Τό πρόσωπον τῆς ψυχῆς

Κάθε ἄνθρωπος εἶναι μιά προσωπικότητα μοναδική καί ἀνεπανάληπτος. Ἔχει πλασθῆ ἀπό τήν μεγάλην ἀγαθότητα τοῦ Ἁγίου Θεοῦ κατ’ εἰκόνα καί ὁμοίωσιν Αὐτοῦ.
Σύμφωνα μέ τήν πρόνοιαν τοῦ πανσόφου Θεοῦ κάθε ψυχή εἶναι προικισμένη ἀπό τήν χάριν τοῦ Ἅγιου Πνεύματος μέ διάφορα τάλαντα καί χαρίσματα, τά ὁποῖα διαφέρουν ἀπό ψυχή σέ ψυχή. Καμμία ψυχή δέν ὁμοιάζει μέ τήν ἄλλην ἀπόλυτα.Ἔχουν τά βασικά ἰδιώματα τῆς θείας εἰκόνος ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἴδια, ἀλλά κάθε ψυχή ἔχει καί τά ἰδικά τῆς προτερήματα καί δωρήματα, τά ὁποῖα ὁ Κύριος ἔδωσε εἰς τίς ψυχές καί τά σώματα τῶν ἀνθρώπων.
Ὁ κάθε ἄνθρωπος, ἐπειδή εἶναι τιμημένος ἀπό τόν Θεό μέ ἐλευθερία καί αὐτεξουσιότητα, θά ἔργασθη μέ τήν ἰδικήν τοῦ προαίρεσι, διά νά ἀξιοποίηση τά τάλαντα αὐτά, δηλαδή τά προτερήματα τῆς ἰδικῆς τοῦ ψυχῆς. Ὅταν τά ἀξιοποίηση πλήρως, τότε ὁ ἄνθρωπος καθίσταται μιά ὁλοκληρωμένη προσωπικότητα. Εἰς τόν σκελετόν τῆς πνευματικῆς του οἰκοδομῆς προσθέτει καί τήν ἰδικήν τοῦ ἐπιμέλειαν καί καλλωπίζει τόν οἶκον τῆς ψυχῆς του καί συμπληρώνει εἰς αὐτόν πολλά στοιχεῖα, τά ὁποῖα προέρχονται ἀπό τήν ἀξιοποίησι τῶν ταλάντων καί τήν χάριν τοῦ Ἁγίου...Πνεύματος.
Ἔχει ὅμως πρόσωπον ἡ ψυχή; Ἔχει πρόσωπον ἡ ψυχή!… Καί ἡ ὡραιότης τοῦ ἀνεπανάληπτου αὐτοῦ προσώπου ἐξαρτᾶται ἀπό τόν ἀγώνα τοῦ ἄνθρωπου νά ὁμοιάση πρός τό κάλλος τοῦ Χρίστου. Ἀνεκδιήγητον δέ καί ἄρρητον εἶναι τό κάλλος τοῦ Θεοῦ Λόγου καί ἡ ὡραιότης τῆς σοφίας καί ἡ μορφή τοῦ Θεοῦ ὅπου ὑπάρχει εἰς τήν εἰκόνα Αὐτοῦ. Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀγάπησαν νά θεωροῦν αὐτό τό κάλ¬λος, ἀπό τό ὁποῖον ὀμορφαίνει καί ἡ ἰδική τούς ψυχή. Διά τοῦτο ὁ Ἱερός Ψαλμωδός παρακαλεῖ: «Κύριε, ἕν τῷ θελήματί σου παρέσχου τῷ κάλλει μου δύναμιν» (Ψάλμ. 29, 8).
Ὅ Ἅγιος Μακάριος ὅ Αἰγύπτιος ἐρωτᾶ: «Ἔχει πρόσωπον ἡ ψυχή;» καί ἅπαντα ὁ ἴδιος: «Ἔχει πρόσωπον, ποῦ ὁμοιάζει σάν τόν Ἄγγελον».
Κατά τήν κοινήν ἀνάστασιν τῶν σωμάτων, ἡ ψυχή, ποῦ εἶναι ἀθάνατη, θά λάβη τό ἰδικόν τῆς ἀφθαρτισμένο σῶμα. Καί ἐάν μέν ἡ ψυχή ἐτήρησε ἄφθορον τήν εἰκόνα της καί ἐπέτυχε καί τήν ὁμοίωσιν πρός τήν Θεότητα, ὅσον ἦταν δυνατόν εἰς αὐτήν πάντοτε βέβαια μέ τήν ἐνίσχυσιν τῆς θείας χάριτος, τότε καί τό σῶμα της θά εἶναι διάφανο καί φωτεινό καί τό πρόσωπο τῆς ψυχῆς θά λάμπη καί θά δέχεται τό φῶς τῆς Ἅγιας Τριάδος κατά τήν χωρητικότητα καί καθαρότητα ποῦ ἀπέκτησε εἰς τόν ἐπίγειον βίον της.
Ἐάν ἡ ψυχή ἐπιτύχη μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ τήν ἰδικήν τῆς ἀνάστασι καί φθάση εἰς τό κάλλος πού τήν προώρισε ὁ Θεός, θά μετέχη εἰς τήν αἰώνιον δόξαν τοῦ Θεοῦ. Συγχρόνως δέ θά ἀπαθανάτιση καί θά ἀφθαρτίση ὁ Ἅγιος Θεός καί τό συνημμένο μέ τήν ψυχή σῶμα, διότι τό σῶμα ἔκανε ὑπακοή εἰς τήν ψυχήν καί ὁ Ναός τοῦ σώματος ἔμεινε καθαρός.
Τό νέον ἀθάνατον σῶμα θά εἶναι ἡ αἰώνιος, ἀχειροποίητος, οὐράνιος στολή τῆς ψυχῆς.
Ἐκεῖ, εἰς τήν οὐράνιον Βασιλείαν, θά γνωρίζωμεν καί ὅλους τους Ἅγιους, ὅπως τούς εἰκονίζει ἐδῶ ἡ Ἐκκλησία μας.Ἐκεῖ θά εὑρεθοῦμε ὅλοι ὅσοι ἀξιωθοῦμε τῆς οὐρανίου μακαριότητος, καθένας μέ τό Ἰδικόν τοῦ πρόσωπον καί τήν ἴδιαιτεράν του μορφήν, εἰς ἰδιαιτέραν μονήν καί κατάπαυσιν, διά νά δοξάζωμεν ἀκαταπαύστως καί ἀγγελικῶς τό “Ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἅγιου Πνεύματος, τῆς μιᾶς ἀδιαιρέτου Τριάδος, εἰς τήν Ὅποιαν πρέπει πάσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις εἰς τούς αἰώνας. Ἀμήν.
Πηγή: Αἴσθησις ζωῆς αἰωνίου, Μοναχοῦ Μαρκέλλου Καρακαλληνοῦ
Ἀπό:ἀπόψεις γιά τήν Μονή Βατοπαιδίου