Γράφει
ὁ Κωνσταντῖνος Χολέβας- Πολιτικὸς Ἐπιστήμων
Δὲν ἦταν μόνον τὸ 2012 ἐπετειακὴ χρονιά. Καὶ τὸ 2013, ποὺ ἔχει ἤδη ξεκινήσει, εἶναι μία χρονιὰ μὲ πολλὲς ἐπετείους. Κλείνουν 100 χρόνια ἀπὸ τὸ ἔνδοξο 1913, ἀπὸ τὴν ὁλοκλήρωση τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων καὶ τὴν ὑπογραφὴ τῶν Συνθηκῶν Εἰρήνης ποὺ κατοχύρωσαν στὸ χαρτὶ αὐτὰ ποὺ κερδίσαμε μὲ μάχες καὶ μὲ αἷμα. Θυμίζω ἐν τάχει τὰ κυριώτερα γεγονότα τοῦ 1913, τὰ ὁποία ἐπηρέασαν τὴν μετέπειτα πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Στὶς 5 Ἰανουαρίου 1913 ἔγινε ἡ νικηφόρος γιὰ τὸν Ἑλληνικὸ Στόλο ναυμαχία τοῦ Μούδρου στὴ Λῆμνο. Ὁ τουρκικὸς στόλος κρύφτηκε ντροπιασμένος στὰ Στενὰ τῶν Δαρδανελλίων.
Στὶς 21 Φεβρουαρίου πήραμε τὰ Γιάννενα. Ἡ πρωτεύουσα τῆς Ἠπείρου δυσκόλεψε τὸν Στρατό μας, διότι οἱ Τοῦρκοι εἶχαν πολλὲς γραμμὲς ἀμύνης μὲ τὴ βοήθεια τῶν βαρέων πυροβόλων καὶ τοῦ ὀρεινοῦ ὄγκου. Στὴν τελικὴ νίκη συνετέλεσαν: α) τὸ ἄριστο δίκτυο πληροφοριῶν ποὺ εἶχε ὀργανώσει μέσα στὰ τουρκοκρατούμενα Γιάννενα τὸ ἑλληνικὸ κλιμάκιο ὑπὸ τὸν Νικόλαο Χαντέλη καὶ β) ἡ εὐφυία τοῦ Ταγματάρχη Βελισσαρίου.
Στὶς 5 Μαρτίου στὴ Θεσσαλονίκη δολοφονήθηκε ὁ βασιλεὺς Γεώργιος, ἕνας συνετὸς Δανὸς πρίγκηπας ποὺ προσαρμόσθηκε στὰ καθήκοντα τοῦ Συνταγματικοῦ βασιλέως καὶ συμπαθήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες. Μυστήριο παραμένουν τὰ κίνητρα τοῦ δολοφόνου Σχοινᾶ, ὁ ὁποῖος....
Δὲν ἦταν μόνον τὸ 2012 ἐπετειακὴ χρονιά. Καὶ τὸ 2013, ποὺ ἔχει ἤδη ξεκινήσει, εἶναι μία χρονιὰ μὲ πολλὲς ἐπετείους. Κλείνουν 100 χρόνια ἀπὸ τὸ ἔνδοξο 1913, ἀπὸ τὴν ὁλοκλήρωση τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων καὶ τὴν ὑπογραφὴ τῶν Συνθηκῶν Εἰρήνης ποὺ κατοχύρωσαν στὸ χαρτὶ αὐτὰ ποὺ κερδίσαμε μὲ μάχες καὶ μὲ αἷμα. Θυμίζω ἐν τάχει τὰ κυριώτερα γεγονότα τοῦ 1913, τὰ ὁποία ἐπηρέασαν τὴν μετέπειτα πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Στὶς 5 Ἰανουαρίου 1913 ἔγινε ἡ νικηφόρος γιὰ τὸν Ἑλληνικὸ Στόλο ναυμαχία τοῦ Μούδρου στὴ Λῆμνο. Ὁ τουρκικὸς στόλος κρύφτηκε ντροπιασμένος στὰ Στενὰ τῶν Δαρδανελλίων.
Στὶς 21 Φεβρουαρίου πήραμε τὰ Γιάννενα. Ἡ πρωτεύουσα τῆς Ἠπείρου δυσκόλεψε τὸν Στρατό μας, διότι οἱ Τοῦρκοι εἶχαν πολλὲς γραμμὲς ἀμύνης μὲ τὴ βοήθεια τῶν βαρέων πυροβόλων καὶ τοῦ ὀρεινοῦ ὄγκου. Στὴν τελικὴ νίκη συνετέλεσαν: α) τὸ ἄριστο δίκτυο πληροφοριῶν ποὺ εἶχε ὀργανώσει μέσα στὰ τουρκοκρατούμενα Γιάννενα τὸ ἑλληνικὸ κλιμάκιο ὑπὸ τὸν Νικόλαο Χαντέλη καὶ β) ἡ εὐφυία τοῦ Ταγματάρχη Βελισσαρίου.
Στὶς 5 Μαρτίου στὴ Θεσσαλονίκη δολοφονήθηκε ὁ βασιλεὺς Γεώργιος, ἕνας συνετὸς Δανὸς πρίγκηπας ποὺ προσαρμόσθηκε στὰ καθήκοντα τοῦ Συνταγματικοῦ βασιλέως καὶ συμπαθήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες. Μυστήριο παραμένουν τὰ κίνητρα τοῦ δολοφόνου Σχοινᾶ, ὁ ὁποῖος....
σκοτώθηκε πέφτοντας ἀπὸ
ψηλὸ παράθυρο. Παράφρων ἢ πράκτωρ τῶν Γερμανῶν καὶ τῶν Αὐστριακῶν;
Στὶς 17 Μαίου ὑπογράφεται στὸ Λονδίνο ἡ λήξη τοῦ Ἃ΄ Βαλκανικοῦ Πολέμου. Ἡ Ὀθωμανικὴ Τουρκία χάνει ὅλα τὰ βαλκανικά της ἐδάφη πλὴν μίας λωρίδας γύρω ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, ἐνῶ ἡ Ἑλλάς, ἡ Σερβία, ἡ Βουλγαρία καὶ τὸ Μαυροβούνιο ἀπολαμβάνουν ἐδαφικὰ κέρδη ὡς νικητές.
Στὶς 17 Ἰουνίου ἡ Βουλγαρία ἐπιτίθεται κατὰ τῶν πρώην συμμάχων τῆς Ἑλλήνων καὶ Σέρβων καὶ ἀρχίζει ὁ Β΄ Βαλκανικὸς Πόλεμος. Στὶς 21 Ἰουνίου τὸ μέτωπο Κιλκὶς-Λαχανὰ δίνει μία θριαμβευτικὴ νίκη στὰ ἑλληνικὰ ὄπλα, ἀλλὰ ὁ φόρος αἵματος εἶναι βαρύς.
Ἀρχὲς Ἰουλίου ὁ στρατὸς μᾶς περνᾶ τὰ Στενὰ τοῦ Στρυμόνος καὶ ἀπειλεῖ τὴ Σόφια. Στὶς μάχες αὐτὲς σκοτώνεται ὁ ἥρωας τῶν Ἰωαννίνων Βελισσαρίου καὶ ὁ ἐγγονὸς τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη, ἀξιωματικὸς καὶ Μακεδονομάχος Γεώργιος Κολοκοτρώνης.
Στὶς 17 Ἰουλίου ἀρχίζει στὸ Βουκουρέστι ἡ διάσκεψη εἰρήνης, ἀφοῦ πλέον καὶ ἡ Ρουμανία ἔχει εἰσέλθει στὸν πόλεμο κατὰ τῶν Βουλγάρων,. Ἡ ἡττημένη Βουλγαρία παραχωρεῖ ἐδάφη. Ἡ Ἑλλὰς πανηγυρίζει δύο νίκες ἀλλεπάλληλες. Ἡ ὁδὸς Βουκουρεστίου στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν μᾶς θυμίζει τὴν εὐχάριστη ἐκείνη Συνθήκη.
Ὅμως οἱ διπλωματικὲς διελκυστίνδες δὲν εἶχαν τελειώσει. Ἐντός του 1913 ἔχουμε τὴ γέννηση δύο σοβαρῶν ζητημάτων. Τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ καὶ τῶν διωγμῶν κατὰ τῶν Ἑλλήνων Μικρασιατῶν. Ὁ Στρατὸς μᾶς ἐλευθέρωσε τὴν ἑνιαία Ἤπειρο ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγό, Βόρειο καὶ Νότιο. Ὅμως ἡ Ἰταλία καὶ ἡ Αὐστρουγγαρία γιὰ νὰ ἐλέγχουν τὸ στόμιο τῆς Ἀδριατικῆς ἀποφάσισαν νὰ δημιουργήσουν τὸ ἀλβανικὸ κράτος ἑνώνοντας ἑτερόκλητα μουσουλμανικὰ φύλα μὲ τοὺς Ἕλληνες μίας πανάρχαιας ἑλληνικῆς γής. Τὸ τεχνητὸ κράτος χρειαζόταν ἑλληνικὸ ἔδαφος γιὰ ἂν γίνει βιώσιμο. Οἱ Μεγάλοι ἔθεσαν στὸν Βενιζέλο τὸ δίλημμα: «Ἂν δὲν ἐγκαταλείψετε τὴ Βόρειο Ἤπειρο θὰ ξαναδώσουμε στὴν Τουρκία τὴ Χίο καὶ τὴ Λέσβο». Ὁ Πρωθυπουργὸς προτίμησε τὰ νησιὰ καὶ ζήτησε τὴ ρητὴ διαβεβαίωση τῶν Ἀλβανῶν ὅτι θὰ ἀπολαμβάνει ὅλα τὰ δικαιώματά της ἡ ἑλληνικὴ ἐθνικὴ μειονότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ὑπόσχεση ποὺ δὲν τηρήθηκε ποτὲ μέχρι σήμερα.
Στὰ τέλη τοῦ 1913 ἡ ἡττημένη Τουρκία ἄρχισε νὰ μετακινεῖ Μουσουλμάνους ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ –πλέον- Μακεδονία καὶ νὰ τοὺς ἐγκαθιστᾶ στὴ Μικρὰ Ἀσία. Ἔτσι ἄρχισαν οἱ πρῶτες διώξεις κατὰ τοῦ Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ, οἱ ὁποῖες ἔλαβαν σκληρότερο χαρακτήρα τὸ 1914. Οἱ ἀναθεωρητὲς ἱστορικοὶ ἂς προσέξουν ὅτι τὸ δράμα τῶν Μικρασιατῶν ἄρχισε 6 χρόνια πρὶν ἀποβιβασθεῖ ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς στὴ Σμύρνη. Μὴν λησμονοῦμε τὸ 1913!
Δημοκρατία, 8.1.2013
Στὶς 17 Μαίου ὑπογράφεται στὸ Λονδίνο ἡ λήξη τοῦ Ἃ΄ Βαλκανικοῦ Πολέμου. Ἡ Ὀθωμανικὴ Τουρκία χάνει ὅλα τὰ βαλκανικά της ἐδάφη πλὴν μίας λωρίδας γύρω ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη, ἐνῶ ἡ Ἑλλάς, ἡ Σερβία, ἡ Βουλγαρία καὶ τὸ Μαυροβούνιο ἀπολαμβάνουν ἐδαφικὰ κέρδη ὡς νικητές.
Στὶς 17 Ἰουνίου ἡ Βουλγαρία ἐπιτίθεται κατὰ τῶν πρώην συμμάχων τῆς Ἑλλήνων καὶ Σέρβων καὶ ἀρχίζει ὁ Β΄ Βαλκανικὸς Πόλεμος. Στὶς 21 Ἰουνίου τὸ μέτωπο Κιλκὶς-Λαχανὰ δίνει μία θριαμβευτικὴ νίκη στὰ ἑλληνικὰ ὄπλα, ἀλλὰ ὁ φόρος αἵματος εἶναι βαρύς.
Ἀρχὲς Ἰουλίου ὁ στρατὸς μᾶς περνᾶ τὰ Στενὰ τοῦ Στρυμόνος καὶ ἀπειλεῖ τὴ Σόφια. Στὶς μάχες αὐτὲς σκοτώνεται ὁ ἥρωας τῶν Ἰωαννίνων Βελισσαρίου καὶ ὁ ἐγγονὸς τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη, ἀξιωματικὸς καὶ Μακεδονομάχος Γεώργιος Κολοκοτρώνης.
Στὶς 17 Ἰουλίου ἀρχίζει στὸ Βουκουρέστι ἡ διάσκεψη εἰρήνης, ἀφοῦ πλέον καὶ ἡ Ρουμανία ἔχει εἰσέλθει στὸν πόλεμο κατὰ τῶν Βουλγάρων,. Ἡ ἡττημένη Βουλγαρία παραχωρεῖ ἐδάφη. Ἡ Ἑλλὰς πανηγυρίζει δύο νίκες ἀλλεπάλληλες. Ἡ ὁδὸς Βουκουρεστίου στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν μᾶς θυμίζει τὴν εὐχάριστη ἐκείνη Συνθήκη.
Ὅμως οἱ διπλωματικὲς διελκυστίνδες δὲν εἶχαν τελειώσει. Ἐντός του 1913 ἔχουμε τὴ γέννηση δύο σοβαρῶν ζητημάτων. Τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ καὶ τῶν διωγμῶν κατὰ τῶν Ἑλλήνων Μικρασιατῶν. Ὁ Στρατὸς μᾶς ἐλευθέρωσε τὴν ἑνιαία Ἤπειρο ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγό, Βόρειο καὶ Νότιο. Ὅμως ἡ Ἰταλία καὶ ἡ Αὐστρουγγαρία γιὰ νὰ ἐλέγχουν τὸ στόμιο τῆς Ἀδριατικῆς ἀποφάσισαν νὰ δημιουργήσουν τὸ ἀλβανικὸ κράτος ἑνώνοντας ἑτερόκλητα μουσουλμανικὰ φύλα μὲ τοὺς Ἕλληνες μίας πανάρχαιας ἑλληνικῆς γής. Τὸ τεχνητὸ κράτος χρειαζόταν ἑλληνικὸ ἔδαφος γιὰ ἂν γίνει βιώσιμο. Οἱ Μεγάλοι ἔθεσαν στὸν Βενιζέλο τὸ δίλημμα: «Ἂν δὲν ἐγκαταλείψετε τὴ Βόρειο Ἤπειρο θὰ ξαναδώσουμε στὴν Τουρκία τὴ Χίο καὶ τὴ Λέσβο». Ὁ Πρωθυπουργὸς προτίμησε τὰ νησιὰ καὶ ζήτησε τὴ ρητὴ διαβεβαίωση τῶν Ἀλβανῶν ὅτι θὰ ἀπολαμβάνει ὅλα τὰ δικαιώματά της ἡ ἑλληνικὴ ἐθνικὴ μειονότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ὑπόσχεση ποὺ δὲν τηρήθηκε ποτὲ μέχρι σήμερα.
Στὰ τέλη τοῦ 1913 ἡ ἡττημένη Τουρκία ἄρχισε νὰ μετακινεῖ Μουσουλμάνους ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ –πλέον- Μακεδονία καὶ νὰ τοὺς ἐγκαθιστᾶ στὴ Μικρὰ Ἀσία. Ἔτσι ἄρχισαν οἱ πρῶτες διώξεις κατὰ τοῦ Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ, οἱ ὁποῖες ἔλαβαν σκληρότερο χαρακτήρα τὸ 1914. Οἱ ἀναθεωρητὲς ἱστορικοὶ ἂς προσέξουν ὅτι τὸ δράμα τῶν Μικρασιατῶν ἄρχισε 6 χρόνια πρὶν ἀποβιβασθεῖ ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς στὴ Σμύρνη. Μὴν λησμονοῦμε τὸ 1913!
Δημοκρατία, 8.1.2013
Πολύ ενδιαφέρον και αξιόλογο το άρθρο του κ.Χολέβα.Συγχαρητήρια γιατί με γνώμονα την Ιστορική Αλήθεια γράφει όλα του τα κείμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα κάνω δύο παρατηρήσεις, καλοπροαίρετες σχετικά με το άρθρο του.
α) Οι νίκες του Ελληνικου Στρατού οφείλονται πέρα από τη θυσία των Αξιωματικών και Οπλιτών, στην άξια ηγεσία και καθοδήγηση του Διαδόχου Κωνσταντίνου που τότε ήταν Αρχιστράτηγος καθώς και στο εξαριρετικό του Επιτελείο( Μεταξάς-Στρατηγός-Δούσμανης).Ο ελληνικός λαός αγάπησε τον Διάδοχο και μετέπειτα Βασιλιά Κωνσταντίνο και του απέδωσε τον τίτλο του :"Βασιλέως -Στρατηλάτη". Αν δεν είχε μεσολαβίσει ο Α παγκόσμιος πόλεμος θα ήταν ο πιο ευτυχισμένος Εστεμμένος μετά τον πατέρα του Γεώργιο Α.
β)Αν δεχθούμε την Θεωρία του πατρός Ιμβριου Κουτλουμουσιανού ,ότι ο Βασιλικός οίκος της Δανίας έχει συγγένια με τον τελευταίο αυτικράτορα Κωνσταντίνο ΙΑ Παλαιολόγο τότε και ο Γεώργιος Α δεν ήταν ένας "δανός πρίγκιπας" που βασίλεψε πενήντα χρόνια αλλά ο συνεχιστής των Παλαιολόγων...