26 Δεκ 2012

Στὸ μυστήριο τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, δὲν «χωράει» ἐπιστημονικὴ ἔρευνα!

Ἀκούσαμε στὴν Ἐκκλησία σήμερα, στοὺς αἴνους, ποιήματα τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα τοῦ Ἱεροσολυμίτου Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης, καὶ παραθέτουμε μερικά.
«Θεοτόκε Παρθένε, ἡ τεκοῦσα τὸν Σωτήρα, ἀνέτρεψας τὴν πρώτην κατάραν τῆς Εὕας· ὅτι Μήτηρ γέγονας τῆς εὐδοκίας τοῦ Πατρός, βαστάζουσα ἐν κόλποις, Θεὸν Λόγον σαρκωθέντα. Οὐ φέρη τὸ μυστήριον ἔρευναν· πίστει μόνη τοῦτο πάντες δοξάζομεν, κράζοντες μετά σοῦ καὶ λέγοντες· Ἀνερμήνευτε Κύριε, δόξα σοι.»
Ἐπειδὴ ὑπάρχουν πολλοὶ οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νὰ ἐξηγήσουν μὲ τὴν λογικὴ τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐννοοῦμε κυρίως τοὺς προτεσταντίζοντες - μεταπατερικοὺς θεολόγους πανεπιστημίου καὶ ὄχι μόνο, ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας σήμερα τοὺς ἔδωσε ἕνα γερό μάθημα.
«Δὲν μπορεῖς νὰ ἐξηγήσεις τὸ μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ μὲ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα! Ἀλλὰ μόνο ἐὰν ἀποβάλεις τὸν ὀρθολογισμὸ καὶ στηριχτεῖς στὴν Πίστη, θὰ μπορέσεις νὰ δοξάσεις τὸ μεγαλεῖο του Θεοῦ.
Ὁ Ἱερεὺς Σωτήριος Ο. Ἀθανασούλιας ἐξηγεῖ:
Τὸ γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ὅπως περιγράφεται στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια, συνοδεύθηκε ἀπὸ ὑπερφυσικὰ σημεῖα, ὅπως...
ἡ δοξολογία τῶν Ἀγγέλων, ὁ ἀγγελικὸς ὕμνος («Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ»), ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἀγγέλου στοὺς Ποιμένες, ἡ «δόξα Κυρίου» ποὺ περιέλαμψε τοὺς Ποιμένες τῆς Βηθλεέμ, ὁ ἀστέρας ποὺ ὁδήγησε τοὺς Μάγους στὸ Βρέφος, ἡ προσκύνηση τῶν Μάγων. Θὰ ἦταν παράδοξο νὰ ἀναμένουμε ἀπὸ τὴν ἐπιστημονικὴ ἔρευνα νὰ ἐπιβεβαιώσει τέτοια γεγονότα, τὰ ὁποῖα οὕτως ἡ ἄλλως ὑπερβαίνουν τὰ ὅρια τοῦ φυσικοῦ. Ὅμως, ἀπὸ χώρους ἐχθρικοὺς στὸν Χριστιανισμὸ καὶ περιβελημένους ἐπιστημονικὸ μανδύα, ἐπιχειρήθηκε νὰ ἐξηγηθοῦν κάποια ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτὰ ὡς φυσικά, μὲ σκοπὸ νὰ ἀπογυμνωθεῖ τὸ γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἀπὸ κάθε ὑπερφυσικὸ περιεχόμενο.
***
Ἐπειδὴ κάθε σταθμὸς τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ ἔχει καὶ θεολογικὸ περιεχόμενο, αἱρέσεις προτεσταντικῶν κατὰ κανόνα καταβολῶν, ἀμφισβήτησαν τὸ νόημα τῶν χριστιανικῶν ἑορτῶν. Γιὰ παράδειγμα, οἱ γνωστοὶ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβὰ ἰσχυρίζονται ὅτι «οἱ ἑορτὲς γενικῶς καὶ εἰδικὰ αὐτὴ τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου, δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ φαίνεται, ἀλλὰ ἔχει (καὶ ἔχουν οἱ ἑορτές), μία παγανιστική, μὴ χριστιανικὴ προέλευση, καὶ μάλιστα συχνὰ συνοδεύονται απο ἐλευθεριάζουσες πράξεις καὶ δραστηριότητες, ὅπως εἶναι ἡ οἰνοποσία, ἡ μέθη, ἡ πορνεία καὶ ἄλλα» (Τὰ πάντα δοκιμάζετε, σ. 241). Τονίζουν ὅτι ἑορτὲς δὲν μνημονεύονται στὴν Ἄγ. Γραφή, παρὰ μόνο κάτω ἀπὸ ἀρνητικὲς περιστάσεις, ὅπου πάντοτε θανατώνεται κάποιος, ὅπως τὰ γενέθλια του Ἡρώδη, ὅπου θανατώθηκε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής. Τέλος, γιὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων προβάλλεται τὸ ἐπιχείρημα ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν γεννήθηκε στὶς 25 Δεκεμβρίου, ἄρα δὲν ἔχει νόημα νὰ ἑορτάζουμε αὐτὴ τὴν ἡμερομηνία, ποὺ συνδέεται ἄλλωστε μὲ τὴν ἀρχαία λατρεία τοῦ ἥλιου.
***
Εἶναι, δυνατὸ νὰ μὴν χαιρόμεθα καὶ νὰ μὴν πανηγυρίζουμε γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο; Εἶναι δυνατὸ νὰ ἀδιαφοροῦμε μπροστὰ στὸ μεγάλο γεγονός, στὸ ὁποῖο βασίζεται ἡ σωτηρία μας; Μόνο ὅσοι δὲν ἔχουν τὴν παραμικρὴ αἴσθηση ἡ ἀντίληψη τοῦ μυστηρίου τῆς σωτηρίας, τοῦ «χρόνοις αἰωνίοις σεσιγημένου», μπορεῖ νὰ υἱοθετοῦν μία τέτοια στάση. Ἂν οἱ Ἄγγελοι τοῦ οὐρανοῦ πανηγυρίζουν καὶ ψάλλουν ὕμνους γιὰ τὴ δική μας σωτηρία, γιὰ τὴν «εἰρήνην» καὶ «εὐδοκίαν» ποὺ ἦλθε στὸν κόσμο («καὶ ἐπὶ γὴς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», Λούκ. 2,14), τί πρέπει νὰ κάνουμε ἐμεῖς; Νὰ γιατί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πανηγυρίζει τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ὡς γεγονὸς παραπλήσιο μὲ αὐτὸ τῆς Ἀναστάσεως. Νὰ γιατί ἡ ὑμνολογία της ἀποτελεῖ ἔκρηξη χαρᾶς γιὰ τὴ σωτηρία, ποὺ ἦλθε στὸν κόσμο. Νὰ γιατί ψάλλει μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους: «Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε· Χριστὸς ἐπὶ γής, ὑψώθητε». 
 Δοξαστικό:
Σήμερον ἡ ἀόρατος φύσις, τοῖς βροτοῖς ἐκ Παρθένου συνάπτεται. Σήμερον ἡ ἄπειρος οὐσία, ἐν Βηθλεὲμ σπαργάνοις ἐνειλίσσεται. Σήμερον ὁ Θεὸς δι΄ἀστέρος Μάγους εἰς προσκύνησιν ἄγει, προμηνύοντας αὐτοῦ τὴν τριήμερον ταφήν, ὡς ἐν χρυσῶ καὶ σμύρνη καὶ λιβάνω· διὸ ψάλλομεν. Ὁ σαρκωθεῖς ἐκ Παρθένου, Χριστὲ ὁ Θεὸς σῶσον τὰς ψυχᾶς ἠμῶν.

1 σχόλιο:

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.