![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5D3_dWbd3R__e6iMSDHDZSKKnUL7V7UX1t6ryoc4GSXgVy7fAdi9aLYdFl5kM-WtF4VZCyb7Rgt6WYQ0oZQKBsej1Ogtit50nXr2VV9CFkYmbXy-KjvHjxWwdFgj8i2YXu_XjjVmOUlLX/w640-h378/%25E1%25BC%2588%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BC%25CE%25B1+%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25E1%25BF%2586%25CF%2582+%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.jpg)
Συχνὰ οἱ γονεῖς παραμελοῦν τὴν ψυχικὴ μόρφωση τῶν παιδιῶν τους. Ὅταν τὸ παιδὶ τους εἶναι ἄρρωστο στὸ σῶμα, κάνουν τὰ πάντα νὰ θεραπεύσουν τὸ σῶμα τους. Ὅταν ὅμως πάσχει ἡ ψυχὴ τους, δὲν ἀσχολιοῦνται κἂν μὲ αὐτήν, ἀλλὰ χάνουνε τὸ θάρρος τους, ἀδιαφοροῦνε καὶ τὴν ἀμελοῦνε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου