12 Απρ 2017

Ἄλλο φωτισμένος Ἅγιος καὶ ἄλλο θεολόγος ἀπὸ πανεπιστήμιο

Διάβασα ἕνα βιβλίο καὶ σκέφτηκα… θὰ τα στείλω αὐτὰ νὰ μοῦ ποῦν καὶ οἱ ἀδελφοὶ τὴν γνώμη τους… Λοιπόν… «ὅταν ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι γεμάτος μὲ λογισμούς, τότε δὲν μπορεῖ νὰ θεολογεῖ ὀρθοδόξως…  μπορεῖ νὰ θεολογεῖ περίπου περί ὀρθοδόξου θεολογίας, γιατί ἔχει διαβάσει συνοδικὲς ἀποφάσεις, πατερικὰ κείμενα καὶ γνωρίζει κατὰ τυπικὸ τρόπο τὰ τῆς πίστεως, ἀλλὰ δὲν θὰ μπορέσει ποτὲ νὰ κάνει σωστή διάκριση ὅλης αὐτῆς τῆς ὕλης καὶ νὰ καταλάβει ποία εἶναι ἡ σχέση ὅλων αὐτῶν τῶν ὀνομάτων μὲ τὴν πραγματικότητα τῆς πνευματικῆς ἐμπειρία τῶν πατέρων»…
Δηλαδὴ ἄλλο νά εἶσαι Πατερας ποὺ ἔχει ἄμεση ἐμπειρία καὶ φωτισμένο διὰ τῆς ἀσκήσεως νοῦ καὶ ἄλλο νὰ μιλᾶς γιὰ τοὺς πατέρες καὶ γιὰ τὴν πνευματικὴ ἐμπειρία τους ἐπειδὴ ἔχεις...
διαβάσει κείμενά τους…
    
Κι ὄμως μερικοί μορφωμένοι κληρικοὶ ποὺ οἱ ἀπόψεις τους διαφέρουν καὶ ἀνατρέπουν τὴν μέχρι τώρα πατερικὴ παράδοση δηλώνουν μὲ ἀναίδεια καὶ ἀσχετοσύνη ὅτι «Καὶ ἐμεῖς εἴμαστε πατέρες» !!!… Μὲ προβληματίζει αὐτὸ τὸ θέμα· δηλαδή ὁ καθένας πού σπούδασε στὰ προτεσταντικὰ πανεπιστήμια τῆς Γερμανίας Θεολογία ἢ ὅπου ἀλλοῦ καὶ φόρεσε τὸ ράσο ΘΕΩΡΕΙ ὅτι εἶναι ἴσα καὶ ὅμοια μὲ τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμά ;;; !!!! …  ποὺ ἀσκήτεψε πολλὰ χρόνια στὶς ἐρήμους καὶ πέρασε ἀπὸ τὴν κάθαρση τῶν παθῶν, τὸν φωτισμὸ τοῦ νοὸς καὶ ἔφτασε στὴν δοξασμένη Θέωση τοῦ ὅλου ἀνθρώπου…. πού τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐνεργεῖ μέσα του, ποὺ εἶναι χαρισματοῦχος, ποὺ εἶναι θαυματουργός, ποὺ ἀποπνέει γύρω του τὴν εἰρήνη καὶ τὴν εὐωδία τοῦ Χριστοῦ… Αὐτοὶ εἶναι οἱ ὀρθόδοξοι ἅγιοι… Πνευματοφόροι καὶ ὄχι κονδυλοφόροι… Εἶναι αὐτοὶ τέτοιοι;… ἢ τὸ στόμα τους λαλεῖ ὑπερήφανες μεγαλοστομίες;… μήπως εἶναι μόνο ὑπερήφανοι;…

Καὶ ὁ Βαρλαάμ, ὁ ἀντίπαλος τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τί ἦταν;…  Ἕνας μορφωμένος κληρικὸς ποὺ φιλοσοφοῦσε γύρω ἀπὸ τὴν Θεολογία… ποὺ μιλοῦσε ἀναιδῶς γιὰ Θεϊκὰ πράγματα ποὺ δὲν γνώριζε παριστάνοντας μάλιστα τὸν εἰδικό, τὸν γνώστη… ποὺ μιλοῦσε γιὰ τὸν Θεὸ ποὺ δὲν βίωνε… γιὰ αὐτὸ φιλοσοφώντας πιθανολογοῦσε… γι’ αὐτὸ τὴν «πάτησε»… Τέτοιοι ἦταν ὅλοι οἱ αἱρετικοὶ ὅλων τῶν αἰώνων. Ἡ αἰτία τῆς πλάνης εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια μᾶς λένε οἱ ὄντως ἅγιοι πατέρες μας.
     
Ἀκόμα καὶ ἂν μιλᾶμε ὀρθόδοξα μέσα ἀπὸ τὰ βιβλία καὶ ὄχι μέσα ἀπὸ τὴν ἐμπειρία μας  πάλι μποροῦμε νὰ κάνουμε λάθος… γιατί ἀκριβῶς δὲν εἴμαστε, ἅγιοι, διακριτικοί, χαρισματικοὶ καὶ θαυματουργοί, θεοφόροι. Οἱ ἅγιοι πάντοτε ὁδηγοῦσαν τὴν ἐκκλησία στὰ «δύσκολα», οἱ ἅγιοι… ὄχι οἱ διανοούμενοι… οὔτε οἱ «δικηγόροι» τῶν ἐκκλησιαστικῶν κανόνων… 

« … ἡ πραγματικὴ ὀρθόδοξη θεολογία συνδέεται μὲ τὸν φωτισμένο νοῦ…»
Ἔτσι καὶ σήμερα νομίζω ὅτι χρειαζόμαστε νὰ ἀκολουθοῦμε αὐτοὺς ποὺ ἔχουν φωτισμένο νοῦ, πού εἶναι πατέρες, ποὺ ἔχουν τὴν διάκριση νὰ μᾶς περάσουν μέσα ἀπὸ τὶς συμπληγάδες, καὶ ὄχι ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν ξερὲς θεωρητικὲς θεολογικὲς γνώσεις.

Οἱ ταπεινοὶ θαυματουργοὶ ἅγιοι, αὐτοὶ πού ζοῦν τόν φωτισμὸ καὶ τὴν πνευματικὴ ἐμπειρία, μᾶς ἔδειχναν πάντοτε τὸν δρόμο… Ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι, εἴμαστε ἐμπαθεῖς ἄνθρωποι, ὑπερήφανοι, μᾶς κλέβουν τὰ πάθη μας, μᾶς κλέβει ἡ ἀνεπίγνωστη ὑπερηφάνειά μας, σιγὰ-σιγά, λίγο-λίγο, ἀνεπαίσθητα καὶ μᾶς ὁδηγοῦν σὲ λάθος μονοπάτια…  καὶ τότε κάνουμε ζημιὰ μὲ τὴν ἀδιακρισία μας καὶ στὸν ἑαυτό μας καὶ στὴν ἐκκλησία… μιλῶ ἀπὸ πικρὴ προσωπικὴ πείρα.
  
ὁ ἐν Χριστῷ ἀδελφός σας…
Ἀθανάσιος ὁ ὑπερήφανος

2 σχόλια:

  1. Πολύ σωστά όλα τα του άρθρου.Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος έλεγεν ότι:"Ου παντός... το περί Θεού φιλοσοφείν...ουδέ πάντοτε, ουδέ πάσιν, ουδέπάντα, αλλ΄έστιν ότε, και οίς και εφ΄όσον". Κια ο Ευάγριος ο Ποντικός (=από την Ποντικήν Χώραν δηλαδή, όπως λέγουν σήμερα, Πόντιος)έλεγεν ότι "Εί Θεολόγος εί ,αληθώς προσεύξει και εί αληθώς προσεύξει Θεολόγος εί" δηλαδή "εάν είσαι Θεολόγος να προσεύχεσαι αληθινά, πραγματικά και εάν προσεύχεσαι αληθινά είσαι Θεολόγος", με άλλα λόγια ο Θεολόγος πρέπει να προσεύχεται σωστά ,αληθινά ,να έχη μυστηριακ΄'η ζωή ,να εκκλησιάζεται κ.λπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς η εκκλησία δέχτηκε να διδάσκεται η θεολογία στα πανεπιστήμια, δεν διδάχτηκε τίποτα από τον παπισμό που αντιμετώπισε την θεολογία ως διανοητικά παιχνίδια και εμβάθυνε στην αίρεση και την αθεΐα.
    Πανεπιστήμιο θα πει έρευνα, επαναληψιμότητα, πειραματισμό και εφαρμογή των αποτελεσμάτων στην παραγωγή. Δηλαδή στην περίπτωση του ορθοδόξου χριστιανισμού θα πει προσπάθεια αλλοίωσης της θεολογίας, νέου είδους αιρέσεις, προσπάθεια αλλοίωσης των μυστηρίων, αποτυχία στην κατήχηση (γιατί διδάσκουν αλλά δεν πράττουν), αθεΐα, μαζική φυγή από τον ανάλατο χριστιανισμό.
    Θεολογία θα έπρεπε να διδάσκουν τα μοναστήρια, όχι ως Αθωνιάδα (προσπάθεια να διδασκαλίας ορθολογισμού σε μοναχούς) ή Χάλκη, αλλά ως βίωμα (τουλάχιστον 10χρονια σιωπή, υπακοή, προσευχή, άσκηση, μελέτη) και μετά ιεραποστολή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.