Ρεπορτὰζ τῆς Κύρας Ἀδὰμ ἀπὸ τὴν Ἐλευθεροτυπία:
Ποιὰ εἶναι ἡ παροῦσα ἀναλογία τῶν ἑλληνικῶν καὶ τουρκικῶν μαχητικῶν ἀεροσκαφῶν ποῦ πετᾶνε καθημερινῶς στὸ Αἰγαῖο ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 2010; Σύμφωνα μὲ δημοσιευμένα στοιχεῖα τοῦ ὑπουργείου Ἄμυνας ἀλλὰ καὶ τοῦ τουρκικοῦ ΓΕΕΘΑ, ἡ ἀναλογία διαμορφώνεται περίπου σὲ 90% τουρκικὰ (καὶ μάλιστα πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ὁπλισμένα) καὶ 10% ἑλληνικά. Τὸ 2009 ἔγιναν 593 τουρκικὲς παραβάσεις, 980 παραβιάσεις καὶ ὑπῆρξαν 236 ἐμπλοκές. Τὸ 2010 οἱ ἐμπλοκὲς περιορίστηκαν σὲ 14.
Ἡ ἀναλογία αὐτὴ ἰσοδυναμεῖ μὲ 16 ἕως 40 τουρκικὰ ἀεροσκάφη σὲ καθημερινὴ βάση στὸ Αἰγαῖο, ἐνῶ μόνον 2 ἕως 4 ἑλληνικὰ ἀπογειώνονται γιὰ νὰ ἀναχαιτίσουν, ἂν καὶ ἀποφεύγουν νὰ προσεγγίσουν, τὰ τουρκικά. Ἔτσι δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἔχουν σχεδὸν ἐκλείψει οἱ ἐμπλοκές.
Ὅμως ἡ σημερινὴ ἀναλογία (10%-90%) τῶν ἑλληνικῶν καὶ τουρκικῶν πτήσεων στὸ Αἰγαῖο, εἶναι ἀκριβῶς ἡ ἀντίστροφή του 1978, ὅταν δηλαδὴ πραγματοποιήθηκε ἡ πρώτη διερευνητικὴ συνάντηση τῶν γέν. γραμματέων τῶν δύο ὑπουργείων Ἐξωτερικῶν.
Τὸ 1978, ἡ τουρκικὴ πλευρὰ ὑποστήριζε ὅτι ἡ στάση τῆς Ἑλλάδας εἶναι ἐχθρικὴ καὶ συνιστᾶ «ἀπειλῆ» ἔναντί της Τουρκίας, διότι οἱ πτήσεις τῶν ἑλληνικῶν μαχητικῶν στὸ Αἰγαῖο εἶναι 95% ἔναντι 5% τῶν τουρκικῶν.
Ἡ τουρκικὴ προσπάθεια
Ἀπὸ τότε μέχρι σήμερα ἡ Ἄγκυρα, ἀνεξαρτήτως κυβερνήσεων καὶ κυβερνῶντος πολιτικοῦ κόμματος, βρίσκεται σὲ μία διαρκῆ καὶ ἐπίπονη προσπάθεια ὀργάνωσης καὶ ἐκτέλεσης πτήσεων τῶν τουρκικῶν μαχητικῶν στὸ Αἰγαῖο, ἔτσι ὥστε νὰ θεμελιώσει καὶ νὰ ὁριοθετήσει τὰ κυριαρχικὰ καὶ οἰκονομικὰ δικαιώματα ποὺ πιστεύει ὅτι ἔχει στὴν περιοχὴ αὐτή.
Μὲ τὸ πέρασμα τοῦ χρόνου, καθὼς οἱ ἑλληνικὲς θέσεις καὶ ἀντιδράσεις οὔτε βελτιώθηκαν οὔτε ἐκσυγχρονίστηκαν, πολλὰ ἀπὸ τὰ κυριαρχικὰ καὶ οἰκονομικὰ δικαιώματα τείνουν πλέον νὰ μετατραποῦν σὲ τουρκικὰ κεκτημένα.
Ὁ τεράστιος ὄγκος ἐπίσημων ἐγγράφων ποὺ ἔχει συσσωρευθεῖ πλέον ἐπιτρέπει τὴν καταγραφὴ τῆς ἄμεσης σχέσης καὶ σκοπιμότητας τῶν τουρκικῶν πτήσεων, μὲ τὴν τουρκικὴ πολιτικὴ καὶ διπλωματία στὸ Αἰγαῖο καὶ δὲν ἀφήνει περιθώρια γιὰ παρανοήσεις καὶ παρερμηνεῖες:
* Τὸ 5% τῶν τουρκικῶν πτήσεων στὸ Αἰγαῖο τὸ 1978, πενταπλασιάστηκε τὸ 1979 καὶ ἔφτασε τὸ 25%. Οἱ τουρκικὲς πτήσεις τὸ 1979 ἔφτασαν γιὰ πρώτη φορὰ μέχρι τὶς νησίδες Καλόγηροι (βόρειά της Ἀνδρου) καὶ ὁριοθετοῦσαν τὸν 25ο μεσημβρινὸ καὶ ἀνατολικὰ ὡς περιοχὴ ἐλέγχου τῆς Ἄγκυρας. Μὲ τὶς πτήσεις αὐτές, ἡ Ἄγκυρα ἐπιδίωξε νὰ θεμελιώσει δικαιώματα καὶ ἁρμοδιότητες στὸ Αἰγαῖο.
Τὴν ἴδια περίοδο ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση ἀποδέχθηκε τὴ Σύμβαση τοῦ Ἀμβούργου τοῦ Διεθνοῦς Ὀργανισμοῦ Ναυσιπλοΐας (ΙΜΟ), μὲ πολὺ δύσκολες διατάξεις γιὰ τὰ ἑλληνικὰ συμφέροντα. Ἡ Σύμβαση (ἄρθρα 2.1.4. καὶ 2.1.5) ἐπέβαλε στὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Τουρκία νὰ συμφωνήσουν (σ.σ. δηλαδὴ ποτὲ) στὴν ὁριοθέτηση καὶ τὸν καθορισμὸ περιοχῶν εὐθύνης γιὰ ἔρευνα καὶ διάσωση θαλάσσιων ἀτυχημάτων καὶ σὲ περίπτωση μὴ ὕπαρξης συμφωνίας, ἡ κάθε χώρα νὰ ὁριοθετήσει μόνη της τὴ δική της περιοχή. Ἔτσι ἡ Ἄγκυρα, γνωρίζοντας ὅτι δὲν θὰ ἐπέλθει συμφωνία, ἀφοῦ αὐτὴ διεκδικοῦσε σταθερὰ τὸ μισὸ Αἰγαῖο, ἄρχισε σὲ καθημερινὴ βάση ἐντατικὲς καὶ παρατεταμένες πτήσεις στὰ ὅρια τοῦ 25ου μεσημβρινοῦ, μὲ πλῆθος ὑπερπτήσεων τῶν ἑλληνικῶν νήσων, προκειμένου νὰ θεμελιώσει πρακτικὴ ἐλέγχου τοῦ μισοῦ Αἰγαίου.
Ἐπιπροσθέτως τὸ 2001 ἡ τουρκικὴ Ἐθνοσυνέλευση ψήφισε τὸν νόμο 24611, μὲ τὸν ὁποῖο ὁριοθετεῖ μονομερῶς τὸ μισὸ Αἰγαῖο καὶ τὰ νησιά του ὡς περιοχὴ ἔρευνας καὶ διάσωσης τῆς Τουρκίας καὶ τὸ ἐντάσσει κάτω ἀπὸ ἔλεγχο τῆς Ἄγκυρας, μὲ τὴν Ἀθήνα νὰ παριστάνει τὸν ἁπλὸ παρατηρητή.
Ἀπὸ τὸ 1979 μέχρι καὶ τὸ τέλος τοῦ 1995 οἱ τουρκικὲς πτήσεις στὸ Αἰγαῖο παρέμειναν στὸ 25% καὶ οἱ ἑλληνικὲς στὸ 75%
* Ἀπὸ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1995 παρουσιάστηκε μία ἀσυνήθιστα μεγάλη καὶ βίαιη τουρκικὴ ἀεροπορικὴ δραστηριότητα, μὲ δεκάδες ὑπερπτήσεις πάνω ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ νησιὰ καὶ μὲ καθημερινὲς ἐμπλοκές, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ ἀναλογία τῶν ἑλληνοτουρκικῶν πτήσεων στὸ Αἰγαῖο νὰ ἐξισωθεῖ στὸ 50%-50%.
Ἡ τεχνητὴ κρίση στὰ Ἰμια
Ἂν καὶ ὁ τουρκικὸς στόχος ἦταν πασιφανὴς καὶ ἀπέβλεπε στὸ νὰ «ἀπαγορεύσει» στὴν Ἑλλάδα νὰ ἀσκήσει τὸ δικαίωμα ἐπέκτασης τῶν χωρικῶν ὑδάτων μέχρι τὰ 12 ν.μ., καθὼς ἐπίσης καὶ νὰ «ἐκμηδενίσει» τὴν ἑλληνικὴ ὑφαλοκρηπίδα καὶ τὴν ΑΟΖ, οἱ ἑλληνικὲς κυβερνήσεις δὲν ἔλαβαν μέτρα ἀποτελεσματικῆς πρόληψης τῶν τουρκικῶν προκλήσεων.
Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1995 ἡ ἑλληνικὴ Βουλὴ κύρωσε τὴ Σύμβαση γιὰ τὸ Δίκαιό της Θάλασσας.
Ἕνα μήνα μετὰ τὴν ψήφιση τῆς Σύμβασης, ἡ Τουρκία προκάλεσε τὴν τεχνητὴ κρίση στὰ Ἰμια. Τὴν ἴδια χρονιὰ ἡ Ἄγκυρα ἔθεσε θέμα γκρίζων ζωνῶν, ὑποστηρίζοντας ὅτι πάνω ἀπὸ 80 νησιά, νησίδες καὶ βραχονησίδες δὲν ἀνήκουν στὴν Ἑλλάδα. Τὴ θέση τῆς αὐτὴ ἡ Τουρκία προσπαθεῖ ἀκόμη καὶ σήμερα νὰ ἑδραιώσει, μὲ τὶς τουρκικὲς πτήσεις πάνω ἀπὸ τὰ νησιά.
* Ἡ ἐξίσωση τῶν ἑλληνοτουρκικῶν πτήσεων 50%-50% διατηρήθηκε ἀπὸ τὸ 1995 ἕως τὸ 2006, ὅταν οἱ τουρκικὲς πτήσεις αὐξήθηκαν ξαφνικὰ στὸ 75%, ἀπὸ τὸν Αὔγουστο τοῦ 2006 καὶ οἱ ἑλληνικὲς πτήσεις μειώθηκαν στὸ 25%.
Μία ἀπὸ τὶς αἰτίες ἦταν ἡ ἐπιτυχία τῆς Τουρκίας, βάση τῆς ὁποίας τὸ ΝΑΤΟ ἐξέδωσε διαταγὴ μὲ τὴν ὁποία ἀπαγορεύει στὰ ἑλληνικὰ μαχητικὰ νὰ πετᾶνε πάνω ἀπὸ τὰ νησιὰ ποὺ βρίσκονται ἀνατολικὰ ἀπὸ τὴ μέση του Αἰγαίου.
Σήμερα οἱ ἑλληνικὲς πτήσεις ἔχουν πλέον μειωθεῖ στὸ 10% καὶ οἱ τουρκικὲς ἔχουν αὐξηθεῖ περίπου στὸ 9ο%.
Συνολικῶς ἡ Ἀθήνα ἀπὸ τὸ 1996 μέχρι καὶ σήμερα ἀρκεῖται μόνον σὲ ἀναποτελεσματικὰ διαβήματα – παράπονα πρὸς τὴν Ἄγκυρα, γιὰ τὶς ὑπερπτήσεις τουρκικῶν μαχητικῶν. Χρησιμοποιεῖ, δηλαδή, μέσα ποὺ ἐλάχιστα διασφαλίζουν στὴν πράξη τὴν ἑλληνικὴ κυριαρχία στὸ Αἰγαῖο καὶ τὰ οἰκονομικὰ συμφέροντα τῆς χώρας καὶ διστάζει νὰ ἐπικαλεστεῖ ἀνώτατα διπλωματικὰ μέσα, ὅπως π.χ. προσφυγὴ στὸν ΟΗΕ.
Σὲ κάθε ἕνα ἀπὸ τὰ διαβήματα αὐτὰ ἡ Ἄγκυρα ἀπαντᾶ στερεότυπα κάθε φορᾶ ὅτι τὰ τουρκικὰ μαχητικὰ δὲν πέταξαν πάνω ἀπὸ νησιά, νησίδες καὶ βραχονησίδες ποὺ ἔχουν παραχωρηθεῖ στὴν Ἑλλάδα μὲ διεθνεῖς Συνθῆκες… *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου