Τή μέρα πού θαρθεῖ ἡ εἰρήνη!

Τοῦ Μόσχου Ἐμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Ποῦ ποιμαίνεις, ποῦ κοιτάζεις ἐν μεσημβρία;" (Ἆσμα Ἀσμάτων)

Τό πρωί πῆγα στήν τράπεζα. Ὁ ὑπάλληλος τοῦ ταμείου εἶχε δίπλα του μία μικρή ἑλληνική σημαία. "Ἐγώ τήν ἔχω στό μπαλκόνι, γιά νά μοῦ θυμίζει τή μέρα πού θαρθεῖ ἡ εἰρήνη", τοῦ εἶπα. "Τελειώσαμε", εἶπε. "Δέν εἶναι τό τέλος. Εἶναι μία νέα ἀρχή", σκεφτόμουν ἀλλά σώπασα. Πίσω ἀπό μένα περίμενε κόσμος τή σειρά του. Γυρίζοντας στό σπίτι συνέχισα νοερά τό διάλογο μέ τόν ἑαυτό μου: Δέν τελειώσαμε. Τελειώνουν μόνο τά ψέματα.Τό ἀληθινό δέν τελειώνει ποτέ.Δέν μποροῦμε νά ἀγαπᾶμε παρά μόνο τό αἰώνιο. Ὁ ἄνθρωπος καθορίζεται ἄπ΄ τόν ἔρωτά του, λέει ὁ Ντοστογιέφσκι ἑρμηνεύοντας τά λόγια του Εὐαγγελίου "ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρός ὑμῶν ἐκεῖ ἔσται καί ἡ καρδία ὑμῶν." 

"Οὐκ ἔστιν ἐγκαταλειμένον ἐνώπιόν του Θεοῦ ἀλλά καί οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς ὑμῶν πᾶσαι ἠρίθμηνται. Μή οὔν φοβεῖσθε." (Λουκ.ἴβ΄,2-12) "Οὐκ ἔθετο ἠμᾶς ὁ Θεός εἰς ὀργήν, ἄλλ΄ εἰς περιποίησιν σωτηρίας διά τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἀποθανόντος ὑπέρ ἠμῶν, ἴνα εἴτε γρηγορῶμεν εἴτε καθεύδωμεν ἅμα σύν αὐτῶ ζήσωμεν. Διό παρακαλεῖτε ἀλλήλους καί οἰκοδομεῖτε εἷς τόν ἕνα, καθώς καί ποιεῖτε."(Θεσ.Α΄, Ε,9-13). "Τελειώσαμε. Δέν μποροῦμε νά κάνουμε τίποτε." Ἔτσι σκέφτονται  πολλοί. Σ΄ ἕνα κόσμο ὁ ὁποῖος κυβερνᾶται ὁλοκληρωτικά ἀπό....

 τή βία καί τούς μύθους τῆς βίας πῶς μπορεῖ νά μή σκέφτεσαι καί νά μή νιώθεις μέ τούς κανόνες τῆς βίας; "Ἡ βία εἶναι τό ὑποκείμενο κάθε μυθικῆς καί πολιτισμικῆς δομῆς. -Ἡ μεγαλύτερη βία εἶναι ἡ φτώχεια κι ἡ ἀνεργία τῶν νέων- (σημείωση δική μου).  Μόνο ὁ Χριστός μπορεῖ νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τήν κυριαρχία της.....Δέν μπορεῖ κανείς νά ἀντιληφθεῖ τήν ἀλήθεια παρά μόνον ὅταν συμπεριφέρεται ἀντίθετα πρός τούς νόμους τῆς βίας, καί κανείς δέν μπορεῖ νά στραφεῖ ἐνάντια στούς νόμους αὐτούς παρά μόνον ὅταν ἀντιλαμβάνεται τήν ἀλήθεια. 

Ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα εἶναι ἐγκλωβισμένη σ΄ αὐτόν τόν φαῦλο κύκλο. Γί΄ αὐτό τά Εὐαγγέλια καί ἡ Καινή Διαθήκη στό σύνολό της, καθώς καί ἡ θεολογία τῶν πρώτων οἰκουμενικῶν συνόδων διαβεβαιώνουν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι Θεός γεννηθεῖς καί οὐ ποιηθεῖς- ὄχι ἐπειδή σταυρώθηκε, ἀλλά ἐπειδή εἶναι Θεός γεννηθεῖς ἐκ Θεοῦ πρό πάντων τῶν αἰώνων (Ρενέ Ζιράρ, Κεκρυμμένα  ἀπό καταβολῆς, Ἔκδ. Γ.Α. Κουρής, σέλ.202).

moschosblog