Γιὰ χάρη τῆς Ἀλήθειας, ὁ ἐπίσκοπος ἵσταται ἐπὶ σκοπὸν κατὰ παντὸς ἀνεξαιρέτως!

Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης. Δάσκαλος Κιλκίς

     Εἶναι γνωστὴ καὶ πολυδιαφημισμένη  ἡ εἴδηση, πὼς ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἔκανε, στὶς 30-6-2017, τὴν ἀσεβῆ καὶ ἀντιχριστῆ δήλωση, μέσω ἠλεκτρονικοῦ δικτύου, σχετικὰ μὲ τὸ θάνατο μιᾶς γυναίκας,  τὴν ὁποία ἐπαίνεσε, διότι πρωτοστάτησε στὴ νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων, δηλαδὴ στὴν διὰ νόμου δολοφονία ἀπροστάτευτων πλασμάτων. 

     Λίγες μέρες μετὰ ὁ ἴδιος ἐπισκέφθηκε μὲ περισσὸ θράσος καὶ πλήρη ἀφοβία - τί εἶχε νὰ φοβηθεῖ ἄλλωστε – τὸν Μητροπολίτη Σπάρτης, ὁ ὁποῖος τὸν καλοδέχτηκε, «θεωρώντας χρήσιμη τὴν ἐπίσκεψη καὶ τοῦ εὐχήθηκε δύναμη στὸ ἔργο του πρὸς ὄφελος τῆς πατρίδας». 

     Ἀπὸ τὴ μιὰ σκεφτόμαστε καὶ κάνουμε καλοπροαίρετη ὑπόθεση,  πώς, ἴσως ὁ Μητροπολίτης δὲν εἶχε ἐνημερωθεῖ ἀπὸ τοὺς συνεργάτες του γι` αὐτὴν τὴν  ἀντιεκκλησιαστικὴ καὶ ἀντιευαγγελικὴ θέση τοῦ ἐπισκέπτη του καὶ γὶ` αὐτὸ δὲν ἀναφέρθηκε καθόλου στὸ θέμα. Φαίνεται βέβαια ἀπίθανη ἡ ἐκδοχὴ αὐτή.

     Ἀπὸ τὴν ἄλλη ὅμως ἀναρωτιόμαστε: Εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν γνωρίζει ἕνας Μητροπολίτης τί λένε καὶ τί πιστεύουν οἱ πολιτικοὶ προύχοντες, ὥστε νὰ εἶναι ἕτοιμος νὰ καταθέσει τὴν ὁμολογία τοῦ ἀπέναντι στὴν κάθε ἐκτροπή τους καὶ νὰ ἐλέγξει τὴν....

ὑποκρισία τους; Διότι ἐδῶ, ἀπὸ τὸν ἀρχηγὸ τῆς ἀντιπολίτευσης, παίζεται τὸ παιχνίδι τῆς ἄκρας ὑποκρισίας. 

     Αὐτός, ποὺ ἐπαινεῖ τὸ ἔγκλημα καὶ τὸν ἐγκληματία, μπαίνει σὲ ἱεροὺς χώρους ὡς προβατόσχημος λύκος, ἀνερυθρίαστα καὶ ζητάει νὰ «εὐλογήσουν» τὸ ἔργο του. Εἶναι δυνατὸν νὰ εὐλογηθεῖ ἡ ἀνομία καὶ ἡ συναίνεση στὸ ἔγκλημα; Διότι ὁ ἴδιος ἔχει συνταχθεῖ καὶ μὲ ἄλλα παρόμοια κινήματα σοδομικὴς καὶ παρὰ φύσιν μορφῆς.

      Ἃς θυμηθοῦμε γιὰ τὴν ἀνάλογη περίπτωση ἀπὸ τὴν ἱστορία τὸν ἐπίσκοπο Μεδιολάνων (Μιλάνου) ἅγιο Ἀμβρόσιο. Ποιὰ στάση κράτησε ἀπέναντι στὸν αὐτοκράτορα, ὅταν ἐγκλημάτησε; Ὁ μεγάλος αὐτὸς μαχητὴς τῆς πίστεως ταπείνωσε μὲ τὴ σθεναρή του στάση τὸν αὐτοκράτορα Μέγα Θεοδόσιο, (346-395 μ.Χ.), μὲ διαταγὴ τοῦ ὁποίου  ἔγινε μεγάλη σφαγὴ στὸν ἱππόδρομο τῆς Θεσσαλονίκης τὸ 390 μ.Χ. 

      Ὁ διοικητὴς τῆς γοτθικῆς φρουρᾶς τῆς πόλεως Βοθέριχος, στὶς παραμονὲς ἀγώνων ἁρματοδρομίας, φυλάκισε ἕναν δημοφιλῆ ἡνίοχο. Ὁ λαὸς ξεσηκώθηκε καὶ στὴν ἄρνηση τοῦ διοικητῆ νὰ τὸν ἐλευθερώσει, ἐπιτέθηκε ἐναντίον τῆς φρουρᾶς μὲ ἀποτέλεσμα νὰ σκοτωθοῦν ὁ Βοθέριχος καὶ πολλοὶ ἀξιωματικοὶ καὶ τὰ σώματά τους «νὰ κατασυρθοῦν εἰς τὰς ὁδούς». Ἡ γοτθικὴ φρουρὰ μὲ ἐντολὴ τοῦ Θεοδοσίου, παγίδεψε τὸ λαὸ στὸν ἱππόδρομο καὶ «ἔσφαξεν... ἐν διαστήματι τριῶν ὡρῶν, ἄνευ διακρίσεως ἀθώων καὶ ἐνόχων, πολιτῶν καὶ ξένων, κατὰ τίνας μὲν ἑπτὰ χιλιάδας, κατὰ τίνας δὲ πεντεκαίδεκα χιλιάδας ἀνθρώπων», ὅπως ἀναφέρει ὁ Κων. Παπαρρηγόπουλος στὴν «Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους». 

      Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα, ὅταν ὁ Θεοδόσιος θέλησε νὰ εἰσέλθει στὸν καθεδρικὸ ναὸ τοῦ Μιλάνου, ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος στάθηκε στὴ θύρα καὶ ἀπαγόρευσε τὴν εἴσοδο στὸν αὐτοκράτορα. Ὅλοι περίμεναν τὸ ξέσπασμα τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοδοσίου. Ὅμως ἐκεῖνος ὑπάκουσε ταπεινά, ζήτησε μὲ δάκρυα στὰ μάτια συγγνώμη καὶ ταπεινωμένος γύρισε στὰ ἀνάκτορα. 

     Νὰ πῶς ὁ Κων. Παπαρρηγόπουλος συνοψίζει τὰ γεγονότα: «Ὁ?Θεοδόσιος ὑπήκουσεν εἰς τοὺς λόγους τούτους, ὑπέκυψεν εἰς τὸν ἀπὸ τῆς Ἐκκλησίας ἀφορισμὸν καὶ ἐπανελθῶν εἰς τὰ βασίλεια καθυπέβαλεν ἐαυτὸν εἰς τὸ τῆς Ἐκκλησίας ἐπιτίμιον, ἀπὸ τοῦ ὁποίου μόλις μετὰ ὀκτὼ μήνας ἐλύθη, γενόμενος πάλι δεκτὸς εἰς τὴν τῆς Ἐκκλησίας κοινωνίαν, κατὰ τὴν ἑορτὴν τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως, ἀφοῦ πρότερον δημοσία ἐν τῷ ἱερῶ ναῶ ὠμολόγησε τὴν ἁμαρτίαν καί, πρηνὴς κείμενος καὶ τὸ Δαυϊτικὸν ἐκφωνῶν: “Ἐκολλήθη τῷ ἐδάφει ἡ ψυχή μου, ζῆσον μὲ κατὰ τὸ λόγιον σού”, παρεκάλεσεν ἴνα τύχη συγγνώμης».

     Καρπὸς τῆς μετάνοιάς του, ποὺ παραδειγμάτισε τὸν λαό του, ἦταν ἕνας νόμος ποὺ ἔλεγε πὼς κανεὶς καταδικασμένος σὲ θάνατο δὲν θὰ ἐκτελεῖτο, ἂν δὲν περνοῦσαν τριάντα ἡμέρες ἀπὸ τὴν λήψη τῆς καταδικαστικῆς ἀποφάσεως. 

     Τόση ἦταν ἡ μετάνοια τοῦ Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου, ὥστε ὁ Ἅγιος Θεὸς εὐδόκησε νὰ τοῦ δωρίσει τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας.

    Ἐσιώπησε ὁ Μητροπολίτης Σπάρτης καὶ ἀντιπαρῆλθε τὸ οὐσιῶδες μὲ ἥσυχη συνείδηση, ἐνῶ ὁ «ἄρχων» ἔκανε   πραγματικὴ ἱεροσυλία. Ναὶ εἶναι ἱεροσυλία αὐτὸ ποὺ ἔγινε. Μπῆκε στὰ ἅγια ὁ ἀμετανόητος καὶ ὑποκριτὴς καὶ «ἔκλεψε τὴν καλὴ ἐντύπωση» γιὰ τὰ μάτια τοῦ κόσμου, χωρὶς ὁ Μητροπολίτης νὰ τὸν ἐλέγξει καὶ νὰ τοῦ ζητήσει νὰ βάλει μετάνοια. 

Δυστυχῶς, χρωστᾶμε πολλὴ προσευχὴ καὶ πολὺ κλάμα γιὰ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ!

Ἰδοὺ οἱ εἰδήσεις:

1. http://www.pronews.gr/elliniki-politiki/nd/610385_minyma-toy-kyriakoy-mitsotaki-gia-thanato-tis-simon-veil

2. http://www.romfea.gr/ieres-mitropoleis/15945-o-kuriakos-mitsotakis-ston-mitropoliti-spartis

Σάββας Ἠλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 19-7-2017