Πατὴρ Παϊσιος: Ἔλειψε τὸ πνεῦμα τῆς θυσίας

Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι σήμερα δὲν γεύτηκαν τὴ χαρὰ τῆς θυσίας καὶ δὲν ἀγαποῦν τὸν κόπο.   Μπῆκε ἡ τεμπελιά, τὸ βόλεμα, ἡ πολλὴ ἄνεση.  Ἔλειψε τὸ φιλότιμο, ἡ θυσία.  Θεωροῦν κατόρθωμα, ὅταν καταφέρνουν χωρὶς κόπο νὰ πετύχουν κάτι, ὅταν βολεύωνται.  Δὲν χαίρονται, ὅταν δὲν βολεύωνται.  Ἐνῶ, ἂν ἀντιμετώπιζαν τὰ πράγματα πνευματικά, θὰ ἔπρεπε τότε νὰ χαίρωνται, γιατί τοὺς δίνεται ἡ εὐκαιρία γιὰ ἀγώνα.

Ὅλοι τώρα μικροὶ-μεγάλοι κοιτάζουν τὴν εὐκολία.  Οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι κοιτάζουν πῶς νὰ ἁγιάσουν μὲ λιγότερο κόπο.  Οἱ κοσμικοὶ πῶς νὰ βγάλουν περισσότερα χρήματα χωρὶς νὰ δουλεύουν.  Οἱ νέοι πῶς νὰ περνοῦν τὶς ἐξετάσεις, χωρὶς νὰ διαβάζουν.  Πῶς νὰ πάρουν πτυχίο, χωρὶς νὰ φεύγουν ἀπὸ τὴ καφετέρια.  Καὶ ἂν εἶναι δυνατόν, νὰ τηλεφωνοῦν ἀπὸ τὴν καφετερία, γιὰ νὰ τοὺς δώσουν τὰ ἀποτελέσματα! Ναί, ἐκεῖ φθάνουν!  Ἔρχονται πολλὰ παιδία στὸ καλύβι καὶ μοῦ λένε: «Κᾶνε καμιὰ προσευχὴ νὰ περάσω».  Δὲν διαβάζουν καὶ λένε: «Ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ μὲ βοηθήση». «Διάβασε τοῦ λέω καὶ κᾶνε καὶ προσευχή». «Γιατί, μοῦ λέει, δὲν μπορεῖ νὰ μὲ βοηθήση ὁ Θεός;»   Δηλαδὴ τὴν τεμπελιά του νὰ εὐλογήση ὁ Θεός; Δὲν δίνεται αὐτό. Ἂν τὸ παιδὶ διαβάζη, ἀλλὰ δὲν πιάνη τότε θὰ τὸ βοηθήση ὁ Θεός. Εἶναι μερικὰ παιδιὰ ποὺ δὲν θυμοῦνται ἢ δὲν καταλαβαίνουν,  ἀλλὰ καταβάλουν προσπάθεια.  Αὐτὰ θὰ τὰ βοηθήση ὁ Θεὸς νὰ γίνουν τετραπέρατα.