ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΧΡΙΔΟΣ
"Αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς τὰ εἶπαν κι ἄλλοι..."*Οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος (Ἰω. 7, 46).
Αὐτὴ εἶναι ἡ μαρτυρία ὅσων ἄκουσαν προσωπικὰ καὶ ἐνοίωσαν τοὺς λόγους τοῦ Χριστοῦ. Γιατί, Ἐκεῖνος μιλοῦσε ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ μέσα ἀπὸ τοὺς λόγους Τοῦ ἐξερχόταν δύναμη ποὺ μεταδιδόταν στοὺς ἀνθρώπους.
Οἱ αἱρετικοὶ ἐπικριτὲς τοῦ Εὐαγγελίου ἀσχολοῦνται πάρα πολὺ μὲ τὴν ἀποκαλούμενη «συγκριτικὴ θεολογία» καὶ τὴν ἱστορία τῶν ἄλλων θρησκειῶν καὶ τῶν φιλοσοφιῶν. Ἐπικρίνοντας λοιπὸν τὴ διδαχὴ τοῦ Χριστοῦ, ἰσχυρίζονται ὅτι, ἔχουν βρεῖ καὶ σὲ ἄλλους θρησκευτικοὺς διδασκάλους καὶ φιλοσόφους τὰ ἴδια λόγια ποὺ χρησιμοποίησε καὶ ὁ Ἰησοῦς. Μὲ βάση τοῦτο, ἐπιθυμοῦν νὰ κατεβάσουν τὸ Χριστὸ ἀπὸ τὸ ὕψος Του στὴν κοιλάδα τοῦ κλαυθμοῦ καὶ....
τῆς μαντικῆς, ἐφαρμόζοντας τὴν «προσαρμογὴ» καὶ τὴν «ἐξομοίωση».
τῆς μαντικῆς, ἐφαρμόζοντας τὴν «προσαρμογὴ» καὶ τὴν «ἐξομοίωση».
* Σωστά μιλοῦν ὅταν λένε ὅτι ἄκουσαν καὶ ἀπὸ ἄλλα στόματα ἴδια λόγια σὰν ἐκεῖνα ποὺ εἶπε ὁ Σωτήρας. Μόνο ποὺ δὲν διαβλέπουν τὴν ἀσύγκριτη διαφορὰ στὴν δράση αὐτῶν τῶν λόγων. Καὶ ἄλλοι πολλοὶ εἶπαν σὲ μία νεκρὴ κοπέλα: ἐγέρθητι, ὅμως ἡ νεκρὴ δὲν ἀναστήθηκε. Καὶ ὅταν ὁ Ἰησοῦς εἶπε τοῦτα τὰ λόγια, τὸ κοράσιο ζωντάνεψε καὶ ἀναστήθηκε. Χιλιάδες Φαρισαῖοι θὰ μποροῦσαν νὰ ποῦν στὸν ἑκατόνταρχον τῆς Καπερναούμ: γενηθήτω σοὶ ὡς θέλεις, καὶ ὅμως ὁ ἄρρωστος δοῦλος τοῦ ἑκατοντάρχου δὲν θὰ θεραπευόταν. Ὅταν ὅμως ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ εἶπε αὐτὰ τὰ λόγια, ὁ δοῦλος θεραπεύτηκε τὴν ἴδια στιγμή. Πόσοι καὶ πόσοι θαλασσινοὶ δὲν ἔκραξαν στὴ θαλασσοταραχή: πεφίμωσο, μὰ ἡ καταιγίδα δὲν ἔπαυσε. Ὅταν τὸ εἶπε ὅμως Ἐκεῖνος, ἔγινε ἠρεμία μεγάλη. Χιλιάδες στόματα μποροῦσαν νὰ ποῦν στὸν τυφλὸ τὸ ἀναβλεψον καὶ στὸν παραλυτικὸ τὸ ἔγειρε καὶ ὕπαγε, νὰ φωνάξουν στὰ δαιμόνια ἐξέλθετε καὶ νὰ προστάξουν τὸν λεπρό: καθαρίσθητι καὶ στὸ ἄκαρπο δέντρο: ξηράνθητι.
* Ορίστε, ὅλα τοῦτα εἶναι λόγια ἁπλὰ τὰ ὁποῖα ἀναρίθμητοι ἄνθρωποι λέγουν σὲ παρόμοιες περιστάσεις. Θὰ μποροῦσαν νὰ τὰ ποῦν, ὁ Πλάτων καὶ ὁ Ἀριστοτέλης, ὁ Βούδας καὶ ὁ Κουμφούκιος καὶ ὅλοι οἱ εἰδωλολάτρες φιλόσοφοι μὰ δίχως καμιὰ ἐπίδραση ἡ ἀποτέλεσμα. Ὅταν ὅμως, τοῦτα τὰ ἴδια λόγια ἀκούστηκαν ἀπὸ τὸ Στόμα τοῦ Χρίστου, δὲν ἔμειναν δίχως ἐπίδραση ἡ ἀποτέλεσμα γιατί μαζὶ μὲ τὰ λόγια ἔβγαινε καὶ δύναμη ἀπὸ Αὐτόν. Καὶ ἡ καταιγίδα κόπασε καὶ οἱ τυφλοὶ ἀνέβλεψαν καὶ οἱ παράλυτοι ὀρθοποδοῦσαν καὶ οἱ χωλοὶ χοροπηδοῦσαν καὶ οἱ δαίμονες ἔφευγαν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ οἱ λεπροὶ καθαρίζονταν καὶ ἡ ἄκαρπη συκιὰ παραχρῆμα ἐξηράνθη. Ε, τούτη τὴ διαφορὰ δὲν μποροῦν νὰ διακρίνουν οἱ αἱρετικοὶ συγκρητιστές, προσαρμοστὲς καὶ ἐξομοιωτές. Ἂν πιστεύετε στὸ Θεό, τούτη ἡ διαφορὰ εἶναι σὰν τὴ διαφορὰ μεταξὺ ζωῆς καὶ θανάτου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
ΕΠΣΚΟΠΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ 1956
ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
ΤΗΛ. 2310 212659
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου