"Ἔφυγε" ὁ θρυλικός Λεφτέρ, ὁ ρωμηός ἀρχηγός τῆς ἐθνικής Τουρκίας...

Στὸ μουντιάλ τό 1954 σὲ ὅλα τὰ παιχνίδια φοροῦσε τὸν σταυρὸ πάνω ἀπὸ τὴν φανέλα κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀνάκρουσης τῶν ὕμνων χωρὶς νὰ ἀντιδράσουν οἱ Τοῦρκοι.

Ὁ Λευτέρης Κιουτσουκαντωνιάδης, ὁ πρῶτος Ἕλληνας ποὺ σκόραρε σὲ Μουντιὰλ καὶ ἴσως ὁ σπουδαιότερος παίκτης στὴν ἱστορία τοῦ τουρκικοῦ ποδοσφαίρου ἀπεβίωσε σὲ ἡλικία 86 ἐτῶν. Ποδοσφαιριστές μὲ ἑλληνικὲς ρίζες κατὰ καιροὺς μετεῖχαν σὲ Παγκόσμια Κύπελλα (βλ. Κουμανταράκης, Λάλας, Κλόπας), ὡστόσο μόλις ἕνας κατάφερε νὰ σκοράρει. Πρόκειται γιὰ τὸν Λευτέρη Ἀντωνιάδη ἢ Λεφτὲρ Κιουτσουκαντωνιάδη ὅπως τὸν ἀποκαλοῦν οἱ Τοῦρκοι, ὁ ὁποῖος ἀπεβίωσε σὲ ἡλικία 86 ἐτῶν. Γιὰ πολλοὺς ὁ σπουδαιότερος ποδοσφαιριστὴς ὅλων τῶν ἐποχῶν στὴ γείτονα χώρα. Τὴν δεκαετία τοῦ '50 ὁ Ἀντωνιάδης συγκαταλέγονταν στοὺς κορυφαίους στράικερ τοῦ κόσμου. Ἔγραψε ἱστορία σκοράροντας μὲ τὴ φανέλα τῆς ἐθνικῆς Τουρκίας στὸ Μουντιὰλ τοῦ 1954 στὴ Γερμανία δύο γκόλ. Ὁ βραχύσωμος ἄσος ἔλαμψε στὴ δεκαετία τοῦ '50, μετρώντας συνολικὰ στὴν καριέρα του, 605 συμμετοχὲς καὶ 421 γκόλ! Στὰ 39 τοῦ μεταπήδησε στὴν ΑΕΚ, ἐνῷ τὸ 1965 ξεκίνησε τὴν προπονητική του καριέρα ἀπὸ τὸ Αἰγάλεω. Πρόκειται γιὰ ποδοσφαιριστὴ-σύμβολο γιὰ τὴν Φενέρμπαχτσε. Στὴν πρώτη του θητεία (1947-1951) σὲ 135 ἀγῶνες σημείωσε 100 γκόλ, ἐνῷ ἀγωνίστηκε γιὰ ἀκόμη 11 χρόνια (1953-1964) στὰ "καναρίνια" πετυχαίνοντας 54 τέρματα σὲ 114 συμμετοχὲς (1953-1964). Ἀκόμη καὶ ὁ Βραζιλιάνος ἡγέτης τῆς τωρινῆς ὁμάδας τῆς Φενέρμπαχτσε, Ἄλεξ ὑποκλίθηκε στὸ...

 μεγαλεῖο του Κιουτσουκαντωνιάδη ζητώντας νὰ τὸν συναντήσει προκειμένου νὰ ἐκφράσει τὸν θαυμασμό του.

Τὸ γεγονὸς εἶχαν καλύψει τὰ τουρκικὰ ΜΜΕ μὲ ἐκτενῆ ρεπορτάζ. Ἐκπροσώπησε τὴν ἐθνικὴ Τουρκίας 46 φορές, σκοράροντας κόντρα στὴ Νότια Κορέα (7-0) καὶ στὴν ἧττα ἀπὸ τὴν Δυτικὴ Γερμανία (7-2).

Λέγεται, πὼς δὲν ἀστόχησε ποτὲ σὲ ἐκτέλεση πέναλτι, ἐνῷ οἱ Τοῦρκοι γιὰ νὰ τὸν τιμήσουν ἔδωσαν τὸ ὄνομά του σὲ δρόμο ποὺ βρίσκεται στὴν Πρίγκηπο (σ.σ.:τὸ μεγαλύτερο ἀπὸ τὰ ἐννιὰ Πριγκηπονήσια τῆς Προποντίδας). H κατάσταση τῆς ὑγείας τοῦ "καθηγητῆ" ὅπως τὸν ἀποκαλοῦσαν οἱ Τοῦρκοι εἶχε ἐπιδεινωθεῖ τὸ τελευταῖο διάστημα. Ὁ Κιουτσουκαντωνιάδης σύμφωνα μὲ πληροφορίες ἀπὸ τὴ γειτονικὴ χώρα, μέχρι τὴν περασμένη Δευτέρα νοσηλευόταν στὸν "Εὐαγγελισμὸ" μὲ πρόβλημα στὴν ἀορτή,  ἐνῷ στὴ συνέχεια μεταφέρθηκε ἐσπευσμένως σὲ νοσοκομεῖο τῆς Κωνσταντινούπολης.

 Μεγάλος παίκτης καὶ πραγματικὸς Ἕλληνας. Μὲ πατέρα Ἕλληνα καὶ μητέρα Τουρκάλα καὶ παρότι ἦταν χριστιανὸς οἱ Τοῦρκοι τὸν ἀγάπησαν. Στὸ moundial τὸ 1954 σὲ ὅλα τὰ παιχνίδια φοροῦσε τὸν σταυρὸ πάνω ἀπὸ τὴν φανέλα κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀνάκρουσης τῶν ὕμνων χωρὶς νὰ ἀντιδράσουν οἱ Τοῦρκοι.

«Δὲν ξέρω τί θὰ γράψετε. Θέλω οἱ ἄνθρωποι νὰ μὲ ἀγαποῦν, καὶ στὴν Τουρκία καὶ στὴν Ἑλλάδα», εἶχε ἀναφέρει στὸ ξεκίνημα τῆς τελευταίας του συνέντευξης σὲ Ἑλληνικὸ μέσο, ὁ Ἀντωνιάδης. Ὅσο γιὰ τὸ ἂν εἶχε ζήσει κάποιο πικρὸ περιστατικὸ στὴν χώρα μας; Ἡ ἀπάντησή του, ἀφοπλιστική: «Μὲ ἔβριζαν οἱ δικοί μας ἐκείνη τὴν ἡμέρα στὸ γήπεδο (σ.σ. στὸ φιλικὸ Ἑλλάδας-Τουρκίας, στὸ ὁποῖο καὶ σκόραρε). Μου πετοῦσαν πορτοκάλια. Ἐγὼ γιὰ πλάκα πῆρα ἕνα-δύο καὶ τὰ ξεφλούδισα νὰ τὰ φάω. Τότε ἄρχισαν νὰ φωνάζουν ὅτι εἴμαστε πεινασμένοι».

Κλείνοντας, θὰ φροντίσουμε νὰ μεταφέρουμε τὴν στάση τῆς ζωῆς του: «Ἀγαπῶ τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ ἐγὼ ἐδῶ, στὴν Τουρκία, γεννήθηκα. Ἐδῶ ἔπαιζα ποδόσφαιρο. Μὲ θεωροῦσαν παίκτη μεγάλης κλάσης, ἀλλά δεν ἤθελα οὔτε στὴν Εὐρώπη νὰ πάω οὔτε στὴν Ἑλλάδα. Στὸ νησὶ ἤθελα νὰ μείνω»…

Πρὶν 3 χρόνια τοῦ φτιάξανε ἄγαλμα στὴν Κωνταντινούπολη καὶ στὴν τελετὴ παρεβρέθηκε σύσσωμη ἡ Ἐθνικὴ Τουρκίας καὶ ἡ Φενερμπαχτσέ. Ἄλλωστε στὸ γήπεδο τῆς Φενὲρ ὑπάρχει μία τεράστια φωτογραφία του στὴν εἴσοδο τῶν VIP. Καλὸ ταξίδι!
sport24.gr