Τί λέει ἡ Ἁγία Γραφὴ γιὰ τὴν ἔκτρωση;

Στὶς 28 Δεκεμβρίου ἑορτάζουμε τὰ 20.000 νήπια ποὺ σφαγιάστηκαν ἀπὸ τὸν ἀδίστακτο βασιλέα Ἡρώδη. Σήμερα 120.000 μέλλουσες μητέρες περίπου σὲ ὅλο τὸν κόσμο θὰ πετάξουν στὰ σκουπίδια τὰ ἔμβρυα ποὺ κυοφοροῦν διαιωνίζοντας τὴν ἐγκληματικὴ πράξη τοῦ Ἡρώδη ἀπαρνούμενες τὴν ἴδια τὴ ζωή...

Ἡ Ἁγία Γραφὴ δὲν ἀναφέρει συγκεκριμένα τὸ θέμα τῆς ἔκτρωσης. Ὡστόσο, ὑπάρχουν πολλὲς διδασκαλίες στὴ Γραφὴ ποὺ κάνουν ξεκάθαρη τὴν ἄποψη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ἔκτρωση. Στὸν Ἱερεμία 1:5 μᾶς λέει ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς γνωρίζει πρὶν μᾶς πλάσει στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας μας. Στὸν Ψαλμὸ 139:13-16 μιλάει γιὰ τὸν ἐνεργὸ ρόλο τοῦ Θεοῦ στὴ δημιουργία καὶ τὸν σχηματισμό μας στὴν κοιλιά. Στὴν Ἔξοδο 21:22-25 ἐπιβάλλεται ἡ ἴδια τιμωρία σὲ κάποιον ποὺ θὰ προκαλέσει τὸ θάνατο ἑνὸς ἐμβρύου μὲ τὴν τιμωρία κάποιου ποὺ διαπράττει φόνο. Αὐτὸ δηλώνει ξεκάθαρα ὅτι ὁ Θεὸς θεωρεῖ ἕνα ἔμβρυο ὅτι εἶναι μία ἀνθρώπινη ὕπαρξη ὅπως ἕνας ἐνήλικας. Γιὰ τοὺς Χριστιανούς, ἡ ἔκτρωση δὲν εἶναι θέμα δικαιώματος τῆς γυναίκας νὰ διαλέξει. Εἶναι θέμα ζωῆς ἢ θανάτου μίας ἀνθρώπινης ὕπαρξης ποὺ φτιάχτηκε κατὰ τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ (Γένεση 1:26-27, 9:6).

Τὸ πρῶτο ἐπιχείρημα ποῦ ἐγείρεται πάντα ἐνάντια στὴ θέση τῶν Χριστιανῶν γιὰ τὴν ἔκτρωση εἶναι, «Τί γίνεται στὶς περιπτώσεις βιασμῶν καὶ/ἢ αἱμομιξίας;» Ὅσο τρομερὸ κι ἂν εἶναι νὰ μείνεις ἔγκυος ἀπὸ βιασμὸ καὶ/ἢ αἱμομιξία, εἶναι αὐτὸ δικαιολογία γιὰ τὸ φόνο ἑνὸς ἐμβρύου; Δύο λάθη δὲν κάνουν ἕνα σωστό. Τὸ παιδὶ ποὺ εἶναι ἀποτέλεσμα βιασμοῦ καὶ/ἢ αἱμομιξίας μπορεῖ νὰ δοθεῖ γιὰ υἱοθεσία σὲ μία καλὴ οἰκογένεια ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ κάνει δικά της παιδιὰ – ἢ τὸ παιδὶ μπορεῖ νὰ ἀνατραφεῖ ἀπὸ τὴ μητέρα. Ἀλλά, τὸ παιδὶ δὲν μπορεῖ νὰ τιμωρηθεῖ γιὰ τὶς κακὲς πράξεις τοῦ πατέρα του.

Τὸ δεύτερο ἐπιχείρημα ποῦ ἐγείρεται συνήθως ἐνάντια στὴ Χριστιανικὴ θέση γιὰ τὶς ἐκτρώσεις εἶναι, «Τί γίνεται ὅταν ἡ ζωὴ τῆς μητέρας εἶναι σὲ κίνδυνο;» Εἰλικρινά, αὐτὴ εἶναι ἡ.....

 πιὸ δύσκολη ἐρώτηση στὸ θέμα τῶν ἐκτρώσεων. Πρῶτον, ἂς θυμηθοῦμε ὅτι αὐτὴ ἡ κατάσταση εἶναι ἡ αἰτία λιγότερων ἀπὸ τὸ ἕνα δέκατό του ἑνὸς ἑκατοστοῦ τῶν ἐκτρώσεων ποὺ γίνονται στὸν κόσμο σήμερα. Οἱ περισσότερες γυναῖκες κάνουν ἔκτρωση γιατί δὲν θέλουν νὰ «ἀναθρέψουν τὸ μωρό τους» παρὰ γιὰ νὰ σώσουν τὴ ζωή τους. Δεύτερον, ἂς θυμόμαστε ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι Θεὸς θαυμάτων. Μπορεῖ νὰ προστατέψει τὴ ζωὴ μίας μητέρας καὶ ἑνὸς παιδιοῦ παρὰ τὶς ἀντίθετες ἰατρικὲς προβλέψεις. Τελικά, αὐτὴ ἡ ἀπόφαση πρέπει νὰ ἀφήνεται στὸ σύζυγο, στὴ σύζυγο καὶ στὸ Θεό. Κάθε ζευγάρι ποὺ ἀντιμετωπίζει αὐτὴ τὴν ἀκραία δύσκολη κατάσταση πρέπει νὰ προσεύχεται στὸν Κύριο γιὰ σοφία (Ἰάκωβος 1:5) γιὰ τὸ τί θέλει Ἐκεῖνος νὰ κάνουν.

Τὸ 94% τῶν ἐκτρώσεων ποὺ γίνονται στὸν κόσμο σήμερα εἶναι γιὰ λόγους διαφορετικοὺς ἀπὸ τὸν κίνδυνο τῆς ζωῆς τῆς μητέρας. Ἡ μεγάλη πλειοψηφία τῶν περιστατικῶν μπορεῖ νὰ προσδιοριστεῖ ὡς «Μία γυναίκα καὶ/ἢ ὁ σύντροφός της ἀποφάσισαν πὼς δὲν θέλουν τὸ παιδὶ ποὺ ἔχουν συλλάβει». Αὐτὸ εἶναι ἄκρως κακό. Ἀκόμα καὶ στὶς πιὸ δύσκολες 6% τῶν περιπτώσεων, ἡ ἔκτρωση δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ πρώτη ἐπιλογή. Ἡ ζωὴ ἑνὸς ἀνθρώπινου ἐμβρύου στὴν κοιλιὰ ἀξίζει κάθε προσπάθεια γιὰ νὰ ἐπιτραπεῖ μία κανονικὴ διαδικασία γέννησης.

Γὶ αὐτοὺς ποὺ ἔκαναν ἔκτρωση – ἡ ἁμαρτία τῆς ἔκτρωσης δὲν εἶναι λιγότερο συγχωρήσιμη ἀπὸ κάθε ἄλλη ἁμαρτία. Δία τῆς πίστης στὸν Χριστό, κάθε ἁμαρτία μπορεῖ νὰ συγχωρηθεῖ (Κατὰ Ἰωάννη 3:16, Ρωμαίους 8:1, Κολοσσαεῖς 1:14). Μία γυναίκα ποὺ ἔκανε ἔκτρωση, ἢ ἕνας ἄντρας ποὺ ἐνθάρρυνε μία ἔκτρωση, ἢ ἀκόμη ἕνας γιατρὸς ποὺ ἐκτέλεσε μία ἔκτρωση – ὅλοι μποροῦν νὰ συγχωρηθοῦν διὰ τῆς πίστης στὸν Ἰησοῦ Χριστό.

gotquestions.org