ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Γράφει ο Ἀρχ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος Ἱεροκήρυκας - Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης

Πράξ. Ἄπ. Β΄ 1-11

Αἰσθάνεται τόσο πολὺ ἀδύνατος ὁ ἄνθρωπος στὸ νὰ κάνει λόγο γιὰ τὸ μοναδικὸ γεγονὸς τῆς Πεντηκοστῆς. Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, προτιμότερο θὰ ἦταν, μέσα σὲ πνεῦμα σιωπῆς, νὰ βιώσει ὅσο τὸ δυνατόν, τὰ μεγαλεία τοῦ Θεοῦ.
Ὡστόσο, ἐπιβάλλεται νὰ ὑπογραμμίσουμε ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ποὺ ἐμφανίστηκε «ὡσεὶ γλῶσσαι πυρός», σὺν τοῖς ἄλλοις, σκοπὸ ἔχει νὰ μᾶς... ἀποκαλύψει τὴν καθαρτικὴ καὶ φωτιστικὴ ἰδιότητα τῶν ἀκτίστων κοινῶν ἐνεργειῶν τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Ὅπως ἡ φωτιὰ κάνει στάχτη κάθε τί ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ ἀντέξει στὴν παρουσία της, ἔτσι καὶ πολὺ περισσότερο, τὸ πῦρ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κατακαίει κάθε τί τὸ γήϊνο καὶ ἀκάθαρτο ποὺ φέρει ὁ ἄνθρωπος μέσα του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τὸν ἐξαγιάζει καὶ νὰ τὸν ἀναγεννᾶ.
Ἀλλὰ ἡ φωτιά, ὄχι μόνο κατακαίει μὰ καὶ θερμαίνει! Θερμαίνει λοιπὸν ἡ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὶς καρδιὲς τῶν πιστῶν καὶ κάνει τὸ ἐσωτερικό τους, ἀφοῦ πρῶτα βέβαια τὸ καθαρίσει, νὰ φλέγεται γιὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὴ δόξα τοῦ Χριστοῦ.
Ὅμως, καταπληκτικὴ ἰδιότητα τῆς φωτιᾶς, εἶναι καὶ ὁ φωτισμὸς ποὺ ἐκπέμπει αὐτὴ στὸ χῶρο ποὺ θερμαίνει. Κι ἔχει τόση ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ φῶς! Τίποτε ἄλλο δὲν διψάει ἡ ὅλη ὕπαρξη μᾶς τόσο πολύ, ὅσο τὸ φῶς ἐντός του ὁποίου αἰσθανόμαστε ὅτι ζοῦμε μέσα στὸ φυσικό μας χῶρο.
Ἂν τώρα μελετήσουμε προσεκτικὰ τὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς ἑορτῆς, ἂν ἐμβαθύνουμε στὰ θεία νοήματα ποὺ μᾶς καταγράφει ὁ Ἕλληνας Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, καὶ στὴ συνέχεια παρακολουθήσουμε τὴν πορεία τῶν θείων Ἀποστόλων γιὰ τὸν εὐαγγελισμὸ τοῦ κόσμου, τότε μὲ συγκίνηση θὰ διαπιστώσουμε ὅτι αὐτὰ ποὺ περιγράψαμε πρίν, πραγματοποιοῦνται στὰ πρόσωπα τῶν μαθητῶν κατὰ τρόπο ὑπερθαύμαστο.
Ναί, αὐτὸ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα ποὺ ἱδρύει κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, αὐτὴ ἡ θεία δωρεὰ ποὺ «ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας», αὐτὸ τὸ πῦρ, ἀνακαινίζει τοὺς φωστῆρες τῆς οἰκουμένης, μὲ ἀποτελέσματα τόσο θαυμαστὰ ποὺ εἶναι ἀδύνατον νὰ συλλάβει καὶ ἡ πλέον τολμηρὴ φαντασία!
Βεβαίως, εἶναι ἀνάγκη νὰ τονίσουμε ὅτι καὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἐλάβαμε ἀπὸ τὶς δωρεὲς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ εὐλογημένη ἡμέρα τοῦ βαπτίσματός μας, σηματοδοτεῖ αὐτὲς τὶς δωρεὲς ποὺ λάβαμε διὰ τοῦ μυστηρίου τοῦ Χρίσματος. Καὶ ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι τόσο σημαντική, ἀφοῦ πολιτογραφηθήκαμε στὸν οὐρανὸ διὰ τῆς στρατευομένης μᾶς Ἐκκλησίας.
Ποτὲ πλέον δὲν θὰ πρέπει νὰ λησμονοῦμε ὅτι ἐφ’ ἑξῆς, ἀνήκουμε ὀργανικὰ πλέον στὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Στὴν Ἐκκλησία Τοῦ τὴν Ἁγία, τῆς ὁποίας ἀποτελοῦμε μέλη, μὲ ὅ,τι βέβαια αὐτὸ συνεπάγεται.
Αὐτὴ δὲ ἡ δωρεὰ ποὺ λάβαμε, χαρίζει στὴν ψυχὴ μᾶς ἕνα κάλλος πνευματικὸ καὶ οὐράνιο, τὸ ὁποῖο ὄχι ἁπλῶς διατηρεῖται, ἀλλὰ καὶ ἐπαυξάνει διὰ τῆς συμμετοχῆς μας καὶ στὰ ἄλλα μυστήρια. Μάλιστα τὸ μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας τοῦ Δεσποτικοῦ Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς κάνει περισσότερο ὅλων νὰ τροφοδοτούμαστε καὶ νὰ ὁδηγούμαστε στὸν προορισμό μας.
Αὐτὴ λοιπὸν ἡ μετοχή μας στὶς δωρεὲς τοῦ Παρακλήτου, κάνει ὅλον ἐν καὶ περισσότερο τὴν ψυχὴ μᾶς ἁγνὴ καὶ λαμπρή. Ἐπιπλέον τῆς χαρίζει δύναμη, καρτερία καὶ ἀντοχή, ὥστε νὰ βιώνει τὴν ἀρετὴ καὶ νὰ τὴν ἀκτινοβολεῖ. Στοὺς Ἁγίους μάλιστα, ποὺ ἡ κατάσταση αὐτὴ βιώνεται ἐνεργῶς, ἡ χάρις διαποτίζει ὄχι μόνο τὴν ψυχή, ἀλλὰ καὶ τὸ σῶμα τους, μὲ ἀποτέλεσμα ὅσο ζοῦν νὰ ἀκτινοβολοῦν ποικιλοτρόπως αὐτὰ τὰ θεία χαρίσματα, ἀλλὰ καὶ μετὰ θάνατον, τὰ Ἱερά τους λείψανα νὰ καθίστανται γιὰ τὸν κόσμο, πηγὴ θείων εὐλογιῶν.
Ἕνας Χριστιανὸς καὶ μάλιστα Ὀρθόδοξος, δὲν μπορεῖ, παρὰ μία τέτοια αὐθεντικὴ ζωὴ νὰ ἐπιζητᾶ καὶ νὰ ἀγωνίζεται διὰ τῆς χάριτος νὰ κατακτήσει. Τὴν ζωὴ ποὺ χαρίζει καὶ καταρτίζει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. «Ἁγίω Πνεύματι πάσα ψυχὴ ζωοῦται καὶ καθάρσει ὑψοῦται λαμπρύνεται...»
Ἀδελφοί μου, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ «σκανδαλωδῶς» μᾶς τοποθέτησε μέσα στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Τουλάχιστον, ἐμεῖς, ἀπὸ φιλότιμο, ἂς παρακαλέσουμε τὸν Παράκλητον, τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, νὰ μᾶς συγκρατεῖ, νὰ μᾶς φωτίζει καὶ νὰ μᾶς ἐνδυναμώνει στὸν πιὸ ὄμορφο ἀγώνα ποὺ μπορεῖ νὰ ζεῖ ὁ ἄνθρωπος.
Στὸν ἀγώνα νὰ γίνουμε ναὸς δικός Του, ὅ,τι κι ἂν αὐτὸ μας κοστίσει.
«Κύριε, τὸ Πνεῦμα σου τὸ ἀγαθόν... ἐγκαίνισον ἠμὶν τοῖς δεομένοις σου».
«Κύριε, τὸ Πνεῦμα σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλεις ἀπ’ ἐμοῦ».
Ἀμήν.