Ὁ πρῶτος:… «Ὅταν βλέπω μία γυναίκα νὰ πονάει, νὰ κλαίει, νὰ ὑποφέρει γιὰ ἕνα μεγάλο πρόβλημα ποὺ τὴ βασανίζει καὶ νὰ σπαράζει κυριολεκτικά, τῆς κάνω μία ἐρώτηση:
Μήπως ἔχεις κάνει στὴ ζωή σου ἔκτρωση;
Ε, λοιπόν, τὸ 90% μοῦ ἀπαντᾶ «ναί». Βλέπω δηλαδὴ ὅτι πίσω ἀπὸ κάθε πόνο κρύβεται μία παλιὰ ἁμαρτία τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ ἐπιτρέπει αὐτὸ τὸν πόνο ὁ Θεός, ὄχι γιὰ ἐκδίκηση, ὄχι γιὰ τιμωρία. Ὁ Θεὸς δὲν τιμωρεῖ, ὁ πατέρας δὲν τιμωρεῖ. Τὸ ἐπιτρέπει γιὰ τὸ καλό του παιδιοῦ του. Ἴσως μέχρι ἐκείνη τὴ στιγμὴ νὰ μὴν αἰσθάνθηκε αὐτὴ ἡ γυναίκα τί μεγάλο ἔγκλημα εἶναι ἡ ἔκτρωση καὶ ἐπιτρέπει τώρα ὁ Θεὸς νὰ τῆς συμβεῖ αὐτὴ ἡ δοκιμασία, γιὰ νὰ ἔρθει σὲ συναίσθηση…»
Καὶ ὁ δεύτερος:… « Ὅταν μου ἀνατέθηκε ἡ εὐθύνη τοῦ Ἐξομολόγου ἔμεινα ἔκπληκτος ὅταν ἄκουα γυναῖκες ἔγγαμες νὰ κάνουν ἐκτρώσεις σὲ ποσοστὸ 80%! Δηλαδὴ ὄχι μόνοι οἱ νέες καὶ ἄγαμες, ὑπεύθυνες καὶ αὐτές, ἀλλὰ καὶ οἱ ἔγγαμες, μετὰ ἀπὸ 1 ἢ 2 παιδιά, ἂν μείνουν ἔγκυες καταφεύγουν στὸ φοβερὸ ἔγκλημα τῆς ἐκτρώσεως…» Δηλαδὴ στὴ δυστυχέστερη δυστυχία τῆς ζωῆς…
Περιοδικὸ Οἰκογένεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου