Οἰκουμενισμός καί Ἰουδαϊσμός/Σιωνισμός

τοῦ Νικηφόρου Φωκᾶ

Πολλά καί ὄχι ἀκριβῆ λέγονται τελευταία ἀπό διάφορους κύκλους γιά τόν οἰκουμενισμό ἀλλά καί γιά τήν σχέση Ἰουδαϊσμοῦ καί Σιωνισμοῦ μέ ἀφορμή δηλώσεις τοῦ Σέβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς. Ἀξίζει λοιπόν νά ξεκαθαρίσει κανείς κάποια πράγματα.

Πρῶτα, τό ὅτι ὁ οἰκουμενισμός εἶναι παναίρεση δέν τό λέει μόνος του ὁ Σέβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς. Τό λένε μέ μία φωνή ὅλοι οἱ Πατέρες. Ἀρκεῖ νά ρίξει κανείς μία ματιά στίς πατερικές ἀναφορές πού περιέχονται στό κλασικό βιβλίο τοῦ Ἁγίου Πατρός Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί Οἰκουμενισμός. «Ὁ οἰκουμενισμός εἶναι κοινόν ὄνομα διά τούς ψευδοχριστιανισμούς…

Μέσα τοῦ εὑρίσκεται ἡ καρδία ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὐμανισμῶν, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Παπισμόν … Τό κοινόν εὐαγγελικόν ὄνομα τῶν εἶναι ἡ παναίρεσις [ἔμφαση τοῦ γράφοντος]» (βλ. π. Ἰουστίνο Πόποβιτς, ε.α., σ. 224). Ὁ Θεός νά ἐλεήσει ὅσους λέγουν ἡ πράττουν τά ἀντίθετα, εἴτε μόνοι τους εἴτε μαζί μέ ἄλλους (ἰδίως ἄν εἶναι ἱερωμένοι πού ὑπόκεινται σέ καθαίρεση, ἀφοῦ παραβιάζουν ρητούς ἱερούς κανόνες).

Ἔπειτα, σωστά λέει ὁ Σέβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς ὅτι Ἰουδαϊσμός καί Σιωνισμός δέν ταυτίζονται ἀπόλυτα. Μέχρι περίπου τό 1950, ἡ πλειοψηφία τῶν Ἰουδαίων ἀνά τόν κόσμο δέν ἦταν σιωνιστές (οὔτε στήν Ἀμερική). Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι....

 ἡ πλειοψηφία τῆς παγκόσμιας Ἰουδαϊκῆς κοινότητας ὑποδέχτηκε τίς καινοφανεῖς θεωρίες τοῦ ἐκ τῶν ἐμπνευστῶν τοῦ Σιωνισμοῦ Θεοδώρου Χέρτσλ μέ μεγάλη καχυποψία. Μετά τήν συνειδητοποίηση τοῦ ὁλοκαυτώματος, οἱ συσχετισμοί ἄλλαξαν. Ἡ πλειοψηφία τῶν Ἰουδαίων ἔγιναν καί εἶναι πλέον σιωνιστές. Πάντως, ὑπάρχουν πολλοί Ἰουδαῖοι πού θεωροῦν ὅτι ὁ Ἰουδαϊσμός εἶναι θρησκεία καί ὄχι πολιτική ἰδεολογία ἡ κρατική ὀντότητα καί ἡ Βίβλος θρησκευτικό βιβλίο καί ὄχι πολιτικό μανιφέστο, ὅπως παραδείγματος χάριν ὁ πρώην Καγκελάριος τῆς Αὐστρίας Μπροῦνο Κράϊσκυ. Καί ὑπάρχουν καί σιωνιστές πού στηρίζουν τήν ἰδέα τοῦ κράτους μέ Ἄραβες ὑπηκόους μέ ἴσα δικαιώματα, τήν λύση γιά δύο κράτη στήν Παλαιστίνη καί τήν ἀνταλλαγή ἐδαφῶν γιά τήν εἰρήνη, ὅπως παραδείγματος χάριν ὁ δολοφονηθεῖς πρώην Πρωθυπουργός τοῦ Ἰσραήλ Γιτζάκ Ραμπίν καί ἡ πλειοψηφία τῶν πολιτῶν τοῦ Ἰσραήλ πού τόν ψήφισε.

Τέλος, εἶναι αὐτονόητο ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι δέν εὐθύνονται στό σύνολό τους γιά τήν σταύρωση τοῦ Ἰησοῦ (εἶναι δηλαδή προφανῶς σωστή ἡ πρόσφατη δήλωση τοῦ Μάκ. Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου), ἀφοῦ δέν νοεῖται συλλογική ποινική εὐθύνη γιά ἔγκλημα πού τέλεσε ἄλλος. Αὐτό ὅμως ἔχει δύο προϋποθέσεις. Πρῶτα, ὅτι ἀποκηρύσσει κανείς αὐτό τό ἔγκλημα (διαφορετικά, μπορεῖ νά ὑπάρχει ποινική εὐθύνη γιά ἠθική αὐτουργία, ἡ πολιτική ἡ ἠθική εὐθύνη). Καί ἔπειτα ὅτι ἀπέχει κανείς ἀπό ἐνέργειες πού ὑπονομεύουν τήν Ἐκκλησία. Δικαίως, τό Ἰσραήλ ἔχει αὐτή τήν ἀπαίτηση σέ σχέση μέ τό ὁλοκαύτωμα. Τό ἴδιο ὀφείλουν νά ἀπαιτοῦμε καί οἱ Χριστιανοί σέ σχέση ὄχι μόνο μέ τήν σταύρωση τοῦ Ἰησοῦ, ἀλλά καί μέ τίς διώξεις τῶν Ἀποστόλων καί τῆς Ἐκκλησίας πού συνεχίζονται ἀπό διάφορες θρησκευτικές, ἀντιθρησκευτικές καί παραθρησκευτικές ὀργανώσεις μέχρι τίς ἡμέρες μας, μεταξύ τῶν ἄλλων καί μέ τήν προβολή αἱρετικῶν ἀπόψεων ὅπως περί οἰκουμενισμοῦ.

zoiforos