Τιμητικὲς οἱ ταμπέλες

    Γράφει ὁ Χαράλαμπος Ἀνδραλης

Μὲ μεγάλο προβληματισμό, ἀλλὰ ὄχι ἔκπληξη, εἴδαμε τὸν πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδας νὰ μιλάει σὲ ξένους ἡγέτες χρησιμοποιώντας ὑποτιμητικὲς ἐκφράσεις γιὰ τὸ λαὸ ποὺ ἀντέδρασε στὴν ἀντιδημοκρατικὴ ἐπιβολὴ τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν.

Ἴδια κοσμητικὰ ἐπίθετα ἀκοῦνε χρόνια τώρα, ὅσοι δὲν «χωνεύουν» τὶς ΛΟΑΤΚΙ ἀλλαγὲς στὸ οἰκογενειακὸ δίκαιο, τὴν περιθωριοποίηση τῆς Ἐκκλησίας, τὶς δολοπλοκίες ἐναντίον τοῦ κλήρου, τὴν μετατροπὴ τῶν σχολείων σὲ κατηχητικά της παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς πανθρησκείας.

Τὴν ἔλλειψη ἐπιχειρημάτων, ἀκολουθεῖ συνήθως ἡ ἀπαξίωση καὶ οἱ ὕβρεις. Ὁ κοινωνικὸς στιγματισμὸς τῶν ἀντιφρονούντων, βοηθάει τοὺς ἰσχυροὺς στὴν ἐπιβολὴ τῶν θέσεών τους. Ἔτσι σχηματίζεται ἡ «κυρίαρχη» ἄποψη. Καὶ εἶναι κυρίαρχη ἡ ἐθνομηδενιστικὴ ἄποψη, ὄχι γιατί ἔχει λαϊκὸ ἔρεισμα, ἀλλὰ γιατί μπορεῖ νὰ ἐπιβληθεῖ στὸ λαό, παρότι μειοψηφική, μὲ διάφορα μέσα.

Κυρίως μὲ τὰ ΜΜΕ καὶ τὸν ἔλεγχο τῶν....

πολιτικῶν κομμάτων. Τελευταία καὶ μὲ τὰ «trolls», δηλαδὴ ἀνθρώπους τῶν κομματικῶν στρατὼν ποὺ ἡ ἐργασία τοὺς εἶναι ὁ «πόλεμος» στὰ social media, μὲ ἀληθινὰ ἢ ψεύτικα «προφίλ». Δουλειὰ ὅλων αὐτῶν εἶναι νὰ δημιουργοῦν φόβο καὶ ἐνοχὲς στοὺς ἀνθρώπους ἂν διαφωνοῦν μὲ τὴν «κυρίαρχη» ἄποψη.

Τὸ πιὸ ἰσχυρὸ ἐμπόδιο ποὺ μπορεῖ νὰ εἰσχωρήσει σὲ αὐτὴ τὴν ἐπιβολή, εἶναι ἡ περιφρόνηση. Ἄλλωστε, ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ ἀποτελεσματικὰ ὄπλα κατὰ τοῦ διαβόλου εἶναι ἡ περιφρόνησή του[1]. Ἂς περιφρονήσουμε κι ἐμεῖς τὶς ἀξιολογήσεις τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀντιστρατεύονται τὰ αἰώνια ἰδανικὰ τῆς Πίστης καὶ τῆς Πατρίδας. Ἔτσι, θὰ ἀχρηστέψουμε τὰ δικά τους ὄπλα, ποὺ εἶναι ὁ στιγματισμός, ἡ ἀπαξίωση καὶ ἡ ἀντιστροφὴ τῶν ὅρων. Ὅλα αὐτὰ παραμένουν γι’ αὐτοὺς ἰσχυρὰ ὄπλα, ὅσο ἐμεῖς δὲν ἀπαλλασσόμαστε ἀπὸ τὴν ἐγωπάθεια, τὴ ματαιοδοξία, τὴ δειλία, τὴ χλιαρότητα. Οἱ πρόγονοί μας ἔδωσαν τὸ αἷμα τους γιὰ τὰ ἰδανικά τους. Ἐμεῖς διστάζουμε νὰ θυσιάσουμε τὴν τιμὴ καὶ ὑπόληψή μας;

Μία καλὴ ἀρχή, ἦταν ἡ στιγμὴ ποὺ ὁ λαὸς δὲν ἔλαβε σοβαρὰ τὴ χλεύη τους καὶ βγῆκε νὰ διεκδικήσει ὄχι μόνο τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας, ἀλλὰ καὶ τὴ λαϊκή του κυριαρχία, ἡ ὁποία ἐξόφθαλμα καταπατήθηκε γιὰ ἄλλη μία φορὰ ἀπὸ τοὺς ἀριστεροὺς «δημοκράτες». Ὅλες οἱ ἐξουσίες πηγάζουν ἀπὸ τὸ λαὸ στὴ δημοκρατία. Ἂν ὁ λαὸς περιφρονεῖται τότε δὲν ὑπάρχει δημοκρατία. Ὑπάρχει πολιτειακὴ ἐκτροπή.          

Πολλοὶ θὰ ποῦν ὅτι καὶ ποὺ βγήκατε στοὺς δρόμους δὲν καταφέρατε τίποτα. Κι ἔτσι θὰ ἐνισχυθεῖ τὸ αἴσθημα τοῦ ὠχαδερφισμοῦ καὶ τῆς κριτικῆς τοῦ καναπέ. Καταφέραμε πολλά. Καταφέραμε νὰ δείξουμε ὅτι αὐτὴ ἡ διακρατικὴ συμφωνία δὲν εἶχε τὴ συναίνεση τοῦ λαοῦ καὶ ἡ λαϊκὴ ἀπόρριψη θὰ τὴ συνοδεύει μέχρι τὴν ἀκύρωσή της. Καταφέραμε νὰ δείξουμε ὅτι δὲν εἴμαστε ἕρμαια τῶν κροίσων ποὺ βλέπουν σὰν παιχνίδι τοὺς λαούς. Γι’ αὐτοὺς τὸ ζητούμενο δὲν εἶναι μόνο ἡ ἐπιβολὴ τῶν γεωπολιτικῶν σχεδίων τους, ἀλλὰ ὁ ψυχαναγκασμός μας νὰ τὰ δεχτοῦμε μὲ «ἱκανοποίηση». Κι αὐτὸ δὲν τὸ πέτυχαν.

Ἐν τέλει, ἐμεῖς κάνουμε ἀνθρωπίνως ὅ,τι περνάει ἀπὸ τὸ χέρι μας. Γι’ αὐτὰ θὰ δώσουμε λόγο στὰ παιδιά μας, στοὺς προγόνους μας καὶ στὸ Θεό. Ὄχι γιὰ τὸ ἀποτέλεσμα. Αὐτὸ ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ Θεό.

Δυστυχῶς, πολλὰ ἀντίστοιχα δὲν κάναμε τὶς τελευταῖες δεκαετίες γιὰ χάρη τῆς παραμονῆς μας στὴν εὐρωπαϊκὴ «οἰκογένεια». Εἴδαμε τὸ τυρὶ τῆς καλοπέρασης καὶ δὲν εἴδαμε τὴ φάκα τῆς πνευματικῆς ὑποταγῆς καὶ ἐθελοδουλίας. Πουλήσαμε τὰ ἰδανικὰ τῆς μητέρας πατρίδας μας ἀντὶ πινακίου φακῆς.

Αὐτὴ ἡ μικρή, ἡ ἐλάχιστη ἀντίσταση, δείχνει ὅτι δὲν ἔχουμε παραδοθεῖ ὁλοκληρωτικά. Αὐτὸ τὸ παράθυρο ἐλπίδας, ἄνοιξε περισσότερο μὲ τὶς καταλήψεις στὰ σχολεῖα γιὰ τὴ Μακεδονία. Ταράχτηκαν οἱ καταληψίες τῶν παλαιῶν δεκαετιῶν ποὺ ἔγιναν τώρα πρωθυπουργοὶ καὶ ὑπουργοί, διότι τώρα οἱ μαθητὲς δὲν ἐξεγείρονται γιὰ ἀριστερὸ χαβαλέ, ἀλλὰ γιὰ τὴ πατρίδα. Καὶ ἄρχισαν πάλι νὰ ἐκτοξεύουν συκοφαντίες καὶ τετριμμένους χαρακτηρισμοὺς πρὸς τὰ παιδιά.

Τιμητικὲς οἱ ταμπέλες. Ἴσως αὐτὴ ἡ σπίλωση τῆς ἀξιοπρέπειάς μας ξεπλύνει τὰ πολλὰ ἀνομήματά μας καὶ τὴν πολυετῆ ἀδράνειά μας.

[1] «Ἂν θέλεις νὰ τὸν διώξεις (τὸν διάβολο), νὰ τὸν ἀπομακρύνεις ἀπὸ κοντά σου, πάψε νὰ τοῦ δίνεις σημασία. Περιφρόνησε τὸν. Μόνο ἡ περιφρόνηση τοῦ ἀξίζει. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ ἀρχίσει νὰ τὴν εἰσπράττει, θὰ ἀρχίσει καὶ θὰ ὑποχωρεῖ. Μέχρι πού, τελικά, θὰ τραπεῖ σὲ φυγή. Ἡ περιφρόνηση ἀποτελεῖ τὸ δεύτερο ὅπλο, μετὰ τὸν Τίμιο Σταυρό, κατὰ τοῦ διαβόλου!» ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ –  ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ

aktines