29 Σεπ 2020

Τυχόν ἀποδοχή αποστρατιωτικοποίησης τῶν νήσων, ἀνοίγει προσπάθεια ΑΤΤΙΛΑ στο Αιγαίο

Τῆς Κύρας Ἀδάμ
Στις 24 Σεπτεμβρίου 2020 τό Τουρκικό Συμβούλιο Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας αποφάσισε ὅτι στις διερευνητικές επαφές/διαπραγματεύσεις θα τεθεί πέραν ὅλων τῶν ἄλλων διεκδικήσεων καί πρόταση γία τήν έωλη καί ανύπαρκτη αποστρατιωτικοποίηση τῶν νησίων τοῦ Ἀν. Αἰγαίου , (Συνθήκη τῆς Λωζάννης).
Εἷναι ἡ πρώτη φορά που ἡ Τουρκία ἐπιχειρεῖ σε τόσο υψηλό καί επίσημο επίπεδο, ὅπως τό Συμβούλιο Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας, νᾷ θέσει τό θέμα τῆς αποστρατιωτικοποίησης τῶν νήσων , τό οποίο ἐπιδιώκει σταθερά ἀπό τῆ δεκαετία τοῦ 1980 κα ἐντεῦθεν , χωρίς... οὐδέποτε ἡ Αθήνα νᾷ ἔχει ἐπιχειρήσει εἷτε διμερώς εἷτε σε ἁρμοδίους Ὀργανισμούς, ( ΝΑΤΟ καί ΟΗΕ ), νᾷ «κόψει τό βῆχα» στην Ἄγκυρα, δεδομένου ὅτι ἡ Συνθήκη τῆς Λωζάννης ΔΕΝ ἐπιβαλεῖ καθεστώς μερικῆς ἤ ὁλικῆς αποστρατιωτικοποίησης τῶν νήσων τοῦ Ἀν. Αἰγαίου.

Στην περίπτωση κατά τήν ὁποία ἡ Αθήνα δεχθεί νᾷ συζητήσει τυχόν αποστρατιωτικοποίηση τῶν νησίων- δεδομένου ὅτι δέν τό ἔχει ἀπορρίψει ἐπισήμως μέχρι στιγμῆς- τότε ἡ ἴδια ἡ ἑλληνική κυβερνήσῃ παραβιάζει καί ἀναθεωρεῖ αυτομάτως καί παρανόμως σε βάρος τῆς χώρας, τῆ Συνθήκη τῆς Λωζάννης.

Καί τοῦτο διότι Ἀναθεωρήσῃ τῆς πολυμεροῦς Συνθήκης μπορεί νᾷ γίνει μόνο μέσῳ τοῦ ΟΗΕ καί Διεθνοῦς Δικαστηρίου τῆς Χάγης καί μόνον ὕστερα ἀπό προσφυγή τῶν συμβαλλομένων μερῶν. Στην προκειμένη περίπτωση, στῇ Συνθήκη τῆς Λωζάννης, συμβαλλόμενα μέρη τῆς Συνθήκης εἷναι ἡ Τουρκία ( τό ἔνα μέρος) , ἐνῶ τό ἄλλο μέρος ἀποτελοῦν ἀπό κοινοῦ τό Ηνωμένο Βασίλειο, ἡ Γαλλία, ἡ Ἰταλία, ἡ Ἰαπωνία, ἡ Ἑλλάδα, ἡ Ρουμανία καί οἱ Σερβία-Κροατία- Σλοβενία.

Έτσι, ἀν ἡ κυβερνήσῃ αποφασίσει νᾷ συζητήσει αποστρατιωτικοποίηση τῶν νήσων με τήν Τουρκία, (δηλαδή νᾷ προχωρήσει σε μερική ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ τῆς Συνθήκης), πρέπει νᾷ καλέσει καί όλες τις υπόλοιπες χώρες που ἔχουν εμπλακεί καί ὑπογράψει τῆ Συνθήκη , ὥστε μετά ἀπό διαπραγματεύσεις νᾷ προσυπογράψουν ἅπαντες Συμφωνία προσφυγῆς στο ΔΔΧ.

Ὡστόσο, ἐπειδή ἡ Τουρκία γνωρίζει ὅτι με ΜΟΝΟΜΕΡΗ προσφυγή στο ΔΔΧ θα φάει τά μούτρα τῆς, προκαλεῖ τό διαχρονικά αναποφάσιστο ελληνικό σύστημα νᾷ δεχθεί τήν δῆθεν «μερική αποστρατιωτικοποίηση» τῷ νήσων, (σ.σ. που ἀποτελεῖ ανύπαρκτο ορισμό προσφάτης ἑλληνικῆς εφεύρεσης), ἡ ὁποία θα ὁδηγήσει σε παραχωρήσῃ ἑλληνικῆς κυριαρχίας.

Καί τοῦτο γιατί ἡ Συμβάσῃ Βιέννης 1969 γία τήν Ἀναθεωρήσῃ τῶν Συνθηκῶν δίνει τό δικαίωμα στην Τουρκία νᾷ προσφύγει μονομερώς στο ΔΔΧ κατά τήν Ελλάδας γία οὐσιώδη παραβιάσῃ Συνθήκης . Παρ’ ὄλα αὑτά δέν τό κάνει καί τό ἀποφεύγει ὡς ὁ διάβολος τό λιβάνι .

Ὁ λόγος εἷναι οἱ παράγραφοι 1,3 τοῦ ἄρθρου 13 τῆς Συνθήκης Λωζάννης , οἱ οποίες ορίζουν:

Πρός ἐξασφάλισιν τῆς εἰρήνης, ἡ Ἑλληνική Κυβέρνησις υποχρεούται νᾷ τηρῇ ἐν ταῖς νήσοις Μυτιλήνη, Χίῳ, Σάμῳ καί Ἰκαρία τά ἀκόλουθα μέτρα:

1. Αἱ εἰρημέναι νήσοι δέν θα χρησιμοποιηθώσιν εἰς ἐγκατάστασιν ναυτικῆς βάσεως ἤ εἰς ἀνέγερσιν ὀχυρωματικοῦ τίνος ἔργου.

…..

3. Αἱ ἑλληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις ἐν ταῖς εἰρημέναις νήσοις θα περιορισθῶσι εἰς τόν συνήθη ἀριθμόν τῶν διά τήν στρατιωτικήν ὑπηρεσίαν καλουμένων, οἵτινες δύνανται νᾷ ἐκγυμνάζωνται ἐπί τόπου, ὡς καί εἰς δύναμιν χωροφυλακῆς καί ἀστυνομίας ἀνάλογον πρός τήν ἐφ’ ὁλοκλήρου τοῦ ἑλληνικοῦ ἐδάφους ὑπάρχουσαν τοιαύτην.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.