8 Αυγ 2015

Καλὸ ταξίδι, συναγωνιστὴ μας Θοδωρὴ Βεζιάνη, θὰ μείνεις πάντα στὶς καρδιές μας

Στὶς 5 Αὐγούστου, ἀπὸ αὐτοκινητιστικὸ δυστύχημα, ἔφυγε ἀπὸ τὴ ζωὴ τὸ ἱστορικὸ στέλεχος τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ Θοδωρὴς Βεζιάνης.
Ἡ εἴδηση ἔπεσε σὰν κεραυνὸς σὲ ὅλο τὸν Βορειοηπειρωτικὸ χῶρο, καὶ ὄχι μόνον, καὶ γέμισε μὲ θλίψη τὶς καρδιὲς ὁλόκληρου τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Δεκάδες ἑκατοντάδες πέρασαν ἀπὸ τὴν οἰκία του στὴ Φραστανή, τὸν ἀσπάστηκαν καὶ συλλυπήθηκαν τὴν οἰκογένειά του…
Ἡ κηδεία του ἔγινε στὴ γενέτειρά του, τὸ Χλωμό. Τὴν ἐπιμνημόσυνη δέηση, στὴν ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, ἔκαμε ὁ Μητροπολίτης  Ἱερᾶς Μητρόπολης Ἀργυροκάστρου Δημήτριος, ὁ ὁποίος  ἀνάδειξε τὰ προτερήματα τοῦ ἐκλιπόντος, μαζὶ μὲ ἄλλους ἱερεῖς.
Ἀνακοινώθηκε τὸ συλλυπητήριο ἀνακοινωθὲν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Ἀνδρέα, ἐνῶ τὸν ἐπικήδειο λόγο ἐκ μέρους τῶν τριῶν (θὰ ὀνομάζονται πάντα πέντε) φυλακισθέντων καὶ τῆς Σύνταξης τῆς ἐφημερίδας «τὸ Ὅραμα» κράτησε ὁ συναγωνιστὴς καὶ συνφυλακισμένος του, Βαγγέλης Παπαχρῆστος, ὅπου ἀνάφερε:...

Ἀδελφέ μας Θοδωρή,
Ἔφυγες ἀναπάντεχα καὶ σπαραξικάρδια μέσα στὸν 15αυγουστο, σήμερα τὴ μεγάλη γιορτὴ τῆς Χριστιανοσύνης.
Ἔφυγες λίγες μέρες πρὶν τὸ μεγάλο Ἀντάμωμα τῶν Πωγωνισίων, γιὰ νὰ πᾶς ν’ ἀναπαυτεῖς γιὰ πάντα στὰ ἅγια Χωματὰ τοῦ Πωγωνιοῦ, στὴ γενέτειρά σου τὸ Χλωμό, ποὺ τόσο πολὺ ἀγαποῦσες.

Δὲν μποροῦμε,  ἀκόμα,  νὰ τὸ πιστέψουμε, δὲν μποροῦμε νὰ φανταστοῦμε πῶς  μᾶς ἔφυγες. Ἐσὺ ποὺ ἤσουν μοντέλο ὡς δάσκαλος, ὡς Πρόεδρος τῆς Ὁμόνοιας, ὡς οἰκογενειάρχης.  Ἐσὺ ποὺ ἐμψύχωνες μὲ τὸ λόγο καὶ τὶς πράξεις σου. Πού ἤξερες νὰ μπαίνεις στὶς καρδιὲς τοῦ κόσμου καὶ νὰ τούς ξεσηκώνεις γιὰ τὴν διεκδίκηση τῶν δικαιωμάτων τους. Ἐσὺ ποὺ δὲ φοβόσουν  ἀπὸ καταστάσεις δυσχερές. «Ἐδὼ στὴ Δερβιτσιάνη θὰ μείνουμε καὶ θὰ συνεδριάσουμε γιὰ τὴν ἵδρυση τῆς Ὁμόνοιας», εἶπες κι ἂς ἦταν δεκάδες οἱ μυστικοὶ πράκτορες ποὺ παραμόνευαν.  Εσύ πού σὲ δύσκολες στιγμὲς ἤξερες νὰ δώσεις κουράγιο κι ἐλπίδα. «Κρατήσου καὶ τὸ κεφάλι ψηλά, μοῦ εἶπες ὅταν συναντηθήκαμε κρυφὰ στὸ κελί σου πρὶν τὴ δίκη, θὰ βγοῦμε νικητές, ὅλοι εἶναι μαζί μας». Ἐσύ πού, ὅταν ἦρθε ἡ σειρά σου,  βροντοφώναξες στὸ δικαστήριο τῶν Τιράνων: «Μᾶς δικάζετε μόνον καὶ μόνον γιατί εἴμαστε Ἕλληνες. Καί, ὅσο πιὸ πολὺ θὰ μᾶς δικάσετε τόσο πιὸ πολὺ θ’ ἀναβαθμίσετε τὴν Ε.Ε.Μ.    

Ἐσύ, ἀδελφὲ Θοδωρή, εἶχες ὁράματα πάνω σου. Εἶχες καπρίτσιο πάνω σου. Εἶχες ἀγάπη γιὰ τοῦτον τὸν τόπο καὶ κόσμο. Καὶ πάλευες ἀπὸ τὸ πρωὶ μέχρι τὸ βράδυ: στὸ Πωγώνι, τὴν Κάτω καὶ Ἄνω Δρόπολη, στὸ Βοῦρκο καὶ στὰ Ριζά. Ὅλα τὰ πάτησες κι ὅλοι σὲ γνώρισαν. Γνώρισαν  τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸ φαρδὺ μέτωπο καὶ διαπεραστικὸ βλέμμα, τὸν εὐκίνητο, τὸν ἄοκνο, τὸν στοχαστικό, τὸν διορατικό. Τὸν πάντα εὔχαρι καὶ ἀποφασιστικό, τὸν ἄνθρωπο τῶν ἤπιων τόνων μὲ κοινωνικὲς ἀρχές, τὸν ἐπικοινωνιακό.  

Σὲ γνώρισαν ἀπὸ την  ἐφημερίδα «τὸ ὅραμα» ποὺ ἐδῶ καὶ εἴκοσι χρόνια κυκλοφορεῖ, μὲ τὴν δική σου πρωτοβουλία, τὶς δικές σου προσπάθειες, χωρὶς κανένα συμφέρον. Εἴχες  πολὺ μεράκι γι’ αὐτήν. «Ἐγώ, κάποια στιγμὴ θὰ φύγω ἀπὸ τὴ ζωή. Νὰ τὴν συνεχίσετε ἐσεῖς παιδιά», ἔλεγες σὰν νὰ προμήνυες κάτι.

Ἐσύ, Θοδωρή, μπῆκες στὴν σύγχρονη ἱστορία τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Σὰν ἱδρυτὴς τῆς Ὁμόνοιας καὶ τοῦ ΚΕΑΔ. Μὲ τὸ ἄνοιγμα τῶν σχολείων καὶ τὰ συλλαλητήρια. Μὲ τὴν δίκη. Μὲ τὴν ὀνομασία «Οἱ Πέντε». Σήμερα ξεκόπηκε  ἄλλο κομμάτι ἀπὸ τοὺς πέντε. Μείναμε τρεῖς. Πάντα, ὅμως, θὰ εἶσαι ἕνας ἀπὸ τοὺς πέντε κι ἂς μὴν εἶσαι στὴ ζωή. Θὰ εἶναι τὸ ἔργο σου, θὰ εἶναι τὸ ὄνομά σου.

Στὴ ζωή σου, ζωὴ πασίγνωστη σὲ ὅλους, ἰδιαίτερα στὰ χρόνια τῆς δημοκρατίας περπάτησες στὶς λεωφόρες τῆς δόξας, στὶς λεωφόρες τῶν ἀγώνων καὶ τῶν θυσιῶν γιὰ τὸ καλό τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὄντας πάντα περήφανος, ἐνθουσιώδης, ἀήττητος.
Ἔκλεισες τὸν κύκλο τῆς ζωῆς καὶ τῆς δράσης σου μ’ ἕνα χτυπητὸ ἄρθρο στὴν ἐφημερίδα μας «Νὰ σταματήσει ὁ βραχνὰς ἐμεῖς καὶ ἐσεῖς. Εἴμαστε ὅλοι Ἕλληνες». Ἀπὸ σήμερα, ὅμως, αὐτὴ ἡ φωνὴ δὲ θ’ ἀκουστεῖ πιὰ στὰ χωριά μας, στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο, στὴν ἡρωικὴ Κύπρο καὶ πέρα ἀπὸ τὸν Ἀτλαντικό.
Εἶχες πολλὰ ἀκόμα νὰ προσφέρεις. Γιατί βιάστηκες νὰ φύγεις;  Ἦταν ὁ ἐγγονός σου ὁ Θοδωρὴς ποὺ ἀνυπομονοῦσε νὰ πᾶς κοντά του ἢ ἐσὺ ὁ ἴδιος τὸν ἐπιθύμησες τόσο πολύ. ‘Η βιάστηκες νὰ πᾶς κοντὰ στὸ Μακαριστὸ Σεβαστιανό, τὸν Γρηγόρη, τὸν Μενέλαο, τὸν Παναγιώτη, τοὺς ἄλλους ἀγωνιστὲς ποῦ πάντα τοὺς μνημόνευες;

Θὰ μᾶς λείψεις Θοδωρή. Γιὰ μένα ἤσουν  ὁ συνάδελφος καὶ ὁ συναγωνιστής. Ὁ συνιδρυτής, ὁ συνοδοιπόρος, ὁ συμβουλευτῆς, ὁ πολιτικός. Θὰ λείψεις στὴν οἰκογένειά σου, στὰ ἀγαπημένα σου πρόσωπα, στοὺς φίλους, στοὺς συγχωριανούς.  Θα λείψεις στὸν κοινὸ ἀγώνα μας.

Ὅλοι οἱ δικοί σου, σύζυγος παιδιὰ ἐγγόνια, συντριμμένοι θέλουν νὰ σοὺ ποῦν:

Ἔφυγες ἀναπάντεχα
σήκω μία στιγμὴ
δύο λόγια νὰ σοῦ ποῦμε,
νὰ κλάψουμε μαζί.

Ἐκπροσωπώντας καὶ τοὺς πέντε τῆς Ὁμόνοιας καὶ τὴν Σύνταξη τῆς ἐφημερίδας κι ὅλους τούς συνεργάτες, σοὺ εὐχόμαστε: Καλὸ ταξίδι. Ὁ Θεὸς νὰ σὲ κατατάξει δίπλα του καὶ ν’ ἁγιάσει ἡ ψυχή σου.
Ἂς εἶναι ἐλαφρὺ τὸ χῶμα ποὺ θὰ σὲ σκεπάσει.

Τὸ Δελτίο Τύπου τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ:
Ἅγιοι Σαράντα 06/08/2015
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 
Ἡ ἀπώλεια τοῦ Θεόδωρου Βεζιάνη γεμίζει μὲ θλίψη τόν Βορειοηπειρωτικὸ Ἑλληνισμό. Ἡ Δημοκρατικὴ Ἕνωση Ἐθνικῆς Ἑλληνικῆς Μειονότητας «ΟΜΟΝΟΙΑ», ἔχασε σήμερα ἕναν ἀπὸ τοὺς πατέρές της.
Τὸ μαχητικό, ἑνωτικὸ καὶ δημιουργικό του πνεῦμα ποὺ τὸν χαρακτήριζε καὶ ἐξέπεμπε μέχρι τὴν τελευταία του πνοὴ θὰ συνεχίζει νὰ μᾶς ἐμπνέει ἀλλὰ καὶ νὰ μᾶς ἐλέγχει.
Ἡ προσφορά του στὴν ὀργάνωσά μας ἀποτελεῖ ἀνεκτίμητη παρακαταθήκη.
Στὴ σύζυγό του καὶ στὰ παιδιά του, ἐκφράζουμε τὰ εἰλικρινῆ συλλυπητήριά μας!
Γραφεῖο Τύπου καὶ Ἐπικοινωνίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.