Ὁ περίφημος λόγος τοῦ καθηγητῆ Ξενοφώντα Ζολώτα στὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο

Ὁ Ξενοφῶν Ζολώτας ὡς πρέσβης τῆς τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας ἐκφώνησε ἐνώπιόν του ΔΝΤ ἕνα λόγο στὰ ἑλληνικὰ χρησιμοποιώντας τὴν ἀγγλική, προκαλώντας παγκόσμια αἴσθηση. Συγκεκριμένα έκπληξη προκάλεσε  ο ἀπροσδόκητος λόγος του στὶς 26 Σεπτεμβρίου 1957, ἐνώπιόν του Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου, σὲ μία ἀπὸ τὶς πιὸ οὐσιαστικές του ἐνέργειες γιὰ τὴν προβολὴ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας. Ὁ ἐκλιπών, μίλησε ἑλληνικὰ καὶ τὸν κατάλαβαν ὅλοι γιατί χρησιμοποίησε ἀτόφια τὴν ἀγγλικὴ γλώσσα! Ἐπακολούθησε ἀνυπόκριτος ἐνθουσιασμὸς καὶ χειροκροτήματα ἀπὸ ὄρθιούς τους συνέδρους. Τὴν ἑπομένη εἶχαν πρωτοσέλιδο τὸ λόγο τοῦ οἱ "New York Times" καὶ ἡ "Washington Post", περνώντας σὲ ὅλο τὸν κόσμο τὸ μήνυμα, ὅτι ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα μπορεῖ νὰ χρησιμοποιηθεῖ καὶ νὰ λειτουργήσει σὲ ὅλες τὶς εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες. Μάλιστα, τόση ἦταν ἡ ἐντύπωση, ποὺ προκάλεσε ἡ πρώτη αὐτὴ ὁμιλία στὰ ἀγγλικά, ὥστε ὁ τότε Πρόεδρος τῆς Διεθνοῦς Τράπεζας, Γιουτζὶν Μπλάκ, τὸν παρακάλεσε καὶ σὲ ἑπόμενη ἐτήσια συνεδρίαση τοῦ ΔΝΤ καὶ τῆς Διεθνοῦς Τράπεζας νὰ μιλήσει πάλι ἀγγλικά, ἀλλὰ μὲ ἑλληνικὲς λέξεις, κάτι, ποὺ ἐπανέλαβε τὸ 1959.

Ὁ ἴδιος ὁ Ξενοφῶν Ζολώτας ἀνέφερε σχετικά: "Βέβαια τὴ δεύτερη φορὰ ὁ λόγος εἶχε περιεχόμενο οὐσιαστικὸ . Ἀναφερόταν στὴν οὐσία: γιὰ τὸ...

 νομισματικὸ καὶ οἰκονομικὸ πρόβλημα τῆς ἐποχῆς". Μάλιστα, δὲν παρέλειψε νὰ ἀναφέρει, ὅτι οἱ πατέρες τῆς ἀμερικανικῆς ἀνεξαρτησίας, ὁ Οὐάσιγκτον, ὁ Τζέφερσον, ὁ 'Ἀνταμς καὶ ἄλλοι ὅταν συνέτασσαν τὸ Σύνταγμα τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, τὸ 1787, εἶχαν προτείνει ἡ γλώσσα τοῦ νέου κράτους νὰ εἶναι ἡ ἑλληνική, πρὸς τιμὴ τῆς γλώσσας τοῦ Ἔθνους ἐκείνου, ποὺ πρῶτο γέννησε τὴ Δημοκρατία καὶ τὴ διέδωσε στὸν κόσμο. Μία ψῆφος , ὅμως ἦταν ἀρκετὴ γιὰ νὰ προκριθεῖ ἡ ἀγγλική.

Ὁ λόγος τοῦ 1957

Kyrie,

I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Oecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.

With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and syntherized.

Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is charateristic of our epoch. But, to my thesis we have the dynamism to program therepeutic practices as a prophylacis from chaos and catastrophe.

In parallel a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic.

I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to your Kyrie to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Ampitctyony and the gastronomic symposia.

http://news.pathfinder.gr/greece/news/68244.html