάσταση !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν διάβασες ούτε κατάλαβες το άρθρο του Μητροπολίτου.
      Κατανόησέ το πρώτα και μετά πες κουβέντες στον αέρα..
      Είναι το πιο καλό κείμενο που έχει γραφτεί μέχρι τώρα για τον κορωνοϊό..
      Εύγε σεβασμιώτατε!

      Διαγραφή
    2. Έχει κι ο "ιός"...
      τούς φανατικούς πιστούς του...

      πού βολτάρουν στα νοσοκομεία
      και βλέπουν παντού αυτό πού ...

      ο φόβος...ιού επιβάλλει...

      Μή στήτω Κύριε...!

      Διαγραφή
    3. Ο πνευματικός μου είναι με τη μάσκα οξυγόνου σε κλινικη covid ήδη μια βδομάδα. Τα πνευματικοπαίδια του και η οικογένειά του προσευχόμαστε να είναι περαστικά.
      Ρωτήστε τους γνωστούς σας πόσοι γνωστοί τους ιερείς έχουν ταλαιπωρηθεί.
      Εαν πολλα απο τα μέτρα της Κυβερνησης είναι παράλογα, αυτό δεν σημαίνει ότι ο ιός είναι μουφο-ιος!!! Ετερον εκάτερον!
      Ο πολυ νεότερος ιερέας σε αυτή την ανάρτηση χωρις υποκείμενα νοσήματα, διασωληνώθηκε : https://orthodoxia.online/orthodoxia-blog/archimandritis-pavlos-papadopoulos-zo-kai-eimai-evgnomon/
      Το οτι εγω δεν κόλλησα, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ο ιός.
      Εν κατακλείδι είναι αμαρτία να μην συμμεριζόμαστε τον πόνο τόσων ανθρώπων που υποφέρουν και να τους απαξιώνουμε ως φαντασιόπληκτους οι οποίοι "βολτάρουν (ασκόπως;) στα νοσοκομεία"...
      Χριστος Ανέστη αδελφοί !!!

      Διαγραφή
    4. Πες τα φιλε διοτι καποιοι δεν καταλαβαινουν ακομη και τωρα ποσο επικινδυνος ειναι ο ιος αυτος.

      Διαγραφή
  2. Εἶναι ἀδύνατον νὰ μᾶς πιστέψουν ὅτι ὁ Χριστὸς Ἀνέστη, ἐνῶ ἐμεῖς φοβόμαστε τὸ θάνατο.
    Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιατί μου φαίνεται ότι οι οργανωσιακοί υπερασπιζονται τον ιό ως Υιό; ΝΔ γαρ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η Ορθοδοξία ποτέ δεν αντιτάχθηκε την ιατρική επιστήμη αλλά και το αντίστροφο. Νοσοκομεία με ονόματα: ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ, ΑΓΙΑ ΟΛΓΑ , ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ κλπ, λένε άραγε κάτι στους επικίνδυνους αρνητές της πανδημίας; Συνέλθετε από την δογματική θρησκευτική τύφλωση σας και μην παίρνετε στο λαιμό σας αθώους συνανθρώπους σας!!! Οδηγείτε την ορθοδοξία μας σε καιρούς σκοταδισμού και δυσειδαιμονίας! Έλεος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.