Μὲ τὸν ἀγώνα "ἀπαιτεῖται" καὶ ἡ συγχώρηση. Τὸ "σὺν" σημαίνει μαζί! Συγχώρηση μὲ τοὺς ἀδελφοὺς ἀλλὰ κυρίως ἀπὸ τὸν Θεό!

Γράφει ὁ Ἰωάννης Βενιέρης

«Ἀνέτειλε τὸ ἔαρ τῆς νηστείας, καὶ τὸ ἄνθος τῆς μετανοίας...»

(Ἰδιόμελον τῶν Ἀποστίχων τῇ Τετάρτῃ τῆς Τυρινῆς, ἑσπέρας).

Ἡ αὐγὴ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης καὶ εὐλογημένης Τεσσαρακοστῆς ἄρχισε νὰ γλυκοχαράζει. Εἰσερχόμεθα πλέον στὸ στάδιο τῶν πνευματικῶν ἀγώνων μὲ πνευματικὸ ἔπαθλο νίκης, τὴν Ἁγία Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Μεγάλος ὁ ἀγώνας, ἀλλὰ ταυτόχρονα ἀνυπέρβλητη καὶ ἡ ἀνταμειβή.

Μὲ πανοπλία τὸν Σταυρό, μὲ τεῖχος ἄρρηκτο τὴν Πίστη, μὲ θώρακα τὴν Προσευχή, μὲ περικεφαλαία τὴν Ἐλεημοσύνη, καὶ γιὰ μάχαιρα τὴν Νηστεία, Ἀναζωσάμενοι... τὸν καλόν τῆς Νηστείας ἀγώνα, ἡ ὁποία θεωρεῖται ἡ καλλίστη τῶν ἀρετῶν!

Πολεμικὴ μὲν ἡ παραπάνω διάλεκτος, ἡ ὁποία ὅμως δὲν ὀφείλεται σὲ φιλολογικὴ συγκυρία ἢ φραστικὸ τέχνασμα, ἀλλὰ στοχεύει νὰ περιγράψει τὸ ἀγωνιστικὸ φρόνημα ποὺ καλούμαστε νὰ ἔχουμε τὴν περίοδο αὐτή.

Καὶ ἐπειδὴ πολλοὶ οἱ ἐπικριτὲς τῆς νηστείας, λόγω τῆς ἀδυναμίας μας νὰ ἐπιδοθοῦμε σὲ αὐτήν, νὰ θυμηθοῦμε τὰ δέκα ἐκλεκτότερα παραδείγματα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ διὰ τὴν δύναμή της.

α) Νηστεύων ὁ Κύριος ἀνθρωπίνως, πρὸς ὑποτύπωσιν ἡμῶν, νικᾷ τὸν πειράζοντα.

β) Μωσῆς ὁ θειότατος ἐν Σιναίῳ, τῷ Θεῷ, πρόσωπον πρὸς πρόσωπον, λαλεῖν κατηξίωται.

γ) Ὁ θαυμάσιος Ἐνώχ, μετετέθη ἐκ γῆς.

δ) Ὁ σοφὸς Ἡσαΐας τοῦ ἄνθρακος ἐκείνου, τῇ λαβίδι γεύεται.

ε) Ὁ Δανιήλ, καὶ οἱ τρεῖς Παῖδες ἅμα, τὰς μύλας τῶν λεόντων θλάσαντες, καιομένης φλογὸς κατεπάτησαν.

στ) Οἱ Νινευῖται τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ μετεποίησαν.

ζ) Νηστεύσας πρὶν Ἰωσήφ, μίξιν ἔφυγε παρανόμου γυναίου.

η) Μωϋσῆς ἐν Αἰγύπτῳ, θάλασσαν διέρρηξε, καὶ λαὸν διήγαγε, καὶ τοῦτον ἔθρεψεν, ἐν ἐρήμῳ ἀβάτῳ.

θ) Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυῆ, λαὸν καθηγίασε, καὶ ἐκληροδότησεν, εἰς γῆν ἐπαγγελίας.

ι) Ὁ Γεδεὼν, μόνοις τριακοσίοις, ἀνδράσι τοῖς λάμψασι, νικᾷ τὸν ἀλλόφυλον.

Ταυτόχρονα μὲ τὸν ἀγώνα, "ἀπαιτεῖται" καὶ ἡ συγχώρηση. Τί εὐλογημένη ποὺ εἶναι ἡ συγχώρηση! "Σὺν-χώρεση", αὐτὸ τὸ "σὺν-" σημαίνει μαζί! Συγχώρηση μὲ τοὺς ἀδελφοὺς ἀλλὰ κυρίως ἀπὸ τὸν Θεό.

Ὑπάρχουν ἄλλα δύο "σὺν-" τῆς "σὺν-χώρησης".

Ἀναφέρεται στὸ βιβλίο τοῦ Δευτερονομίου - καὶ μᾶς τὸ περιγράφει ἀναλυτικὰ ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης - πὼς σὲ αὐτὸν τὸν ἀγώνα ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ τὴν συμπαράσταση τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ. Συνεπῶς ἡ δικῆς μας αἴτηση συγγνώμης ἀπὸ Αὐτόν, τὸν καθιστὰ "συνεκπολεμούντα" (Δευτ. 1, 3).

Καὶ τὸ δεύτερο "σύν-"; Ἔχουμε ἀνάγκη νὰ γινόμαστε "συμπορευόμενοι" μὲ Αὐτόν. Ὄχι Ἐκεῖνος νὰ συμπορεύεται στὸν δικό μας ἀγώνα, ἀλλὰ ἐμεῖς στὴ δική του πορεία... Δεῦτε οὒν καὶ ἠμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν ἀναφέρει ὁ ὑμνωδὸς τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων ἑσπέρας.

Ἂν θὰ παρατηρήσουμε, στὴν κατάσταση τῆς πτώσεως ποὺ βρισκόμαστε, ἡ μετάνοια ἐμφανίζεται πιὸ ταιριαστὴ μὲ τὴ φύση μας. Ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ, κάθε χρόνο ζοῦμε τὸ ἑξῆς παράδοξο: "βαστάζουμε τὸν κόπο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς γιὰ πενήντα σχεδὸν ἡμέρες, ἐνῶ τὴ χαρὰ τοῦ Πάσχα, τὴ βιώνουμε μὲν σὰν ἔκρηξη ποὺ σαλεύει ὅλο μας τὸ εἶναι, ἀλλὰ εἶναι ζήτημα ἂν θὰ μπορέσουμε νὰ τὴν κρατήσουμε μερικὲς ἡμέρες, ἀκόμη καὶ λίγες ὧρες, ἐνῶ πιὸ φυσικὸ θὰ ἦταν τὸ ἀντίθετο".

Ἂς εὐχηθοῦμε λοιπόν, εὐλογημένη καὶ ἁγιασμένη Συμπόρευση μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο καὶ Ἀναστάντα Χριστὸ σὲ ὅλη τὴν ἁγία αὐτὴ περίοδο, συγχώρηση σὲ ὅλους τούς ἀδελφούς μας καὶ πνευματικὴ διάρκεια στὸ μέγα γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας.

Καλὸ ἀγώνα!

Ἰωάννης Βενιέρης,

Κυριακή τῆς Τυρινῆς, 14 Μαρτίου 2021.