Ἀκούω ὅτι ἡ κυβέρνηση καταγγέλλει στὰ διεθνῆ φόρα τὸ κυοφορούμενο τουρκοσυριακὸ μνημόνιο. Ἡ μεγάλη νομικὴ ἐπιχειρηματολογία της εἶναι ὅτι δὲν ὑπάρχει ἀκόμη ἀναγνωρισμένη κυβέρνηση στὴν Συρία! Ὁ Τζολανί, δηλαδή, πιστεύουν οἱ κολοσσοὶ τοῦ διεθνοῦς δικαίου ποὺ συμβουλεύουν τὴν οἰκογένεια Μητσοτάκη, ποὺ ἀναγνωρίζεται ἀπὸ ὅλους τῆς "σωστῆς" πλευρᾶς τῆς ἱστορίας, δηλαδὴ τὸν νατοσιωνιστικὸ ἄξονα, θὰ γίνει δεκτὸ ὅτι μόνον τὸ τουρκοσυριακὸ μνημόνιο δὲν νομιμοποιεῖται νὰ ὑπογράψει!
Ἡ καταγγελία, ὅμως, τῆς κυβέρνησης ἑνὸς τέτοιου κυοφορούμενου μνημονίου, τὸ ὁποῖο θὰ στερήσει ὁριστικὰ τὴν ΑΟΖ τῆς Κύπρου καὶ θὰ καταστήσει τουρκικὴ ἰδιοκτησία ὅλα τὰ κοιτάσματα στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο, συνιστᾶ... κυνικὴ ὁμολογία προδοσίας τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων ἀπὸ τὴν ἴδια. Καὶ αὐτὸ ἐπειδὴ ἡ ἴδια συνέβαλλε στὴν ἀνατροπὴ τοῦ Ἄσαντ, ὄντας μία ἀπὸ τὶς πρῶτες χῶρες ποὺ διέκοψαν διπλωματικὲς σχέσεις μαζί του ἤδη ἀπὸ τὴν πρώτη περίοδο δραστηριοποίησης τῶν τζιχαντιστῶν στὴν χώρα.
Καὶ αὐτὸ τὸ ἔκανε μὲ δεδομένο ὅτι ὁ Ἄσαντ, ὅπως ἀκριβῶς καὶ ὁ πατέρας του, θεωροῦσε πρῶτο ἐχθρὸ τῆς Συρίας τὴν Τουρκία, καὶ ὡς ἐκ τούτου τὴν Ἑλλάδα φυσικὸ σύμμαχο τῆς χώρας του. Δηλαδή, μὲ τὸν Ἄσαντ στὴν Συρία κανένα τουρκοσυριακὸ μνημόνιο γιὰ ΑΟΖ δὲν θὰ ἦταν δυνατὸν νὰ ὑπογραφεῖ, ὅ,τι καὶ ἂν ἔδινε ὡς ἀντάλλαγμα ὁ Ἐρντογάν. Καὶ αὐτὴν τὴν ξεκάθαρη προδοσία τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων κανένα κόμμα τῆς "ἀντιπολίτευσης" δὲν τὴν καταγγέλλει, παρὰ μόνον μὲ γελοῖες ἀνακοινώσεις στὶς ὁποῖες ὅμως δὲν ὑπάρχει οὔτε κἂν ὡς ἀπειλὴ ἡ δίωξη τῶν μελῶν τῆς κυβέρνησης στὸ μέλλον γιὰ τὴν προφανῶς παράνομη βλάβη τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων. Γιὰ νὰ κάνω, βέβαια, καὶ τὸν συνήγορο τῆς οἰκογένειας Μητσοτάκη καὶ τῶν κομμάτων τῆς "ἀντιπολίτευσης", θὰ διερωτηθῶ, καλά, ἂν ὁ Μητσοτάκης δὲν διέκοπτε τῆς διπλωματικὲς σχέσεις καὶ δὲν ἔπαιρνε στὰ διεθνῆ φόρα τὸ μέρος τῶν τζιχαντιστῶν, θὰ εἶχε ἀποτραπεῖ ἡ πτώση Ἄσαντ; Καὶ θὰ ἀπαντήσω διττῶς σὲ αὐτὸ τὸ ἐπιχείρημα τῆς οἰκογένεια καὶ τῶν μπατριωτὼν τῆς βουλῆς. Πρῶτον, τὸ ὅτι πυροβολῶ καὶ ἐγὼ κάποιον καὶ αὐτὸς πεθαίνει ἀπὸ ἕναν πύραυλο ποὺ σκάει ἐπάνω του, ἀπὸ ποινικῆς ἄποψης δὲν μὲ καθιστᾶ ἀνεύθυνο γιὰ τὸν φόνο του. Δεύτερον, σαφῶς καὶ ὑπῆρχαν πολλὰ νὰ κάνει ἡ ἑλληνικὴ πλευρά, ἂν δὲν εἶχε ἡ κυβερνῶσα οἰκογένεια ριζικὰ ξένα συμφέροντα νὰ ὑπηρετήσει καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν ὑπάκουε στὶς νατοϊκὲς ἐπιλογές. Μιὰ κυβέρνηση μὲ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ ὑπὲρ τῶν ἑλληνικῶν συμφερόντων, θὰ εἶχε, ὅπως τὸ εἴχαμε γράψει καὶ τότε, ἐξ ἀρχῆς ἐμπλακεῖ τόσο στὴν Λιβύη ὅσο καὶ στὴν Συρία. Θὰ εἶχε ἀπαιτήσει/ἐπιβάλει ἀντίστοιχη -ἔστω καὶ μικρότερη- στρατιωτικὴ παρουσία μὲ τὴν Τουρκία καὶ στὶς δύο ἐμπόλεμες ζῶνες.
Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο θὰ ἐξασφάλιζε καὶ πολεμικὴ ἐμπειρία σὲ ἕνα μικρὸ ἔστω τμῆμα τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ, θὰ αὔξανε ὡς εἰρηνευτικὴ δύναμη ἀνάμεσα στοὺς ἀντιμαχόμενους τὴν ἑλληνικὴ ἐπιρροὴ καὶ κυρίως θὰ εἶχε λόγῳ στὶς ἐξελίξεις! Μὲ ἐλάχιστο ἑλληνικὸ στρατὸ ἢ ἔστω ναυτικὴ παρουσία τῆς Ἑλλάδας στὰ παράλια τῶν δύο χωρῶν κανένα τουρκολυβικὸ καὶ κανένα τουρκοσυριακὸ μνημόνιο δὲν θὰ ὑπογραφόταν.
Τὸ νὰ τρέχουμε τώρα, νὰ διαμαρτυρόμαστε, ὅπως μονίμως κάνουμε τὰ τελευταῖα πενῆντα χρόνια, δὲν ὠφελεῖ σὲ τίποτα. Δείχνει, ἁπλῶς, καὶ στοὺς πιὸ φανατικοὺς ὀπαδοὺς τῆς οἰκογένειας Μητσοτάκη καὶ τῆς "ἀντιπολίτευσης" τὴν ἀνοικτὴ ὑπονόμευση τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ὑποτίθεται ὅτι τὰ προασπίζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου