Οἱ θρύλοι καὶ τὰ ὄνειρα περνοῦν ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιὰ καὶ ἀποτελοῦν τὸ λίπασμα ποὺ αὐξάνει τὴν ἐπιθυμία τοῦ ὑπόδουλου ἕλληνα νὰ ἀποκτήσει τὴν ἐλευθερία του. Ἡ Ρωμανία καὶ ἂν ἐχάθη θὰ ΄ρθεῖ καὶ πάλι. Ζεῖ καὶ ἀναπνέει μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι μία μέρα θὰ ἀναστηθεῖ ὁ μαρμαρωμένος βασιλιὰς καὶ προετοιμάζεται γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό. Ὀργανώνεται, φυσικά, μυστικὰ καὶ κρυφά, γιατί ὁ σκληρὸς κατακτητὴς δὲν λογαριάζει τὴν προσωπικὴ ζωὴ καὶ μάλιστα ἑνὸς ἕλληνα ἀπίστου, κατ΄ αὐτούς.
Ἐλπίζει ὁ ὑπόδουλος ἑλληνισμός, προσπαθεῖ καὶ ἀγωνίζεται. Ἡ Ἱστορία ἔχει καταγράψει ἀρκετὲς ἔνοπλες ἐξεγέρσεις. Σὲ αὐτὲς θὰ ἀναφερθῶ στὴν συνέχεια. Εἶναι πολλές, θὰ γίνει ὀνομαστικὴ ἀναφορά. Οἱ λεπτομέρειες θὰ ἀπαιτοῦσαν νὰ γραφτοῦν τόμοι ὁλόκληροι.
1457-1472. Πρώτη, ἐπίσημα, καταγεγραμμένη ἐξέγερση στὴν Μάνη, τὸ 1457, Ἑλλήνων κατὰ Τούρκων ἀπὸ τὸν Βησαρίωνα.
1466. Αὔγουστος. Σημειώνεται ἐξέγερση στὴν Πάτρα ὑπὸ τὸν Μητροπολίτη Πατρῶν Νεόφυτο.
1479-1481. Σειρὰ γιὰ ἐκδήλωση ἐπαναστατικῆς ἀπόπειρας (1479) Ἑλλήνων ἀπὸ τὸν Κροκόδειλο Κλαδὰ στὴν Μάνη καὶ Θεόδωρο Μπούα στὸ Ἄργος καὶ στὴν Μακεδονία.
1492-1496. Ἄλλη μία ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα (1492) Ἑλλήνων κατὰ Τούρκων ἀπὸ τὸν ἀρχιεπίσκοπο Δυρραχίου Ἀνδρέα Παλαιολόγο, Κωνσταντῖνο Ἀριανήτη στὴν Ἤπειρο καὶ Θεσσαλία. Ἀκολούθησε σφαγὴ Ἑλλήνων καὶ λεηλασία τῆς χώρας.
1501. Ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα κατὰ τῶν Τούρκων ἀπὸ εὐρωπαίους ἡγεμόνες.
1503. Ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα κατὰ τῶν Τούρκων ἀπὸ τὸν Μάρκο Μασοῦρο.
1525. Ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα κατὰ τῶν Τούρκων ἀπὸ τὸν Ἰάννο Λάσκαρη.
1531. Ἀνακάλυψη τῆς ἐπαναστατικῆς ἀπόπειρας στὴν Ρόδο καὶ σφαγὴ τοῦ μητροπολίτη Εὐθυμίου καὶ ἄλλων.
1532. Ἐπανάσταση στὴν Πάτρα μὲ τὴ βοήθεια τοῦ ἱσπανικοῦ στόλου ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Ἀνδρέα Ντόρια.
1565. Ἡ φλόγα γιὰ ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα κατὰ τῶν Τούρκων ἀνάβει στὴν Ἤπειρο μὲ ἀφορμὴ τὸ παιδομάζωμα.
1571. Ὁ συμμαχικὸς στόλος νικᾶ τὸν Ὀθωμανικὸ στόλο στὴν λεγόμενη ναυμαχία τῆς Ναυπάκτου (7.10.1571) μὲ ἀποτέλεσμα οἱ Ἕλληνες σὲ πολλὰ μέρη νὰ λάβουν θάρρος καὶ νὰ ἐξεγείρονται μὲ τὴν ὑποκίνηση καὶ τῶν δυτικῶν δυνάμεων. Οἱ δυτικοὶ δὲν πρόσφεραν οὐσιαστικὴ βοήθεια καὶ οἱ ἐξεγέρσεις κατανικήθηκαν σὲ λίγους μῆνες. Ἐξεγέρσεις τὸ 1571 ἔγιναν στὴν Ἤπειρο, τὴν Μακεδονία (Χαλκιδική, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Ἀχρίδα, Μπλάτσι, Κατρανίστα) καὶ στὴ νοτιοδυτικὴ Πελοπόννησο ἀπὸ τοὺς Μελισσηνοὺς (ὁ Μακάριος Μητροπολίτης Μονεμβασίας καὶ ὁ ἀδελφός του Θεόδωρος). Ἀκολούθησαν σφαγὲς στὴν Παρνασίδα, Μακεδονία, Πελοπόννησο, τὸν Ἄθω καὶ στὰ νησιά. Ἐπανάσταση ἔγινε καὶ στὴν Πάτρα ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ τοῦ Α καὶ προκρίτων.
1583. Τώρα ἐξεγείρονται οἱ περιοχὲς Βόνιτσας - Ξηρόμερου στὴν Ἤπειρο, Αἰτωλία, Ἀκαρνανία ἀπὸ τοὺς Θεόδωρο Μπούα-Γρίβα, Πούλιο Δράκο, Μαλάμο.
1596. Ἐξεγείρεται ἡ Χιμάρα μὲ συμμετοχὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀχρίδας Ἀθανασίου.
1600. Ἡ φλόγα τῆς ἐπανάστασης ἀνάβει ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Λαρίσης καὶ Τρίκκης Διονύσιου καὶ τὸν Μητροπολίτη Φαναρίου Σεραφεὶμ στὴν Θεσσαλία.
1609. Ἄλλη μία Ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα κατὰ τῶν Τούρκων στὴν Κύπρο καὶ στὴν Μάνη.
1611. Ἐξέγερση μία ἀκόμη στὴν Ἤπειρο ἀπὸ τὸν Διονύσιο τὸν Φιλόσοφο.
1659. Ἐξεγείρονται οἱ κάτοικοι χωριῶν τῆς Μεσσηνίας, Λακωνίας καὶ Ἀρκαδίας μὲ τὴν βοήθεια τοῦ ἑνετικοῦ στόλου ὑπὸ τὸν Μοροζίνη. Στὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ Μαρτίου καταλαμβάνεται γιὰ λίγο ἡ Καλαμάτα. Ἡγετικὸ ρόλο ἔπαιξαν δύο ἱερεῖς.
1659-1667. Σημειώνεται ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα τὸ 1659 καὶ πάλι στὴν Μάνη.
1684-1688. Ἕκτος Βενετοτουρκικὸς πόλεμος καὶ κατάληψη Αἰτωλοακαρνανίας, Πελοποννήσου καὶ Ἀθηνῶν μὲ ἀρχηγὸ τὸν Φραντζέσκο Μοροζίνι. Στὶς ἐχθροπραξίες συμμετεῖχαν Ἕλληνες ὁπλαρχηγοὶ μὲ κυριότερο τὸν Μεϊντάνη στὴν Ἀνατολικὴ Στερεὰ, Θεσσαλία καὶ Δυτικὴ Μακεδονία.
1696-1699. Ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα κατὰ τῶν Τούρκων, τὸ 1696, ἀπὸ τὸν Γερακάρη καὶ ἄλλους.
1705. Ἐπαναστατεῖ ἡ Ἠμαθία ἀπὸ τὸν ἁρματολὸ Ζήση Καραδῆμο γιὰ τὸ παιδομάζωμα.
1716. Ἀκολουθεῖ Ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα κατὰ τῶν Τούρκων στὴ Μακεδονία (Κοζάνη, Βόιο, Ἐορδαία, Κιλκὶς κα) ὑπὸ τὸν μητροπολίτη Ζωσιμὰ Ρούση.
1717. Τὸ ἑπόμενο ἔτος Ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα στὴν Ἀκαρνανία ἀπὸ τὸν Τσεκούρα
1749. Ὁ πόθος τῆς ἐλευθερίας ὁδηγεῖ σὲ ἄλλη μία Ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα κατὰ τῶν Τούρκων στὴ Μακεδονία καὶ στὶς Βόρειες Σποράδες.
1766-1770. Ἔχουμε τὰ λεγόμενα Ὀρλωφικὰ ἀπὸ τοὺς Γ. Παπάζωλη, Π. Μπενάκη, Ἃ Ψαρό, Ν. Φουρτούνη, Σπ. καὶ Ι. Μεταξά, Χρ Τρίβα, Στ Γεροδῆμο, Σουσμάνη, Κομνὰ Τράκα, Μητρομάρα, τοὺς Νοταράδες, Γ. Ζιάκα, Ἄκ. Χατζημάτη καὶ Ι. Φλῶρο. Προδοσία τῶν Ὀρλὼφ καὶ σφαγὲς Ἑλλήνων στὴν Πελοπόννησο καὶ τὴν Στερεὰ Ἑλλάδα. Οἱ ἀδελφοὶ Ὀρλὼφ ἔπεισαν τὴν αὐτοκράτειρα τῆς Ρωσίας Αἰκατερίνη Β νὰ βοηθήσει τοὺς Ἕλληνες νὰ ἐπαναστατήσουν καὶ ἔστειλε τὸν ρωσικὸ στόλο. Οἱ ἐπαναστάτες στὴν ἀρχὴ εἶχαν ἐπιτυχίες ἀρκετές. Ἡ ἐξέγερση γενικεύθηκε καὶ σὲ ἄλλες περιοχὲς ἐκτός τῆς Πελοποννήσου ὅπως στὴν Κρήτη, Ἤπειρο, στὸ Μεσολόγγι κα. Οἱ ρῶσοι ὑποχωροῦν καὶ ἡ ὀθωμανικὴ κυβέρνηση προτείνει τὴν γενικὴ σφαγὴ τῶν Ἑλλήνων
1770-1771. Ἡ λεβεντογέννα Κρήτη ἐξεγείρεται στὰ Σφακιὰ ἀπὸ τὸν Δασκαλογιάννη. Ὁ ὁποῖος συνελήφθηκε καὶ τὸν γδάρανε ζωντανό.
1778-1792. Μετὰ ἀπὸ λίγα χρόνια ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα (1788) ἀπὸ τὸν Λάμπρο Κατσώνη καὶ Ἀνδρέα Ἀνδροῦτσο μὲ ταυτόχρονη ἐξέγερση σὲ Βορειοδυτικὴ Μακεδονία (περιοχὲς Κορεστίων, Περιστερίου, Μοριχόβου).
1806-1807. Συνέχεια τῶν ἀγώνων ἔχουμε τὴν Ἑλληνικὴ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα (1806) ἀπὸ τοὺς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Νικοτσάρα, τοὺς Λαζαίους, Γεώργιο Τζαχίλα, Βασίλειο Ρομφέη, καὶ τὸν Νικόλαο Τσάμη.
1808. Τὸν ἑπόμενο χρόνο τὴν σκυτάλη γιὰ ἐπαναστατικὴ ἀπόπειρα ἀναλαμβάνουν ὁ πάπα-Εὐθύμιος Βλαχάβας, Δημήτριος Βλάχος, ὁ Νικοτσάρας καὶ οἱ Λαζαῖοι.
1821-1828. Τὴν 25η Μαρτίου 1821 κηρύσσεται Ἑλληνικὴ ἐπανάσταση γιὰ τὴν «Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν Ἁγία καὶ τῆς Ἑλλάδος τὴν Ἐλευθερία» ὅπως σημειώνει στὰ ἀπομνημονεύματά του ὁ Γέρος τοῦ Μοριὰ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης..
Οἱ σκλαβωμένοι Ἕλληνες λίγα χρόνια μετὰ τὴν πτώση τῆς βασιλεύουσας ἐκδηλώνουν ἐπαναστατικὴ δράση. Στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα: ἐπιθυμοῦν τὴν ἐλευθερία τους καὶ θὰ τὴν διεκδικήσουν μὲ κάθε ἀντάλλαγμα. Δὲν ἀντέχουν τὸν ζυγὸ τῆς σκλαβιᾶς. Ἀπὸ τὴν φύση ἐλεύθερος καὶ χριστιανὸς ὀρθόδοξος ὁ ἕλληνας δὲν περιμένει τὸν διαφωτισμὸ νὰ τοῦ διδάξει ἀδελφότητα, ἐλευθερία καὶ ἰσότητα. Εἶναι ἕτοιμος νὰ χύσει τὸ αἷμα του καὶ νὰ προσφέρει τὴν ζωή του γιὰ τὴν ἐλευθερία του καὶ προπάντων γιὰ τὴν θρησκεία του γιὰ τὴν ὀρθοδοξία.
Μυργιώτης Παναγιώτης,
Μαθηματικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου