1 Ιαν 2016

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος καὶ ὁ ὕπαρχος Μόδεστος

Πῶς σκέφτηκες ἐσὺ (ἀνέφερε τὸ ὄνομά του χωρὶς νὰ τὸν ἀξιώσει νὰ τὸν ὀνομάσει ἐπίσκοπο) καὶ τολμᾶς νὰ ἀντιστέκεσαι ἐναντίον τόσης ἐξουσίας, μόνος ἐσὺ ἀπὸ ὅλους φέρεσαι μὲ τόσην αὐθάδεια; 
-Γιατί ἡ ἐρώτηση αὐτή; ἀπάντησε ὁ Βασίλειος. Ποιὰ ἡ ἀπείθεια καὶ ἡ ὑπεροψία μου; διότι ἀκόμη δὲν μπορῶ νὰ ἐννοήσω; 
-Διότι δὲν ἀκολουθεῖς τὴν θρησκεία τοῦ βασιλέως, ἐνῶ ὅλοι πλέον οἱ ἄλλοι ὑποτάχθηκαν καὶ ἡττήθηκαν, λέγει ὁ ὕπαρχος. 
-Δὲν εἶναι ἀρεστὰ αὐτὰ εἰς τὸν δικό μου βασιλιὰ , ἀπήντησε ὁ Βασίλειος. Οὔτε ἐνέχομαι νὰ προσκυνῶ κάποιο κτίσμα, ἐφ’ ὅσον εἶμαι τοῦ Θεοῦ κτίσμα καὶ ἔχω ἐντολή, ὅτι θὰ εἶμαι θεός. 
- Ἀλλὰ ἐμᾶς πῶς μᾶς θεωρεῖς; Δὲν εἴμαστε τίποτε ἐμεῖς πού διατάζουμε αὐτά; Πῶς λοιπόν; Δὲν θεωρεῖς μέγα καὶ τιμητικὸ τὸ νὰ ταχθεῖς μὲ τὸ μέρος μας καὶ νὰ μᾶς ἔχεις φίλους καὶ συντρόφους; 
-Ἀναγνωρίζω καὶ δὲν ἀρνοῦμαι, ἀπάντησε ὁ Βασίλειος ὅτι ἐσεῖς εἶστε ὕπαρχοι καὶ ἐπιφανεῖς, οὐδόλως ὅμως ἀνώτεροί τοῦ Θεοῦ. Καὶ θεωρῶ σπουδαία μὲν τὴ φιλία σας (πῶς ὄχι; πλάσματα Θεοῦ εἶστε καὶ ἐσεῖς), ἀλλὰ θεωρῶ σπουδαία τὴ φιλία καὶ τῶν ἄλλων Χριστιανῶν, ποὺ εἶναι ταγμένοι ὑπὸ τὴν ἐξουσία σας. Διότι δὲν εἶναι ἐπίσημος ὁ Χριστιανισμὸς ἀπὸ τὴν ἀξία τῶν προσώπων ποὺ ἀνήκουν σ’ αὐτόν, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν Πίστη. 
 -Πῶς λοιπὸν δὲν φοβᾶσαι τὴν ἐξουσία ; 
-Τί θὰ μοῦ συμβεῖ; Τί πρόκειται νὰ πάθω; ἀπάντησε ὁ Βασίλειος 
- Τί θὰ πάθεις; Ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ ποὺ εἶναι στὴν τὴν ἐξουσία μου...

-Ποιὰ εἶναι αὐτά; Πὲς μου. 
-Δήμευση, ἐξορία, βάσανα, θάνατος. 
-Ἀπείλησε μὲ κάτι ἄλλο, ἂν ὑπάρχει. Διότι κανένα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἀνέφερες δὲν μπορεῖ νὰ μὲ θίξει καὶ νὰ μὲ βλάψει, ἀπάντησε μὲ θάρρος ὁ Βασίλειος 
-Πῶς εἶναι δυνατὸν καὶ μὲ ποιὸ τρόπο θὰ τὸ κατορθώσεις αὐτό; ρώτησε ὁ ὑπαρχος 
-Διότι, ἀπάντησε ὁ Βασίλειος, δήμευση περιουσία δὲν μπορεῖ νὰ ὑποστεῖ ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἔχει τίποτα, ἐκτὸς ἂν πάρεις τὰ τρίχινα καὶ φτωχὰ ἐνδύματα καὶ τὰ λίγα βιβλία, ἀπὸ τὰ ὁποία ἀποτελεῖται ὁλόκληρη ἡ περιουσία μου. 

Ἐξορία δὲν γνωρίζω, ἐφ’ ὅσον δὲν εἶμαι πουθενὰ ἐγκατεστημένος, καὶ οὔτε αὐτὴ τὴν πόλη ποὺ κατοικῶ τώρα θεωρῶ δική μου, ἀλλὰ θὰ ἔχω ὡς πατρίδα μου κάθε τόπο, στὸν ὁποῖο θὰ μὲ ρίξουν. Μᾶλλον ὅμως κάθε τόπο τὸν θεωρῶ τόπο τοῦ Θεοῦ, στὸν ὁποῖο ἐγὼ εἶμαι ξένος καὶ πάροικος. Τὰ βάσανα ὅμως τίποτα δὲν μποροῦν νὰ κάνουν στὸν ἄνθρωπο ποὺ δὲν ἔχει σῶμα, ἐκτὸς ἂν λὲς βάσανο τὴν πρώτη πληγὴ, μὲ τὴν ὁποία θὰ πέσει αὐτὸ τὸ σῶμα. 
Μόνο τῆς πληγῆς αὐτῆς εἶσαι κύριος. Ὁ θάνατος ὅμως θὰ εἶναι γιὰ μένα εὐεργεσία. Διότι θὰ μὲ στείλει ταχύτερα στὸ Θεό, μὲ τὸν ὁποῖο ζῶ καὶ πολιτεύομαι καὶ γιὰ χάρη τοῦ ὁποίου νεκρώθηκα κατὰ τὸ πλεῖστον καὶ πρὸς τὸν ὁποῖο ἀπὸ πολλὰ χρόνια σπεύδω νὰ φτάσω. 

-Κανεὶς, εἶπε μέχρι σήμερα δὲν μίλησε μὲ τέτοιο τρόπο καὶ μὲ τόσο θάρρος σὲ μένα (καὶ πρόσθεσε τὸ ὄνομά του. 
-Ἴσως δὲν συνάντησες ποτὲ ἐπίσκοπο ἀπάντησε ὁ Βασίλειος. Διότι ἂν συναντοῦσες πραγματικὸ ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται γιὰ τὴν πραγματικὴ Πίστη, μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο θὰ σοὺ ἀπαντοῦσε. 

Καὶ πρόσθεσε μὲ θάρρος.:
Ἐμεῖς, ὕπαρχε, σὲ ὅλα τὰ ἄλλα ζητήματα εἴμαστε ἐπιεικεῖς καὶ ταπεινότεροι ἀπὸ κάθε ἄλλον ἄνθρωπο, διότι τέτοια ἐντολὴ ἔχουμε ἀπὸ τὸν Κύριο. Καὶ ὄχι μόνο σὲ τόση μεγάλη ἐξουσία, ὅπως ἡ δική σου, ἀλλὰ οὔτε καὶ στὸν τυχόντα ἄνθρωπο σηκώνουμε τὰ μάτια. 
Ἀλλὰ ὅπου πρόκειται περὶ Θεοῦ καὶ τίθεται σὲ κίνδυνο ἡ Πίστη μας σὲ αὐτόν, ὅλα τὰ περιφρονοῦμε καὶ σὲ Αὐτὸν ἀποβλέπουμε. Φωτιὰ καὶ ξίφος καὶ θηρία καὶ νύχια ποὺ κόβουν τὶς σάρκες, αὐτὰ γιὰ μᾶς εἶναι μᾶλλον εὐχαρίστηση παρὰ ἐκφοβισμὸς καὶ κατάπληξη. Γι’ αὐτὸ βρίζε καὶ φοβέριζε καὶ κᾶνε ὅτι θέλεις καὶ χρησιμοποίησε τὴν ἐξουσία σου. Ἂς ἀκούσει τὴν ἀπάντηση αὐτὴ ὁ βασιλιάς. Ἐμένα, πάρε το ἀπόφαση, δὲν θὰ μὲ ὑποτάξεις οὔτε θὰ μὲ πείσεις νὰ ταχθῶ μὲ τὸ μέρος τῆς αἱρετικῆς ἀσέβειας, ἔστω καὶ ἂν ἀπειλήσεις ἀκόμη μὲ τρομερότερο τρόπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.