τοῦ Δημητρίου Σίγκου«Τὶς δυνήσεται εἰπεῖν ¦ ἐγκωμιᾶσαι τὴν Παρθένον; Τὴν Θεὸν μετὰ Θεοῦ;» (Ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης). Πῶς ν’ ἀρχίσει νὰ μιλᾶ κανεὶς γιὰ τὴν Παναγία μας! Τί λόγια νὰ γράψεις γιὰ τὴ Μητέρα Τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴ Μητέρα τῶν χριστιανῶν; Μέσα στὸ ἀπερίγραπτο πνευματικὸ κάλλος τῆς Κυρίας Θεοτόκου, κι αὐτοὶ ἀκόμη οἱ Θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας δὲν μπόρεσαν νὰ καλύψουν, μὲ ὅλους τους ὕμνους, μὲ ὅλες τὶς ἀγγελικὲς ὠδές, μὲ ὅλες τὶς θεολογικὲς συλλήψεις τους, μὲ τὶς μουσουργικὲς τοὺς κιθάρες καὶ μὲ τὶς χορδὲς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὴν Ἁγιότητα καὶ τὰ χαρίσματα, ποὺ ἐκπέμπει ἡ Θεοτόκος Μαρία. Μέσα στὴ θεομητορικὴ φιλολογία ὑπάρχει ἕνας ἀπέραντος κῆπος γεμάτος ἄνθη, μὲ τὰ ὁποῖα ἡ πίστη καὶ ἡ εὐλάβεια τῶν Χριστιανῶν στεφανώνουν αὐτὲς τὶς μέρες τὸ πανάγιο πρόσωπό Της, ζητώντας παράλληλα τὴν ἱκεσία καὶ τὴν πρεσβεία Της πρὸς τὸν Χριστὸ γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.
Τὰ βλέμματα ὅλων τῶν Χριστιανῶν στρέφονται τὶς ἡμέρες αὐτὲς μὲ εὐλάβεια πρὸς τὴ Μητέρα τοῦ Σωτήρα Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τὰ βλέμματα, ἀλλὰ καὶ ἡ προσευχή, ὡς θερμὴ ἱκεσία, κατευθύνονται πρὸς τὸν Οὐρανό, πρὸς τὴν Κυρία Θεοτόκο, ἡ ὁποία συνεχῶς πρεσβεύει στὸν Υἱό Της γιὰ ὅλον τὸν κόσμο. Λαμπάδες ὑψίκορμες καῖνε μπροστὰ στὴν εἰκόνα Της καὶ τὰ μάτια τῶν πιστῶν δακρύζουν· καρδιὲς χτυποῦν δυνατά, καθὼς τὰ αἰτήματά τους ἀνεβαίνουν στὸ θρόνο Της. Καὶ εἶναι τόσα πολλὰ τὰ αἰτήματα τῶν χριστιανῶν, τῶν πονεμένων ψυχῶν πρὸς τὴ μεγάλη μας Μητέρα, μέσα στοὺς αἰῶνες, ποὺ πάντα μὲ θερμὴ πίστη τὴν...
παρακαλοῦμε: «Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς, πρὸς σὸ καταφεύγω, σωτηρίαν ἐπιζητῶν· ἡ Μῆτερ τοῦ Λόγου καὶ Παρθένε, τῶν δυσχερῶν καὶ δεινῶν μὲ διασωσον». Ὅλες μας οἱ αἰτήσεις καὶ ὅλα μας τὰ προβλήματα ἐναποτίθενται στὰ χέρια Της. Ἀναστενάζουμε ἐμπρός Της, ὅσοι πονᾶμε καὶ ἀμέσως κομματιάζεται ὁ πόνος μας, φεύγει ἡ πίκρα μας καὶ οἱ ἀναστεναγμοί μας. Ὁ “κουρασμένος” ἄνθρωπος ἐπιζητᾶ στὸ Πρόσωπό Της παρηγοριὰ καὶ ἀνακούφιση.
«Καὶ σὲ μεσίτριαν ἔχω πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεόν…». H Παναγία μᾶς ἔχει τὴ δύναμη νὰ μᾶς βοηθήσει σ’ ὅλα μας τὰ προβλήματα, λόγω τῆς σχέσεώς Της μὲ τὸν Κύριο καὶ Υἱό Της. Εἶναι ἕτοιμη νὰ εἰσακούσει κάθε αἴτημά μας, ποὺ εἶναι γιὰ τὸ συμφέρον μας. H στάση μας καὶ ὁ βαθμὸς ἀγάπης, εὐχαριστίας καὶ εὐγνωμοσύνης πρὸς τὴν Παναγία, μᾶς δίνουν καὶ τὸ μέτρο τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς πνευματικότητάς μας. H Θεοτόκος ἀποτελοῦσε καὶ ἀποτελεῖ πάντα τὸν ἄξονα τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας, ὄχι μόνο γιατί μὲ τὰ ἀνυπέρβλητα χαρίσματα καὶ τὶς ἀρετὲς Τῆς προσείλκυσε τὸν Θεὸν Λόγον νὰ σαρκωθεῖ ἀπὸ τὴν ἄχραντη ὑπόστασή Της, ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν κοίμησή Της «τὸν κόσμον οὐ κατέλιπε».
Γι’ αὐτὸ ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες τὴν νοιώθουμε δική μας μάνα καὶ ποτὲ δὲν ξεχνοῦμε τὴν προστασία Της σὲ δύσκολες στιγμὲς τοῦ λαοῦ μας, τοῦ Ἔθνους μας καὶ τοῦ στρατοῦ μας. Ὁ κόσμος μας σήμερα καθημερινὰ πεθαίνει ἀπὸ πνευματικὴ ἀσφυξία, ἀπὸ ἔλλειψη πίστεως καὶ σεβασμοῦ στὸ πρόσωπό Της. Μερικοὶ “ἐγγράμματοι”, ποὺ θέλουν νὰ παραμορφώσουν, νὰ ἀποχρωματίσουν καὶ νὰ “στηλιτεύσουν” τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, δὲν θὰ τὸ καταφέρουν. H ἀγάπη τοῦ λαοῦ μᾶς εἶναι σταθερὰ δεμένη μὲ τὴ Θεομήτορα, ὑμνεῖ, παρακαλεῖ, ἱκετεύει καὶ εὐχαριστεῖ τὴν Πλατυτέρα τῶν Οὐρανῶν, νὰ μᾶς σκεπάζει, νὰ μᾶς φρουρεῖ, νὰ δέεται καὶ νὰ πρεσβεύει ἐνώπιόν του Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
——————————-
Ο Δ. Σίγκος εἶναι ταχυδρομικὸς ὑπάλληλος στὰ Κουφάλια Θεσσαλονίκης
Βατοπαίδι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου