Ἐπιτρέψτε μου νὰ ζητήσω τὴ βοήθειά σας γιὰ τὴν ἐκπλήρωση μίας μεγάλης μου ἐπιθυμίας. Εὐελπιστῶ πὼς θὰ δεῖτε τὸ θέμα μου εὐνοϊκά, καθὼς γνωρίζω τὶς διαχρονικὲς εὐαισθησίες σας γιὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα.
Κύριε Παπανδρέου, ὅσο καὶ ἂν ἀκούγεται παράξενο, θέλω νὰ γίνω ἕνας κλασικός, μουσουλμάνος μετανάστης στὴν Ἑλλάδα. Πακιστανός, Τοῦρκος, Μπακλαντέζος, Ἰρακινός, Σουδανός, Μαροκινός, Αἰγύπτιος ἢ Νιγηριανός, ἀδιάφορο. Ὑπάρχουν πλέον τόσοι πολλοὶ μουσουλμάνοι, ποὺ ἦρθαν – καὶ ἔρχονται – παράνομα στὴν Ἑλλάδα, ποὺ θεωρῶ ὅτι εἶναι νόμιμο καὶ καλύπτει τὰ στάνταρτ τῆς διεθνοῦς ἀλληλεγγύης νὰ γίνω καὶ ἐγὼ μουσουλμάνος μετανάστης. Ἄλλωστε πληρῶ μία βασικὴ προϋπόθεση: Δὲν γνωρίζω καμία ἀπὸ τὶς γλῶσσες τους. Ὅσο γιὰ τὴν ἱστορία καὶ τὸν πολιτισμό τους, ἐλάχιστα πράγματα, ἀφοῦ εἶμαι ἕνας ἁπλὸς ἀπόφοιτος γυμνασίου ποὺ ἀπὸ μικρὸς ἔπρεπε νὰ βγεῖ στὸ μεροκάματο. Νομίζω ὅτι ξέρετε ἀπὸ αὐτά, ἀφοῦ, ὅπως λέτε, ὑπήρξατε καὶ ἐσεῖς μεροκαματιάρης καὶ μάλιστα μετανάστης.
Ἡ ἐπιθυμία μου αὐτὴ προέκυψε μετὰ ἀπὸ πολὺ σκέψη. Κατάλαβα ὅτι στὶς δύσκολες μέρες ποὺ περνᾶμε, εἶναι μέγα μειονέκτημα νὰ εἶσαι νόμιμος Ἕλληνας πολίτης. Ἀντίθετα, βλέπω ὅτι σὰν μετανάστης καὶ δὴ μουσουλμάνος ἔχω πολλὲς ἐλπίδες νὰ ἐπιβιώσω στὰ δύσκολα χρόνια ποὺ ἔρχονται. Κατ’ ἀρχάς, ἡ καθημερινότητά μου θὰ εἶναι εὐκολότερη σὰν μετανάστης στὴν Ἑλλάδα, ὅπως, γιὰ παράδειγμα, κατὰ τὴν παρουσία μου στὶς δημόσιες ὑπηρεσίες. Σὰν μετανάστης θὰ μπορῶ νὰ πηγαίνω μὲ τὴν ἡσυχία μου στὰ γραφεῖα π.χ. τοῦ ΟΑΕΔ καὶ ὅποιος ὑπάλληλος ἢ ὁποιοσδήποτε ἄλλος δὲν μοῦ φερθεῖ εὐγενικὰ θὰ τὸν καταγγέλλω αὐτομάτως ὡς ρατσιστή, ἀσχέτως ἂν....
τὴν ἴδια ἀγενῆ ἀντιμετώπιση μπορεῖ νὰ τύχουν καὶ Ἕλληνες. Ἡ κλασικὴ αὐτὴ τακτικὴ πετυχαίνει πάντα. Κάθε κριτικὴ ἐναντίον μου θὰ θεωρεῖται a priori ρατσιστική, ἐθνικιστικὴ καὶ ξενοφοβική, ἰδιαίτερα τώρα ποὺ ἑτοιμάζονται νομοθετήματα τύπου “ἐχθροπάθειας”. Μὴ ξεχνᾶτε ἀκόμη ὅτι ὑπάρχουν μερικὲς χιλιάδες αὐτόκλητοι φιλάνθρωποι στὴν Ἑλλάδα, κυρίως ἀκροαριστεροὶ χαβιαροκουλτουριάρηδες ἕτοιμοι νὰ μὲ ὑπερασπιστοῦν, ἀσκώντας βία ἢ καὶ ἐκβιάζοντας τὴ κυβέρνηση, ἀρκεῖ ποὺ θὰ βλάψουν τὴν Ἑλλάδα.
Μπορεῖ νὰ ἔχω μεροκάματο σχετικὰ φτηνό, ὅμως μὲ ἑξήντα ἔνσημα τὸ χρόνο ποὺ θὰ ἀπαιτοῦνται γιὰ τοὺς μετανάστες, θὰ ἐξασφαλίζω ὅλες μου τὶς ἀσφαλιστικὲς ὑποχρεώσεις καὶ ἔτσι μπορῶ τὸν ὑπόλοιπο χρόνο νὰ δουλεύω ὅπως κρίνω ἐγὼ σωστὸ γιὰ τὸ συμφέρον μου. Ὕστερα, μὴ ξεχνᾶτε τὸ ἐλεύθερο στὴν Ἑλλάδα λαθρεμπόριο. Ὅταν ὁ ὑπουργὸς σᾶς παίρνει ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες ἐργαζόμενους καὶ τὸ τελευταῖο εὐρώ, στὴ μαύρη ἀγορὰ διακινοῦνται δισεκατομμύρια εὐρὼ κάτω ἀπὸ τὰ μύτη τῆς ἀστυνομίας. Κάποιες χιλιάδες ἀπὸ αὐτὰ θὰ μένουν καὶ γιὰ μένα. Ἀρκεῖ νὰ ἔχω ὄρεξη γιὰ δουλειά, ὄχι σὰν τοὺς τεμπέληδες, ὅπως λέτε καὶ ἐσεῖς, Ἕλληνες.
Δὲν εἶναι ὅμως μόνο οἰκονομικοὶ οἱ λόγοι ποὺ θέλω νὰ γίνω μετανάστης στὴν Ἑλλάδα. Προχθές μου ἔτυχε τὸ ἑξῆς περιστατικό. Περνοῦσα ἀπὸ τὴν Ὁμόνοια, ὅταν κάποιοι ἀλλοδαποὶ ποὺ μιλοῦσαν ἔντονα μεταξύ τους δὲν μὲ πρόσεξαν, ἔπεσαν πάνω μου καὶ παρὰ λίγο νὰ πέσω στὸ δρόμο ποὺ περνοῦσαν αὐτοκίνητα. Εὐγενικά τους εἶπα νὰ προσέχουν ὅταν περπατοῦν. Ἀμέσως εἰσέπραξα τὴ πλανητικὴ καὶ γιὰ κάθε χρήση, ὅπως φαίνεται, ἀπάντηση: «Σκασμός, ρατσιστή».
Δὲ λέω, σίγουρα θὰ ἦταν καλύτερα ἂν γινόμουν Τοῦρκος μετανάστης στὴ Γερμανία, ὅπου τὰ οἰκονομικὰ καὶ κοινωνικὰ πλεονεκτήματα γιὰ μένα θὰ ἦταν πολὺ περισσότερα, καθὼς ὑπάρχουν καὶ ἀρκετοὶ τουρκικῆς καταγωγῆς βουλευτὲς ποὺ θὰ λειτουργοῦν ὑπέρ μου καθ’ ἐντολὴν τῆς μητέρας πατρίδας. Ἀλλὰ τώρα μὲ τὴν ὑπογραφή σας στὴ Συνθήκη τοῦ Δουβλίνου ΙΙ εἶναι δύσκολο νὰ βρεθῶ στὴ Γερμανία. Δὲν πειράζει ὅμως. Καλούτσικη εἶναι καὶ ἡ Ἑλλάδα καὶ ἂς ματώνει. Ἄλλωστε, μὴ ξεχνᾶτε, ὅτι μὲ τὴ δική σας μέριμνα, σὲ μερικὰ χρόνια καὶ ἐμεῖς οἱ μετανάστες στὴν Ἑλλάδα θὰ ἔχουμε τοὺς βουλευτές μας.
Θέλω νὰ μὲ καταλάβετε ἐπίσης γιατί θὰ ἀλλαξοπιστήσω καὶ θὰ ἀσπαστῶ τὴ μουσουλμανικὴ θρησκεία. Θυμηθεῖτε τί ἔγινε στὴν «εἰδυλλιακὴ ἐποχὴ» τῆς Τουρκοκρατίας. Φαντάζομαι ὅτι θὰ βλέπετε, ὅταν τυχαίνει νὰ βρίσκεστε στὴν Ἑλλάδα, τὴν τηλεοπτικὴ ἐκπομπὴ τοῦ Σκάι-ΕΛΙΑΜΕΠ γιὰ τὴ γέννηση τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους. Ἂν δὲν τὴν εἴδατε, σᾶς τὴ συνιστῶ ἀνεπιφύλακτα. Ἴσως θυμηθεῖτε τὸ συχωρεμένο φίλο σας, τὸν Τζὲμ καὶ τὶς κουβέντες σας γιὰ τὸ στρογγύλεμα τῆς Ἱστορίας, ἐνόψει παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Δὲν τὸ κρύβω ὅτι ὁ βασικότερος λόγος ποὺ θέλω νὰ γίνω μουσουλμάνος εἶναι γιατί θὰ μπορῶ ὁ ἴδιος νὰ τιμωρῶ τὴ γυναίκα μου. Κάτι ποὺ ἤθελα πάντα, χωρὶς νὰ εἶμαι βέβαια μισογύνης. Ἁπλὰ ἐγὼ θὰ ἔχω πλεονεκτήματα καὶ ἡ γυναίκα μου ἂς δεῖ πὼς θὰ τὰ βγάζει πέρα. Διότι αὐτὸ ποὺ θὰ γίνεται, χωρὶς δεύτερη κουβέντα, εἶναι αὐτὸ ποὺ ὁρίζει τὸ κοράνι καὶ ἡ σαρία.
Ἕνα δεύτερο σημεῖο εἶναι ποὺ σὰν πιστὸς μουσουλμάνος θὰ μπορῶ νὰ ζητῶ δημόσια τὴν κατάργηση ὅλων τῶν χριστιανικῶν συμβόλων ποὺ προσβάλουν ἐμένα καὶ τὴ θρησκεία μου. Ἔτσι κι ἀλλιῶς ποτὲ δὲν ὑπῆρξα εὐλαβὴς χριστιανός, ὅπως ἄλλωστε καὶ ἐσεῖς, φαντάζομαι.
Συγχωρέστε μέ, ἀλλὰ θὰ σᾶς πῶ καὶ κάτι ἀκόμη. Σὰν ξένος μετανάστης αἰσθάνομαι προσβεβλημένος νὰ βλέπω στὸ κτίριο τῆς Βουλῆς τὴν ἑλληνικὴ σημαία ἢ νὰ ἀκούω τὸν ἑλληνικὸ ἐθνικὸ ὕμνο. Περιμένω ἀπὸ τοὺς προοδευτικοὺς Ἕλληνες νὰ ἀντιδράσουν θετικὰ σὲ αὐτὰ τὰ ἐθνικιστικὰ κατάλοιπα. Ἄλλωστε δὲν εἶναι λίγοι στὴ χώρα ποὺ μιλοῦν ἀπαξιωτικὰ γιὰ τὴ «πατσαβούρα» καὶ δὲν διστάζουν μὲ κάθε εὐκαιρία νὰ τὴν καῖνε.
Δὲν σᾶς κρύβω ὅτι μελλοντικὰ ἀναμένω μεγαλύτερη ἀνεκτικότητα ἀπέναντι στοὺς πιστούς της νέας μου θρησκείας καὶ μάλιστα στὶς γυναῖκες μας, οἱ ὁποῖες εἶναι ὑποχρεωμένες νὰ φοροῦν τὴ μπούρκα μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ἀποφεύγουν τὶς πονηρὲς ματιὲς τῶν ἀπίστων.
Τέλος, δύο λόγια γιὰ τὸ περιβόητο θέμα τῆς ἐνσωμάτωσης τῶν μεταναστῶν στὴν Ἑλλάδα, ποὺ εὐτυχῶς γιὰ τοὺς μουσουλμάνους ἁπλὰ δὲν ὑφίσταται. Συγγνώμη, ἀλλὰ βρίσκω τὴν ἐνσωμάτωση ἄκρως ρατσιστικὴ ἔννοια. Ἐπειδὴ ὅμως κανεὶς δὲν μιλᾶ γιὰ ἐνσωμάτωση τῶν Γερμανῶν, Ἄγγλων, Ὀλλανδῶν, ἀκόμη καὶ τῶν Ἀλβανῶν ποὺ ζοῦν στὴν Ἑλλάδα παρὰ μόνο γιὰ μουσουλμάνους, ἐγὼ θέλω νὰ γίνω ὁπωσδήποτε μουσουλμάνος, εἰ δυνατὸν ὡς «κατατρεγμένη, δύσμοιρη ψυχή», ποὺ λένε καὶ τὰ κανάλια. Παντοῦ θὰ μὲ ὑποδέχονται μὲ ἀνοιχτὲς ἀγκαλιὲς καὶ θὰ ἀπαιτῶ ὅτι μου ἔρχεται στὸ μυαλό. Ἔτσι καὶ ἀλλιῶς θὰ εἶμαι ὑπὸ προστασία ὅλων τῶν ψυχοπονιάρηδων καὶ τῶν ἀλληλέγγυων τῶν ἀπεργῶν πείνας τῆς Ὑπατίας. Ἕνα σας λέω καὶ μὴ τὸ δεῖτε σὰν ἀπειλῆ. Φανταστεῖτε τί θὰ γίνει στὴν Ἀθήνα ἂν τυχὸν πάθω κάτι.
Παρακαλῶ βοηθῆστε μου καὶ θὰ ἔχετε τὴν ψῆφο μου γιὰ πάντα. Θὰ γίνω καὶ ὀπαδὸς τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης, ἂν καὶ μουσουλμάνος. Δὲν θέλω πιὰ νὰ εἶμαι Ἕλληνας. Ντρέπομαι ποὺ εἶμαι Ἕλληνας. Πὲς τέ μου ἂν ἔχω ἐλπίδες καὶ τί πρέπει νὰ κάνω.
Μὲ σεβασμό, δικός σας.
Ὅμηρος Ὀσμανλίδης,
Σεπόλια, Ἀθήνα.
Γιὰ τὴν ἀντιγραφὴ
Ἀρδηνιστὴς
http://olympia.gr/2011/03/08/
Ακτυπητος.
ΑπάντησηΔιαγραφή