Ἱστορικό τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου ἀπὸ τὸν Γέροντα Παΐσιο

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ὁ Γέροντας Παΐσιος», 
τοῦ πρωτοπρεσβ. πατρὸς Διονυσίου Τάτση.

Τὸν Αὔγουστο τοῦ 1958 ὁ π.Παΐσιος ἀναχωρεῖ ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ πηγαίνει στὴ μονὴ Στομίου. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ χαροποίησε τοὺς Κονιτσιῶτες, οἱ ὁποῖοι ἔτρεφαν ἰδιαίτερο σεβάσμο καὶ βαθιὰ ἀγάπη πρὸς τὸ πρόσωπό του. Εἶχαν ἤδη προβεῖ σὲ ἐνέργειες γιὰ νὰ ἐπιτρέψει ἡ μονὴ Φιλοθέου τὴν ἀναχώρησή του. Στοὺς ἀπορρῶγες βράχους τοῦ Στομίου συνέχισε τοὺς ἀσκητικούς του ἀγῶνες, ἔχοντας πάντα σοβαρὰ προβλήματα ὑγείας. Παράλληλα ἀρχίζει τὴν ἀνακαίνηση ἢ καλύτερα τὴν ἀνοικοδόμηση τῆς μονῆς, ἡ ὁποία βρισκόταν σὲ κατάσταση ἐγκαταλείψεως.

Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ ἴδιου χρόνου πηγαίνει στὴν Κέρκυρα καὶ κάνει τὴν ἀνακομιδὴ τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκη καὶ τὰ μεταφέρει μὲ μυστικὸ τρόπο στὴν Κόνιτσα. Ἐδῶ πρέπει νὰ ἀναφέρουμε τὸ θαῦμα ποὺ ἔκανε ὁ ἅγιος Ἀρσένιος στὸν π.Παΐσιο μετὰ τὴν ἐκταφή, ὅταν βρισκόταν στὸ ξενοδοχεῖο, ἔχοντας στὸ μαξιλάρι του τὸν πολύτιμο θησαυρὸ τῶν ἱερῶν λειψάνων. «Στὶς ἐννέα μὲ δέκα ἡ ὥρα τὸ βράδυ, διηγεῖται ὁ Γέροντας, ἐνῶ προσευχόταν γονατιστός, ἄκουσα μία ἄγρια φωνὴ νὰ μὲ ἀπειλεῖ καὶ νὰ μοῦ λέγει: «Τί λείψανα εἶναι αὐτά;». Καὶ μία δύναμη ἐνίωσα νὰ ὁρμάει πάνω μου, χωρὶς νὰ βλέπω ὁλόκληρο σῶμα. Ἐνίωσα δύο μαῦρα καὶ ἄγρια χέρια νὰ μὲ σφίγγουν γερὰ γιὰ νὰ μὲ πνίξουν. Ἐκείνη τὴ στιγμὴ ποὺ κινδύνεψα, δὲν ξέρω πῶς μου ἦρθε, φώναξα δυνατά: «Ἅγιες Ἀρσένιε, βοήθησε μέ». Ἀμέσως τότε ἐνίωσα μία ἄλλη δύναμη, ἑνὸς ἀθλητοῦ, νὰ ἁρπάζει ἐκεῖνα τὰ φοβερὰ χέρια καὶ νὰ τὰ πετάει πέρα καὶ νὰ μὲ ἐλευθερώνει. Ἡ καρδιά μου πιὰ τότε χτυποῦσε...
γλυκὰ καὶ συνέχισα τὴν προσευχή μου μὲ περισσότερη εὐλάβεια πρὸς τὸν πατέρα Ἀρσένιο».

…1970: Ὁ Γέροντας μεταφέρει ἀπὸ τὴν Κόνιτσα στὸ ἱερὸ ἡσυχαστήριο τῆς Σουρωτῆς τὰ ἱερὰ λείψανα τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου τοῦ Καππαδόκη.

1971: Ὁ Γέροντας γράφει τὸ βίο τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου, ὁ ὁποῖος ἐκδίδεται τέσσερα χρόνια ἀργότερα, τὸ 1975.

2 Φεβρουαρίου 1988: Γράφει τὴ Διαθήκη του μὲ τὴ ὁποία κληροφοτεῖ τὰ ἱερὰ λείψανα τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου καὶ τὰ βιβλία του στὸ ἡσυχαστήριο τῆς Σουρωτῆς.