8 Δεκ 2016

Ἀποδοχὴ νόθων δογμάτων μὲ πρόσχημα τὴν ἀγάπη

«Ἀνάγκη πυκτεύειν καὶ μάχεσθαι» (Ἃγ. Ἰ. Χρυσόστομος)
Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρὸς
Μὲ πρόσχημα τήν «ἀγάπη» καὶ μὲ εὐθύνη ἀποκλειστικὴ συγκεκριμένων μελῶν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς μας ἡγεσίας, τὰ τελευταία χρόνια ἀνοίχτηκαν πάμπολλες κερκόπορτες στὴν καλοφυλαγμένη ἀπὸ τοὺς Ἁγίους μας Ὀρθοδοξία. (1)
Ἰδιαίτερα ἀπὸ τὸ ’63 καὶ μετά, οἱ ἐκπρόσωποί μας στοὺς περιβόητους διαχριστιανικοὺς διαλόγους, δὲν ἔκαναν τίποτε ἄλλο, ἀπὸ τὸ νὰ ὑπογράφουν κάθε τόσο, κοινὲς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ἀποφάσεις, γεμάτες ἀπὸ πρωτοφανῆ δογματικὰ ὀλισθήματα καὶ ἀπὸ ἐντελῶς αὐθαίρετες ἀπόπειρες παραμόρφωσης τῆς Ἐκκλησιολογικῆς μας συνείδησης. Μὲ ἄλλα λόγια, ἀποφάσεις, ποὺ περιφρονοῦν ὑβριστικὰ την Ἁγιοπνευματικὴ Πατερική μας Παράδοση. (Σαμπεζύ, Μπαλαμάντ κ.α.) (2)
Ἔτσι, μέσα σὲ πέντε δεκαετίες περίπου, καὶ μὲ ἕνα ποίμνιο ἀκατήχητο καὶ ἀδιάφορο δογματικῶς, φτάσαμε καὶ στὴν «μεγάλη σύνοδο» τῆς Κρήτης. Δηλαδή, στὴν τελικὴ...
προσπάθεια «συνοδικῆς» πλέον κατοχύρωσης καὶ ὡς ἐκ τούτου ἀναγκαστικῆς ἐφαρμογῆς, ὅλων ἐκείνων τῶν βλάσφημων κειμένων, ποὺ οἱ διορισμένοι θεολόγοι μας, σὲ συνεργασία μὲ τὰ 350 ὑπόλοιπα μέλη τοῦ λεγόμενου ΠΣΕ, εἴχανε μέχρι τότε συνυπογράψει.

Στὴν «σύνοδο» αὐτή, ὡς γνωστό, ὄχι μονάχα δὲν καταδικάσαμε παλιὲς καὶ νεοφανεῖς αἱρέσεις, ἀλλά, τουναντίον, ἀναγνωρίσαμε στοὺς αἱρετικοὺς ἐκκλησιαστικότητα καὶ ἱεροσύνη! Λὲς καὶ ἦταν κανονικοὶ συνοδικοί, τοὺς βάλαμενα καθίσουν δίπλα στοὺς Ἐπισκόπους μας καὶ μάλιστα ἀνήμερα τῆς Πεντηκοστῆς, τοὺς ἐγκαταστήσαμε προκλητικὰ στὸ κέντρο τοῦ Ἱεροῦ μας Ναοῦ, ὡς «ἀδελφοὺς» συμπροσευχομένους!

Ὁ Μεγάλος μας Ἱεράρχης, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἀπευθυνόμενος κυρίως πρός ἐκείνους, ποὺ θεωροῦν ἑαυτοὺς «θεολογικὲς μεταπατερικές αὐθεντίες» καὶ πού ἡ δογματική τους συνείδηση ἔπαψε πιὰ νὰ ἐλέγχεται μπροστὰ στὴν περιφρόνηση τῆς μοναδικότητας τῆς Ὀρθοδοξίας μας, ἐπισημαίνει τὰ ἑξῆς πανεπίκαιρα, γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς «ἀγαπολογικές τους τακτικές»:

1ον. ‘’Εἰσὶ τινὲς ἀλόγως φιλοῦντες, ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχεν.... Δέος γὰρ μὴ τὶς παραφθαρῆ ὑπὸ τῆς τῶν αἱρετικῶν ἀγάπης’’.
Ὑπάρχουν μερικοί, ποὺ ἀγαποῦν χωρὶς περίσκεψη, μὲ ἐπιπολαιότητα... Ὑπάρχει φόβος, νὰ διαφθαρεῖ κανεὶς ἀπὸ τὴν ἀγάπη τῶν αἱρετικῶν.(3)

2ον. ‘’Ταῦτα λέγω, ἴνα μηδὲν νόθον δόγμα τῷ τῆς ἀγάπης προσχήματι παραδέχησθε’’.
Τὰ λέω αὐτά, γιὰ νὰ μὴ δεχθεῖτε κανένα νόθο δόγμα, μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἀγάπης.

3ον. ‘’Ἠμεῖς δε διὰ τοῦτο τὴν πίστιν παρελάβομεν ἁπλῶς, ἴνα μὴ ἀναγκαζώμεθα μυρίαις ἐπιέναι αἱρέσεσι καὶ πράγματα ἔχειν, ἀλλ’ ὄπεραν ἢ προσθεῖναι ἢ ἀφελεῖν τὶς ἐπιχειρήσει ἐν ἐκείνης, τοῦτο νόθον εἶναι νομίσωμεν’’. 
Ἐμεῖς παραλάβαμε τὴν πίστη κατὰ ἕναν μόνον τρόπο, ὥστε νὰ μὴ χρειάζεται νὰ προσεγγίσουμε σὲ μία ἀπὸ τὶς μυριάδες αἱρέσεις. Καὶ ὅποιος ἐπιχειρήσει νὰ προσθέσει ἢ νὰ ἀφαιρέσει κάτι ἀπὸ τὴν πίστη, αὐτὸ θὰ τὸ θεωρήσουμε νόθο. 

Καὶ συμπληρώνει μὲ ἔμφαση: «Ἐπειδὴ σήμερον οἱ λύκοι ἁπάντων χαλεπώτεροι περιίστασθαι ὑμῶν τὰ πρόβατα μέλλουσιν, ἀνάγκη πυκτεύειν καὶ μάχεσθαι, ὅπως μηδὲν θηριάλωτον γένηται». 
Σήμερα οἱ αἱρετικοὶ παρουσιάζονται χειρότεροι ἀπὸ τοὺς λύκους καὶ ἔχουν πρόθεση, νὰ καταβροχθίσουν τὰ πρόβατα. 
Γι’ αὐτὸ εἶναι ἀπόλυτη ἀνάγκη, νὰ πυγμαχοῦμε καὶ νὰ μαχόμαστε, ὥστε «μηδὲν θηριάλωτον γένηται»,οὔτε ἕνα πρόβατο νὰ μὴ τὸ φάνε τὰ θηρία. 

Ὁ μέγας Πατὴρ τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι σαφής: «Ἀνάγκη πυκτεύειν καὶ μάχεσθαι». Ὥρα γιὰ πυγμαχία καὶ μάχες πνευματικές. 
Μπροστὰ στοὺς κινδύνους, ποὺ διατρέχουμε ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, δὲν ἀπαντᾶμε μὲ ἐφησυχασμὸ καὶ ἀδράνεια. Οὔτε μὲ διώξεις τῶν ἁγνῶν ἀγωνιστῶν τῆς Πίστεως. Ἀπαντᾶμε μὲ ἀγώνα καθολικῆς συμμετοχῆς: Ποιμένες καὶ ποίμνιο, μαζὶ στὸ ἴδιο μετερίζι. 
6/12/2016
(Μνήμη τοῦ Ἁγίου Νικολάου, «Κανόνα Πίστεως...»).
_____________________________________________________________
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:
(1)   aktines.blogspot.gr/2015/07/blog-post_65.html
(2)   orthodoxethos.com/post/apokleistiko-h-synodikh-apofash-ths-or8odo3oy-ekklhsias-ths-gewrgias-toy-1988-gia-tis-symfwnies-toy-sampezy-kai-toy-mpalamant-gia-thn-8ewria-twn-kladwn-kai-poly-perissotera
(3)   Ἀπὸ τὸ ‘’Χρυσοστομικὸ Λεξικὸ’’ τοῦ ἀρχιμ. π. Δανιὴλ Ἀεράκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.