Ἡ Θεοτόκος πρότυπο Ἁγιότητος.

Ἡ γλυκύτατη φυσιογνωμία τῆς Θεοτόκου, Μητέρας τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ κόσμου, δεσπόζει παντοῦ στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἰδιαίτερα τὸ μήνα Αὔγουστο. Οἱ λαμπροὶ καὶ πάνδημοι ἑορτασμοὶ σ’ ὁλόκληρη τὴ χριστιανοσύνη δημιουργοῦν μία θερμὴ ἀτμόσφαιρα γιὰ νὰ ἐκφράσουν τὴν εὐγνωμοσύνη καὶ τὶς εὐχαριστίες στὴ μορφὴ τῆς Θεοτόκου, μεσίτριας τῶν πονεμένων ἀνθρώπων.
Ἡ Παναγία εἶναι τὸ ἀσάλευτο θεμέλιό του Γένους σ’ ὅλες τὶς καταπτώσεις καὶ κλυδωνισμούς του, ἡ εὐλογία, ἡ πίστη καὶ ἡ ἐλπίδα διὰ τὴν ἀνόρθωση καὶ τὴ νίκη.
Σ’ αὐτὴ τὴ μεγάλη Μητέρα καταφεύγει ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος τῶν πιστῶν στὶς δύσκολες ὧρες. Εἶναι ἡ ἁγία τῶν ἁγίων, ἡ καταφυγὴ τῶν καταπονουμένων, ἡ μεσίτρια πρὸς τὸν Θεό, τῆς ὁποίας ἡ ἁγιότητα ξεπέρασε κάθε ἀνθρώπινο μέτρο.
Ἡ ἐπίγεια ζωὴ τῆς Θεοτόκου ὑπῆρξε μία πορεία ὁλοκληρωτικῆς προσφορᾶς πρὸς τὸν Θεό. Ἀπόλυτη ὑπακοὴ στὸ θεϊκὸ θέλημα, βαθιὰ πίστη, ἀνείπωτη ἠθικὴ καθαρότητα καὶ ἁγιότητα ἦταν ἡ δική της συμμετοχὴ στὴν εὔνοια τοῦ Θεοῦ. Τὰ μεγέθη αὐτὰ ἀποτελοῦν ἀπλησίαστα ἐπίπεδα ἀρετῆς γιὰ κάθε ἐποχὴ ἰδιαίτερα δὲ γιὰ τὴ δική μας.
Διερωτᾶται κανεὶς κατὰ πόσο ἡ ἁγιότητα τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νὰ ἀποτελέσει...πρότυπο γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο, ὅταν ἀκούγοντας τὴ λέξη ἁγιότητα γελάει καὶ εἰρωνεύεται;
Μήπως ὅμως εἶναι μία πρόκληση γιὰ τὴ σημερινὴ λογοκρατούμενη κοινωνία, ποὺ ἀναζητᾶ εὔκολες λύσεις, ποὺ ἀδιαφορεῖ γιὰ τέτοια μεγέθη, ποὺ προτιμᾶ τὸ χάος καὶ τὴ σύγχυση τῶν ἀξιῶν καὶ τῶν ἰδεῶν; Εἶναι εὔκολο στὴν ἐποχὴ μᾶς ν’ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὶς ποικίλες δεσμεύσεις καὶ ἀναγκαιότητες καὶ μὲ ἡρωισμὸ καὶ τόλμη νὰ ἀρνηθοῦμε τὸν ὑλιστικὸ κόσμο;
Τὰ ἐρωτήματα αὐτὰ ἀποκαλύπτουν τὸν σκεπτικισμὸ ποὺ γέννησε ἡ μονομερὴς προσκόλληση τοῦ ἀνθρώπου στὰ ὑλικὰ καὶ ἡ ἀπομάκρυνσή μας ἀπὸ τὸν κόσμο τοῦ πνεύματος, μέσα στὸν ὁποῖο ἀναπνέει αὐτὸ ποὺ ὀνομάζουμε ἁγιότητα.
Ὁ σύγχρονος κόσμος ἀναζητᾶ ἐναγωνίως τὶς φαντασιώσεις τοῦ πολιτισμοῦ τὶς νέες μορφὲς χαρᾶς, νέες πηγὲς αἰσθησιακῆς ἀπόλαυσης καὶ νέες ἐμπειρίες συγκινήσεων. Προτιμᾶ τὴν ἄνευ ὅρων παράδοση στὶς κοινωνικές, τεχνολογικὲς καὶ πολιτιστικὲς συμβατικότητες, ἀκόμα κι΄ ὅταν γνωρίζει, ὅτι τὰ ἐπιτεύγματα αὐτὰ τὸν ἀλλοτριώνουν ὁλοκληρωτικά.
Ἡ πραγματικὴ διέξοδος ἀπὸ τὸ φαῦλο κύκλο τοῦ παραλόγου βρίσκεται ἐκεῖ, ὅπου δυναμικὰ πρότυπά μας φανερώνουν τρόπους ζωῆς γεμάτους ἁπλότητα ἀρετῆς, ἀγωνιστικὴ πορεία γιὰ τὴ διαρκῆ βελτίωση καὶ πληρότητα τῆς κενωτικῆς προσφορᾶς γιὰ τὸν συνάνθρωπο.
Ἕνα τέτοιο πρότυπο εἶναι ἡ Θεοτόκος. Παράδειγμα πρόκλησης καὶ πρόσκλησης ἁγιότητας. Μὲ τὴ μορφή της ἡ Παναγία ὡς πρότυπο καὶ παράδειγμα, δυναμώνει καὶ γιγαντώνεται ἡ ἀδυναμία τῆς φύσεώς μας καὶ μειώνονται σιγὰ-σιγὰ οἱ πτώσεις καὶ οἱ ἀμφιβολίες.
Οἱ γήινες καὶ κοινωνικὲς δεσμεύσεις παύουν νὰ μᾶς ἐξουσιάζουν δυναστικά, οἱ ἀναζητήσεις τῆς ψυχῆς ἀποκτοῦν προτεραιότητα καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ φωτίζει τὶς ἐπιλογές μας.
Ἔτσι ἀρχίζει ἡ πορεία τῆς ἁγιότητας. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἡ Θεοτόκος προσέλκυσε τὴν εὔνοια τοῦ Θεοῦ καὶ δυναμώθηκε στὸν προσωπικὸ ἀγώνα της γιὰ τὴν ἁγιότητα.
Ἂν παραμείνουμε προσανατολισμένοι στὸ πρότυπο αὐτὸ ποὺ μᾶς προσφέρει ἡ Θεοτόκος Μητέρα ἡ πορεία τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἁγιότητας δὲν θὰ εἶναι οὐτοπία, γιατί ἡ μορφὴ τῆς Παναγίας ποὺ καθοδήγησε καὶ στήριξε ἀναρίθμητους πιστούς, θὰ καθοδηγεῖ καὶ θὰ στηρίζει καὶ τὶς δικές μας προσπάθειες.
π.Γ.Στ.
Πηγή:Πενταπόσταγμα