Γράφει ὁ Πρώτ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος. Δρ. Θεολογίας
"Βασικὴ τακτικὴ διαφόρων ὁμάδων, κινήσεων, ὀργανώσεων κ. ἃ ὅπου ὁ χαρακτήρας τους, οἱ διδασκαλίες καὶ οἱ πρακτικὲς εἶναι ἀπολύτως ἀσυμβίβαστες μὲ τὴν ὀρθόδοξη πίστη μας, εἶναι ἡ προσπάθεια χειραγώγησης τῶν ἀνθρώπων μέσω τῆς παραπληροφόρησης. Τακτικὴ ἡ ὁποία κατ’ ἐξοχὴν χρησιμοποιεῖται ἀπὸ τὸν Τεκτονισμὸ ἢ Μασονία.
Μόνιμη ἐπωδὸς τῶν διαφόρων Τεκτόνων ἀποτελεῖ ὁ ἰσχυρισμός, ὅτι ἀποτελοῦν ἁπλῶς φιλοσοφικὴ ὀργάνωση ποὺ ἀποβλέπει στὴν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας, στὴν κοινωνικὴ καὶ ἀτομικὴ πρόοδο χωρὶς νὰ ἔχουν θρησκευτικὸ χαρακτήρα. Ἄποψη ποὺ προσπαθοῦν νὰ τὴ διαδώσουν μὲ κάθε πρόσφορο μέσο καὶ σὲ κάθε εὐκαιρία. Θεωροῦν μάλιστα ὅτι μπορεῖ κάποιος νὰ εἶναι ταυτοχρόνως καὶ χριστιανὸς καὶ Τέκτονας. Ἰσχύει ὅμως κάτι τέτοιο; Εἶναι δυνατὸν κάποιος νὰ εἶναι χριστιανὸς ὀρθόδοξος καὶ ταυτοχρόνως νὰ εἶναι καὶ Μασῶνος;
Γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μᾶς κάτι τέτοιο εἶναι ὄχι μόνον ἀδύνατο ἀλλὰ καὶ ἀδιανόητο. Ἐν προκειμένω εἶναι χρήσιμο νὰ θυμηθοῦμε ὅτι....
ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἔχει κατ’ ἐπανάληψη τοποθετηθεῖ γιὰ τὸν Τεκτονισμὸ κατὰ τρόπο σαφῆ, ὑπεύθυνο καὶ συγκεκριμένο. Ὑπενθυμίζουμε χαρακτηριστικά:
Ι) Ἡ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ ποὺ συνεδρίασε στὴ Μονὴ Βατοπαιδίου ἀπὸ 8-23/6/1930 στὸ Ἅγιον Ὅρος χαρακτηρίζει τὸν Τεκτονισμὸ «ὡς σύστημα ἀντιχριστιανικὸν καὶ πεπλανημένον».
ΙΙ) Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὶς 12-10 1933 σὺν τοῖς ἄλλοις ὑπογραμμίζει ὅτι ὁ Τεκτονισμὸς «ὑπομιμνήσκει τὰς παλαιᾶς ἐθνικᾶς μυστηριακᾶς θρησκείας ἢ λατρείας, ἀπὸ τῶν ὁποίων κατάγεται καὶ τῶν ὁποίων συνέχειαν καὶ ἀναβίωσιν ἀποτελεῖ» (Πέρ. Ἐκκλησία 48, (4-12-1933), σ. 1).
ΙΙΙ) Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸν Νοέμβριο τοῦ 1972 ἐπαναλαμβάνει «ὅτι ἡ Μασονία εἶναι ἀποδεδειγμένως θρησκεία μυστηριακή, προέκτασις τῶν παλαιῶν εἰδωλολατρικῶν θρησκειῶν, ὅλως ξένη καὶ ἀντίθετος πρὸς τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως σωτηριώδη ἀλήθειαν τῆς Ἁγίας ἠμῶν Ἐκκλησίας. Διαδηλοὶ κατηγορηματικῶς ὅτι ἡ ἰδιότης τοῦ Μασώνου ὑπὸ οἱανδήποτε μορφὴν εἶναι ἀσυμβίβαστος πρὸς τὴν ἰδιότητα τοῦ χριστιανοῦ μέλους τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ» (Πέρ. Ἐκκλησία 50, (1973), σ. 17).
IV) Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1996 τὴν θωρεῖ «παγανιστικὴ θρησκεία» ἀσυμβίβαστη μὲ τὸ χριστιανισμὸ καὶ τὴ χαρακτηρίζει «ὡς ἀντίχριστον σύστημα» (Πέρ. Ἐκκλησία 73(1996), σσ. 673-674).
Διάφοροι τεκτονικοὶ κύκλοι ἰσχυρίζονται ὅτι...
αὐτὲς οἱ ἀδαμαντίνου διαύγειας Ὀρθόδοξες τοποθετήσεις εἶναι ἀνακρίβειες, ἀστήρικτες θεωρητικὲς διακηρύξεις καὶ εἶναι, πάντα κατὰ τοὺς ἰσχυρισμούς τους, καρπὸς μίας ἰσχυρῆς προκατάληψης. Ἰσχύει ὅμως κάτι τέτοιο; Ἀναμφιβόλως ὄχι. Ἀντιθέτως αὐτοὶ οἱ ἰσχυρισμοὶ ἀποτελοῦν μία ἀκόμα προσπάθεια μασωνικὴς παραπληροφόρησης. Καὶ τοῦτο γιατί ἀποδεικνύεται εὔκολα καὶ ὁ παγανιστικὸς καὶ ὁ ἀποκρυφιστικὸς καὶ ὁ ἀντιχριστιανικὸς χαρακτήρας τοῦ Τεκτονισμοῦ ἀπὸ πλῆθος μασωνικῶν κειμένων – μαρτυριῶν.
Ὡς ἀποδείξεις θὰ παραθέσουμε ἐνδεικτικὰ θέσεις ἀπὸ τὴν Ἐγκυκλοπαίδεια τῆς Ἐλευθέρας Τεκτονικῆς, ἀφ’ ἑνὸς μὲν γιατί ἀποτελεῖ ἔκδοση τῆς Μασωνικῆς Στοᾶς Ὅμηρος, ἀφ’ ἑτέρου δὲ γιατί ὁ συντάκτης τῶν διαφόρων λημμάτων παραθέτει καὶ ἀπόψεις καὶ ἄλλων Μασόνων Ἑλλήνων καὶ ξένων, ἔτσι ὥστε νὰ καθίσταται τὸ ἐν λόγω ἔργο πιὸ ἀντιπροσωπευτικὸ γιὰ τὸ χῶρο του.
-Ἡ παρουσία ἀποκρυφιστικῶν στοιχείων στὸν Τεκτονισμό:
Διαβάζουμε στὴν ἐν λόγω Μασωνικὴ ἐγκυκλοπαίδεια σχετικὰ μὲ τοὺς ἀνώτερους βαθμοὺς τοῦ Τεκτονισμοῦ ὅτι: «οἱ Ἀνώτεροι βαθμοὶ τοῦ οὐδὲν ἄλλο εἶναι ἢ συμπύκνωσις τῶν διαφόρων μορφῶν τοῦ "ἐσωτερισμοῦ" προσφέρουσα εἰς τὸν Τέκτονα εὐρὺ πεδίον ἐρεύνης εἰς τὴν σφαίραν τοῦ ὑπεραισθητοῦ» (σ. 127).
Στὴν ἴδια σελίδα ἐπίσης ἀναφέρεται: «παραμένει ἀναντίρρητον ὅτι ἡ ὅλη διάρθρωσις τῶν πέραν τοῦ 3 βαθμῶν τοῦ περικλείει μέγιστον μέρος τῆς Ἀποκρύφου ἐπιστήμης καὶ τοῦ μυστηρίου συγχρόνως. Ἄλλως θὰ ἦτο ἀδύνατον νὰ ἑρμηνευθοῦν καὶ νὰ κατανοηθῶσιν οἱ βαθμοὶ οὗτοι, τὰ σύμβολα καὶ αἳ ἀλληγορίαι τῶν» (σ. 127. Πρβλ. καὶ σ. 103). Σταματοῦν ὅμως ἐδῶ οἱ μαρτυρίες; Ὄχι.
Θὰ ἀναφέρουμε μία ἀκόμη χαρακτηριστικὴ ἀπὸ τὶς πολλές. Σ' αὐτὴ ὁμολογεῖται ἡ παρουσία στὸν Τεκτονισμὸ τῆς ἰουδαϊκῆς ἀποκρυφιστικῆς παράδοσης τῆς Καββάλα. Ἀναφέρεται χαρακτηριστικά: «Εἰς πλείστους ἀνωτέρους Τεκτονικοὺς βαθμοὺς γίνεται χρῆσις τῆς Καββάλα, ὁλόκληρα δὲ Τεκτονικὰ δόγματα ἔχουν στηριχθῆ ἐπὶ τῶν ἀρχῶν τῆς» (σ. 507). Καὶ ἀλλοῦ «Ἡ προσεκτικὴ μελέτη τῶν διαφόρων Τεκτονικῶν βαθμῶν ἀποδεικνύει τὴν ἀναμφισβήτητον ἐπίδρασιν τῆς καββαλιστικῆς παραδόσεως ἐπὶ τοῦ Τεκτονισμοῦ» (σ. 510 ).
-Ἡ παρουσία παγανιστικῶν στοιχείων στὸν Τεκτονισμό:
Χαρακτηριστικὲς εἶναι ἐπίσης καὶ οἱ μαρτυρίες ποὺ ὑπάρχουν στὴν ἐν λόγω Μασωνικὴ ἐγκυκλοπαίδεια γιὰ τὴν παρουσία τοῦ παγανιστικοῦ στοιχείου στὸν Τεκτονισμό. Ἀναφέρουμε ἐνδεικτικῶς δύο: «Οὐδεὶς ὅμως ἐξετάζων προσεκτικῶς τοὺς τρόπους, καθ' οὖς ἡ ἀνάστασις ἢ ἡ ἐπιστροφὴ εἰς τὴν ζωὴν ἐδιδάσκοντο διὰ συμβόλων καὶ τελετῶν εἰς τὰ Ἀρχαία μυστήρια καὶ διδάσκονται καὶ σήμερον εἰς τὴν τεκτονικὴν μύησιν δύναται νὰ ἀρνηθῆ, ὅτι ὁ Τεκτονισμὸς ἀπέρρευσεν ἐκ τῶν ἀρχαίων μυστηρίων» (σ. 93. Πρβλ. A. G. Mackey, An Encyclopaedia of Freemasony, Vol. 2, Chicago 1947, σ.851).
Μὲ τὴν ἴδια ἐπίσης βεβαιότητα καὶ σαφήνεια ἀλλοῦ ὁμολογεῖται ὅτι «οἱ τρεῖς πρῶτοι συμβολικοὶ βαθμοὶ δὲν εἶναι τί ἄλλο ἢ πιστὴ ἐπανάληψις τῶν περὶ "ἀθανασίας τῆς ψυχῆς" διδαγμάτων τῶν Αἰγυπτιακῶν, τῶν Διονυσιακῶν, τῶν Ὀρφικῶν, τῶν Ἐλευσίνιων καὶ τῶν Μιθραϊκῶν Μυστηρίων» (σ. 127. Βλ καὶ σσ.151, 633 ).
-Ἡ παρουσία ἀντιχριστιανικῶν διδασκαλιῶν στὸν Τεκτονισμό:
Ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν πλανῶν ποὺ ἀποτελοῦν ἀντιλήψεις τοῦ Τεκτονισμοῦ θὰ σταθοῦμε ἐνδεικτικὰ μόνο σὲ μία περίπτωση, στὴν ἀντιχριστιανικὴ πλάνη τῆς μετενσάρκωσης. Ἐξόχως διαφωτιστικὰ εἶναι ὅσα ἀναφέρονται γιὰ αὐτὴν στὴν Μασωνικὴ ἐγκυκλοπαίδεια.
Ἀναφέρονται, λοιπόν, τὰ ἑξῆς: «Ὁ Ἐλευθεροτεκτονικὸς ἐσωτερισμὸς πρεσβεύει ἐπίσης, ὡς εἶναι φυσικόν, τὸ δόγμα τῆς μετενσαρκώσεως ἄνευ τοῦ ὁποίου δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ νοηθῆ καὶ στηριχθῆ ὁ περὶ ἐξελίξεως νόμος.(...) Ἀθανασία ψυχῆς ἄλλως τέ, ὡς τὴν πρεσβεύει ὁ Ἐλευθεροτεκτονισμός, δὲν θὰ ἦτο νοητὴ ἄνευ τῆς μετενσαρκώσεως» (σ. 607).
Οἱ Μασωνικὲς μαρτυρίες ἀποδεικνύουν ὅτι οἱ θέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας γιὰ τὸν Τεκτονισμὸ ἐπιβεβαιώνονται ἀπὸ τὴν πραγματικότητα καὶ δὲν ἀποτελοῦν ἀστήρικτες κατηγορίες ποὺ εἶναι καρπὸς προκατάληψης, ὅπως ἰσχυρίζονται διάφοροι τεκτονικοὶ κύκλοι. Ταυτοχρόνως ὅμως ἀποδεικνύουν καὶ τὴν ἀπόπειρα παραπληροφόρησης ποὺ ἐπιχειρεῖται ἀπὸ τὸν Τεκτονισμὸ σχετικὰ μὲ τὴ φύση καὶ τὰ χαρακτηριστικά της ὀργάνωσής τους.
Εἶναι νομίζουμε αὐτονόητο ὅτι κάποιος ποὺ θέλει νὰ εἶναι συνειδητὸς Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ταυτοχρόνως καὶ Τέκτονας. Ποιὰ σχέση μπορεῖ νὰ ἔχει τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου μὲ τὴν ἀποκρυφιστικὴ καὶ παγανιστικὴ καταχνιὰ τοῦ Τεκτονισμοῦ; Ἀναμφιβόλως καμία. Ἡ μύηση καὶ ἡ ἔνταξη κάποιου στὴ Μασονία εἶναι ἐπιστροφὴ ἀπὸ τὸ χῶρο τῆς ζωῆς, ἀπὸ τὸ χῶρο τῆς κατὰ Χριστὸν" καινῆς κτίσης" (Β Κὸρ 5, 17) ποὺ εἶναι ἡ Ἐκκλησία στὸ χῶρο τῆς σκιᾶς καὶ τοῦ θανάτου (Μάτθ. 4, 16. Λοὺκ 1, 79).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου