20 Ιουλ 2017

Ἐπικύρωση τῶν ἀληθειῶν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας μὲ θαυμαστὰ γεγονότα

Μοναδικὸς φύλακας καὶ ἑρμηνευτῆς τῶν ἀληθειῶν τῆς πίστεώς μας εἶναι ἡ Μιά, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Ὅσοι δὲν δέχονται ἢ παρερμηνεύουν τὶς ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας αὐτοὶ ὀνομάστηκαν καὶ εἶναι αἱρετικοί. Αἵρεση εἶναι ἡ πλάνη στὴν πίστη. Τὶς αἱρέσεις ἡ Ἐκκλησία μας τὶς ἀντιμετώπισε μὲ τὶς Συνόδους.
Τὴν περασμένη Κυριακὴ τιμήσαμε τοὺς 630 θεοφόρους πατέρες ποὺ συγκρότησαν τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὸ 451 μ. Χ. στὴ Χαλκηδόνα. Ἡ Σύνοδος αὐτὴ διακήρυξε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι Τέλειος Θεὸς καὶ Τέλειος Ἄνθρωπος? ἔχει δυὸ φύσεις, τὴν θεία καὶ τὴν ἀνθρώπινη, οἱ ὁποῖες εἶναι ἑνωμένες ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως,ἀδιαιρέτως, ἀχωρίστως σὲ μιὰ ὑπόσταση. Ὅσοι ὑποστήριξαν ὅτι ἡ θεία φύση ἀπορρόφησε τὴν ἀνθρώπινη ὀνομάστηκαν Μονοφυσίτες. Ἀρχηγοὶ αὐτῶν ὁ Εὐτυχής, ὁ Διόσκορος καὶ ὁ Σεβῆρος. Αὐτοὺς τοὺς καταδίκασε ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Ἡ ἀπόφαση τῆς Συνόδου ἐπικυρώθηκε καὶ μὲ τὸ θαῦμα ποὺ ἔγινε στὸ ἱερὸ λείψανο τῆς Ἁγίας Εὐφημίας. Ὅταν ὁλοκληρώθηκε ἡ Σύνοδος οἱ Ὀρθόδοξοι Πατέρες συνέταξαν Τόμο ποὺ περιεῖχε τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ οἱ Μονοφυσίτες συνέταξαν δικό τους Τόμο ποὺ περιεῖχε τὶς αἱρετικὲς κακοδοξίες τους. Τοὺς Τόμους αὐτοὺς τοποθέτησαν στὴ λειψανοθήκη τῆς Ἁγίας Εὐφημίας καὶ ἀφοῦ τὴν σφράγισαν προσευχήθηκαν γιὰ ἕνα χρονικὸ διάστημα. Ὅταν ἄνοιξαν τὴν λειψανοθήκη εἶδαν τὸ θαυμαστὸ γεγονός: Ὁ Τόμος τῶν Ὀρθοδόξων νὰ βρίσκεται στὰ χέρια τῆς Ἁγίας, ἐνῶ ὁ Τόμος τῶν Μονοφυσιτῶν αἱρετικῶν ἦταν στὰ....
πόδια της. Μ’ αὐτὸ τὸ θαῦμα ἡ Ἁγία ἐπικύρωσε τὴν ἀλήθεια γιὰ τὸ Χριστολογικὸ δόγμα, γι’  αὐτὸ καθιερώθηκε νὰ γιορτάζεται ἡ μνήμη τῶν θεοφόρων Πατέρων ποὺ συγκρότησαν τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο μετὰ τὸ θαῦμα τῆς Ἁγίας Εὐφυμίας. Οἱ θεοφόροι Πατέρες ἀγωνίστηκαν γιὰ νὰ φυλάξουν τὴν Ὀρθοδοξία ἀνόθευτη. Καὶ μὲ ἀνύστακτο ποιμαντικὸ ἐνδιαφέρον προστάτεψαν τοὺς πιστοὺς ἀπὸ τὶς κακοδοξίες τῶν αἱρετικῶν. Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνει καὶ ἡ ἀνύστακτη ποιμαντικὴ φροντίδα τοῦ Πατριάρχη Ἀντιοχείας Ἐφραιμίου ποὺ ὡς καλὸς ποιμένας νουθέτησε καὶ μετέστρεψε στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη ἕναν Σεβηριανὸ μοναχό. Παραθέτουμε τὸ περιστατικὸ τῆς μεταστροφῆς ἀπὸ τὸ «Λειμωνάριον» τοῦ Μόσχου. 
Ἡ μεταστροφὴ κάποιου Σεβηριανοὺ μοναχοῦ ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀντιοχείας Ἐφραίμιο
"Μᾶς διηγήθηκε κάποιος ἀπὸ τοὺς πατέρες γιὰ τὸν μακάριο Ἐφραίμιο, πατριάρχη Ἀντιοχείας, ὅτι εἶχε πολὺ ζῆλο καὶ θέρμη γιὰ τὴν ὀρθόδοξη πίστη. Ὅταν λοιπὸν ἄκουσε κάποτε γιὰ κάποιο στυλίτη στὰ μέρη τῆς Ἱεραπόλεως ὅτι ἀνήκει στοὺς αἱρετικοὺς Σεβηριανοὺς καὶ Ἀκεφάλους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀποκοπεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, πῆγε πρὸς αὐτὸν μὲ σκοπὸ νὰ τὸν μεταστρέψει. Μόλις λοιπὸν ἔφτασε κοντά του, ἄρχισε ὁ θεῖος Ἐφραίμιος νὰ παρακαλεῖ καὶ νὰ νουθετεῖ τὸ στυλίτη νὰ προστρέξει στὸν ἀποστολικὸ θρόνο καὶ νὰ ἔρθει σὲ μυστηριακὴ κοινωνία μὲ τὴν ἁγία καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία. Τοῦ ἀποκρίθηκε ὁ στυλίτης καὶ εἶπε: <<Ἐγὼ δὲν θὰ δεχτῶ τὴ σύνοδο στὴν τύχη>>. Τοῦ λέει ὁ θεῖος Ἐφραίμιος : <<Καὶ μὲ τί τρόπο θέλεις νὰ σὲ θεραπεύσω πλήρως καὶ νὰ σοῦ ἀποδείξω ὅτι, μὲ τὴ χάρη τοῦ  Χριστοῦ Ἰησοῦ καὶ Κυρίου Θεοῦ μας, εἶναι ἐλεύθερη ἡ ἁγία Ἐκκλησία ἀπὸ κάθε ἀκαθαρσία αἱρετικῆς διδασκαλίας;>>. Τοῦ λέει ὁ στυλίτης : << Ν' ἀνάψουμε φωτιά, κύριε πατριάρχη, καὶ νὰ μποῦμε μέσα ἐγὼ καὶ ἐσεῖς κι ὅποιος βγεῖ ἀβλαβής, αὐτὸς εἶναι ὀρθόδοξος κι αὐτὸν ὀφείλουμε νὰ ἀκολουθήσουμε>>. Τὸ εἶπε αὐτό, γιὰ νὰ τρομάξει τὸν πατριάρχη. Τότε ὁ θεῖος Ἐφραίμιος ἀποκρίνεται στὸ στυλίτη: <<Ἔπρεπε, παιδί μου, νὰ μ' ἀκούσεις σὰν πατέρα καὶ τίποτε περισσότερο νὰ μὴ ζητήσεις ἀπό μας. Ἐπειδὴ ὅμως ζήτησες πράγμα ποὺ ξεπερνᾶ τὴν ἀθλιότητά μου, θαρρῶ στοὺς οἰκτιρμοὺς τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ὅτι γιὰ τὴν σωτηρία  τῆς ψυχῆς σου κάνω κι αὐτό>>. Τότε λέγει ὁ θεῖος Ἐφραίμιος στοὺς παρευρισκομένους : <<Εὐλογητὸς Κύριος, φέρτε ἐδῶ μερικὰ ξύλα>>. Κι ἦρθαν τὰ ξύλα. Τὰ ἄναψε λοιπὸν ὁ πατριάρχης μπροστὰ στὸ στύλο καὶ λέει στὸ στυλίτη: <<Κατέβα κι ἃς μποῦμε κι οἱ δύο, κατὰ τὴν ἀπόφασή σου>>. Ἐπειδὴ ὅμως ὁ στυλίτης ἔμεινε ἔκπληκτος ἀπὸ τὴν πίστη τοῦ πατριάρχη στὸ Θεὸ καὶ δὲν ἤθελε νὰ κατέβει τοῦ λέει ὁ πατριάρχης: <<Δὲν πρότεινες ἐσὺ νὰ γίνει αὐτό; καὶ πῶς τώρα δὲν θέλεις νὰ τὸ κάνεις;>>. Τότε ἔβγαλε ὁ ἀρχιεπίσκοπος τὸ ὠμοφόριο ποὺ φοροῦσε, ἦρθε κοντὰ στὴ φωτιὰ καὶ προσευχήθηκε καὶ εἶπε: <<Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός μας, ὁ ὁποῖος καταξίωσες νὰ σαρκωθεῖς ἀληθινὰ γιὰ μᾶς ἀπὸ τὴ Δέσποινά μας, τὴν ἁγία Θεοτόκο καὶ ἀειπάρθενο Μαρία, δεῖξε μᾶς τὴν ἀλήθεια>>. Κι ὅταν  τελείωσε τὴν εὐχή, τίναξε τὸ ὠμοφόριό του στὴ μέση της φωτιᾶς. Ἀφοῦ λοιπὸν ἡ φωτιὰ κράτησε τρεῖς ὧρες  καὶ κατάφαγε τὰ ξύλα, πῆραν τὸ ὠμοφόριο σῶο, ἀβλαβὲς καὶ ἀκέραιο, χωρὶς νὰ βρεθεῖ σ' αὐτὸ ἴχνος καψίματος. Τότε ὁ στυλίτης, εἶδε τὸ γεγονός, πληροφορήθηκε, ἀναθεμάτισε τὸ Σεβῆρο καὶ τὴν αἵρεσή του, προσῆλθε στὴν ἁγία Ἐκκλησία, κοινώνησε ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ μακάριου Ἐφραίμιου καὶ δόξασε τὸ Θεό."     (Ἰωάννου Μόσχου, Λειμωνάριον, ἔκδ. Ἱερὰ Μονὴ Σταυρονικήτα, Ἅγιον Ὅρος 1986 σ.41-43)

Στέργιος Μπούγιας, θεολόγος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.