8 Νοε 2016

Ἡ «Ἀλληλεγγύη Τώρα» καὶ ὁ φιλόσοφός της κερδοσκοπίας

Σὲ ἀνύποπτο χρόνο, ὁ Ἀλέξης Τσίπρας καὶ οἱ Ἀμερικανοὶ καὶ Ἕλληνες «νεοκευνσιανοὶ» οἰκονομολόγοι ἀκόλουθοί του, μιλοῦσαν γιὰ τὴν ἀνάγκη ἑνὸς νέου εὐρωπαϊκοῦ Σχέδιο Μάρσαλ, βοήθεια καὶ στὴν ἀνασυγκρότησης τῆς κατεστραμμένη χώρα μας.
Οἱ ὁμιλίες τοῦ Τσίπρα στὴν Ἀμερική, στὸ Ἰνστιτοῦτο Levy, τὸ New Economic Thinking Institute καὶ τὸ Ἰνστιτοῦτο Brookings, προπύργια καὶ δεξαμενὲς σκέψης τῆς Open Society τοῦ «φιλάνθρωπου» Τζὸρτζ Σόρος, ἔδειξε ξεκάθαρα ὅτι οἱ τακτικές τους ταυτίζονταν. Ἄλλωστε οἱ Ἀμερικανοὶ οἰκονομολόγοι ποὺ στηρίζουν τὸν Τσίπρα, σχετίζονται μὲ τὸν στρατηγικὸ στόχο τοῦ Σόρος, ἀφενὸς νὰ κερδοσκοπεῖ στὶς κατεστραμμένες χῶρες «ἀνακατασκευάζοντας» τὴν οἰκονομία τους καὶ ἀφετέρου νὰ ἐνισχύει τὴν κεφαλαιοκρατικὴ διείσδυση καὶ ἐπιρροή τν Η.Π.Α στὴν Εὐρώπη. Εἶχε κοπιάσει γι’ αὐτό, μὲ τὴν πολυποίκιλη διάλυση τῶν πρώην ἀνατολικῶν καθεστώτων, ὅπως εἶναι γνωστό. Γιὰ τὸν Σόρος, ἡ Γερμανία, «…ὀφείλει νὰ συμπεριφέρεται ὡς ἀγαθὸς ἡγεμών. Κάνοντάς το, θὰ ἐπωφεληθεῖ ἀπὸ τὴν....
μόνιμη εὐγνωμοσύνη τῶν ὑποδεέστερών της κρατῶν, ἀκριβῶς ὅπως οἱ Η.Π.Α κέρδισαν τὴν πιστὴ συμμαχία τῆς Εὐρώπης σὲ ἀντάλλαγμα γιὰ τὸ σχέδιο Μάρσαλ».
Ἔχοντας, ἐγκαταλείψει τὸν ἄκρατο νεοφιλευθερισμό, πρεσβεύει μιὰ νεοκευνσιανὴ παρεμβατικὴ πολιτική, – ἐνισχυτικῆς το δολαρίου καὶ ἐπιστροφῆς σ’ αὐτὸ μέρους τῆς διεθνοῦς ἀποταμίευσης.
Ἡ τεράστια ἑλληνικὴ κρίση καὶ ἡ συγκυρία τοῦ προσφυγικοῦ προβλήματος, ἐγκατέστησε πολλὲς Μ.Κ.Ο, ποὺ θὰ ἀντικαθιστοῦσαν τὸ δολοφονημένο κοινωνικὸ κράτος. Ἡ Ἀλληλεγγύη Τώρα (2013), μὲ τὸν ἐπιτακτικό της τίτλο (σὲ ἀναντιστοιχία μὲ τὸ «ἐλευθεριακό», «ἀντιαυταρχικὸ» ὅραμα (sic) μεγάλου ἀριθμοῦ νέων ἐπαγγελματιῶν ψυχικῆς ὑγείας ποὺ ἀναγκαστικὰ βιοπορίζονται ἐκεῖ), εἶναι μιὰ ἀπὸ αὐτὲς καὶ ἀποτελεῖ τὸ ἑλληνικὸ παράρτημα τοῦ Ἱδρύματος «Ἀνοικτὴ Κοινωνία» (Open Society). Ὁ μαέστρος τῆς ἀποσταθεροποίησης εἶναι ἐδῶ, στηρίζοντας τοὺς ἀδύναμους, τούς κυνηγημένους καὶ τοὺς ἄνεργους. Ἡ ἰμπεριαλιστικὴ παγκοσμιοποίηση ἔχει κοινωνικὸ καὶ φιλάνθρωπο πρόσωπο, μὲ δράσεις μιᾶς ἐπίπλαστης ἀλληλεγγύης, ὥστε νὰ ἐκμαυλιστοῦν διὰ τῆς χρηματοδότησης, ἡ ἀλληλεγγύη, οἱ δομὲς κοινωνικῆς πρόνοιας, ἀλλὰ καὶ οἱ ἄνεργοι ἐπαγγελματίες. Κυνισμός, οἰκονομικὸς καταναγκασμὸς καὶ βελούδινη ἀλλοτρίωση.
Η Solidarity Now (S.N), φιλοδοξεῖ νὰ εἶναι ὁ βασικὸς πυλώνας τοῦ μεταμοντέρνου Σχέδιου Μάρσαλ καὶ ἐσχάτως ἀναπτύσσει δικές της ψυχοκοινωνικὲς δράσεις, μειώνοντας ἢ τερματίζοντας συμπράξεις ἢ συγχρηματοδοτήσεις μὲ ἄλλες Μ.Κ.Ο.
Παρέχει πρωτοβάθμια ὑγειονομικὴ περίθαλψη, νομικὴ ὑποστήριξη, ἐκπαίδευση, ξενῶνες μετεγκατάστασης προσφύγων, βοήθεια στὴν ἐξεύρεση ἐργασίας καὶ ἐπιχειρηματικῆς συμβουλευτικῆς γιὰ νέους σὲ συνεργασία μὲ τὸν μὴ κυβερνητικὸ Ὀργανισμὸ Action Finance Initiative καὶ κοινωνικὴ – ψυχολογικὴ στήριξη. Ἡ προσφυγικὴ κρίση, ἀνέβασε στο75% τὸ ποσοστὸ τῶν μεταναστῶν ποὺ προσεγγίζουν τὶς δομὲς τῆς S.N.
Κάτι ἄλλωστε, ποὺ εἶναι δομικὸ στοιχεῖο παρέμβασης τῆς χρηματοπιστωτικῆς φιλανθρωπίας, ποὺ θεωρεῖ τὴν προσφυγιὰ-μετανάστευση ὡς «σημαντικὸ μοχλὸ οἰκονομικῆς ἀνάπτυξης στὴν σύγχρονη Εὐρώπη». O κεφαλαιοκρατικὸς ἰμπεριαλισμός, ἀξιοποιεῖ τὶς προσφυγικὲς ροὲς γιὰ τὴν κερδοφορία τῶν πολυεθνικῶν ὁμίλων, ὡς φθηνὴ ἐργατικὴ δύναμη, ἀκρωτηριάζοντας κατακτήσεις τῆς ἐργατικῆς τάξης, ἐνῶ στήνει μπίζνες μὲ δουλεμπορικοὺς μηχανισμούς, κρατικὲς συνέργειες καὶ Μ.Κ.Ο-Ἱδρύματα.
Τὸ «ὅραμα» τῆς S.Ν., ἀγγίζει τὴν ἰδέα τοῦ Σόρος γιὰ δημιουργία «οἴκων ἀλληλεγγύης», οἱ ὁποῖοι μέσα ἀπὸ ἕνα σύστημα δωρεῶν καὶ ἐνδυνάμωσης τῆς «κοινωνίας τῶν πολιτῶν», θὰ φέρει τὴν ἀνοιχτὴ κοινωνία τῶν δικαιωμάτων καὶ τῆς «ἀλληλεγγύης».
Τὸ νέο Σχέδιο Μάρσαλ, πέρα ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ βοήθεια, μπορεῖ νὰ διασκεδάσει τὸν κυνισμὸ τοῦ ἱδρυτῆ της καὶ τὴν ἀνάγκη δικαιολόγησης τῶν πάντων, μέσω τῆς φιλοσοφίας. Ἄλλωστε, ὁ κερδοσκόπος, ἐκτὸς ἀπὸ φιλάνθρωπος, δηλώνει καὶ φιλόσοφος, λέγοντας ὅτι «μέσω τῶν ἐπενδύσεων κατάφερα νὰ ἀναπτύξω καὶ νὰ ἐξετάσω διάφορες θεωρίες μου γιὰ τοὺς ἀνθρώπους». Ἐπιπλέον, ἡ «φιλοσοφία» του, μηχανισμὸς τῶν οἰκονομικῶν καὶ ἐθνικῶν του ἐγκλημάτων, διευκολύνει τὸν 22ο πλουσιότερο ἄνθρωπο τοῦ πλανήτη νὰ φιλοσοφεῖ καὶ νὰ ἀλλάζει μὲ ἀγαθοεργίες, τὸν κοινωνικὸ ἱστὸ χωρῶν καὶ συνειδήσεων. Ἄλλωστε, ὅπως, λέει: «τὸ ἐννοιολογικό μου πλαίσιο (…) μὲ καθοδήγησε νὰ κερδίσω χρήματα ὡς διαχειριστῆς τοῦ κεφαλαίου κάλυψης (hedge fund) καὶ νὰ τὰ δαπανήσω ὡς φιλάνθρωπος καὶ ἔγινε ἀναπόσπαστο μέρος τῆς ταυτότητάς μου».
Τὸ «ἐννοιολογικὸ» πλαίσιο τοῦ «ἀριστεροῦ» –ὡς πρὸς τὴν Γενικὴ Θεωρία τῶν Συστημάτων– κερδοσκόπου, εἶναι ἡ θεωρία τῆς «ἀνακλαστικότητας» ἢ «ἀντανάκλασης» (reflexivity). Ἄλλωστε, εἶναι ἀξιοπρόσεκτος στοχαστὴς στὴν Κυβερνητικὴ Συστημικὴ Σκέψη καὶ ἀρκετοὶ θεωρητικοί το ψυχολογικοῦ μάνατζμεντ, τὸν ἀναφέρουν βιβλιογραφικά, ἐνῶ τὸ βιβλίο Alchemy of Finance, ποὺ περιέχει τὴν παραπάνω ἔννοια, συχνὰ χαρίζεται στοὺς νέους ὑπαλλήλους γνωστῶν ἐπενδυτικῶν τραπεζῶν.
Η reflexivity, στὴν ἀγγλικὴ γλώσσα, προέρχεται ἀπὸ τὸ ἐπίθετο αὐτοπαθής, αὐτοπαθητικός. Κάτι ποὺ εἶναι ἀντανακλαστικό, αὐθόρμητο, ὄχι ἐθελούσιο. Ἡ συστημικὴ ἔννοια τῆς ἀνακλαστικότητας, ἐντάσσεται στὴν δεύτερη κυβερνητική τς Θεωρίας τῶν Συστημάτων καὶ στὴν παραδοχὴ ὅτι ταυτόχρονα, εἴμαστε παρατηρητὲς καὶ δρῶντες στὴν κατανόηση τῆς πραγματικότητας. Ὁ Σόρος, ὅρισε τὴν ἀλληλεξάρτηση σκέψης καὶ πράξης μέσω τῆς γνωστικῆς καὶ τῆς συμμετοχικῆς (χειραγωγικῆς) συνάρτησης. Γνωστικὴ εἶναι ἡ προσπάθεια νὰ κατανοήσουμε μιὰ κατάσταση καὶ συμμετοχικὴ ἡ ἐπιρροὴ τοῦ δρῶντος στὴν κατάσταση αὐτή.
Στὶς χρηματαγορές, ἡ ἔννοια αὐτὴ ἀντιπαρατίθεται στὴν κλασσικὴ θεωρία γιὰ αὐτορρύθμιση τῆς ἀγορᾶς, καθὼς θεωρεῖ ὅτι οἱ ἐπενδυτὲς καὶ ὁ ἀνθρώπινος παράγοντας καθορίζουν τὶς τιμές. Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, σὲ περιόδους κρίσης δημιουργοῦνται «φοῦσκες». Ἡ πρόβλεψη τοῦ Σόρος νὰ ἐπενδύει σὲ οἰκονομίες φούσκας, ἀξιοποιοῦσε αὐτὸν τὸν ἀνακλαστικὸ ἀνθρώπινο μηχανισμό, ποὺ σὲ συνθῆκες ἐξωφρενικῆς ἀνόδου τῶν τιμῶν ὁδηγεῖ σὲ συνεχεῖς πωλήσεις, πτώση τῶν τιμῶν καὶ κρίσεις. Ἡ συστημικὴ σκέψη, στὴν ὑπηρεσία τοῦ μικροῦ μάγου τῆς προβλέψιμης ἀβεβαιότητας τῶν χρηματιστηρίων καὶ τῶν κοινωνιῶν. Ἄλλωστε, γιὰ τὴν θεωρία τοῦ «φιλάνθρωπου», τὸ μέλλον εἶναι προσοδοφόρο ὅταν ἔχει στοιχεῖα ἀβεβαιότητας, καθὼς ἔτσι μεγαλώνει ἡ κερδοσκοπία καὶ ἡ ἐπενδυτικὴ ἀπόδοση.
Στὸ κοινωνικὸ πλαίσιο, ἡ ἀλλοίωση τῆς ἐθνικῆς ταυτότητας καὶ ἡ παρέμβαση στὴν δημογραφικὴ σύνθεση τῶν κοινωνιῶν, στηρίγματα τῆς οἰκονομικῆς πολιτικῆς τοῦ Σόρος, ὁδηγοῦν σὲ κοινωνίες μόνιμης ἀβεβαιότητας καὶ ἑπομένως μόνιμων εὐκαιριῶν κέρδους καὶ συσσώρευσης κεφαλαίου.
Ἡ «φιλοσοφία» τοῦ «κοινωνικοῦ ἐπαναστάτη» Σόρος, ἐντέλει, μπορεῖ νὰ χρησιμεύσει καὶ ὡς μιὰ ἄλλη πλευρὰ ἀναπλαισίωσης καὶ ἀπενοχοποίησης, τουλάχιστον αὐτῶν ποὺ γνωρίζουν τὸ ἔργο του, καὶ συνεργάζονται μαζί του: «Ὁ ἐργοδότης μας δὲν εἶναι κυνικὸς οἰκονομικὸς ἐγκληματίας, ἀλλὰ φιλόσοφος!»
Ειδικο Συνεργάτη πό τήν Ρήξη φ. 128

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.