20 Μαρ 2020

-Μὰ εἶμαι παπάς, θέλω νὰ λειτουργῶ. -Ἡ λειτουργία σου τώρα εἶναι ἐπικίνδυνη. Τί δὲν καταλαβαίνεις; Μεταδίδεις ἰό.

Μιὰ ἀλήθεια κι ἕνας φανταστικὸς διάλογος

Γράφει ὁ π. Παῦλος Καλλίκας
Παπά μου, μὲ πῆρες τηλέφωνο, τὸν πόνο σου νὰ πεῖς. Ἡ ἀστυνομία ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι τοῦ ψάλτη σου, μοῦ ’πες. Τὸ τηλέφωνό σου παρακολουθεῖται. Σοὺ ἔφεραν γραπτῶς τὸν διάλογο, τί ἀκριβῶς εἶπες. (Ναί, γράφω γιὰ μία τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία τῶν ἡμερῶν μας, καὶ ὄχι γιὰ τὰ χρόνια του Κουμμουνισμοῦ στὴν ἔρημη Ρωσία). Χτύπησες πένθιμα τὶς καμπάνες, παπά μου, ἀπὸ τὴν διπλὴ ἀπογοήτευση ποὺ δοκίμασες (καὶ ἀπὸ τὴν Ἱεραρχία καὶ ἀπὸ τὸ κράτος). Σὲ 5΄ λεπτὰ ἔπεσε τηλέφωνο ἀπὸ τὸ γραφεῖο τῆς Μητροπόλεώς σου. Σοὺ μίλησαν ἄσχημα. Καὶ τώρα; 
Τώρα, τρίβουν χαιρέκακα τὰ χέρια τοὺς οἱ γκρεμιστάδες ἰδεολόγοι. Πέτυχαν νὰ κλείσουν τὶς Ἐκκλησίες. Θρίαμβος !!! 
Μὲ ρωτᾶς τί νὰ κάνεις καὶ μαζὶ μὲ σένα χιλιάδες πιστοὶ ἀγωνιοῦν καὶ ρωτοῦν: -"Πάτερ ποιὰ Ἐκκλησία λειτουργεῖ;",- "Ξέρετε κάποιον παπά... πού δὲν φοβᾶται τὰ μέτρα;", -"Μπορεῖτε νὰ μᾶς πεῖτε τί νὰ κάνουμε;", -"Κρυφὲς μεταμεσονύκτιες λειτουργίες; Μήπως τὰ σπίτια μας;". 
Μοῦ ΄ρχεται, λοιπὸν καὶ ἐμένα νὰ πάρω τὸ ὑπαλληλικό μου ὕφος καὶ νὰ τοὺς πῶ -"Χμμ!!! (ξεροβήχω) κοιτάξτε εἶναι Νόμος τοῦ κράτους, βεβαίως βεβαίως. "Μένουμε σπίτι". Θὰ κάνουμε ὑπακοὴ ἀπόλυτη, θὰ ταπεινωθοῦμε, εἶναι τὸ ἐπιτίμιο τοῦ Θεοῦ (λέω ἐπιτίμιο, τὸ ρίχνω καὶ στὸν Θεό, μὰ ξέρω καλὰ ὅτι μιλῶ...
γιὰ τὸν ἀφορισμὸ ποὺ τοῦ ἐπιβλήθηκε τοῦ κακόμοιρου πιστοῦ καὶ τοῦ παπᾶ... ἀπὸ τὸ κράτος !!!). 

Ναὶ πάτερ μου, σὲ καταλαβαίνω σοῦ ζήτησαν οἱ ἀνώτεροί σου νὰ παραδώσεις τὰ ὄπλα σου ἀμαχητί. Σὲ μία μέρα. Καὶ ὁ Ἀμνὸς ποὺ ἔβγαλες γιὰ τὴν Τετάρτη ἢ τὴν Παρασκευή, θὰ σὲ περιμένει μοναχός Του. Λίγο, προδομένος. Δὲν θὰ ἔχεις πιστοὺς στὴν Ἐκκλησία. "Ἀφορίστηκαν". 

Σού ἐπέβαλε τὸ κράτος, ὁ Καίσαρας, νὰ μὴν λειτουργεῖς. Ξέρεις κάτι; Γιὰ αὐτὸ τὸ κράτος εἶσαι ἕνας δημόσιος ὑπάλληλος. Γιὰ αὐτοὺς εἶσαι ὁ κομπάρσος στὶς μεγάλες γιορτὲς ποὺ θὰ ἔρθουν νὰ φιγουράρουν. Τώρα, σοὺ λέει τὸ κράτος, -ἄραξε-. Σοὺ δίνουμε ἄδεια καὶ μιλᾶς; Ὁ λόγος; Ἡ δημόσια ὑγεία. 

-Μὰ εἶμαι παπάς, λὲς καὶ σηκώνεις τὸ ἀνάστημά σου στὸ ὄργανο τοῦ Νόμου. 

-Φίλε,... εἶσαι κίνδυνος, ἀπαντᾶ ἐκεῖνο λακωνικά. 

-Μὰ εἶμαι παπάς, θέλω νὰ λειτουργῶ. 

-Ἡ λειτουργία σου τώρα εἶναι ἄχρηστη, μᾶλλον καὶ ἐπικίνδυνη. 

-Μὰ ὁ δεσπότης μου μὲ χειροτόνησε παπὰ γιὰ νὰ ἐφημερεύω καὶ νὰ ξεκουράζω τὸν κόσμο μὲ τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου. 

-Τί δὲν καταλαβαίνεις; Εἶσαι δολοφόνος, εἶσαι ὁ ὑπ’ ἀριθμὸν ἕνα κίνδυνος νὰ στὸ πῶ χοντρά. Μεταδίδεις ἰό. 

Καὶ ἐσὺ συνεχίζεις. 

-Μὰ ἐγὼ μεταδίδω στὸν πιστὸ τὸν ἴδιο τὸν Χριστὸ ποὺ τὰ γιατρεύει ὅλα. 

-Βρέ, τσιμπούρι ποὺ μᾶς ἔγινες. Ἔχουμε γιατροὺς τοῦ Χάρβαρντ, δὲν σὲ χρειαζόμαστε, παρακατιανέ. Τὸν λόγο τὸν ἔχουν οἱ γιατροὶ τώρα. (Γιατροὶ ποὺ ξαφνικὰ γίνανε -γιὰ τὸν πολὺ κόσμο- θεοὶ στὴν θέση τοῦ Θεοῦ). 

-Μὰ καὶ ἐγώ, ψελλίζεις, χρόνια τώρα γιὰ τὴν δημόσια ὑγεία προσεύχομαι. Τόσα χρόνια "ὑπὲρ τῶν ἐν ἀσθενείαις κατακειμένων" λέω. Τόσα χρόνια τρέχω στὰ νοσοκομεῖα, κοινωνῶ καρκινοπαθεῖς, τρέχω στὰ γηροκομεῖα, ἐφοδιάζω μὲ τὸ τελευταῖο ἐφόδιο μελλοθάνατους. Ἐξομολογῶ ἀνθρώπους. Ἀνακουφίζω ψυχικὰ ἀρρώστους. Ἀναπαύω, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, ψυχές. Τί κακὸ κάνω ξαφνικά; Τώρα δὲν σᾶς κάνω; 

-Πάψε βρὲ παπά, μάζεψε τὸν καὶ σὺ βρὲ Δεσπότη μου (ὁ Δεσπότης κάθεται λίγο παράμερα, ζαρωμένος σὲ μία γωνιά). Δὲν θὰ λειτουργήσει γιὰ δύο βδομάδες, ἕνα μήνα, δύο μῆνες... τί θὰ πάθει; (καὶ φεύγει χαχανίζοντας) 

-Μάλιστα κ. Πρωθυπουργὲ καὶ κ. Ὑπουργέ, συγκατανεύει ὁ Δεσπότης. Θὰ τοῦ ἐξηγήσω ἰδιαιτέρως. Τώρα προέχουν τὰ μέτρα σας. Ἂς πρυτανεύσει ἡ λογικὴ καὶ ἡ ἐπιστήμη (ἡ πίστη βγῆκε κάπου περίπατο στὴν κουβέντα). 

Σὲ πιάνει λοιπὸν ὁ Δεσπότης, τώρα παράμερα ἔρημε παπά μου. 

-Παπά μου, σὲ ἀγαπῶ. Καλὰ τὰ λές, μὰ τώρα νὰ ὑπακούσουμε στὸ κράτος. (ὁ παπὰς ἀναθαρρεῖ λίγο) 

-Μὰ Δέσποτά μου, ἡ ὑπακοὴ μᾶς εἶναι στὸν Θεό. Σὲ αὐτὸ δὲν θὰ δώσουμε λόγο; Αὐτὸς δὲν εἶναι ἡ Κεφαλή μας; 

-Ναί, βρὲ παιδί μου. Ἔτσι εἶναι. Μὰ τώρα δὲν τὰ ἔχουν μαζί σου. Δὲν θέλουν ἁπλὰ τὶς συναθροίσεις στὸν χῶρο αὐτό. Εἶναι ἁπλὰ ἕνα μέτρο λίγο πιὸ σφιχτὸ καὶ ἄδικο ἀπὸ τὰ ἄλλα ποὺ πῆραν, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι. Τὰ ἔχουμε συμφωνήσει μὲ τοῦ κυρίους. Καταλαβαίνεις; 

-Συναθροίσεις; Δηλαδή, Δέσποτά μου ἡ Ἐκκλησία, ὁ χῶρος δηλαδή, ὅπου κατέβηκε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ἔγινες Δεσπότης, καὶ μετὰ ξανακατέβηκε καὶ μὲ ἔκανες παπά, ὁ χῶρος αὐτὸς λέω, ποὺ κατεβαίνει τὸ Πανάγιο Πνεῦμα "ἒφ ἠμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ προκείμενα δῶρα...", κάθε φορᾶ ποὺ τελεῖται ἡ Θ. Λειτουργία, δέν...ἐε 

-Τί δέν... (καὶ σουφρώνει τὰ φρύδια του ὁ Δέσποτας) 

-Νά, λέω δὲν ἁγιάζεται ὅλη ἡ ἀτμόσφαιρα; Ἀπὸ τὴν μία λείψανα Ἁγίων, ἀπὸ τὴν ἄλλη εἰκόνες Ἁγίων, ποὺ ἔχουν ἀκούσει βάσανα καὶ βάσανα, μὲ κλάματα καὶ φιλήματα νωπὰ ἀκόμη ἀπὸ τοὺς πιστούς… ἁγιογραφίες στὸν τοῖχο λίγο παραπάνω ἀπό μας, ποὺ μᾶς γνέφουν καὶ μᾶς δείχνουν τὸν δρόμο πρὸς τὴν ἁγιότητα, ὁ Παντοκράτορας ποὺ τὰ βλέπει ὅλα ἀπὸ τὸν τροῦλο δέν... ἐε. 

-Ὄχι, παιδί μου τί λές; Τί δέν; Τί εἶναι αὐτὰ τὰ πράματα ποῦ ξεστομίζεις; Ὁ τόπος εἶναι Ἅγιος, Ἱερός. Γιατί νομίζεις ὅτι τόσοι καὶ τόσοι κατακτητὲς τὰ σεβάστηκαν. Σάμπως τοὺς ἐπίασε ὁ πόνος γιὰ τὰ ντουβάρια; Γιατί νομίζεις ὅτι ὁ κάθε ἕνας ποὺ μπαίνει μέσα σὲ αὐτὸν τὸν χῶρο γαληνεύει... ἠρεμεῖ... χαίρεται, γίνεται ἕνα μὲ τὴν σύναξη καὶ ὅλοι γινόμαστε ἕνα μὲ τὸν Θεό; Ἄκου ἐκεῖ δὲν ...τί δέν; 

-Αὐτὸ λέω καὶ γῶ Δέσποτά μου, γίνεται νὰ μπεῖ κάποιος σὲ αὐτὸν τὸν χῶρο καὶ νὰ ἀσθενήσει, θὰ τὸ ἀφήσει αὐτὸ ὁ Θεός; Ἂν ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ὅταν φιλοξενοῦμε κάποιον στὸ σπίτι μας τὰ φροντίζουμε ὅλα καὶ κοιτᾶμε νὰ χαρεῖ ὁ φιλοξενούμενός μας, καὶ φροντίζουμε τὶς καλύτερες συνθῆκες γιὰ αὐτόν.... νά, λέω, δὲν θὰ φροντίσει καὶ ὁ Θεὸς αὐτοὺς ποῦ ἔρχονται ἐδῶ γιὰ νὰ τὸν λατρεύσουν; Παιδιὰ τοῦ εἶναι. 

-Βεβαίως παιδί μου. Ἔτσι ἀκριβῶς εἶναι. Νὰ σὲ χαρῶ παπά μου. Ἔτσι ὅπως τὰ λές, ἀκριβῶς. 

Ὁ παπὰς τώρα, ἔχει πάρει κάνα δύο πόντους ὕψος ἀπὸ τὰ παινέματα τοῦ Δεσπότη του. 

-Νά, Δέσποτά μου, ἀπὸ τὴν μία ὁ παπὰς καλὰ κάνει τὴν δουλειά του καὶ παρακαλεῖ τὸν Θεὸ γιὰ τὴν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων καὶ μνημονεύει στὴν προσκομιδὴ γιὰ καρκίνους καὶ ὅτι ἄλλο φανταστεῖ κανείς: τεκνογονίες, ζευγάρια σὲ χωρισμό, ναρκομανεῖς κ.α. Ἀπὸ τὴν ἄλλη ὁ χῶρος, ὅπως καὶ ἐσεῖς τὸ ἐπιβεβαιώσατε, πρὶν ἀπὸ λίγο, δὲν εἶναι ἕνας τυχαῖος χῶρος συνάθροισης κάποιου σωματείου ἢ κάποιας ἑταιρείας, ἂς ποῦμε. Εἶναι σύναξη πιστῶν ποὺ λατρεύουν τὸν Παντοδύναμο Θεὸ ἐδῶ καὶ 2000 χρόνια. Μά, καὶ κάτι τελευταῖο ἀκόμα εἶναι. 

-Σὲ ἀκούω, παιδί μου, μίλα ἐλεύθερα. 

-Νά, ὅταν ἐνθρονιστήκατε, εἴπατε, ὅτι θὰ εἶστε ὁ καλὸς Ποιμένας ποὺ βάζει τὴν ψυχή του καὶ τὸ εἶναι του ὁλόκληρο, γιὰ τὰ πρόβατα ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός. 

-Ναί, τὸ θυμᾶμαι. Ἀνεπανάληπτες, οὐράνιες στιγμὲς (κουνάει νοσταλγικὰ τὸ κεφάλι του). 

-Μήπως λοιπόν, Δέσποτά μου, μήπως λέω, νὰ ἀφήσουμε τὰ πρόβατα νὰ μποῦν πάλι μέσα. Σκεφτεῖτε τά, τὰ καημένα. Τώρα τὰ ξεγελᾶ λίγο, ἡ χαμηλὴ βλάστηση τοῦ ἀγροῦ. Μὰ γιὰ πόσο ἀκόμη; Σὲ λίγο θὰ πεινάσουν. Ἐσεῖς καὶ ἐγὼ θὰ τὴν βολεύουμε. Θὰ βρίσκουμε κάποιο παχνὶ καὶ θὰ χορταίνουμε τὴν πείνα μας. Αὐτὰ τὰ καημένα; Θὰ ξεπαγιάσουν τόσες μέρες, ἴσως καὶ μῆνες ἔξω ... μέσα στὸν φόβο, στὴν ἀνασφάλεια... Πάσχα ἔρχεται… Μόνοι μας θὰ φᾶμε τὸν μόσχο τὸν σιτευτό; 

Ὁ Δεσπότης χαϊδεύει τὰ γένια τοῦ συλλογισμένος. Στὸ βλέμμα του σὰν κάτι νὰ σπινθηρίζει... 

-Αὐτὸ εἶναι, ἀναφωνεῖ. Καὶ χτυπᾶ τὸ χέρι τοῦ γερὰ στὴν παλάμη. Βρὲ ;; πῶς τὴν πάτησα ἔτσι... Νὰ τί μου ΄λεῖπε… ΠΙΣΤΗ!!!... καὶ ἤμουν σίγουρος ὅτι κάτι εἶχα ξεχάσει (ψάχνει μὲ τὸ βλέμμα διερευνητικὰ γύρω-γύρω τὸν χῶρο). 

-Πρωθυπουργὲ (φωνάζει ἐπιτακτικὰ μὲ τὴν βαριὰ στεντόρεια φωνή του), ἐδῶ ἀμέσως, ... καὶ λίγα λόγια.

7 σχόλια:

  1. Εξυπνος τρόπος να εκφράση την αποδοκιμασία του για το κλείσιμο των Ναών ο πάτερ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολλά συγχαρητήρια πάτερ μου και για τα δύο σας άρθρα. Ο Θεός να σας έχει καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είμαι 89 ετών ιερέας.Κατά τη διάρκεια της ιερατικής μου διακονίας κοινώνησα πολύ κόσμο και με σοβαρές μεταδιδόμενες ασθένειες.Τον καιρό που το ειτς ήταν στο αποκορύφωμά του,μια Κυριακή ήλθε ένας νέος στο Ιερό και μου είπε:πάτερ έχω έιτς και θέλω να κοινωνήσω,έφερα και κουταλάκι.Εγώ του είπα,φύλαξε το κουταλάκι και να πάς να σταθείς τελευταίος στη σειρά και θα σε κοινωνήσω όπως τους άλλους.Έτσι έγινε και εγώ κατελυσα το περίσευμα της Θείας Κοινωνίας και όπως βλέπετε όχι μόνο δεν έπαθα τίποτα,άλλά ζω και πλησιάζω τα 90 με καθαρό νου και διαύγεια πνεύματος.
    Αυτός ο θόρυβος που γίνεται τώρα με τον κορονοϊό είναι αποτάλεσμα άγνοιας και απιστίας το λιγότερο που θα πω.
    Η Θεία Κοινωνία είναι το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου,είναι η τροφή της ψυχής για να ζήσει,σύμφωνα με τον ίδιο τον Κύριο.Διαβάστε το έκτο κεφάλαιο του κατά Ιωάννου για να καταλάβετε την αλήθεια.Oσοι δε κοινωνούν έχουν ψυχή νεκρή όχι ζωντανή,γιατί από ζωντανό οργανισμό όταν λείψει η τροφή πεθαίνει δεν είναι έτσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eυαγγελιον Iωαννου22 Μαρτίου 2020 στις 7:18 π.μ.

      ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ὁ π ι σ τ ε ύ ω ν εἰς ἐ μ ὲ ἔχει ζ ω ὴ ν α ἰ ώ ν ι ο ν . ἐ γ ώ ε ἰ μ ι ὁ ἄρτος τῆς ζ ω ῆ ς . οἱ πατέρες ὑμῶν ἔφαγον τὸ μάννα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἀπέθανον · o ὗ τ ό ς ἐ σ τ ι ν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων , ἵνα τις ἐξ α ὐ τ ο ῦ φάγῃ καὶ μ ὴ ἀποθάνῃ . ἐ γ ώ ε ἰ μ ι ὁ ἄρτος ὁ ζ ῶ ν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς · ἐ ά ν τις φάγῃ ἐκ τ ο ύ τ ο υ τοῦ ἄρτου , ζ ή σ ε τ α ι εἰς τὸν α ἰ ῶ ν α . καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐ γ ὼ δ ώ σ ω , ἡ σ ά ρ ξ μ ο υ ἐ σ τ ι ν , ἣν ἐ γ ὼ δ ώ σ ω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζ ω ῆ ς . εμάχοντο οὖν πρὸς ἀλλήλους οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντας · πῶς δύναται ο ὗ τ ο ς ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν ; εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς · ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ἐ ὰ ν μ ὴ φάγητε τὴ σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα , ο ὐ κ ἔχετε ζ ω ὴ ν ἐν ἑαυτοῖς . ὁ τρώγων μου τὴ σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζ ω ὴ ν αἰώνιον , καὶ ἐ γ ὼ ἀ ν α σ τ ή σ ω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ . ἡ γὰρ σ ά ρ ξ μου ἀ λ η θ ῶ ς ἐ σ τ ι β ρ ῶ σ ι ς , καὶ τὸ αἷμά μου ἀ λ η θ ῶ ς ἐ σ τ ι π ό σ ι ς . ὁ τρώγων μου τὴ σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐ μ ο ὶ μ έ ν ε ι , κἀγὼ ἐν αὐτῷ .

      Διαγραφή
  4. O υ δ ε π ο τ ε ακούστηκε η δημοσιεύτηκε είδηση για μετάδοση νοσηματος από τη θεία ευχαριστια , στη θεία ευχαριστια βρίσκεται ο I δ ι ο ς ο Χριστός , ο I δ ι ο ς ο Θεός , ο οποίος είναι π υ ρ κ α τ α ν α λ ι σ κ ο ν όπως γράφει στην επιστολή προς Eβρ. ο Aποστολος των εθνών . Ο άρτος και ο οίνος μ ε τ α β α λ λ ο ν τ α ι από το Aγιο Πνεύμα σε μ α τ ω μ ε ν ε ς σ α ρ κ ε ς του Kυριου και Θεού και Σωτήρος ημών Iησου Xριστου , είναι μ υ σ τ η ρ ι ο A σ υ λ λ η π τ ο για την A v θ ρ ω π ι ν η λογική , δ ε το κατανοεί το π ε π ε ρ α σ μ ε ν ο μυαλό μας . O μ ω ς από τη σ υ γ κ ε ν τ ρ ω σ η ανθρώπων - O π ο υ δ η π ο τ ε - είναι δυνατή η μετάδοση νοσημάτων .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η απορία μου είναι,δε διάβασαν αυτοί οι θεολόγοι και οι αρχιερείς Παλαιά Διαθήκη και δε κατάλαβαν ότι η ιστορία του Εβραϊκού λαού είναι η ιστορία και του Xριστιανισμού;Όταν οι Εβραίοι απομακρύνονταν από το Θεό και συμπορεύονταν με τα έθνη τα ειδωλολατικά,είχαν ασθένειες,θανάτους και υποδουλώνονταν στους εχθρούς τους,μέχρι και τα Iερά και τα Oσια τους και η Κιβωτός του Μαρτυρίου έπεσε στα χέρια των εχθρών τους.Και όταν ενθυμούνταν τοv Θεό και μετανοούσαν, ερχόταν η ηρεμία,η ησυχία και η γαλήνη στα σπίτια τους.Αντί να κηρύξουν μετάνοια ταπείνωση και αποχή από την αμαρτωλή ζωή,αντί να καταφύγουν στοv Κύριο με παρακλήσεις και δεήσεις προς τον δυνάμενο να μας σώσει από την ασθένεια,απαγορεύουν τη θεία λειτουργία και τις ακουλουθίες της Εκκλησίας, καταργούν τα όπλα πού μπορούν να πολεμήσουν κάθε κακό!
    Η απιστία και η αποστασία στο αποκορύφωμά της!ΚΡΙΜΑ,ΚΡΙΜΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.