Ὁ Κυπριακὸς Ἑλληνισμὸς θὰ ἐπιβιώσει

Τοῦ Κωνσταντίνου Χολέβα

Ὁ Πρωθυπουργὸς Ἀντώνης Σαμαρὰς ἔμαθε γράμματα ὅταν ἀκόμη διδασκόταν στὰ σχολεῖα τὸ κλασικὸ ρητορικὸ κείμενο «Λόγος Λυκούργου κατὰ Λεωκράτους». Ἐκεῖ περιείχετο ὁ ὅρκος τῶν Ἀθηναίων ἐφήβων, ἡ ὑπόσχεσή τους νὰ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν πατρίδα, τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερά. Μία φράση τοῦ ὅρκου θυμήθηκε ὁ Πρωθυπουργὸς κατὰ τὴν ὁμιλία του στὸ μνημόσυνο τοῦ Κυπρίου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου στὶς 9 Δεκεμβρίου: «Τὴν πατρίδα οὐκ ἐλάττω παραδώσω» (ἐλάττω ἢ ἐλάσσω ὅπως ἔλεγαν θάλασσα ἢ θάλαττα). Δηλαδή: Τὴν πατρίδα δὲν θὰ τὴν παραδώσω μικρότερη ἀπὸ ὅση τὴν παρέλαβα. Ἦταν ἕνας φόρος τιμῆς στὸν Τάσσο ποὺ εἶπε ΟΧΙ στὸ ρατσιστικὸ σχέδιο Ἀνᾶν. Καὶ μία ἐπιβεβαίωση τῶν δεσμῶν αἵματος μεταξὺ Ἑλλάδος καὶ Κύπρου.

Αὐτοὺς τοὺς δεσμοὺς ἑδραίωσε μὲ τὴ θυσία τοῦ πρὶν ἀπὸ 100 χρόνια ὁ Δήμαρχος Λεμεσοὺ Χριστόδουλος Σῶζος. Ἦλθε ὡς ἐθελοντὴς καὶ ζήτησε ἀπὸ τὸν Ἐλευθέριο Βενιζέλο νὰ ἀγωνισθεῖ στὴν πρώτη γραμμή.

Σκοτώθηκε στὶς 6.12.1912 στὴ μάχη τῆς Ἀετορράχης ἔξω ἀπὸ τὰ Ἰωάννινα. Ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς...

πολλοὺς Ἕλληνες τῆς Κύπρου ποὺ μετεῖχαν στοὺς Πανελληνίους ἐθνικοὺς ἀγῶνες τοῦ 1821, τοῦ 1912, τοῦ 1940. Ὁ ἑνιαῖος Ἑλληνισμὸς τιμᾶ καὶ εὐγνωμονεῖ τὸν Σῶζο καὶ τὸν Τάσσο διότι μᾶς διδάσκουν πρότυπα ἀγωνιστικότητος σὲ περίοδο γενικευμένης κρίσης.

Βρέθηκα στὴν Κύπρο μία ἡμέρα μετὰ τὴν ψήφιση τῶν μνημονιακῶν μέτρων ἀπὸ τὴν Βουλὴ τῶν Ἀντιπροσώπων. Βρῆκα περίσκεψη καὶ ἀγωνία, ἀλλὰ καὶ συγκρατημένη αἰσιοδοξία ὅτι καὶ αὐτὴ ἡ καταιγίδα θὰ περάσει. Οἱ Ἕλληνες τῆς Κύπρου κατόρθωσαν νὰ ὀρθοποδήσουν οἰκονομικὰ καὶ ψυχολογικὰ μετὰ τὴν τουρκικὴ εἰσβολὴ τοῦ 1974. Ξέρουν νὰ ἐπιβιώνουν.

Στὴν αἴθουσα ὅπου παρουσίασα τὴν ὁμιλία μου ὑπῆρχε μία ζωγραφιὰ μὲ τὸν Μάρκο Δράκο, ἥρωα τῆς ΕΟΚΑ, δίπλα στὸν Ἀθανάσιο Διάκο. Οἱ συνομιλητές μου, κυρίως ἐκπαιδευτικοί, ἤσαν ἐνοχλημένοι ἀπὸ τὴν προσπάθεια τῆς ἀριστερῆς διακυβερνήσεως τοῦ Δημήτρη Χριστόφια νὰ ἀφελληνίσει τὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα τῆς Κύπρου. Δὲν τὸ ἐπέτυχε, διότι ἀντέδρασε ὁ λαός, ἡ Ἐκκλησία, οἱ ἐκπαιδευτικοί. Εὐτυχῶς στὶς Προεδρικὲς ἐκλογὲς τοῦ Φεβρουαρίου 2013 ὁ ἐκλεκτός του Χριστόφια δὲν ἔχει ἐλπίδες. Εἴτε ἐκλεγεῖ ὁ Κεντροδεξιὸς Νίκος Ἀναστασιάδης, εἴτε ὁ Κεντροαριστερὸς Γιῶργος Λιλλήκας ὅλοι ἐλπίζουν ὅτι θὰ ἀνακοπεῖ ἡ ἐθνικὴ ἀποδόμηση ποὺ ξεκίνησαν τὸ ΑΚΕΛ καὶ ὁ Χριστόφιας.

Ἡ ἱστορικὴ μνήμη τοῦ Ἑλληνισμοῦ εἶναι ἰσχυρότερη ἀπὸ τὰ Μνημόνια.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ