5 Νοε 2016

Ἂν κανεὶς μιλάει γιὰ δογματικὰ θέματα, πρέπει νὰ ἔχει ἀνώτερη πνευματικὴ κατάσταση, γιατί ἀλλιῶς ζημιώνεται καὶ ζημιώνει!

Τὸν Ἰούνιο τοῦ 2016 πραγματοποιήθηκε στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης ἡ «Ἁγία καὶ Μεγάλη» Σύνοδος. Ἀπὸ τὴ μία μεριά, ὅλοι ὅσοι πρόσκεινται δίχως ἀντίῤῥηση στὶς «πατριαρχικὲς ἐπιταγὲς» (ἀκόμη κι ἂν αὐτὲς ἀντιβαίνουν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ τὶς Παραδόσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας) τὴν ὀνόμασαν Ἁγία καὶ Μεγάλη καθὼς καὶ συνέχεια τῶν ἑπτὰ Οἰκουμενικῶν Συνόδων... 
Σοβαροὶ ὅμως θεολόγοι ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, μὲ πατερικὸ φρόνημα καὶ ἁγιοπνευματικῶς κινούμενοι, ἀντέδρασαν ἐντόνως, ἐξέφρασαν τὶς δογματικές τους διαφωνίες καὶ ὀνόμασαν τὸ γεγονὸς τοῦ Κολυμπαρίου, μιὰ διευρημένη Σύναξη μὲ ἐκκλησιολογικὲς ἐκτροπές. Ὅσον ἀφορᾶ τὸν οἰκουμενισμό, οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ Γεροντάδες εἶναι ξεκάθαροι. Μιλοῦν γιὰ μία πολυαίρεση ποὺ ταλανίζει τοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ ὅμως μὲ τὸ ὁποῖο θέλουμε νὰ ἀσχοληθοῦμε, εἶναι τὸ λυπηρὸ γεγονὸς πολλῶν ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμώντας νὰ ἀντιπαραταχθοῦν στὸν οἰκουμενισμό, «πέφτουν» στὸ ἄκρο τοῦ ζηλωτισμοῦ καὶ ἀρκετοὶ ἀπὸ αὐτοὺς διακατέχονται ἀπὸ τὸ «σύνδρομο τοῦ παλαιοημερολογιτισμοῦ»…
Ἐπειδὴ τὸ ζήτημα εἶναι κρίσιμο καὶ γνωρίζουμε ὅτι ἡ καλύτερη συμβουλὴ εἶναι...
πάντοτε τὸ ζωντανὸ παράδειγμα ἁγιασμένων ἀνθρώπων, μεταφέρουμε ἀπὸ τὸ βιβλίο «Γεροντικαὶ ἐνθυμήσεις καὶ διηγήσεις» τόμος Α΄, τοῦ Ἱερομονάχου Χρυσάνθου Ἁγιαννανίτου, ἀνάλογα γεγονότα τῆς ἐποχῆς τοῦ 1924. 

Τότε, ὅταν πραγματοποιήθηκε ἡ ἀλλαγὴ τοῦ ἑορτολογίου, ὑπῆρξε διχόνοια, σύγχυση καὶ συνειδησιακὰ προβλήματα στὸ ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα. Σήμερα, ζοῦμε ἀνάλογη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ἐκκλησιολογικὴ θολούρα, γι΄ αὐτὸ προβάλλει ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη περισσότερο ἀπὸ ποτέ, νὰ προβληθοῦν τὰ φωτισμένα καὶ βιωματικὰ λόγια τοῦ Γέροντος Χρυσάνθου:

Ὁ Γέροντας Χρύσανθος ὁ Ἁγιαννανίτης, ἐνῶ βρισκόταν στὴν Ἀθήνα γιὰ νὰ ὑπηρετήσει τοὺς ἀσθενεῖς Γέροντές του (οἱ ὁποῖοι εἶχαν βγεῖ στὸν κόσμο γιὰ θεραπεία ἀπὸ τὴν ἀσθένεια τῆς φυματίωσης), συνέπεσε ὁ καιρὸς τῆς μεγάλης ἀναταραχῆς στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἑορτολογίου (1924). Ἡ ἀλλαγὴ αὐτὴ προκάλεσε τὴν σθεναρὴ ἀντίσταση πολλῶν εὐλαβῶν κληρικῶν, καὶ Ἀρχιερέων ἀκόμη, Μοναχῶν καὶ λαϊκῶν. Ἀκολούθησαν διωγμοί, φυλακίσεις, ἐξορίες, ἀποσχηματισμοί, καὶ ἄλλα δυσάρεστα γεγονότα, καὶ γενικῶς προέκυψε πληγὴ στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ποὺ παραμένει εἰσέτι ἀνοιχτὴ καὶ ἀλγοῦσα.

Ὁ Γέροντας Χρύσανθος τότε μαζὶ μὲ ἄλλους Πατέρες καὶ Πνευματικοὺς ἀπὸ τὰ ἱερὰ Κοινόβια καὶ τὶς Σκῆτες τοῦ Ἁγίου Ὅρους (ὅπως ὁ περίφημος παπᾶ Εὐγένιος Διονυσιάτης, ὁ παπᾶ Ἱερώνυμος ὁ Ἁγιοπαυλίτης κ.ἄ.) προσπάθησαν μὲ ἁγνὸ ζῆλο, νὰ συμπαρασταθοῦν καὶ νὰ στηρίξουν τοὺς ἀγωνιζομένους Χριστιανοὺς στὴν πατροπαράδοτη ὀρθόδοξη εὐσέβεια. Ὁ Γέροντας μάλιστα τρέφων ἐκ νεότητος πολὺ ζῆλο γιὰ τὴν ὀρθόδοξη πατερικὴ ἱερὰ Παράδοση καὶ ἀλγῶν διὰ τὴν δυσάρεστη κατάσταση στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, εὐθαρσῶς ἤλεγξε καὶ προσωπικῶς τὸν τότε Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, γιὰ τὸν νεωτεροσμὸ τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἑορτολογίου, λέγοντάς του μὲ πολὺ πόνο, ὅτι θὰ δώσει λόγο στὸν Θεὸ γιὰ τὴν ἀναστάτωση μέσα στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὴν ὁποία ἐπέφερε ἡ σκανδαλώδης αὐθαίρετος ἀλλαγή. 

(Στὸ συγκεκριμένο σημεῖο, θέλουμε νὰ ὑπενθυμίσουμε στοὺς ἐκκλησιαστικούς μας ταγοὺς καὶ ὑπευθύνους τῆς σημερινῆς ἀναστάτωσης κλήρου καὶ λαοῦ, τὴν δική τους εὐθύνη γιὰ τὸν κατασκανδαλισμὸ καὶ διαίρεση τῆς Ἐκκλησίας μας).

Ὡστόσο, μελετημένος καὶ πνευματικῶς κατηρτισμένος ὅπως ἦταν ὁ Γέροντας, δὲν διολήσθησε σὲ ἐμπάθειες καὶ ἀκρότητες, ἀλλὰ μέσα σ΄ αὐτὲς τὶς δυσάρεστες καὶ δύσκολες περιστάσεις, ἔμεινε ἐργάτης καὶ διδάσκαλος τῆς νήψεως, τῆς ἐσωτερικῆς ἐργασίας καὶ τῆς καρδιακῆς προσευχῆς. Μένοντας μὲ ὁμολογιακὴ προσήλωση πιστὸς στὶς σεπτὲς παραδόσεις τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας, ἀπέφυγε τὴν ἀλαζονεία τοῦ ἀλάνθαστου τιμητοῦ καὶ ἐπικριτοῦ τῶν πάντων καὶ δὲν ἔχασε τὸν πνευματικό του προσανατολισμό. Κατὰ τρόπο μοναχοπρεπὴ καὶ πατερικὸ ἀσκοῦσε τὴν αὐτομεμψία, τὸ «ἀεὶ ἑαυτὸν μέμφεσθαι», ὅπως ἔλεγε πάντοτε. Αὐτὸ ἦταν καὶ ἡ ἀνακεφαλαίωση ὅλης τῆς διδαχῆς του στὰ πνευματικά του παιδιά.

Λυπόταν ὅταν γινόταν συζητήσεις γιὰ ἐκκλησιαστικὰ ζητήματα, γιὰ τὶς ὁποῖες ἔλεγε ὅτι «ξηραίνουν τὴν καρδίαν καὶ κατόπιν χρειάζεται μεγάλος ἀγώνας καὶ πολλὰ δάκρυα διὰ νὰ ἐπανέλθῃ κανεὶς εἰς τὴν κατάστασιν τῆς προσευχῆς καὶ τοῦ θείου ἔρωτος». Διότι - συνέχιζε - ἡ ἐνασχόλησις μὲ ἐκκλησιαστικὰ θέματα προϋποθέτει «σώφρονα βίον, καθαρὰν ἐξομολόγησιν καὶ νοῦν καθαρόν». Ἐπεσήμαινε ὅτι ἡ ἀλλαγὴ τοῦ ἑορτολογίου ἐπέφερε ζημιὰ στὴν πνευματικὴ ζωὴ τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, διότι «ἔπαυσαν νὰ συζητοῦν διὰ τὴν προσευχήν, διὰ τοὺς βίους τῶν Ἁγίων καὶ διὰ τὰς εὐεργεσίας τοῦ παναγάθου Θεοῦ, ποὺ μαλακώνουν τὴν ψυχὴν καὶ τὴν ἀναβιβάζουν εἰς τὸν θεῖον ἔρωτα· καὶ ἀσχολοῦνται μὲ θέματα, τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ ἐξετάζωνται ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ εὑρίσκονται εἰς ἀνωτέραν πνευματικὴν κατάστασιν».

- «Ἀλλὰ σήμερον, ὅπου καὶ ἂν ὑπάγῃς, ἄλλον ζήτημα δὲν συζητεῖται, παρὰ μόνον περὶ ἡμερολογίου καὶ περὶ μυστηρίων. Ὄντες δὲ ἰδιῶται καὶ οὐχὶ ἱερωμένοι δὲν ἔχουν κανένα δικαίωμα ἀπὸ τοὺς κανόνες νὰ συζητοῦν τοιαῦτα ζητήματα καὶ ἄλλα κατὰ τοὺς σημερινοὺς ἐπιστήμονας θέματα. Διότι αἱ συζητήσεις περὶ αὐτῶν τῶν θεμάτων σκοτίζουν τὴν διάνοιαν καὶ πολλοὶ εἰς τὰς ἡμέρας μας τόσον πολὺ ἐσκληρύνθησαν, ὥστε ἄφησαν τὴν Ἀκολουθίαν καὶ τὸν κανόνα των.» (σελ 221)

- «ἐνεφανίσθη τὸ Γρηγοριανὸν ἡμερολόγιον, ὡσὰν δηλητηριῶδες μανιτάρι καὶ ὡσὰν τὸν βασιλίσκον, ποὺ ἐὰν ἀκουμβήσῃ εἰς τὸν ἄνθρωπον ἀποθνήσκει, ἔτσι ἐξήρανε καὶ τὴν καρδίαν μου ἐκ τῶν συζητήσεων· ξηρανθήσεις δὲ τῆς καρδίας μου εἶμαι νεκρός.
...ἡ ἀνρθωπότης ἐδίωξεν τὴν ἀγάπην καὶ ἄλλο τι δὲν συζητεῖ παρὰ διὰ πράγματα δογματικὰ καὶ ἄλλα, ποὺ εἶναι ἀνοίκεια εἰς ἠμᾶς καὶ τὰ ὁποία σκοτίζουν πνευματικῶς τὴν ψυχήν μας καὶ ὑποτασσόμεθα εἰς τοὺς τρεῖς γίγαντας, τὴν οἴησιν, τὸν ἐγωισμὸν καὶ τὴν ὑπερηφάνειαν. (σελ 223)

Πρὸς ἐπίῤῥωση τῶν προαναφερθέντων λόγων τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Χρυσάνθου, παραθέτουμε τὶς συμβουλὲς ἑνὸς σύγχρονου φωτισμένου Ἁγιορείτου Γέροντος, ὁ ὁποῖος μᾶς εἶπε πρὶν λίγες μέρες:

«- Σήμερα, ὅλοι γνωρίζουν, μιλᾶνε, τρέχουν, ὅλο λόγια - λόγια ἀκοῦς. Δὲν ἡσυχάζουν.

Ἐρώτηση: 
- Γέροντα μοῦ ἔρχονται λογισμοὶ γιὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης στὸ Κολυμπάρι…

Ἀπάντηση:
- Ἄστα παιδάκι μου, δὲν βγαίνει τίποτα. Οἱ οἰκουμενιστές, ἔχουν προχωρήσει τόσο πολὺ ποὺ εἶναι ἕτοιμοι νὰ καθαιρέσουν ὁλόκληρα μοναστήρια, δὲν τοὺς σταματάει τίποτα! Μόνο ὁ Θεός. Καὶ κάποιος γέροντας μοῦ εἶπε: ὁ βράχος στὸν Ἄθωνα ἂν κουνηθεῖ λίγο καὶ πάει νὰ φύγει, βάζεις καμμιὰ πέτρα ἀντιστήριγμα. Ἂν ὅμως κυλήσει στὸν κατήφορο, φεύγεις γιατί δὲν μπορεῖς νὰ κάνεις τίποτε ἄλλο γιὰ νὰ σωθεῖς. Ἔτσι εἶναι καὶ αὐτοὶ (οἱ οἰκουμενιστές), ἔχουν κυλήσει στὸν πνευματικὸ κατήφορο καὶ δὲν τοὺς σταματάει ἀνθρωπίνως τίποτα! Αὐτὸ παιδάκι μου πολὺ μ΄ ἀνέπαυσε καὶ εἶπα στὸν ἑαυτό μου, «κάτσε στὸ κελί σου καὶ κᾶνε προσευχή, γιὰ νὰ ἀποφύγεις τὸν βράχο ποὺ κατρακυλάει».
Ἂν κανεὶς μιλάει γιὰ δογματικὰ θέματα, πρέπει νὰ ἔχει ἀνώτερη πνευματικὴ κατάσταση, σὰν τὸν Ἅγιο Παΐσιο, γιατί ἀλλιῶς ζημιώνεται καὶ ζημιώνει. Σὰν τὸν κακὸ χτίστη, πάει νὰ κτίσει τὸν τοῖχο καὶ πετάει ὅπως νὰ ΄ναι τὶς πέτρες πάνω στὸ χτίσιμο καὶ πολλὲς φορὲς μπορεῖ νὰ πέσει καμμιὰ πέτρα ἀπ΄ τὴν ἄλλη μεριὰ τοῦ τοίχου καὶ νὰ σκοτώσει καὶ κανέναν! Γι΄ αὐτὸ θέλει πολλὴ προσοχή!».

21 σχόλια:

  1. Το ζήτημα είναι ότι τα θέματα της Πίστης βιώνονται και μετά θεολογούνται. Δεν μπορούν να θεολογηθουν χωρίς τη βιωματική προσέγγιση και κυρίως τον φωτισμό του Αγ Πνεύματος. Στην ψευδό σύνοδο της Κρήτης εγωισμοί και προσωπικές φιλοδοξίες ήταν το βίωμα και αυτό "θεολογήθηκε" (sic)... Προσωπικές φιλοδοξίες και στο ημερολόγιο και εγωισμοί... Μη μας ξενίζει όμως... Δες τι συμβαίνει στην ακαδημαϊκή θεολογία... Τα διδασκόμενα είναι και βιούμενα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απ' όσα γράφτηκαν από τη Σύνοδο μέχρι σήμερα, εχω το λογισμό ότι το δικό σας κείμενο, εκφράζει το ακριβώς Ορθόδοξο Πνεύμα - εκείνο το: "αεί σχοινοβατείν".
    Αυτός που το έγραψε έχει μέσα του δύναμη Πνεύματος Αγίου.
    Μόνο άνθρωπος στον οποίο μπήκε η φωτιά της Χάριτος, μπορεί να γράψει ένα τετοιο κείμενο.

    Δυστυχώς τα περισσότερα θρησκευτικά ιστολόγια ξέφυγαν είτε στη σατανανική μανία του οικουμενισμού,
    είτε στη σατανική μανία του "τιμητή των άλλων".
    Σέβομαι πολύ το ιστολόγιο σας, γιατί έχει κρυστάλλινη καθαρότητα, μέσα στη λάσπη και τη θολούρα των θρησκευτικών ιστοσελίδων.

    Συνεχίστε ταπεινά τον αγώνα σας.
    Όσο κι αν σας κατηγορούν και σας συκοφαντούν οι εκ δεξιών και εξ αριστερών Χριστιανοί (αμφότεροι θύματα των δαιμόνων δυστυχώς), έσεις έχετε ξεκάθαρα - για όσους διακρίνουν πνεύματα - την Φωτιά και την Χάρι του Αγίου Πνεύματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν αυτος ο αγνωστος (χωρις ονομα) αδελφος που εγραψε αυτο το κειμενο εχει την ''φωτια του Αγιου πνευματος'', δηλαδη σωπατε μην μιλαει κανεις-μονο προσευχη, Οι Πατερες της Εκκλησιας, που εκτος απο προσευχη αντιμετωπησαν τους αιρετικους, και δεχτηκαν εξοριες, φυλακησεις, και φρικτα μαρτυρια ακομη (Οσιος Μαξιμος), τι ειχαν βρε αδελφια; Οι κοινη των Θεουμενων Πατερων Δοξα ειναι ο αλανθαστος οδηγος. Και ειχε ελεγχο, και υπερασπιση της Αληθειας Του Χριστου, ο Μεγας Αντωνιος αφησε την ερημο και κατεβηκε στον κοσμο για αυτον τον λογο! φενεται σημερα υπαρχουν πολλοι ανωτεροι Του Αγιου Γρηγορίου Παλαμα, του Αγιου Γρηγοριου του Θεολογου, (που εκοψε και μνημοσυνο), και αντικατεστησαν τους Πατερες...μονο προσευχομενοι, και αφωνοι... Αν κανεις δεν εχει πνευματικη κατασταση περνει για οδηγο τους θεουμενους Πατερες της Εκκλησιας. Οχι εναν η πολλους μοναχους, χωρις θεολογειν απλανως, απουσια θεωσεως, ανευ θεολογειν των εκλαμψεων Του Ακτιστου Φωτος. Ο Θεος βοηθος και καλη φωτιση και διακριση σε ολο τον κοσμο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αδελφέ το κείμενο είναι ξεκάθαρο. Μην προτρέχεις, διότι μόνος σου απάντησες στον εαυτό σου. Αναφέρεις δύο τεράστιους Αγίους της Εκκλησίας μας, δηλ τον Άγιο Μάξιμο και τον Μέγα Αντώνιο. Εννοείται ότι αυτοί οι Άγιοι αντιμετώπισαν τους αιρετικούς και μίλησαν κλπ κλπ. Όμως, εδώ είναι η διαφορά, μιλάμε για τον Άγιο Μάξιμο και τον Μέγα Αντώνιο, οι οποίοι είχαν φθάσει στο ανώτατο επίπεδο πνευματικής μεθηλικιώσεως, ήτοι την Θέωση.
      Το παραπάνω άρθρο, αυτό ακριβώς θέλει να σου πει βρε ευλογημένε. Δεν προτρέπει για αφωνία, ίσα ίσα αυτό σου λέει, φώναζε με κραυγές συνέχεια δια της προσευχής στον Θεό (Κύριε εκέκραξα προ Σε). Και όταν φθάσεις στα ίδια μέτρα των μεγάλων αγίων, τότε βγες αδελφέ μου να αντιμετωπίσεις τον πάσης φύσεως αιρετικό. Διαφορετικά, θα μιλάμε περί δογμάτων και θα ξηραίνεται η καρδιά μας διότι δεν θα υπάρχει μέσα μας η πλήρης αγάπη του Θεού, και αντί να κτίζουμε τοίχο, θα ρίχνουμε τις πέτρες οι οποίες προορίζονται για το κτίσιμο και θα υπάρχουν θύματα.
      Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ενώ οι προθέσεις μας είναι καλές, τελικά με τον λανθασμένο τρόπο μας δεν βγάζουμε θετικό αποτέλεσμα.

      Διαγραφή
  4. Οι "κοινοί θνητοί" που είναι μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και ΔΕΝ αναφέρομαι στους ζώντες Οσίους της Εκκλησίας, ας ασχοληθούν μεθοδικά και συστηματικά με την καταπολέμηση των ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ παθών και την απόκτηση των δικών τους αρετών, έτσι όπως αυτά (πάθη-αρετές) παρουσιάστηκαν αναλυτικά από τους Οσίους της Εκκλησίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και αφού μελετήσουν τους Αγίους,ας μιλήσουν με παρρησία, μεταφέροντας ακριβώς το λόγο τους, ως ομολογία κατά των απίστων και των πάσης φύσεως εχθρών της Εκκλησίας. Διότι δεν ομιλούς αφ` εαυτών, αλλ` εξ ονόματος των θεωθέντων και φωτισθέντων.
      Σ.Η.

      Διαγραφή
  5. «Εντολή γαρ Κυρίου μη σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης Πίστεως. Ώστε ότε περί Πίστεως ο λόγος, ουκ έστιν ειπείν, εγώ τις ειμί; Ιερεύς; αλλ’ ουδαμού. Άρχων; Και ουδ’ ούτως. Στρατιώτης; Και που; Γεωργός; Και ου δ’αυτό τούτο. Πένης; Μόνον την εφήμερον τροφήν ποριζόμενος, ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου. Ουά, οι λίθοι κράξουσι, και συ σιωπηλός και άφροντις;» Αγίου Θεοδώρου Στουδίτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βιβλιοπαρουσίαση:
    "Περί νόμου του Θεού"
    του Αγίου Σέρβου Επισκόπου, Νικολάου Βελιμίροβιτς. Εκδόσεις: Χρόες.

    Στο βιβλίο παρουσιάζεται η απόλυτη και μοναδική σπουδαιότητα του Ηθικού Νόμου του Θεού, μέσα σε ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία.

    http://hroes.yolasite.com/books.php

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο άββάς Ησαΐας είπε:
    Σοφία δεν είναι το να μιλήσεις. Σοφία είναι το να γνωρίζεις πότε πρέπει να μιλήσεις και τι να πεις. Κι αν έχεις γνώση, δείξε πώς δεν γνωρίζεις τίποτα, για να ξεφύγεις από πολλούς κόπους· γιατί εκείνος πού εμφανίζεται σαν γνωστικός, φορτώνει τον εαυτό του με κόπους. Να μην καυχιέσαι για τις γνώσεις σου, γιατί (στην πραγματικότητα) κανείς δεν γνωρίζει τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Από την Καινή Διαθήκη, Ιακώβου 2, στ. 26:

    "Όπως το σώμα χωρίς πνεύμα είναι νεκρό, έτσι και η πίστη (στον Θεό) ΧΩΡΙΣ ΕΡΓΑ είναι ΝΕΚΡΗ".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΜΕΝΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΦΑΣΙΖΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΔΗΛ.ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΧΑΡΗ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ. ΚΑΝΕΙΣ ΑΓΙΟΣ ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΑΓΙΟΣ ΑΛΛΑ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ. ΔΗΛΑΔΗ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ΕΝ ΑΜΑΡΤΙΕΣ. ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΕΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ. ΤΑΥΤΑ ΠΟΙΗΣΕ ΚΑΚΕΙΝΑ ΜΗ ΑΦΙΕΝΕ. ΜΟΝΑΧΟΣ.Σ.Λ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αδελφέ, εάν ο νους μας είναι σκοτισμένος και έχουμε εγκλωβίσει το Άγιο Πνεύμα το όποιος δεν μπορεί να λειτουργήσει και να μας παράσχει Θείο Φωτισμό, τότε καλό είναι να σιωπήσουμε όχι από φόβο και δειλία αλλά από σύνεση. Ώστε να περιμένουμε διά της μετανοίας, πρώτα να πάρουμε λίγη χάρη εκ Θεού και ύστερα τα λόγια που θα βγάζουμε θα είναι ποτισμένα από Θεία Χάρη

      Διαγραφή
  10. Αδελφοί, όλους μας στενοχωρεί αυτή η κατάσταση, ως μέλη της εκκλησίας του Χριστού, και εξανιστάμεθα βλέποντας και ακούγοντας εμπεριστατομένες αναλύσεις, πνευματικών αδελφών και ιερωμένων,τους οποίους ευλαβούμεθα και σεβόμαστε ,για τον οικουμενισμό και το κολυμπάρι. Έχουμε το δικαίωμα να γίνουμε απαθείς ? ΟΧΙ. Εχουμε το δικαίωμα να μην ομολογήσουμε και να μείνουμε σιωπηλοί ? ΟΧΙ. Δεν γνωρίζω ο εν λόγω μοναχός τι πέτυχε, οι παληοημερολογίτες πάντως που τους υποστήριξε, αποκόπηκαν από την εκκλησία, αν και επί της αρχής είχαν δίκιο, κατα την ταπεινότατη γνώμη μου,καθώς και το θέμα δεν ήταν καθαρά δογματικό και να παρασυρθεί υποθέτω η αφρόκρεμα της ορθοδοξίας της εποχής. ΠΡΕΠΕΙ να στηρίξουμε τους αντιοικουμενιστές ,να ομολογούμε, να μείνουμε και να μην αποκοπούμε,να μην αφήσουμε να παίζουν χωρίς αντίπαλο,να γνωρίζουν ότι θα μας βρούν μπροστά τους,να μην πάθουμε ότι η ιεραρχία που δεν μπορεί να μιλήσει για ελλαδα και πατρίδα και φυσικά να προσευχόμαστε και να περιμένουμε ο Κύριος να φανερώση το Θέλημά του. Επειδή θεωρούν ότι έχει καμφθεί η πίστη στον ελληνικό λαό ,απο τις καταστάσεις που καταφέραμε να έχουμε ,έχουν εξαπολύσει γενική και ολόπλευρη επίθεση (παπισμός,μωαμεθ.,δωδεκαθ.,αθεί΄σμος,οικονομικος,πολεμικός,κ.α.). ΑΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΨΕΥΣΟΥΜΕ.!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τό κείμενον εἶναι αἱρετικόν. «Ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως. Ὥστε ὅτε περί Πίστεως ὁ λόγος, οὐκ ἐστιν εἰπεῖν, ἐγώ τίς εἰμί; Ἱερεύς; Ἀλλ' οὐδαμοῦ. Ἄρχων; Καί οὐ δ’ οὕτως. Στρατιώτης; Καί ποῦ; Γεωργός; Καί οὐ δ' αὐτό τοῦτο. Πένης, μόνον τήν ἐφήμερον τροφήν ποριζόμενος, οὐδείς μοι λόγος καί φροντίς περί τοῦ προκειμένου. Οὐά, οἱ λίθοι κράξουσι, καί σύ σιωπηλός καί ἄφροντις;» (Ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης, PG 99, 1321 B).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αδελφέ επί της αρχής συμφωνώ αλλά οι κάθετες και απόλυτες αποφθεγματικές θέσεις δεν βοηθούν σε ένα καλοπροαίρετο διάλογο την στιγμή που ο εχθρός έχει σημάνει και πάλι γενική επίθεση εξωτερικώς ,αλλά κυρίως από έσωθεν δυστυχώς .Εκτός και αν δεν είναι καλοπροαίρετος ο διάλογος. Ευχαριστώ και να με συγχωρείτε!

      Διαγραφή
  12. Αυτό το αυτάρεσκο "επόμενοι της αγίοις πατράσι", μόνο σε τέτοια "επικά" θέματα, όταν επί δεκαετίες ολόκληρες στην καθημερινή εκκλησιαστική και λειτουργική ζωή ούτε που τους θυμόμαστε τους αγίους Πατέρες (σιμωνίες, "περιλήψεις" ακολουθιών αντί για Ακολουθίες στους ναούς,μεγαλόστομα κηρύγματα που διώχνουν τον κόσμο και ιδιαίτερα τους νέους από την Εκκλησία)αν δεν υπήρχε η άπειρη μεγαθυμία του Θεού, θα είχε ήδη γίνει φωτιά και θα μας είχε κάψει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Και για να συμπληρώσω:η απήχηση μιας Συνόδου δεν εξαρτάται από το πώς "αυτοπροσδιορίζεται", αλλά απ' το αν έχει διατυπώσει πραγματικά λόγο Θεού. Κι αυτό ο Θεός πάντα μάς το δείχνει στην πορεία του χρόνου. Προσωπικά λοιπόν το να αρχίζει λ.χ. ο Όρθρος της Ανάστασης στις 12 το βράδυ και να τελειώνει στις 12.30 και αυτό να φαίνεται πολύ φυσιολογικό σε κλήρο και λαό το βρίσκω (ως γενικευμένη στάση και τάση) πολύ πιο επικίνδυνο για την Ορθοδοξία από δέκα Κολυμπάρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μ' ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΒΑΛΑΤΕ ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΣΧΕΤΕΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΕΣ, ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΕΙΜΕΝΟΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ο Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γράφει:"Ου παντός... το περί Θεού φιλοσοφείν...ουδέ πάντοτε,ουδέ πάσιν,ουδέ πάντα,αλλ΄έστιν ότε,και οίς και εφ΄όσον". Καλή φώτιση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Mόνο για το ημερολόγιο έχω να πω: Ταπεινά: Και το "πάτριο" και το "παπικό" είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα. Κανένα δεν έχει μέσα του ορθοδοξία και κανένα αίρεση. Είναι ρολόγια. Το ένα λίγο πιο ακριβές από το άλλο. Κακό πράγμα το σκάνδαλο, κακοί και όσοι το συνεχίζουν. Και σε καμμιά περίπτωση δεν δέχομαι ότι έπρεπε να μας χωρίζει το θέμα αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΖΗΛΩΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗΣ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΛΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ!
    Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ, ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ: Όχι μόνο αφορά ιερείς, αρχιερείς και Πατριάρχες αλλά ούτε ίδιος ο Απόστολος Παύλος ούτε άγγελος από τον ουρανό δεν μπορεί να διαστρεβλώνει τον Άγιο Λόγο του Θεού και να πέφτει στην παναίρεση του Οικουμενισμού προδίδοντας την Μία Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού γιατί αναθεματίζεται από τον Θεό ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΘΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣΤΗΣ, "ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω" (Γαλ. 1:8).
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΣΗ, ΦΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΘΕΩΣΗ ΩΣ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ (ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΓΕΝ. 1 ,26 "ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ Ο ΘΕΟΣ· ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΚΑΤ' ΕΙΚΟΝΑ ΗΜΕΤΕΡΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘ' ΟΜΟΙΩΣΙΝ") ΚΑΙ ΝΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΟΥΜΕ (ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ, Κεφ. 1, στίχοι: 8 «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω») ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΜΑΡΤΙΑ ΩΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΑ ΠΡΟΔΙΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4, ΣΤΙΧΟΣ 5: «εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα·», ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.